Obliczenia statyczne.
Określenie parametrów geotechnicznych podłoża.
Tab. 1. Zestawienie wartości cech wiodących. |
|||||||||||||||||||||
|
Lp. |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
6 |
7 |
8 |
9 |
10 |
11 |
12 |
13 |
14 |
15 |
16 |
17 |
18 |
19 |
20 |
Warstwa nr I |
ID |
0,52 |
0,60 |
0,60 |
0,58 |
0,58 |
0,53 |
0,53 |
0,52 |
0,54 |
0,55 |
0,53 |
0,58 |
0,58 |
0,56 |
0,61 |
0,57 |
0,59 |
0,59 |
0,52 |
0,61 |
Warstwa nr II |
IL |
0,52 |
0,59 |
0,59 |
0,58 |
0,58 |
0,52 |
0,53 |
0,55 |
0,55 |
0,55 |
0,58 |
0,58 |
0,57 |
0,52 |
0,53 |
0,55 |
0,57 |
0,57 |
0,57 |
0,59 |
Warstwa nr III |
ID |
0,61 |
0,70 |
0,70 |
0,61 |
0,62 |
0,63 |
0,63 |
0,63 |
0,65 |
0,66 |
0,67 |
0,69 |
0,69 |
0,69 |
0,69 |
0,70 |
0,61 |
0,62 |
0,62 |
0,70 |
Dla podanych wyżej wartości przeprowadzono obróbkę statystyczną, w wyniku której otrzymano wartości charakterystyczne.
gdzie:
- wartość charakterystyczna parametru gruntowego
- wartość obliczeniowa parametru gruntowego
- wynik oznaczenia danej cechy
- współczynnik materiałowy
- liczba oznaczeń
Współczynnik materiałowy przyjmuje się jako wartość bardziej niekorzystną, obliczoną ze wzoru
Parametry geotechniczne gruntu ustalono na podstawie metody B. Wartości obliczone z powyższych zależności zestawiono w tabeli poniżej.
Tab. 2. Zestawienie parametrów geotechnicznych. Metoda B wg. PN-81/B-03020 |
||||||||||||
|
|
|
gm |
gm |
gm,prz |
fu(n) |
r(n) |
cu(n) |
fu(r) |
r(r) |
cu(r) |
|
Warstwa nr I |
ID |
0,56 |
|
1,06 |
0,94 |
0,90 |
33,50 |
1,70 |
0,00 |
30,15 |
1,53 |
0,00 |
Warstwa nr II |
IL |
|
0,56 |
1,04 |
0,98 |
0,90 |
9,00 |
2,00 |
8,00 |
8,10 |
1,80 |
7,20 |
Warstwa nr III |
ID |
0,66 |
|
1,05 |
0,95 |
0,90 |
34,00 |
1,85 |
0,00 |
30,60 |
1,67 |
0,00 |
Dla gruntu spoistego (tutaj glina piaszczysta) wartości zostały odczytane z krzywej „C” odpowiedniej dla gruntów spoistych nieskonsolidowanych.
Sprawdzenie pierwszego stanu granicznego.
Obliczenia dla pierwszej stopy fundamentowej w przypadku jednorodnego podłoża.
Wypieranie podłoża poprzez pojedynczy fundament.
gdzie:
- obliczeniowa wartość obciążenia
- współczynnik korekcyjny
- obliczeniowy opór graniczny podłoża gruntowego
Wartość współczynnika
przyjmuje się w zależności od metody obliczania
(tutaj teoria stanów granicznych obciążenia). Ponieważ parametry geotechniczne wyznaczono metodą B, współczynnik korekcyjny zmniejszono o 10%, a zatem:
Wartość obliczeniowa obciążenia
[kN]
Wartość obliczeniowa oporu granicznego
Przyjęto fundament o wymiarach
[m]
Ponieważ podłoże jest jednorodne przyjęto wartości
[o]
[t/m3]
[t/m3]
[kPa]
[m/s2]
[-]
[-]
[-]
[-]
[kN]
[kN]
[kN]
Warunek pierwszego stanu granicznego jest spełniony.
Obliczenia dla drugiej stopy fundamentowej w przypadku jednorodnego podłoża.
Wartość obliczeniowa obciążenia
[kN]
Wartość obliczeniowa oporu granicznego
Przyjęto fundament o wymiarach
[m]
Ponieważ podłoże jest jednorodne przyjęto wartości
[o]
[t/m3]
[kPa]
[m/s2]
[-]
[-]
[-]
[-]
[kN]
[kN]
[kN]
Warunek pierwszego stanu granicznego jest spełniony.
Wypieranie podłoża poprzez pojedynczy fundament.
Obliczenia dla pierwszej stopy fundamentowej w przypadku uwarstwionego podłoża.
Przyjęto fundament o wymiarach
[m]
Wartość obliczeniowa obciążenia
[m] dla gruntów spoistych przy
[m]
[m]
[t/m3]
[kN]
Ponieważ podłoże jest uwarstwione przyjęto wartości dla warstwy słabszej.
[o]
[t/m3]
[t/m3]
[kPa]
[m/s2]
[-]
[-]
[-]
[-]
[kN]
[kN]
Warunek pierwszego stanu granicznego jest spełniony.
Obliczenie dla ławy fundamentowej w przypadku jednorodnego podłoża
Obliczenia prowadzone są na 1 m długości ławy.
Wartość obliczeniowa obciążenia
[kN]
Przyjęto szerokość ławy równą
[m]
Ponieważ podłoże jest jednorodne przyjęto wartości
[o]
[t/m3]
[t/m3]
[kPa]
[m/s2]
[-]
[-]
[-]
[-]
Obliczeniowa wartość oporu granicznego pod ławą dla której założono, że
, a zatem
[kN]
[kN]
[kN]
Warunek pierwszego stanu granicznego jest spełniony.
Sprawdzenie drugiego stanu granicznego.
Obliczenie osiadania dla pierwszej stopy fundamentowej
Edometryczne moduły ściśliwości określono według metody B. Poniżej przedstawiono wartości normowe oraz obliczeniowe.
Warstwa I
[kPa]
[kPa]
Warstwa II
[kPa]
[kPa]
Warstwa III
[kPa]
[kPa]
Obliczenia będą prowadzone tabelarycznie. Wyniki zestawiono w Tabeli 3. Poniżej przedstawiono wykorzystane wzory.
Warunek obliczeniowy drugiego stanu granicznego ma postać wzoru
gdzie:
- symbol przemieszczeń wyrażający:
osiadanie średnie fundamentów
,
przechylenie budowli
,
strzałkę ugięcia budowli
,
względną różnicę osiadań
,
- symbol odpowiednich wartości dopuszczalnych przenieszczeń określony na podstawie analizy konstrukcji budowli.
Naprężenie
od obciążenia
równomiernie rozłożonego na obszarze prostokąta o wymiarze
.
gdzie
Naprężania pierwotne pochodzące od ciężaru warstw gruntowych
Odprężenie powstałe w wyniku wykonania wykopu do głębokości
, na której istniałyprzed jego wykonaniem naprężenia pierwotne
Naprężenia minimalne
Naprężenia od obciążenia budowlą
gdzie:
Naprężania całkowite
- współczynnik zależny od kształtów i wymiarów wykopu (w przypadku obliczania naprężeń pod środkiem wykopu prostokątnego
).
Osiadanie
warstwy podłoża o grubości
gdzie:
- osiadanie wtórne warstwy
,
- osiadanie pierwotne warstwy
,
,
- osiadanie wtórne i dodatkowe w podłożu pod fundamentem, w połowie grubości warstwy
,
,
- edometryczny moduł ściśliwości wtórnej i pierwotnej ustalony dla gruntu warstwy
,
- miąższość warstwy
,
- współczynnik zależny od stopnia odprężenia podłoża po wykonaniu wykopu, którego należy przyjmować wartość:
- gdy czas budowy do stanu surowego nie trwa dłużej niż 1 rok,
- gdy czas budowy jest dłuższy niż 1 rok,
Podłoże gruntowe należy podzielić na jednorodne warstwy o miąższości
i nie więcej niż 2m. Sumowanie osiadań należy prowadzić do głębokości gdzie spełniony zostaje warunek
.
Obliczenie osiadania dla ławy fundamentowej.
Obliczenia będą prowadzone tabelarycznie. Wyniki zestawiono w Tabeli 4. Schemat obliczeń jak dla stopy fundamentowej.
Wniosek:
Stopa fundamentowa osiadła o
[cm], natomiast ława fundamentowa
[cm]. Różnica osiadań nie przekroczyła 5 [cm]. Warunek drugiego stanu granicznego został spełniony.
1