Przeróbka Plastyczna Laboratorium |
||
Imię i nazwisko: Maciej Wasłowicz
I ET gr.2 |
Data: 2001-03-07 |
Ocena:
|
|
Temat: Kucie swobodne. Kucie matrycowe |
Kucie swobodne.
Spęczanie
ao [mm] |
bo [mm] |
ho [mm] |
a [mm] |
b [mm] |
h [mm] |
εn |
k |
Pśr [MPa] |
Ft [kN] |
Sk [mm2] |
Frz [kN] |
|
|
- |
26,6 |
34,3 |
- |
20,1 |
24,4 |
1,12 |
280 |
188,7 |
674 |
212,5 |
|
26,6 |
26,6 |
26,6 |
32 |
32 |
19,8 |
25,5 |
1,1 |
275 |
194,5 |
707,5 |
210 |
|
19,5 |
47 |
26,6 |
20 |
52,1 |
18,9 |
28,9 |
1,09 |
272,5 |
249,7 |
916,5 |
205 |
|
Spęczanie wykonujemy stosując gniot 7 mm (Δh)
μ = 0,2
σp AL = 250 MPa
Odkształcenie
gdzie:
ho - wysokość materiału przed spęczaniem
h - wysokość materiału po spęczaniu
Odkształcenie dla walca:
Odkształcenie dla sześcianu:
Odkształcenie dla prostopadłościanu:
Współczynnik wzrostu oporu odkształcenia na skutek tarcia narzędzia „k”.
Współczynnik wzrostu oporu odkształcenia dla walca :
Współczynnik wzrostu oporu odkształcenia dla sześcianu:
Współczynnik wzrostu oporu odkształcenia dla prostopadłościanu:
Średni nacisk jednostkowy Pśr obliczamy ze wzoru:
Pśr = σp AL. · k [MPa]
Średni nacisk jednostkowy dla walca:
Pśr = 250 · 1,12 = 280 MPa
Średni nacisk jednostkowy dla sześcianu:
Pśr = 250 · 1,1 = 275 MPa
Średni nacisk jednostkowy dla prostopadłościanu:
Pśr = 250 · 1,09 = 272,5 MPa
Pole powierzchni Sk
Pole powierzchni Sk dla walca:
Sk = πr2 = 3,14 · (14,65)2 = 674 mm2
Pole powierzchni Sk dla sześcianu:
Sk = a2 = 26,62 = 707,5 mm2
Pole powierzchni Sk dla prostopadłościanu:
Sk = a · b = 19,5 · 47 = 916,5 mm2
Siła nacisku prasy Ft
Ft = Pśr · Sk
Ft = 280 · 647 = 1887 N
Ft = 275 · 707,5 = 1945 N
Ft = 272,5 · 916,5 = 2497 N
Wydłużenie
bo [mm] |
ho [mm] |
lw [mm] |
lp [mm] |
lo [mm] |
h [mm] |
l [mm] |
bmin [mm] |
bmax [mm] |
bśr [mm] |
λ |
β |
a [mm] |
k |
Pśr [MPa] |
20 |
20 |
0,6 |
12 |
60 |
10,3 |
94 |
22,5 |
26 |
24,2 |
1,56 |
1,21 |
18,8 |
1,06 |
21,2 |
20 |
20 |
0,4 |
8 |
40 |
10,3 |
65 |
22 |
24,1 |
23,05 |
1,62 |
1,15 |
13 |
1,04 |
20,8 |
Obliczamy bśr
bśr = (bmax + bmin ) / 2 = 26 +22,5/2 = 24,25
bśr = (bmax + bmin ) / 2 = 24,1 +22/2 = 23,05
Współczynnik wydłużenia λ obliczamy:
λ = lk/lo
λ =94/60 = 1,56 dla posuwu 0,6
λ =65/40 = 1,62 dla posuwu 0,4
Współczynnik poszerzenia β
β = bśr/bo
β = 24,25/20 = 1,21 dla posuwu 0,6
β = 23,05/20 = 1,15 dla posuwu 0,4
obliczenie długości wydłużenia a:
a = lk/n
gdzie n = 5 - ilość odcinków ulegających wydłużeniu.
a = 84/5 = 18,8 dla posuwu 0,6
a = 65/5 = 13 dla posuwu 0,4
Obliczanie współczynnika kształtu k:
μ = 0,1
Dla posuwu 0,6
Dla posuwu 0,4
Obliczanie średniego nacisku:
Pśr = σp · k
Dla posuwu 0,6 Pśr = 20 ·1,06 = 21,2 MPa
Dla posuwu 0,4 Pśr = 20 ·1,04 = 20,8 MPa
Obliczanie pola powierzchni Sk
Sk = a · bśr
Dla posuwu 0,6 Sk = 18,8 · 24,2 = 454,9 mm2
Dla posuwu 0,4 Sk = 13 · 23,05 = 299,65 mm2
Obliczanie teoretycznej siły nacisku Ft
Dla posuwu 0,6 Ft = Pśr · Sk = 21,2 · 454,9 = 9640 N
Dla posuwu 0,4 Ft = Pśr · Sk = 20,8 · 299,6 = 6230 N
Obliczanie rzeczywistej siły nacisku Frz:
Frz = (F1 + F2 + F3 + F4 + F5)/5
Dla posuwu 0,6 Frz = (9,5+13,5+12+14+13)/5 = 12,40 kN
Dla posuwu 0,4 Frz = (5,5+12+10,5+9,5+10)/5 = 9,50 kN
Kucie matrycowe
Lp |
ho [mm] |
do [mm] |
hmax [mm] |
dmax [mm] |
d [mm] |
d1 [mm] |
h [mm] |
q |
Sw [mm2] |
FT [kN] |
Frz [kN] |
1 |
25 |
35 |
23,8 |
52,7 |
49,4 |
37 |
1,6 |
9,34 |
1915,7 |
357,9 |
215 |
2 |
30 |
35 |
25,4 |
57,4 |
49,2 |
36,9 |
3,2 |
9,34 |
1900,2 |
355,0 |
215 |
3 |
35 |
35 |
26 |
65 |
49,4 |
37 |
4 |
9,34 |
1915,7 |
357,9 |
215 |
Obliczanie współczynnika kształtu q:
q = 8(1- 0,001d) · ((1,1 + (20/d2))2
q1 = 8(1- 0,001·49,4) · ((1,1 + (20/2440))2 = 9,34
q2 = 8(1- 0,001·49,2) · ((1,1 + (20/2420,6))2 = 9,342
q3 = 8(1- 0,001·49,4) · ((1,1 + (20/2440))2 = 9,34
obliczanie pola powierzchni pierścienia s:
s1 = (πd2)/4 = (3,14· 49,42) / 4 = 1915,7 mm2
s2 = (πd2)/4 = (3,14· 49,22) / 4 = 1900,2 mm2
s3 = (πd2)/4 = (3,14· 49,42) / 4 = 1915,7 mm2
Siła teoretyczna Ft:
Ft = q · s · σp
F1 = q · s1 · σp = 9,34· 1915,7·20 = 357852,76 N
F2 = q · s2 · σp = 9,342· 1900,2·20 = 355033,368 N
F3 = q · s3 · σp = 9,34· 1915,7·20 = 357852,76 N
Wnioski:
Przeprowadzając ćwiczenie zauważyliśmy, że poszerzenie próbki zależy od zastosowanego posuwu. Podczas kucia matrycowego stwierdziliśmy, że wielkość wypływki zależy od wielkości wsadu zastosowanego do kucia.
Przeprowadzając proces spęczania zauważyliśmy, że siła teoretyczna jest mniejsza od siły rzeczywistej. Zauważyliśmy też, iż kształt próbki nie ma znacznego wpływu na współczynnik wzrostu oporu.
Przy kuciu matrycowym współczynnik kształtu pozostał praktycznie niezmienny.