39 III 12 PRĘDKOŚĆ I HAMOWANIE DOPUSZCZALNE PRĘDKOŚCI, ZNAKI OGRANICZAJĄCE REAKCJA KIEROWCY, D (4)


III-12

Czas - 45 min

KONSPEKT ZAJĘĆ TEORETYCZNYCH

Filmu „Wypadki”

TEMAT:

PRĘDKOŚĆ I HAMOWANIE

CEL POZNAWCZY:

CEL KSZTAŁCĄCY:

CEL WYCHOWAWCZY:

METODA:

ŚRODKI DYDAKTYCZNE:

STRUKTURA LEKCJI

SPRAWY ORGANIZACYJNE

POWTÓRZENIE I SPRZWDZENIE WIADOMOŚCI Z POPRZEDNICH ZAJĘĆ I NAWIĄZANIE DO AKTUALNEGO TEAMTU

Nawiązujemy do posiadanych przez słuchaczy wiadomości. Tematami, które zostały już zrealizowane i najbardziej wiążą się z tematem znaki ostrzegawcze są:

Prosimy o przypomnienie jakie znaki drogowe odnoszą się do prędkości i co one oznaczają

B33 - ograniczenie prędkości;

B34 - koniec ograniczenia prędkości;

B43 - strefa ograniczonej prędkości;

B44 - koniec strefy ograniczonej prędkości;

C14 - prędkość minimalna;

C15 - koniec minimalnej prędkości;

D40 - strefa zamieszkania;

D41 - koniec strefy zamieszkania;

D42 - obszar zabudowany;

D43 - koniec obszaru zabudowanego;

D39 - dopuszczalne prędkości;

PODANIE NOWEGO TEMATU I ZAPISANIE GO NA TABLICY

PRĘDKOŚĆ I HAMOWANIE

PODSTAWOWE OGOWIĄZKI KIERUJĄCEGO

Art. 19.1. Kierujący pojazdem jest obowiązany jechać z prędkością zapewniającą panowanie nad pojazdem, z uwzględnieniem warunków, w jakich ruch się odbywa, a w szczególności: rzeźby terenu, stanu i widoczności drogi, stanu i ładunku pojazdu, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu.

2. Kierujący pojazdem jest obowiązany:

  1. jechać z prędkością nie utrudniającą jazdy innym kierującym

  2. hamować w sposób nie powodujący zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub jego utrudnienia;

  3. utrzymywać odstęp niezbędny do uniknięcia zderzenia w razie hamowania lub zatrzymania się poprzedzającego pojazdu.

3. Poza obszarem zabudowanym na jezdniach dwukierunkowych o dwóch pasach ruchu, kierujący pojazdem objętym indywidualnym ograniczeniem prędkości albo pojazdem lub zespołem pojazdów o długości przekraczającej 7m jest obowiązany utrzymywać taki odstęp od pojazdu silnikowego znajdującego się przed nim, aby inne wyprzedzające pojazdy mogły bezpiecznie wjechać w lukę utrzymywaną między tymi pojazdami. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli kierujący pojazdem przystępuje do wyprzedzania lub gdy wyprzedzanie jest zabronione.

Artykuł 19. określa również minimalne odległości pomiędzy pojazdami w tunelach o długości ponad 500m poza obszarem zabudowanym:

4. Poza obszarem zabudowanym w tunelach o długości przekraczającej 500 m, kierujący pojazdem jest obowiązany utrzymywać odstęp od poprzedzającego pojazdu nie mniejszy niż:

    1. 50 m - jeżeli kieruje pojazdem o dopuszczalnej masie całkowitej nie przekraczającej 3,5 t lub autobusem;

    2. 80 m - jeżeli kieruje zespołem pojazdów lub pojazdem nie wymienionym w pkt 1.

Organ zarządzający ruchem na drogach może zmniejszyć lub zwiększyć za pomocą znaków drogowych dopuszczalny odstęp, o którym mowa powyżej w zależności od obowiązującej w tunelu dopuszczalnej prędkości.

Prędkość jest w ruchu drogowym czynnikiem o znaczeniu szczególnym. Nadmierna prędkość jest jedną z głównych przyczyn wypadków. Z prędkością wiąże się pojęcie hamowania, bowiem do zatrzymania pojazdu potrzebna jest określona droga. Najogólniej rzecz ujmując: im większa prędkość, tym dłuższa droga zatrzymania pojazdu.

PRĘDKOŚC BEZPIECZNA

Istnieje pojęcie „prędkość bezpieczna”. Używane jest często w odniesieniu do różnych sytuacji drogowych. Nie jest określona ilością kilometrów na godzinę, bowiem może być różna w zależności od wielu czynników.

Za prędkość bezpieczną uważa się prędkość zapewniającą panowanie nad pojazdem w konkretnych warunkach, w jakich odbywa się ruch, z uwzględnieniem takich czynników, jak:

a także czynników nie wymienianych w art. 19 kodeksu drogowego, czyli:

Pojęcie „prędkości bezpiecznej” możemy zatem wywodzić z przepisu kodeksu drogowego, uwzględniając jednak wymienione czynniki leżące po stronie kierującego pojazdem, tzn. umiejętności i stan psychofizyczny. Jest to szczególnie ważne w przypadku młodych kierowców, których umiejętności i doświadczenie w prowadzeniu pojazdu są małe, a dodatkowo brakuje im umiejętności ich właściwej oceny. Również ocena stanu psychofizycznego często nie jest u nich właściwa. Należy też brać pod uwagę zmiany psychofizycznego stanu osoby kierującej wraz z upływem czasu. U młodych kierowców bardzo szybko występuje stan zmęczenia spowodowany natężeniem uwagi podczas prowadzenia pojazdu.

Doświadczeni instruktorzy wiedzą, że jedna godzina nauki jazdy w ciągu dnia na początku szkolenia jest wystarczająco wyczerpująca dla kandydata na kierowcę. Po przekroczeniu tego czasu, spostrzeganie różnych elementów ruchu sytuacji drogowej jest bardzo utrudnione, a reakcje bardzo spóźnione lub nie ma ich w ogóle.

Wynika z tego, że prędkości dozwolone określone przez kodeks drogowy są prędkościami maksymalnymi i obowiązkiem kierującego jest określenie właściwej dla siebie prędkości bezpiecznej w danych warunkach drogowych. Nie zwalnia od odpowiedzialności za spowodowanie wypadku fakt, że kierujący nie przekroczył dozwolonej prędkości. Ma on zawsze obowiązek jechać z prędkością dostosowaną do warunków i umiejętności. Musi to być prędkość pozwalająca na panowanie nad pojazdem. Panowanie nad pojazdem należy rozumieć w ten sposób, że kierujący może również w razie potrzeby zatrzymać pojazd przed przeszkodą, która może pojawić się na drodze, a której napotkanie kierujący może i powinien przewidywać.

Generalnie należy zachowywać się w sposób bezpieczny na drodze. I to jest właśnie geneza pojęcia „prędkość bezpieczna”, która powinna być zasadą nadrzędną. Oczywiście prędkość bezpieczna nie może być wyższa od dopuszczalnej prędkości maksymalnej na danym odcinku drogi. Wiele wykroczeń powodują młodzi, niedoświadczeni kierowcy, którzy z powodu braku doświadczenia właśnie uważają, że ich prędkość bezpieczna jest wyższa niż innych. Nie bez grzechu są też starzy, rutynowani kierowcy, którzy z kolei uważają, że ich prędkość bezpieczna jest wyższa niż uwidoczniona na znakach i nakazana przez przepisy, bo oni zawsze panują nad pojazdem. Wiele razy widziałem właśnie takich kierowców wycinanych z resztek swoich maszyn przy pomocy nożyc hydraulicznych. Zapamiętajmy, że prędkość bezpieczna nie jest równa dopuszczalnej prędkości maksymalnej, ale może być od niej jedynie niższa.

ZASADY OGÓLNE - OMÓWIENIE

Art. 19 ustawy prawo o ruchu drogowym, czyli pierwsze słowa rozdziału „prędkość i hamowanie”, gdyby był realizowany należycie, wystarczyłby za kodeks i znaki drogowe, mimo że nie podaje żadnej konkretnej prędkości. Mówi jednak, że:

Kierujący pojazdem jest obowiązany:

Jazda ze zbyt małą prędkością może być również niebezpieczna, bowiem utrudnia innym kierującym uzyskiwanie dopuszczalnej w danych warunkach prędkości na drodze i powoduje, że usiłują oni wyprzedzić taki pojazd, co czasami może być trudne lub niebezpieczne. Czasami stosuje się obowiązek jazdy z określoną prędkością minimalną, z zastrzeżeniem że ma to być również prędkość bezpieczna, czyli dostosowana do warunków i możliwości. W celu wymuszenia określonej prędkości stosowany jest znak C-14, jednak Nie zawsze możliwe jest osiągnięcie takiej prędkość. Uniemożliwiać to mogą warunki ruchu lub względy bezpieczeństwa. Również autostrada i droga ekspresowa stawia określone wymagania w stosunku do prędkości.

Hamowanie musi odbywać się w sposób bezpieczny. Mamy tu na myśli bezpieczeństwo innych uczestników ruchu, znajdujących się poza naszym pojazdem, a także bezpieczeństwo wewnątrz pojazdu, to znaczy kierującego i pasażerów. Skuteczność hamowania zależy również od wielu czynników, o czym będziemy mówić później i bardzo ściśle wiąże się z zagadnieniem prędkości bezpiecznej.

Hamowanie polega na zmniejszenie prędkości i występuje w różnych sytuacjach drogowych. Hamowanie może być więc czynnością poprzedzającą wykonanie manewru skrętu, zatrzymania pojazdu przed przejściem dla pieszych czy przejazdem kolejowym itp. Hamowanie może być jednak również czynnością nagłą, spowodowaną koniecznością gwałtownego zareagowania na zachowanie innego uczestnika ruchu ( wtargnięcie pieszego na jezdnię, wymuszenie pierwszeństwa przejazdu, konieczność ominięcia przeszkody czy też gwałtowne hamowanie poprzedzającego pojazdu) Sposób hamowania zarówno w jednym jak i w drugim przypadku ma bezpośredni wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego. Sposób hamowania zależy w dużym stopniu od kierującego, jego umiejętności i umiejętności przewidywania rozwoju sytuacji na drodze. Trzeba jednak przyznać, że zdarzają się na drodze sytuacje, w obliczu których kierujący pozostaje bezradny. Również rodzaj i stan nawierzchni drogi ma ogromne znaczenie dla efektów hamowania. Sposób hamowania na nawierzchni mokre czy śliskiej musi być inny niż na nawierzchni suchej, o dobrej przyczepności. Niewłaściwy sposób gwałtownego hamowania w trudnych warunkach najczęściej prowadzi do utraty przyczepności kół pojazdu.

Jeżeli kierujący nie zachował właściwej odległości od poprzedzającego pojazdu, w przypadku jego nagłego hamowania lub zatrzymania dojdzie do zderzenia z winy kierującego pojazdem jadącym z tyłu.

Aby zatrzymać pojazd potrzebny jest przed pojazdem odcinek drogi, którego długość uzależniona jest od prędkości pojazdu i innych czynników. Do tych czynników zaliczamy prędkość, stan i rodzaj nawierzchni, możliwości techniczne pojazdu i możliwości reakcji kierującego i jego umiejętności.

Różne źródła podają rozmaite normy wyrażone w liczbach metrów. Oczywiście każdy kierujący musi wiedzieć ile metrów potrzebuje pojazd na zatrzymanie się, lecz właściwa realizacja tej zasady wymaga na drodze, w ruchu nie obliczeń odległości lecz po prostu doświadczenia. Przyjmuje się, że bezpieczny odstęp od poprzedzającego pojazdu powinien wynosić tyle metrów, ile wynosi prędkość pojazdu w metrach na 1s, powiększony o 1m. Niewątpliwie obliczanie tej odległości jest niezwykle trudne i wręcz niewykonalne w warunkach ruchu drogowego, przy ciągle zmieniających się prędkościach. Pozostaje też problem oceny odległości w metrach, co jest tym bardziej niewykonalne. Niedoświadczeni kierowcy po prostu muszą zwiększać odległość od poprzedzającego pojazdu. Pamiętać też należy, że zwykle kierujący, który najechał na tył poprzedzającego pojazdu uznany jest za winnego tego wydarzenia.

DROGA ZATRZYMANIA I DROGA HAMOWANIA

Drogę zatrzymania pojazdu można podzielić na trzy fazy

  1. reakcja kierowcy. Zależy do predyspozycji indywidualnych kierowcy i jego aktualnego stanu psychofizycznego. Zmęczenie psychiczne lub fizyczne, brak snu, wpływ alkoholu powoduje opóźnienie reakcji czyli wydłużenie jej czasu. Samochód wtedy jedzie z tą samą prędkością. Przyjmuje się, że średnio czas reakcji wynosi od 0.2 do 0.6s.

  2. Zadziałanie mechanizmów układu hamowania. Wymaga ok. 0.1 do 0.4s. i zależy od stanu mechanizmów i ich konstrukcji.

Czas trwania obu faz wynosi ok. 1s. Samochód przejeżdża wtedy przy prędkości 50km/h ok. 14m a przy 100km/h ok. 28m z dotychczasową prędkością.

  1. Droga rzeczywistego hamowania, czyli droga przebyta w czasie działania hamulców. Zależy przede wszystkim od prędkości pojazdu, stanu technicznego pojazdu (hamulców , opon, stanu technicznego elementów zawieszenia oraz od rodzaju nawierzchni jezdni - sucha, mokra, oblodzona).

Warto pamiętać, że:

    1. powierzchnia styku 4 opon samochodu z jezdnią jest zbliżona do powierzchni kartki formatu A4

    2. nie jest prawdą, że najkrótszą drogę hamowania zapewnia system ABS.

    3. trzeba ćwiczyć technikę hamowania awaryjnego.

TECHNIKA HAMOWANIA

Aby nie powodować zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub jego utrudnienia należy bacznie obserwować sytuację na drodze, przewidywać jej rozwój i hamować z odpowiednim wyprzedzeniem, w dostatecznej odległości od poprzedzającego pojazdu lub przeszkody. Najkorzystniejsze jest hamowanie silnikiem. Trzeba w związku z tym ćwiczyć technikę jazdy.

Doświadczeni kierowcy wiedzą, że jeżeli zachodzi konieczność nagłego zatrzymania pojazdu, należy natychmiast mocno wcisnąć pedał hamulca roboczego. Największą bowiem skuteczność hamowania możemy uzyskać przez hamowanie na granicy pierwszych objawów poślizgu kół. Nie wciskać sprzęgła. Hamujemy bowiem dodatkowo silnikiem co jest szczególnie ważne na spadku drogi. Na śliskiej nawierzchni - hamujemy pulsacyjnie. Nie wolno zbyt wcześnie wciskać sprzęgła bo powoduje to opóźnienie hamowania. Nie wolno też pod żadnym pozorem wyłączać silnika bo prowadzi to do zablokowania układu kierowniczego, braku skuteczności działania układu hamulcowego i w konsekwencji powoduje tragiczny wypadek.

Gwałtownego, tzw. „awaryjnego hamowania” trzeba się nauczyć i nawet osoby, które prowadzą samochód wiele lat a nie ćwiczyły tego manewru mają problemy z utrzymaniem właściwego toru jazdy na zablokowanych kołach.

Analiza planszy „droga hamowania”

Organ zarządzający ruchem na drogach może zmniejszyć lub zwiększyć za pomocą znaków drogowych dopuszczalny odstęp, o którym mowa powyżej w zależności od obowiązującej w tunelu dopuszczalnej prędkości.

DOPUSZCZALNE PRĘDKOŚCI

Omawiamy prędkości, które dotyczą kandydatów na kierowców kat. A i B

Posługujemy się planszą „Sytuacje drogowe” plansza nr 4„Dopuszczalna prędkość pojazdów samochodowych”.

Art. 20.

  1. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w godzinach 5.00 - 23.00 wynosi 50km/h, z zastrzeżeniem ust. 2.

1a. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów na obszarze zabudowanym w

godzinach 23.00 - 5.00 wynosi 60km/h, z zastrzeżeniem ust. 2.

  1. Prędkość dopuszczalna pojazdu lub zespołu pojazdów w strefie zamieszkania wynosi 20km/h

  2. Prędkość dopuszczalna poza obszarem zabudowanym wynosi w przypadku:

    1. samochodu osobowego, motocykla lub samochodu ciężarowego o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5t:

      1. na autostradzie - 130km/h

      2. na drodze ekspresowej dwujezdniowej - 110km/h

      3. na drodze ekspresowej jednojezdniowej oraz na drodze dwujezdniowej co najmniej o dwóch pasach przeznaczonych dla każdego kierunku ruchu - 100km/h

      4. na pozostałych drogach - 90km/h

    2. zespołu pojazdów niewymienionego w pkt 1:

      1. na autostradzie, drodze ekspresowej lub drodze dwujezdniowej co najmniej o dwóch pasach przeznaczonych dla każdego kierunku ruchu - 80km/h

      2. na pozostałych drogach - 70km/h

  3. Prędkość dopuszczalna niektórych pojazdów z zastrzeżeniem ust. 2 wynosi:

    1. ciągnika rolniczego (również z przyczepą) - 30km/h

    2. motocykla (również z przyczepą) i motoroweru, którym przewozi się dziecko w wieku do 7 lat - 40km/h

Art. 20. ust.5a Rada Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw gospodarki może, w drodze rozporządzenia, w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o zapasach ropy naftowej, produktów naftowych i gazu ziemnego oraz zakłóceń na rynku naftowym, wprowadzić ograniczenia w dopuszczalnej prędkości pojazdów samochodowych.

Prędkości podane powyżej są normami administracyjnymi. Określają one prędkości maksymalne, których nie wolno przekraczać. Prędkości te nie mogą być uważane przez kierujących za prędkości bezpieczne w każdych warunkach panujących na tej drodze.

Wartości dopuszczalnych prędkości należy opanować pamięciowo i jest to obowiązek każdego kierowcy. Należy bezwzględnie przestrzegać dopuszczalnych prędkości.

Analiza planszy „dozwolone prędkości” - zwracamy szczególna uwagę na informacje dotyczące kat. A i B. Informujemy również o tym jakie prędkości dotyczą innych pojazdów. Zwracamy uwagę, że w testach pytania z działu „prędkość i hamowanie” dotyczą nie tylko samochodu ale również samochodu z przyczepą.

ZMNIEJSZANIE I ZWIĘKSZANIE PRĘDKOŚCI DOPUSZCZALNEJ

Art. 21.1. Organ zarządzający ruchem na drogach może zmniejszyć lub zwiększyć za pomocą znaków drogowych, prędkość dopuszczalną pojazdów obowiązującą na obszarze zabudowanym.

  1. Prędkość dopuszczalna, o której mowa w ust. 1, może być:

      1. zmniejszona - jeżeli warunki bezpieczeństwa ruchu na drodze lub jej odcinku za tym przemawiają

      2. zwiększona - jeżeli warunki ruchu na drodze lub jej odcinku zapewniają zachowanie bezpieczeństwa ruchu

O podniesieniu lub zwiększeniu prędkości decydują zawsze warunki bezpieczeństwa na drodze lub jej odcinku.

Podniesienie prędkości musi być poprzedzone analizą następujących czynników:

Dopuszczalna prędkość w obszarze zabudowanym może być podniesiona do 70km/h, maksymalnie zaś do 80km/h na odcinkach, na których nie występuje ruch pieszych.

Podniesienie prędkości na obszarze zabudowanym ponad 60km/h nie dotyczy wszystkich pojazdów. Znak wskazujący wyższą prędkość dotyczy tylko samochodów osobowych, motocykli i samochodów ciężarowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 t, z wyjątkiem pojazdów: przewożącego materiały niebezpieczne, z urządzeniem wystającym do przodu więcej niż 1, 5m od siedzenia kierującego, holującego pojazd silnikowy oraz motocykla, którym przewozi się dziecko w wieku do lat 7 i samochodu ciężarowego przewożącego osoby poza kabiną kierowcy. Podwyższona prędkość nie dotyczy także pojazdu, dla którego ustalono indywidualną prędkość dopuszczalną niższą niż wskazana na znaku.

Art. 21. 3. Organ zarządzający ruchem na drogach może zmniejszyć za pomocą znaków drogowych, prędkość dopuszczalną pojazdów obowiązującą poza obszarem zabudowanym, jeżeli warunki bezpieczeństwa ruchu na drodze lub jej odcinku za tym przemawiają.

Poza obszarem zabudowanym prędkość może być tylko zmniejszona

Dopuszczalna prędkość jest zwiększana lub zmniejszana za pomocą znaku B-33. Znak ten w połączeniu z odpowiednią tabliczką może wskazywać określoną kategorię pojazdów, których znak ten dotyczy.

Prawo o ruchu drogowym ogranicza przepisem ogólnym prędkość na poszczególnych kategoriach dróg. Zastosowanie znaku B-33 powoduje zmianę istniejącego już ograniczenia lub zmianę ograniczenia wskazanego znakiem B-33. W celu uniknięcia nagłego znacznego ograniczanie prędkości przez kierujących stosuje się stopniowanie ograniczenia przy pomocy znaków B-33 wskazujących prędkość pośrednią. Odległość między tymi znakami wynosi od 70 do 100 m.

Art. 21. 4. Organ rejestrujący pojazd może ustalić dla indywidualnego pojazdu dopuszczalną prędkość niższą niż określona w art. 20, jeżeli jest to uzasadnione konstrukcją lub stanem technicznym pojazdu. Ograniczenie prędkości należy uwidocznić na znaku umieszczonym z tyłu pojazdu.

Kilka informacji przypominających interpretację znaków dotyczących ograniczenia prędkości.

ZNAKI OGRANICZAJĄCE PRĘDKOŚĆ

Znaki ograniczenia prędkości obowiązują od miejsca ich ustawienia.

Prędkość może być ograniczona znakiem B-33 (ograniczenie prędkości)

0x01 graphic

.

Odwołaniem tego znaku jest B-34 (koniec ograniczenia prędkości).

Jeżeli nie ma tego znaku to ograniczenie obowiązuje do najbliższego skrzyżowania.

0x01 graphic

Ograniczenie prędkości odwołuje również znak B-42 (koniec zakazów).

0x01 graphic

Jeżeli po jednym znaku ograniczenia prędkości B-33 występuje następny znak B-33 wskazujący inną prędkość dopuszczalną, to wcześniejszy znak przestaje obowiązywać. Znaczy to, że jeden znak B33 odwołuje drugi znak B-33. (prędkość może rosnąć lub maleć).

D-43 - (koniec obszaru zabudowanego) również odwołuje znak ograniczenia prędkości B-33 oraz prędkość 50km/h nałożoną zasadą ogólną.

0x01 graphic

Oczywiście znak D-43 uchyla obowiązującą do tego miejsca prędkość i nakazuje jazdę zgodną z przepisem ogólnym, chyba że stoi znak B-33.

B33 + E17a (miejscowość) - oznacza, że ograniczenie obowiązuje na obszarze całej miejscowości, z wyjątkiem odcinka, na którym zostało ono zmienione innym znakiem. Obowiązuje do tablicy E-18a ( koniec miejscowości).

0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic

B33 + D42 (obszar zabudowany) - ograniczenie obowiązuje na całym obszarze zabudowanym do znaku D-43 lub E-18a (koniec miejscowości)

0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic
0x01 graphic

D40 strefa zamieszkania - uchyla wszystkie wcześniej spotkane ograniczenia prędkości a prędkość dopuszczalna wynosi 20km/h.

0x01 graphic

B-43 - strefa ograniczonej prędkości. Ograniczenie prędkości obowiązuje nie tylko na drodze, na której stoi znak ale też na wszystkich drogach w danej strefie. Jeżeli prędkość jest mniejsza lub równa 30km /h to oznacza że progi zwalniające nie muszą być oznakowane. Obowiązuje do znaku B-44.

0x01 graphic
0x01 graphic

Prędkość jest główną przyczyną wypadków. Jej wzrost o 1% powoduje wzrost ryzyka wypadków o 3%.

HAMOWANIE !!!!

Prawo zobowiązuje kierującego do hamowania w sposób nie powodujący zagrożenia bezpieczeństwa ruchu lub jego utrudnienia.

Aby hamować w ten sposób należy dobrać prędkość do panujących warunków, umiejętności, stanu pojazdu (stan techniczny, ładunek), stanu nawierzchni, własnego samopoczucia i zdolności reagowania itp.

PODSUMOWANIE I KONTROLA OPANOWANIA MATERIAŁU:

Prezentacja pytań testowych na ekranie, słuchacze odpowiadają, prowadzący zaznacza podane odpowiedzi i sprawdza ich poprawność. (opcja nauka).

Wykorzystać CD:

Prawko B -testy i nauka - CREDO

Pytania od 361 do 380; 454, 455

PODANIE I OMÓWIENIE PRACY DOMOWEJ:

Opanowanie wiadomości dotyczących podanego materiału w stopniu umożliwiającym dalszą sprawną naukę przepisów ruchu drogowego.

Jeżeli na zajęciach nie dokonano analizy pytań testowych, podajemy numery pytań do samodzielnej realizacji w domu.

Pokaz fragmentów filmu „Wypadki”

4



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
konspekty, 13. 12 - PRĘDKOŚĆ I HAMOWANIE, 12
term 2009 III 12
gr III 12
sadownictwo Ćwiczenia III 12.03.13, Ogrodnictwo, Semestr IV, Sadownictwo
PSYCHOLOGIA wyklad III 12.11, Pedgogika
kolokwium III, 12. Nieadekwatność filozofii lingwistycznej, Bryan Magee - „Nieadekwatność filo
Tematy z fizyki do prezentacji PowerPoint kl III 12
Fizjologia - wykład III - 12.03.2013, Ogrodnictwo 2011, Fizjologia roslin
Wykład III 12, WZ-stuff, semestr 2, prawo
HLN CZ-III R-12, Kozicki Stanisław
(480089434) mii spr 1 errata# III 12
Tem egz sem III 12 2013 zerówka
III 12
III 12
42 III 15 PARKOWANIE, COFANIE, ZAWRACANIE ZASADY I ZNAKI DOTYCZĄCE TYCH MANEWRÓW (4)
test 50 38B23 7 i 8 III 12 r
akumulator do vauxhall corsa mk iii 12 14

więcej podobnych podstron