13.Badanie geometrii układu torowego oraz ustroju suwnicy.
Budowa i podział suwnic:
suwnice bramowe (portalowe) charakteryzują się tym że konstrukcja nośna w kształcie bramy porusza się po torze ułożonym bezpośrednio na podłożu, a ładunek przenoszony jest w przestrzeni miedzy szynami i na wysokość portalu. Suwnice te stosuje się głównie w rozległych składowiskach surowców, nabrzeżach portowych, na miejscach montażu dużych i ciężkich konstrukcji
suwnice półportalowe -ze względu na różnicę wysokości szyn toru jezdnego stosuje się głównie jako przyścienne. Jedna szyna ułożona jest bezpośrednio na podłożu, druga natomiast - połozona - wyżej - spoczywa na ścianie lub na belkach ułożonych na wspornikach słupów. Ten sposób rozwiązania stosuje się w hutach i rozległych halach.
Suwnice wspornikowe- to takie których obie szyny umieszczone są na wspornikach ściennych. Stosowane SA do nie wielkich ciężarów
suwnice pomostowe (mostowe) - sa najbardziej rozpowszechnione, stosowane na wolno stojących estakadach lub halach, gdzie wykorzystuje się konstrukcje nośną hali. Szyny takiej suwnicy są na specjalnych belkach podsuwnicowych , które podparte są na wspornikach słupow konstrukcyjnych
Podstawowe wymagania geometryczne w stosunku do toru suwnicy:
Do prawidłowej pracy suwnicy niezbędne jest aby:
szyny toru stanowiły elementy prostoliniowe
toki szyn były oddalone od siebie w płaszczyźnie poziomej i pionowej o wielkości ustalone w projekcie suwnicy
szyny i belki ułożone były w odpowiednich odległościach od elementow konstrukcji nosnej hali lub estakady oraz innych urządzeń , szczególnie elektrycznych
część toczna szyny miała określony wymiar i ułożenie przestrzenne(nachylenie)
wartości dopuszczalnych odchyłek od badanych parametrów geometrycznych:
- różnica miedzy rzeczywistym i teoretycznym rozstawem osi szyn dla torów suwnicy-rostaw nominalny
- odchyłki od prostoliniowości
- przechyłka (różnica poziomów głowek szyn)
- pochylenie podłużne szyn
- przesunięcie główek szyn na styku (poziome i pionowe)
Aby prawidłowo dokonać inwentaryzacji toru należy określić:
początek i koniec toru
miejsca podparcia szyn i punkty miedzy nimi
styki szyn
miejsca wyraźnych wyboczeń i obniżeń szyn