Co to jest Aqua fitness?

W ogólnym ujęciu to forma treningu w wodzie, mająca na celu poszukiwanie dobrego samopoczucia, a z punktu widzenia psychologicznego i socjologicznego, to wspaniała forma treningu całego ciała, który zmierza do osiągnięcia maksymalnej dla danej jednostki sprawności fizycznej, przy wykorzystaniu różnorodnych form ruchowych w wodzie dostosowanych do możliwości, gustu i oczekiwań jednostki, która tym samym bierze znaczną odpowiedzialność za funkcjonalne doskonalenia własnego ciała.

Ta forma aktywności fizycznej to trening w wodzie, który wpływa na wzmocnienie i uelastycznienie mięśni, wysmuklenie sylwetki, poprawia krążenie i oddychanie, a także pozytywnie wpływa na kondycję ćwiczących, zapobiega występowaniu stresów, opóźnia wystąpienie zmęczenia, wpływa pozytywnie na poprawę samopoczucia oraz daje niesamowitą satysfakcję. Ta forma aktywności fizycznej adresowana jest do osób w różnym wieku oraz o różnym poziomie sprawności fizycznej i umiejętności pływackiej.

Cechą charakterystyczną tej formy zajęć jest prowadzenie ich w pełnym odciążeniu, które zapewnia wyporność wody. Ciało ludzkie waży w wodzie około 90% mniej niż na lądzie, a ćwiczenia w niej wykonywane nie powodują obciążenia stawów i są całkowicie bezpieczne a zarazem skuteczne. Ponieważ środowisko wodne stawia ruchom całkiem duży opór, bez obawy można zwiększyć siłę mięśni w takim stopniu, jak przy wykonywaniu ćwiczeń wyciskających pot na siłowni. Sprawą niezwykle ważną jest to, że podczas zajęć w wodzie nie odczuwa się wysiłku, mimo, iż mięśnie pracują bardzo intensywnie. Należy wyraźnie podkreślić, że kontuzje w wodzie podczas ćwiczeń praktycznie się nie zdarzają. W związku z zastosowaniem w trakcie ćwiczeń specjalnego sprzętu wypornościowego można w istotny sposób zwiększyć efektywność ćwiczeń, a udział w zajęciach nie wymaga umiejętności pływania.

Powyższa forma aktywności fizycznej w wodzie cieszy się ogromną popularnością na całym świecie. Zarówno wśród osób zupełnie zdrowych, jak również niepełnosprawnych. Wielu wybitych sportowców światowej klasy wykorzystywało Aqua fitness jako trening uzupełniający w treningu podstawowym [np. Wilt Chamberlain, Florence Griffith Joyner, Jacke Joyner-Kersee, John Lloyd, Sally Gunnell, Mike Powell i inni].

Aqua fitness zalecany jest również jako forma usprawnienia dostępna dla wszystkich: dla osób po operacjach, otyłych, starszych, cierpiących na artretyzm, osteoporozę, mających problemy z układem kostno-stawowym. Aqua fitness może być również z powodzeniem uprawiany przez kobiety w ciąży.

Popularność tej formy aktywności fizycznej w wodzie przyczyniła się do powstania wielu szkól zajmujących się propagowaniem i opracowywaniem specjalnych programów ćwiczeń dostosowanych do możliwości i oczekiwań ćwiczących [np., Leanne Case, Jane Katz, Brenda Lee, Linda Hueys, Robert Foster i inni].


W ostatnich latach pojawiło się wiele trendów w zajęciach Aqua fitness. Różnorodność zajęć zapewnia stała atrakcyjność i aktualność idei tej formy treningu. Najbardziej popularne rodzaje Aqua fitness to:

1. Aqua aerobik - forma aerobiku podobna do zajęć na sali, ćwiczenia gimnastyczne w wodzie przy muzyce wykonywane w formie prostych choreografii lub progresji liniowej, z jednoczesnym przemieszczaniem się w różnych kierunkach w wodzie sięgającej klatki piersiowej /shallow water/ lub szyi /deep water/.

• Aqua combo - forma aerobiku będąca połączeniem podstawowych układów ćwiczeń aerobiku z ćwiczeniami wzmacniającymi /siłowymi/ w wodzie, z wykorzystaniem różnego rodzaju pływackich ćwiczeń technicznych z zakresu pływania poszczególnymi sposobami, zabawami i grami;

• Aqua afro - forma aerobiku w wodzie, związana z wykorzystaniem podstawowych kroków tanecznych, gestów, sposobów poruszania się ludów plemiennych zamieszkałych Afrykę oraz charakterystycznej dla nich muzyki;

• Aqua kickboxing - forma aerobiku w wodzie o dużej intensywności, kształtująca gibkość, koordynację ruchową i wytrzymałość siłową. Zajęcia charakteryzują się dużą intensywnością, zastosowaniem w choreografii różnego rodzaju uderzeń, kopnięć, ciosów i podskoków.

Hydrorobik - forma ćwiczeń gimnastycznych w wodzie o charakterze wytrzymałościowym, ukierunkowana na poprawę sprawności fizycznej ćwiczących. Ćwiczenia w tej formie zajęć ukierunkowane są wyraźnie na wzmocnienie określonych partii mięśniowych. Muzyka jest elementem uprzyjemniającym przebieg zajęć.

Aqua jogging - forma zajęć aerobowych w wodzie z wykorzystaniem różnych elementów biegu mająca na cel poprawę kondycji ćwiczących, koordynacji ruchowej oraz wytrzymałości siłowej. Ta forma aerobiku w wodzie, może być wykonywana zarówno w wodzie płytkiej i głębokiej w pozycji zawieszonej z wykorzystaniem specjalnego sprzętu wypornościowego. Podstawowe formy ruchu to: naturalny bieg, bieg w wysokim unoszeniem kolan, skip, robo-jogging, itp.

Aqua walking - forma aerobiku mająca na celu poprawę stanu zdrowia, wydolności fizycznej oraz psychicznej, zalecana szczególnie dla osób będących w tzw. "wieku złotej jesieni", łącząca zalety marszu i prostych ćwiczeń z tonizującym i odciążającym stawy działaniem środowiska wodnego.

Aqua step - forma aerobiku z wykorzystaniem małych platform zainstalowanych na dnie basenu, obciążonych specjalnymi obciążnikami, kierowana do osób o słabszej koordynacji ruchowej, którym odpowiada atletyczny styl określony przez stosunkowo powolne tempo muzyki i bardzo silnie wykonywane ruchy kończyn.

Aqua Aerobik KWC - forma aerobiku mająca na celu przygotowanie sprawnościowe kobiet do porodu i macierzyństwa.

Aqua joga - forma zajęć w optymalnych warunkach środowiska wodnego, pozwalająca na stworzenie harmonii miedzy ciałem, umysłem a sercem. Ta forma zajęć usuwa napięcia mięśniowe i przynosi odpoczynek całemu ciału. Podstawowe ćwiczenia z zakresu jogi, wykorzystywane w tego typu zajęciach, ukierunkowane są na rozciąganie mięśni i wiązadeł, utrzymywanie ruchomości kręgosłupa i stawów, a także poprawianie sprawności układu sercowo-naczyniowego i oddechowego.

Aqua Watsu - forma zajęć będąca połączeniem technik Shiatsu i właściwości fizycznych środowiska wodnego wykonywana z partnerem. Odpowiednia muzyka i temperatura wody, gra świateł oraz rytmicznie wykonywane ruchy współgrające z oddechem pozwalają na osiągnięcie pełnego odprężenia i relaksu.

Aqua cycling - ćwiczenia w wodzie o charakterze wytrzymałościowym realizowane na specjalnych rowerach w wodzie.

Aqua body pump - ćwiczenia wodzie o charakterze siłowo-wytrzymałosciowym z wykorzystaniem specjalnych sztang, ukierunkowane na wzmocnienie określonych grup mięśniowych bez zwiększenia ich obwodów. Specyfika środowiska oraz włączanie ćwiczeń rozciągających dane grupy mięśniowe wywierają niezwykle pozytywny wpływ na założony efekt końcowy.

Aqua Aerobik Senior - zajęcia w wodzie dla osób w wieku seniora, w trakcie, których wykorzystuje się różne formy ćwiczeń gimnastycznych ogólnorozwojowych, oddechowych, gibkościowych i rozciągających, a także terapeutycznych ukierunkowanych na wzmocnienie i usprawnienie poszczególnych grup mięśniowych, poprawiających ruchomość w stawach i gibkość.

Pływanie zdrowotne - zajęcia związane z wykorzystaniem umiejętności pływania w celu zwiększenia poziomu wydolności fizycznej, opóźnienia oznak starzenia się, zahartowania i zapobiegania chorobom. Specjalne indywidualne programy kierowane są do osób o różnym poziomie zawansowania pływackiego.

AQUA AEROBIK

Spośród wielu form aktywności ruchowej realizowanych w środowisku wodnym wyjątkowe miejsce zajmują ćwiczenia gimnastyczne o charakterze wytrzymałościowym wykonywane przy muzyce - AQUA AEROBIK.

To niezwykle atrakcyjna i ciekawa oraz wspaniała forma gimnastyki w wodzie dla pań i panów w różnym wieku o zróżnicowanym poziomie sprawności fizycznej, której rezultatem może być wzmocnienie mięśni, wysmuklenie ciała i poprawa samopoczucia. Odpowiednio dobrana muzyka zwiększa emocję oraz opóźnia wystąpienie zmęczenia.

Cechą charakterystyczną tej formy zajęć jest prowadzenie ich w pełnym odciążeniu, które zapewnia wyporność wody. Ciało ludzkie waży w wodzie około 90% mniej niż na lądzie, a ćwiczenia w niej wykonywane nie powodują obciążenia stawów i są, więc całkowicie bezpieczne a zarazem skuteczne.

Ponieważ środowisko stawia ruchom całkiem duży opór, bez obawy można zwiększyć siłę mięśni w takim stopniu, jak przy wykonywaniu ćwiczeń wyciskających pot na siłowni. Sprawą bardzo istotną jest to, że podczas zajęć w wodzie niemal nie odczuwa się wysiłku, mimo, iż mięśnie pracują bardzo intensywnie. Należy w tym miejscu podkreślić, że kontuzje w wodzie podczas ćwiczeń praktycznie się nie zdarzają. W związku z zastosowaniem w trakcie ćwiczeń specjalnego sprzętu wypornościowego udział w zajęciach nie wymaga umiejętności pływania. Atrakcyjność zajęć zwiększa się przez wykorzystanie rozmaitych przyborów, do których zaliczamy: pasy wypornościowe, rury z pianki poliuretanowej zwane "makaronami", hantle, specjalne, rękawice piankowe do aqua aerobiku, aqua dyski, piankowe sztangi, ciężarki oraz buty wypornościowe.

Zajęcia z aqua aerobiku opierają się na starannie przemyślanej koncepcji działań. Pomocą w przygotowaniu i przeprowadzeniu zajęć może być tok lekcyjny. Struktura toku lekcyjnego z aqua aerobiku opiera się na przedstawionej poniżej strukturze podstawowej:

Rozgrzewka /warm up/ - powinna trwać od 3 do 5 minut. Celem jej jest zaadaptowanie do środowiska wodnego, przygotowanie organizmu ćwiczących do realizacji zadań głównych lekcji. W tym celu wykorzystuje się ćwiczenia oswajające z wodą, jej temperaturą i głębokością, zapoznaje się z podstawowymi krokami, które będą wykorzystywane w części głównej. Wskazane jest, aby wszystkie ćwiczenia wykonywane były w miejscu.

Rozgrzewka /cardio/ - czas trwania od 2 do 5 minut. W tej części przeprowadza się ćwiczenia charakteryzujące się narastającą intensywnością poprzez dodanie tzw. ruchów wędrownych /np. marszu w różnych kierunkach, biegu itp./. Przebieg tej części lekcji powinien być stosunkowo intensywny. W trakcie realizacji tej części lekcji instruktor powinien w znamienny sposób umotywować ćwiczących, wyegzekwować prawidłową postawę ciała oraz technikę wykonywania ćwiczeń, co między innymi wiąże się z zapewnieniem bezpieczeństwa ćwiczących.

Część główna treningu:
- aerobowa - w zależności od modułu zajęć jak i celu treningu czas trwania tej części lekcji trwa od 20 do 40 minut. Cechą charakterystyczną tej części zajęć jest wprowadzanie układów kilkakrotnie powtarzanych typu aerobowego o ściśle określonej intensywności.
- wzmacniająca - trwa na ogół od 5 do 10 minut i jest dodatkiem wchodzącym w skład części głównej /aerobowej/ W zależności od celu zajęć oraz poziomu zaawansowania ćwiczących wprowadza się zestawy ćwiczeń siłowo-wytrzymałościowych /aqua toning/, elementy treningu mieszanego /combo/, ćwiczenia angażujące te grupy mięśniowe, które były mniej zaangażowane w części choreograficznej lekcji. W tym celu można wykorzystywać ćwiczenia kondycyjne wzmacniające z obciążeniem lub bez.

Część uspokajająca - czas trwania zależy od intensywności zajęć, a także stopnia zmęczenia ćwiczących /od 2 do 3 minut/. Celem stosowania ćwiczeń uspokajających jest doprowadzenie układu krążenia i oddychania ćwiczących do względnie pełnego wypoczynku. W tym celu należy zastosować łatwe i spokojne ćwiczenia rozluźniające oraz oddechowe wykonywane w miejscu lub przemieszczaniem się w różnych kierunkach w wolnym tempie.

Część końcowa /aktywny stretching i tzw. cool-down/ - czas trwania od 3 do 6 minut. W tej części wykorzystujemy ćwiczenia rozciągające w połączeniu z ćwiczeniami rozluźniającymi. Uczestnicy zajęć powinni opuścić basen bez uczucia zimna, rozciągnięci i uspokojeni.

W uzupełnieniu prezentowanego zagadnienia w załączniku zamieszczono zestaw ćwiczeń możliwych do wykonywania w ramach zajęć aqua aerobiku, pamiętając o podstawowych zasadach dotyczących intensywności i ilości powtórzeń /od 8 do 16 powtórzeń w jednej serii/. Zaprezentowane przykłady ćwiczeń dotyczą tylko kilku z wielu możliwości. W trakcie ich wykorzystania w jednostce lekcyjnej należy pamiętać, aby każdy trening rozpocząć rozgrzewką, a kończyć ćwiczeniami uspokajającymi i rozciągającymi.

Aqua aerobik dla osób wieku "Złotej Jesieni"

Spośród wielu form aktywności fizycznej preferowanych przez osoby w wieku Seniora wyjątkową popularnością cieszą się różnorodne zajęcia w środowisku wodnym.

Należy w tym miejscu podkreślić, że aktywność fizyczna w wodzie stanowi doskonały przykład połączenia przyjemności z wszechstronnym usprawnieniem własnego ciała, a zastosowanie wszelkiego rodzaju ćwiczeń fizycznych w wodzie może stać się swoistym panaceum na wszelkiego rodzaju dolegliwości i niedomagania w zaawansowanym wieku.

W przypadku osób w podeszłym wieku nie ma właściwie przeciwwskazań do podejmowania aktywności fizycznej w środowisku wodnym. Istotnym przeciwwskazaniem to brak zaświadczenia lekarskiego o stanie zdrowia uczestnika zajęć oraz informacji o braku przeciwwskazań do podejmowania aktywności fizycznej.

Regularny udział w zajęciach w wodzie /od 2 do 4 razy w tygodniu/ zapewnia poprawę kondycji, dobre samopoczucie oraz uzyskanie założonych celów. Intensywność obciążenia w każdych zajęciach nie powinna przekraczać 40 - 60 % maksymalnych możliwości wysiłkowych ćwiczących, a czas jednorazowych zajęć powinien trwać od 45 do 60 minut. Najbardziej popularną formą zajęć zalecanych osobom starszym jest "Aqua Aerobik Senior ". Program zalecanych zajęć powinien uwzględniać połączenie elementów Aqua aerobiku z ćwiczeniami gimnastycznymi i terapeutycznymi.

W zajęciach Aqua aerobiku z osobami w wieku starczym wykorzystuje się różne formy ćwiczeń gimnastycznych ogólnorozwojowych, z obciążeniem, oddechowych, równoważnych, gibkościowych i rozciągających, a także terapeutycznych ukierunkowanych na wzmocnienie i usprawnienie poszczególnych grup mięśniowych, /np. kończyn dolnych, prostowników grzbietu, mięśni brzucha/, poprawiających ruchomość w stawach oraz gibkość. Ćwiczenia oporowe i siłowe winny być dodatkiem do ćwiczeń aerobowych.

Podstawową zasadą w trakcie zajęć jest permanentne monitorowanie reakcji organizmu na zastosowane obciążenie. Pomiar tętna, ciśnienia tętniczego krwi oraz stosowanie subiektywnej oceny ciężkości pracy na zastosowane obciążenie według skali Borga powinny być uwzględnione w programie każdych zajęć.

Zajęcia z Aqua aerobiku dla osób starszych, w zależności od postawionego celu sprawnościowego lub terapeutycznego, mogą być wykonywane z wykorzystaniem specjalnego sprzętu.

ŚWIATŁOLECZNICTWO

Światłolecznictwo jest ważne dla życia człowieka:

- pobudza naturalne procesy regeneracyjne,

- stymulujące przemianę materii komórki,

- wzmacnia układ immunologiczny i poprawia krążenie krwi.

Każdy zna wpływ światła: w jasne słoneczne dni czujemy się z reguły lepiej niż w dni posępne, zasnute chmurami. W przeciwieństwie do naturalnego światła słonecznego, którego występowanie i intensywność silnie uzależnione jest od pory dnia roku, zwłaszcza na półkuli północnej, nowoczesna terapia świetlna stosowana może być w razie potrzeby o każdej porze i w każdym miejscu.
Światłolecznictwo to metoda leczenia światłem wykorzystująca jego naturalne (helioterapia) lub sztuczne źródła (aktynoterapia), emitujące głównie promienie podczerwone (sollux), nadfioletowe (lampa kwarcowa) lub skojarzone światło obu typów promieniowania.
Światłolecznictwo znajduje zastosowanie zarówno w profilaktyce jak i we wspieraniu procesów leczniczych. Leczeniu podlegają nie bezpośrednio choroby i zranienia; to raczej własne procesy regeneracyjne ciała zostają uaktywnione dzięki światłu. W ten sposób wspomaga się organizm, by wykorzystał siły kuracji spontanicznej i odbudował swoją równowagę. Terapia świetlna jest doskonałym uzupełnieniem tradycyjnych metod leczenia.
W zależności od wskazania i celu leczenia można prowadzić leczenie systemiczne lub miejscowe.
W leczeniu systemicznym działaniu podlega powierzchnia skóry, według możliwości włączając twarz i oczy. Stymulacja następuje przez skórę jak i przez mózg i układ wegetatywny.
Leczenia miejscowe to leczenie dolegliwości lokalnych (np. świeże rany) lub problemów natury kosmetycznej (np. cellulitis). Również tutaj stymulacja następuje przez skórę. W większości działań lokalnych trafne będzie użycie filtra polaryzacyjnego.
Obie formy leczenia mogą się z powodzeniem uzupełniać. Między kolejnymi działaniami leczniczymi ciało i tkanki powinny jednak mieć wystarczająco dużo czasu by nastawić się na wprowadzoną stymulację. Procesy fizjologiczne są z zasady procesami długimi, które przebiegają dniami lub nawet tygodniami. Również skutki mogą ujawniać się z opóźnieniem.

Wskazania kosmetyczne:
- leczenie problemów skórnych takich jak skóra sucha, zanieczyszczona, cellulitis
- poprawa elastyczności i napięcia skóry, pobudzenie tworzenia kolagenu

-optymalizacja zaopatrzenia skóry w tlen
- stymulacja metabolizmu komórki i regeneracja komórek

Zastosowanie:
-optymalizacja metabolizmu tkanek
- stymulacja ukrwienia i czerwonych ciałek krwi
- wzmożenie metabolizmu komórkowego, a w następstwie tego wykorzystania tlenu (oddychanie komórkowe i oddychanie płuc) jak i odżywianie komórek (poprzez poprawę wchłaniania elementów śladowych i minerałów)
- stymulacja wydalania
- leczenie w chorobach żołądka i jelit
- pomoc w gojeniu ran, działanie antyseptyczne
- leczenie zapaleń
- uśmierzanie ataków migreny
- leczenie bólu, również natury chronicznej
- łagodzenie problemów skórnych, zwłaszcza alergii
- leczenie depresji, nerwowości i zaburzeń snu


Podstawowym kryterium, według którego dzielimy promieniowanie jest długość fali. Ponieważ światłolecznictwo korzysta ze ściśle określonych rodzajów promieniowania w tym miejscu zostaną omówione tylko interesujące nas zakresy tego promieniowania.

Promieniowanie podczerwone
Promieniowanie nadfioletowe

HELIOTERAPIA
Helioterapią nazywa się wykorzystywania do celów leczniczych promieniowania słonecznego.
Światło słoneczne oddziałuje korzystnie i bodźcowo na ustrój, jego wpływ polega na wzmożeniu przemiany materii, pobudzeniu czynności krwiotwórczej, zwiększeniu odporności ustroju na zakażenia, pobudzającym wpływie wydzielania wew., działaniu odczulającym i przeciw cukrzycowym.
Naświetlanie promieniami słonecznymi może również wywołać niekorzystne odczyny. Występują one w przypadku pochłonięcia przez skórę zbyt dużej ilości promieniowania i wyrażają się intensywnym rumieniem fotochemicznym, uczuciem ogólnego rozbicia, bólami głowy i gorączką.
Wskazania: gruźlica kostno-stawowa, gruźlica dróg moczowych, gruźlica węzłów chłonnych, przewlekłych stanów zapalnych stawów, przewlekłych nieżytów górnych dróg oddechowych, łuszczycy, czyradności, trądzik pospolity, zaburzenia wzrostu kości u dzieci.
Przeciwwskazania: gruźlica płuc, niewydolność krążenia, stany nowotworowe, skłonności do krwawień narządów wew., nadczynność gruczołu tarczowego, zaawansowana miażdżyca.

PROMIENIOWANIE PODCZERWONE

Promieniowanie podczerwone dzieli się na:
Promieniowanie krótkofalowe
promieniowanie długofalowe
Skutki wywołane w tkankach przez promieniowanie elektromagnetyczne, tym samym przez promieniowanie podczerwone, zależą od ilości pochłoniętej energii.

Reakcje organizmu na promieniowanie podczerwone
Skutki działania promieniowania podczerwonego na organizm zależą od wielu czynników obejmujących między innymi cechy samego promieniowania czy cechy reaktywności organizmu. Duże znaczenie ma widmo promieniowania, energia fotonów, odległość od naświetlanej skóry, jak i wielkość naświetlanej powierzchni. Reakcja organizmu zależy również od stanu skóry, jej wilgotności, grubości tkanki podskórnej oraz stanu układu krwionośnego i chłonnego. Występujące skutki biologiczne są reakcją na wywoływanie fizjologicznych odruchów układu naczyniowego skóry (organizm dąży do zachowania homeostazy cieplnej).

Wpływ biologiczny promieniowania podczerwonego polega na działaniu ciepła, które powoduje między innymi:
- poprawę ukrwienia skóry i zwiększenie wydzielania potu;
- rozszerzenie naczyń włosowatych skóry a co za tym idzie zwiększony przepływ przez tkanki krwi tętniczej
- pobudzenie procesów metabolicznych;
- działanie przeciwbólowe poprzez podwyższenie progu bólu;
- zmniejszenie napięcia mięśni.

Promieniowanie podczerwone stosuje się w:
- przewlekłych i podostrych procesach zapalnych i reumatycznych stawów oraz części miękkich kończyn;
- przewlekłych i podostrych stanach zapalnych jamy nosowej, zatok przynosowych, ucha zewnętrznego i stawów żuchwy;
- nerwobólach oraz zespołach bólowych; O stanach po zapaleniu bakteryjnym, odmrożeniu i uszkodzeniu promieniami rtg lub UV; naciekach i ropniach tkanek miękkich, naciekach po zbyt płytko podanych zastrzykach;
- jako zabieg przygotowawczy przed masażem,
Przeciwwskazaniem są:
- nieodwracalne uszkodzenia skóry i naczyń (zmiany troficzne, miażdżyca tętnic) oraz obrzęki
- zaburzenia czucia;
- świeże urazy grożące krwawieniem oraz choroby zakrzepowe (np. zakrzepowe zapalenie żył);
- choroby nowotworowe;
- starość (miażdżyca oraz niewydolność krążenia są bezwzględnym przeciwwskazaniem);
- nadciśnienie tętnicze od II stopnia wg WHO;
- okres ciąży;
- miesiączka;
-stany podgorączkowe i gorączka;
- niewydolność mięśnia sercowego, stan po zawale, wady serca;
- choroby nerek;
- ostre stany zapalne jajników, wyrostka robaczkowego, pęcherzyka żółciowego.

PROMIENIOWANIE NADFIOLETOWE

Częściej jest zwane promieniowaniem ultrafioletowym. Ze względu na zróżnicowane działanie biologiczne, promieniowanie ultrafioletowe dzieli się na:
promieniowanie UV-A, promieniowanie UV-B promieniowanie UV-C, tzw. krótkofalowe,

Pod wpływem promieni UV w tkankach i ich elementach zdolnych do absorpcji zachodzą różne reakcje chemiczne, takie jak synteza, utlenianie, redukcja lub rozpad. Są one przyczyną występowania odczynu fotochemicznego, tworzenia pigmentu czy wytwarzania witaminy D.

- Wpływ promieni UV na skórę. Skóra staje się lepiej unaczyniona, odżywiona, staje się elastyczna, sprężysta, zwiększa się odporność skóry na zakażenia.
- Działanie bakteriobójcze i bakteriostatyczne .
-Wpływ na szpik kostny
- Promienie UV posiadają właściwości stymulujące produkcję erytrocytów, hemoglobiny, okresowo zwiększają ilość płytek krwi.
Wpływ na gruczoły wewnętrznego wydzielania.
-Promienie UV zwiększają produkcję hormonów takich gruczołów jak przysadka mózgowa, tarczyca, nadnercza, trzustka i jajniki.
-Wpływ na przemianę materii. Po naświetlaniu następuje przyspieszenie ogólnej przemiany materii
-Wpływ na gospodarkę mineralną ustroju Promienie UV wytwarzają w skórze witaminę D2 i D3.
-Wpływ na układ oddechowy. Promieniowanie ultrafioletowe zwiększa możliwości wykorzystania tlenu.

Promieniowanie ultrafioletowe stosuje się w:
- chorobach uszu, nosa, gardła, nawracających anginach, alergicznych nieżytach nosa, przewlekłych zapaleniach oskrzeli;
- krzywicy;
- wszystkich anemiach z wyjątkiem złośliwych
Przeciwwskazaniami są:
- nowotwory złośliwe narządów wewnętrznych;
-zaawansowana miażdżyca;
-stany gorączkowe bez względu na pochodzenie;
- osoby powyżej 70 roku życia;
- nadczynność tarczycy;
- cukrzyca wieku średniego i starczego;
- choroby psychiczne przebiegające z nadmierną pobudliwością;
- padaczka;
- niewydolność mięśnia sercowego;
-wodobrzusze;
-choroby nerek.


LAMPA SOLLUX - LUMINA służy do wykonywania zabiegów nagrzewania z wykorzystaniem energii cieplnej emitowanej przez żarówkę.

Działanie:
rozszerzenie naczyń włosowatych skóry (przepływ krwi tętniczej przez tkanki),
obniżenie napięcia nerwowego, wzmożenie procesów przemiany materii,
działanie przeciwbólowe,
pobudzenie receptorów cieplnych

Dla uzyskania żądanej charakterystyki promieniowania stosuje się odpowiedni rodzaj filtra:
filtr czerwony
filtr niebieski

Wskazania do naświetlania:
naświetlanie stanów zapalnych tkanek miękkich,
trudno gojące się rany,
przeciwbólowo,
nerwobóle
mięśniobóle,
odmrożenia,
stany po urazach

Przeciwwskazania do naświetlania:
nowotwory,
niewydolność krążenia,
miażdżyca,
nadczynność tarczycy,
skłonności do krwawień,
ostre stany zapalne,
stany gorączkowe,


Q. LIGHT

Q.Light jest bardzo nowoczesnym urządzeniem przeznaczonym do światło- i koloroterapii. Q.Light nie zawiera w ogóle promieni ultrafioletowych i niemal nie ma udziału promieni podczerwieni. Niewielkie promieniowanie podczerwone wpływa jednak korzystnie na efekt leczenia. Ruchome filtry polaryzacyjne i kolorowe umożliwiają uzyskanie światła w czterech wariantach:
1. światło białe
2. światło białe spolaryzowane
3. światło kolorowe
4. światło kolorowe spolaryzowane
Podstawowe działanie to:
przeciwzapalne
wirusobójcze
przeciwbólowe
stymulujące
bakteriostatyczne
stymulujące układ immunologiczny
stymulujące procesy regeneracyjne.

Aromaterapia

Aromaterapia to metoda medycyny naturalnej polegająca na terapii wielu dolegliwości olejkami eterycznymi z roślin stosowanymi poprzez inhalacje (kominki aromaterapeutyczne, inhalatory, nawilżacze powietrza, pot pourri® oraz przez skórę (masaże, kąpiele, okłady, kosmetyki).

WPROWADZENIE

Historia od czasów najdawniejszych wskazuje, że ludzie używali olejków eterycznych do wielu różnych celów, wśród których działania terapeutyczne były najważniejsze. Zarówno biblia jak i stare księgi indyjskie, egipskie papirusy, czy antyczne chińskie recepty zawierają opisy olejków eterycznych. Są opisane w literaturze starożytnej, w legendach i poezji. Wśród wielu interesujących historii czystym przykładem aromaterapii jest to, że cierpiąca na bezsenność Kleopatra napełniała poduszki płatkami róż, co zapewniało jej dobry sen i piękne marzenia senne. Współczesne badania wykazały, że olejek różany zawiera składniki o działaniu relaksującym i nasennym. Wiele znanych w medycynie ludowej sposobów leczenia opiera się na bezpośrednim lub pośrednim stosowaniu olejków eterycznych. Wiadomo na przykład, że w czasach wielkich epidemii nie ulegali im rękawicznicy, ponieważ szczególnie w średniowieczu było w zwyczaju mocno perfumować skórzane rękawiczki. Historia opowiada też o angielskim średniowiecznym miasteczku, które uniknęło epidemii cholery, ponieważ cała ludność trudniła się uprawą i destylacją lawendy.

Wiele lat później Francuz Gatefosse potwierdził antyseptyczne działanie olejku lawendowego lecząc rannych żołnierzy w czasie pierwszej wojny światowej. Jest on twórcą określenia "Aromaterapia" i autorem pierwszej książki na ten temat.  

Polska nazwa aromaterapia, w dosłownym tłumaczeniu z języka francuskiego /aromatherapie/ oznacza terapię zapachem. Nie jest to jednak określenia w pełni ścisłe. Aromaterapia wykorzystuje wiedzę zarówno o wpływie zapachu na stan emocjonalny i samopoczucie człowieka, jak również inne właściwości olejków eterycznych /bakteriobójcze, przeciwzapalne, rozkurczające, rozgrzewające/.

Współcześnie aromaterapia przeżywa w ostatnim okresie wielki rozkwit. Powodem ogromnej popularności aromaterapii jako metody leczniczej jest fakt, że stosowane są w niej wyłącznie naturalne i czyste substancje roślinne nie wywołujące efektów ubocznych. Na popularność aromaterapii wpływa również bardzo wysoka skuteczność w leczeniu i w profilaktyce zdrowotnej.

PODSTAWOWE FORMY STOSOWANIA AROMATERAPII

Masaż aromaterapeutyczny to masaż ogólny całego ciała i/lub w zależności od celu zabiegu masaż miejscowy. We wszystkich przypadkach do masażu stosuje się mieszaniny olejków rozpuszczone w naturalnych olejach roślinnych. Poleca się stosowanie olejów specjalnie korzystnych dla skóry /olej z nasion winogron, olej z awokado, olej ze słodkich migdałów, olej z jojoby/, lub popularnych olejów jadalnych. Do masażu olejki eteryczne rozpuszcza się w oleju w proporcji 15-30 kropli mieszaniny olejków na 50 mililitrów /około 1/5 do 1/4 szklanki oleju/. Do jednego masażu zużywa się mniej więcej łyżkę stołową roztworu, to znaczy praktycznie 2-3 krople mieszaniny olejków.

Kąpiel aromaterapeutyczna to 15-30 minutowe zanurzenie się w ciepłej wodzie, do której dodano 10 kropli mieszaniny olejków na wannę. Przy kąpieli tylko nóg lub rąk należy odpowiednio do pojemności naczynia zmniejszyć ilość olejku. Po kąpieli skóry nie należy spłukiwać tylko wytrzeć.

Kompres aromaterapeutyczny jest formą miejscową kąpieli aromaterapeutycznej gdzie stosuje się przykładanie miejscowe ręcznika lub waty nasączonej roztworem 5-10 kropli olejku w połowie szklanki ciepłej wody.

Aromaterapia w powietrzu to klasyczne inhalacje lub rozpylanie albo odparowywanie olejków w pomieszczeniu, w którym przebywa pacjent. Inhalacje robi się bądź nad naczyniem z gorącą wodą, do którego wkroplono 5-10 kropli mieszaniny olejków. Typowa aromaterapia w powietrzu to rozpylanie olejków rozpuszczonych w wodzie przy pomocy ogrzewanego świeczką kominka. W zależności od pomieszczenia stosuje się do 10 kropli mieszaniny olejków na zabieg.

OLEJKI ETERYCZNE

Są silnymi koncentratami uzyskiwanymi z pachnących części roślin poprzez destylację parową, ekstrakcję, wyciskanie lub inne metody dostosowane do rodzaju rośliny. Pochodzenie olejków pozwala zaliczyć je do grupy leków ziołowych Jednak ze względu na duże stężenie zawartych w nich substancji olejki mają znacznie silniejsze działanie od tradycyjnych mieszanek i wyciągów ziołowych. Aby uzyskać małą buteleczkę leku, trzeba poddać destylacji wiele kilogramów lub nawet ton roślin /np. 1kg olejku różanego otrzymuje się z 2 ton płatków/. Odpowiednio dobrane i zastosowane olejki eteryczne wywierają korzystny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne. Mogą być podstawowym środkiem leczniczym w stanach długotrwałego przygnębienia, rozdrażnienia, stresu i przemęczenia. Mogą być również stosowane jako podstawowy lub wspomagający środek w leczeniu wielu schorzeń. 

 LECZNICZE  DZIAŁANIE OLEJKÓW

Każdy z olejków eterycznych ma swoje unikalne właściwości. Wszystkie w różnym stopniu wykazują działanie bakteriobójcze, przeciwzapalne, rozkurczające, rozgrzewające. Właściwe stosowanie olejków eterycznych zwiększa odporność organizmu, wykazuje korzystne działanie na psychikę człowieka.

 

O CZYM POWINNIŚMY PAMIĘTAĆ

• Używaj olejków lub mieszanek olejków, których zapach najbardziej Ci odpowiada,

• Nie przekraczaj zalecanych dawek olejków,

• Nie stosuj olejków eterycznych doustnie,

• Nie używaj nierozcieńczonych olejków bezpośrednio na skórę,

• Osoby ze skłonnościami do alergii powinny przed zastosowaniem olejków wykonać test alergiczny,

• Pamiętaj o ogólnych przeciwwskazaniach, w przypadku ciąży, uczulenia, wieku dziecięcego, wystawiania skóry na promienie UV stosuj się do zaleceń lekarza,

• Stosuj tylko olejki eteryczne wysokiej jakości.

---