Dworzec Centralny:

STAN OBECNY:

Położenie: Centrum miasta, obok Pałacu Kultury, naprzeciwko hotelu Mariott

Dojazd: Tramwaje: 7, 8, 9, 10, 12, 17, 24, 25, 33, ZI

Autobusy: 105, 109, 127, 128, 131, 148, 151, 158, 160, 165, 174, 17S, 19Z, 203, 407, 460, 500, SOS, 507, 508, SIO, 512, 517, SZI, 523, wszystkie nocne, 700, E-3

Parking bezpośrednio przed dworcem. Miejsca dla niepełnosprawnych: od ul. Złotej, obok postoju taksówek, 1 przy ul. E. Plater ( przy budce opłat parkingowych), 1 w Al. Jana Pawła II (oznaczone), 3 w Al. Jerozolimskich ( oznaczone X i tablicami ).

Wejście: od ul. Złotej ( poziom zerowy ), bezpośrednio z autobusu lub samochodu po wyjściu na chodnik. Drzwi rozsuwane.

Dworzec: Do hali głównej można się dostać tylko z ulicy.

Telefon: Po prawej stronie od wejścia od strony ul. Złotej, na wys. 107 cm.

Toaleta: brak toalet dostosowanych. Jedyna znajduje się od ul. E. Plater, ale wejście po schodkach w górę. Druga w podziemiach wzdłuż Al. Jerozolimskich - wejście z poziomu zerowego, typowe miejskie kabiny, wązkie przejścia, brak drabinek podtrzymujących.

Uwagi: Niebiesko-białe znaki ( strzałki i osoby na wózkach ) prowadzą do wind towarowo - osobowych, które zazwyczaj nie działają. Chcąc wejść na peron, należy skorzystać z ruchomych zjazdów, znajdujących się od ul. E. Plater.

PRZYSTOSOWANIE DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH:

Dworzec Centralny jest przykładem całkowitego ignorowania osób niepełnosprawnych. Przy schodach hali głównej zamontowano platformę. Niestety, urządzenie często psuje się i zacina. Gdy osoba na wózku chce z niej skorzystać, musi włączyć przycisk alarmowy, który wzywa obsługę. Dźwięk alarmu jest tak przeraźliwy, że podróżni w hali oglądają się nerwowo, czy to np. nie sygnał ewakuacji dworca. Osoba na wózku skupia uwagę wszystkich. Pojawiająca się po dobrych kilku minutach obsługa, mimo że to niebezpieczne, zwozi pasażera na wózku ruchomymi schodami. Tak jest dużo szybciej niż wolno działającą platformą. Panowie z obsługi spieszą się, gdyż czekają na nich paczki do załadowania, bo tym się głównie zajmują. Gdy osoba na wózku chce się dostać na peron, musi skorzystać z windy towarowej. Winda zawiezie ją tylko na dwa perony. Na dwa pozostałe może dostać się po pochylniach znajdujących się z drugiej strony dworca. Dotrze do nich, objeżdżając cały obiekt. Chodniki, którymi się poruszamy, prowadzą nas prosto na schody, więc osoba niepełnosprawna bez pomocy innych, sama sobie nie poradzi.

OZNAKOWANIE:

Dworzec jest fatalnie oznakowany. Okazuje się także, że większość ruchomych schodów, a także ruchomych taśm nie działa. Znaki, które rzekomo kierują nas do windy, prowadzą do schodów. Winda jest nie oznakowana i ciężko do niej trafić.

UDOGODNIENIA:

Dworzec stosuje jako takie udogodnienia dla osób niepełnosprawnych, ale jest ich zdecydowanie za mało, a niemal wszystkie dotyczą podróżnych na wózkach. Rzadko dostrzec można potrzeby osób niewidomych i słabowidzących oraz głuchych i niedosłyszących. Jedynie zaobserwować można duże podświetlone tablice z rozkładem jazdy dla niedowidzących oraz wzmocnioną informację głosową przy kasach dla niedosłyszących.

BARIERY:

Brak informacji w brajlu albo specjalnych prowadzących pasów o innej fakturze i kolorze, nie mówiąc o wgłębieniach na białą laskę.

Brak przeszkolonego nawet jednego pracownika zatrudnionego w informacji, by obsługiwał pasażerów posługujących się językiem migowym.

Brak jakichkolwiek rozwiązań dla osób niewidomych, niedowidzących czy głuchoniemych.

Dworzec Centralny przypomina mniejsze centrum handlowe. Co prawda większość sklepów nie ma progów na wejściu, drzwi są szerokie, więc dość łatwo poruszać się osobom niepełnosprawnym, jednakże jest ich zbyt wiele, a brak jest podstawowych punktów sanitarnych.

Opuszczenie budynku dworca też jest nie lada sztuką, ponieważ większość wyjść prowadzi prosto na prawie pionowe schody.

PROPOZYCJE ZMIAN:

- poprawa oznakowania tras dla osób niepełnosprawnych

- zatrudnienie przeszkolonych pracowników zatrudnionych w informacji, by obsługiwali pasażerów poruszających się na wózkach, posługujących się językiem migowym, czy osób niewidomych

- wprowadzenie informacji w brajlu albo specjalnych prowadzących pasów o innej fakturze i kolorze

- wgłębienia na białą laskę

- unowocześnienie i usprawnienie platform ( w niektórych przypadkach stworzenie nowych platform, bądź przebudowa stromych schodów ) i innych konstrukcji umożliwiających niepełnosprawnym swobodne poruszanie się po całym obiekcie

- zwiększenie i dostosowanie toalet dla osób niepełnosprawnych

- przebudowa Dworca Centralnego, mająca na celu uatrakcyjnienie go w taki sposób, aby sprawni jak i niepełnosprawni mogli łatwo się po nim poruszać. Aby po ciężkiej i męczącej podróży mogli skorzystać chociażby z takiej „wygody”, jaką stanowi przystosowana dla potrzeb wszystkich toaleta i prysznic.

- udoskonalenie i wprowadzenie sprawnie działającej Informacji Turystycznej, gdzie można będzie zaczerpnąć wiedzy o Warszawie, jak i innych miejscach w Polsce, w różnych językach, w tym Braill oraz migowy, gdzie również można wynająć przewodnika. W Informacji Turystycznej można będzie zdobyć informacje na temat miejsc przystosowanych dla osób niepełnosprawnych.

IMPREZY:

W tym obiekcie praktycznie nie ma możliwości zorganizowania żadnej imprezy, gdyż dworzec nie nadaje się na tego typu przedsięwzięcia.

Pałac Kultury i Nauki

STAN OBECNY:

Położenie: Centrum miasta, obok Dworca Centralnego

Wejście: Drzwi o szerokości: 120 cm. Windy (z obsługą) o szerokości: 95 cm, głębokości: 140 cm. Winda zewnętrzna, z lewej strony głównego wejścia do Pałacu; wewnątrz windy przyschodowe. Cały Pałac „otoczony” jest schodami, pochylnie umożliwiające wejście osobom niepełnosprawnym są jedynie przy głównych wejściach. Tylko 1 winda. Gastronomia: Kawiarnia "Trzydziestka" na 30. piętrze - 2 stopnie. Restauracja Pałacowa dostępna.
Toaleta: Dostępna - na poziomie -I. Szerokość drzwi: 100 cm. - zamknięta -aby móc z niej skorzystać, należy wezwać obsługę.

PRZYSTOSOWANIE DLA OSÓB NIEPEŁNOSPRAWNYCH:

Pałac Kultury i Nauki jest największym w Warszawie miejscem kongresowym. W porównaniu do Dworca Centralnego jest o wiele więcej udogodnień dla osób niepełnosprawnych, ale to wszystko jest kroplą w morzu potrzeb.

W salach pałacu może się wygodnie pomieścić ponad 4.500 uczestników. Daje to więc możliwość wykorzystania sal do licznych kongresów, zjazdów czy konferencji. Można więc zorganizować cykl imprez rekreacyjno- edukacyjnych, z wykorzystaniem basenu jako sposób rekreacji dla osób z porażeniem ruchowym oraz boiska do koszykówki znajdującego się pod Pałacem, do gier i zabaw dla osób niepełnosprawnych

- Sale Kongresowa i Koncertowa Pałacu Kultury i Nauki w Warszawie to dwie najlepsze sale koncertowe w Polsce. Pierwsza z nich wiedzie prym pod względem wielkości - może pomieścić aż 2880 osób, z kolei druga z nich mieszcząca 550 osób, jest obecnie najlepiej wyposażoną w nowoczesną technologię. Wykorzystując to można zorganizować festiwal zintegrowanej twórczości osób niepełnosprawnych i sprawnych.

- pomieszczenia PKiN zachęcają również do organizacji targów i wystaw, promujących turystykę osób niepełnosprawnych,

Na 30. piętrze pałacu, na wysokości 114 metrów mieści się ogromny taras widokowy i kawiarnia "Trzydziestka" (dostępna). Wjazd szybką windą trwa tu tylko kilkadziesiąt sekund. Widok na całe miasto jest naprawdę imponujący - w pogodne dni widać najdalsze zakątki miasta. Na szczycie Pałacu znajduje się olbrzymia iglica z 15 antenami (m.in. TVP S.A., Telekomunikacji Polskiej). Dzięki niej Pałac osiąga 234 m wysokości.

W 20 salach o różnorodnym przeznaczeniu odbywają się zjazdy, kongresy, imprezy estradowe, konferencje, wystawy, projekcje filmowe, sesje, sympozja, giełdy handlowe, pokazy mody, targi. Mieszczą się tu liczne instytucje kulturalne i naukowe: trzy teatry, Muzeum Techniki oraz Muzeum Ewolucji Polskiej Akademii Nauk. jest basen, Sala Kongresowa (odbywały się w niej m.in. zjazdy PZPR, ale także wielkie koncerty), obecnie jest to przede wszystkim sala koncertowa - dostępna. W Pałacu Kultury wynajmowane są też pomieszczenia na biura. Tak dobre zaplecze kulturalne można i powinno się przystosować dla osób niepełnosprawnych, by mogli brać czynny udział w zajęciach, spotkaniach, zgrupowaniach a co się z tym wiąże - udział w życiu kulturalnym Warszawy, co pozwoli oderwać się od szarej rzeczywistości, zapomnieć o bólu i zmartwieniach, a także by mogli poznać nowych ludzi i poczuć się ważni i tacy jak my…sprawni.

BARIERY:

Mimo, że są to sale przystosowane dla tak znacznej grupy osób i mimo wysokiego poziomu zaawansowania technicznego, w małym stopniu są przystosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Barierą są wejścia na te sale, wąskie i nie wygodne, utrudniające swobodne poruszanie się osobom na wózkach. Minusem są też małe odstępy między siedzeniami.

- 10.000 m² powierzchni wystawienniczej i bankietowej oraz sale na duże i kameralne koncerty to możliwość organizowania imprez integracyjnych

PROPOZYCJE ZMIAN:

- zapewnienie większej ilości udogodnień osób niepełnosprawnych ( np. przy każdych schodach rampa lub pochylnia)

- niższe krawężniki

- wprowadzenie specjalnych prowadzących pasów o innej fakturze i kolorze

- rozszerzenie i poprawa informacji o obiekcie ( również w języku brajl )

- wyszkolenie personelu dla potrzeb osób niepełnosprawnych, wprowadzenie przewodników dla osób niewidomych i głuchoniemych

- przystosowanie sal, poszerzenie drzwi

- możliwość dotarcia wszędzie tam, gdzie chodzą osoby pełnosprawne

IMPREZY ( propozycje ):

PKiN nie stawia specjalnie barier dla niepełnosprawnych.

-zawody w szermierce osób na wózkach.

-festiwal integracyjny na Sali kongresowej, koncerty integracyjne

- otwarte mistrzostwa w pływaniu dla osób niepełnosprawnych, lub zawody na basenie dla osób z porażeniem ruchowym, brakiem kończyn górnych lub dolnych

- integracyjne turnieje tańca na wózkach

- bale karnawałowe dla dzieci niepełnosprawnych

- integracyjne warsztaty artystyczne dla osób niepełnosprawnych

- turnieje szachowe

- turnieje tenisa stołowego

- warsztaty plastyczne dla dzieci niepełnosprawnych

- warsztaty teatralne dla osób niepełnosprawnych

- Olimpiady Integracyjne Dzieci Niepełnosprawnych

- Warszawski Turniej szermierzy niepełnosprawnych

- Akcja "Niepełnosprawni - normalna sprawa"

PODSUMOWANIE

Pałac Kultury i Nauki oraz Dworzec Centralny, są to dwa obiekty, zajmujące centralne miejsce Warszawy. Równocześnie są najbardziej dostępne dla turystów i mieszkańców miasta. Stanowią wizytówkę stolicy. Warto więc postarać się, aby wizytówka ta stałą się elegancką i atrakcyjną, by przyciągała ludzi. Trzeba pamiętać, iż turyści odwiedzający Polskę, to nie tylko turyści w pełni sprawni, dlatego każde udogodnienie dla osób niepełnosprawnych to także promocja naszego kraju jako przyjaznego wszystkim ludziom.

---