Gospodarka Wielkiej Brytanii w epoce wiktoriańskiej
W momencie zakończenia wojen napoleońskich Wielka Brytania wyraźnie przewodziła światu pod wzglźdem uprzemysłowienia, przypadała na nią - według niektórych oszacowań - mniej wiźcej Ľ całej produkcji przemysłowej świata. Dziźki swojej czołowej roli w przemyśle przetwórczym i swojej pozycji zdecydowanie najpotźćniejszego na świecie mocarstwa morskiego, uzyskanej w niedawnych wojnach - Wielka Brytania stała się też czołowym państwem handlowym.
Z czasem traciła swoje tradycyjne przodownictwo w przemyśle światowym. Wynikało to z gorszego technicznego wyposażenia jej przemysłu w porównaniu z amerykańskim czy niemieckim. Angielskie zakłady przemysłowe były budowane w dużej części jeszcze w drugiej połowie XVIII w. Zatem pod koniec XIX w. były już przestarzałe. Mniejszy był udział Anglii w rozwijaniu nowoczesnych gałęzi przemysły pod II rewolucji przemysłowej. Kryzys gospodarczy 1873r. przekształcił się w tzw. wielką depresję gospodarki angielskiej i trwał 20 lat /1874 -1894/. Kryzys przemysłowy zbiegł się z kryzysem rolnym spowodowanym napływem taniego zboża i żywności z Ameryki. W wyniku tego nastąpiło zmniejszenie powierzchni upraw i liczby ludności zatrudnionej w rolnictwie.
Kontynuowano podboje Azji. Anglia oponowała: Kuwejt, Birmę, Malaje, część Borneo i Nowej Gwinei. Największe zdobycze uzyskała też Anglia w Afryce.