MOTYW MIŁOŚCI SZCZĘŚLIWEJ


MOTYW MIŁOŚCI SZCZĘŚLIWEJ

Miłość radosna, szczęśliwa, spełniona nie często gości na kartach literatury.

W mitologii zaznali jej Penelopa i Odyseusz. Jednak droga do niej była dłu­ga, pełna przygód i zbrodni. W tym związku Penelopa uznana została za wzór wierności małżeńskiej. Przez lata odtrącała starających się o nią i jej majątek zalotników. Po chwili rozpaczy odnaleźli ukojenie Alkestis i Admet, Pigmalion i Galatea. Andromacha i Hektor także byliby szczęśliwi, gdyby nie Helena i wojna trojańska.

W Biblii szczęśliwą parą jest Sara i Abraham, których Bóg obdarzył na sta­rość synem Izaakiem

"ŚLUBY PANIEŃSKIE" A. Fredry

"Śluby panieńskie, czyli Magnetyzm serca" to utwór, w którym autor wyko­rzystuje zasady tzw. "komedii miłości" ukształtowanej w dramacie francuskim. Twórcą dziejów miłości od narodzin po szczęśliwe małżeństwo był Piotr Ma­rivaux, pisywał też tak Alfred de Musset.

Fredro bawi się, nawet kpi sobie z sentymentalnych westchnień i łez nie­szczęśliwie zakochanych.

Jego bohaterowie nie walczą o swoje szczęście z konserwatywnym świa­tem, nie "umierają" z tęsknoty ani nie zamieniają się w upiory.

Miłość w utworach Fredry jest radością, "magnetyzmem serca", który łączy przeciwieństwa, a nie rozdziela kochanków.

Gustaw nie przypomina bohatera IV cz. "Dziadów", jest jego przeciwień­stwem. Jedyna ich wspólna cecha to przemiana, ale nie w patriotę, lecz w "po­rządnego kawalera", który dostrzeże piękno w życiu małżeńskim.

Gucio zostaje Guciem (nie Konradem II) i mężem Anieli, mimo iż począt­kowo nie chcieli żyć wspólnie.

Osią intrygi jest "walka płci", gdyż Aniela, Klara i Gustaw nie pałają ochotą do instytucji małżeństwa. Ich miłość rodzi się powoli, bez zbędnych rozterek i cierpień.

"Kocha się, kto się kłóci", a kto nie chce słyszeć o małżeństwie, szybko za­kłada na palec obrączkę.

Fredro "kocha szczęśliwie", w życiu rodzinnym odnajduje Arkadię i bezpieczeństwo. Staje się wyjątkowym, jak na tamte czasy, przeciwni­kiem strzelania sobie w głowę z powodu jakiejś tam nieszczęśliwej mi­łości; miłość to" magnetyzm serca".

"NAD NIEMNEM" Elizy Orzeszkowej

Justyna Orzelska i Janek Bohatyrowicz - szczęśliwa para z powieści E. Orzeszkowej "Nad Niemnem". To oni realizują podstawowe hasła pozytywi­zmu, na czele z "pracą u podstaw". Są kontynuatorami idei Jana i Cecylii, którzy nad Niemnem ciężką pracą wybudowali dom i tu odnaleźli radość życia.

Justyna nie mogła zgodzić się na życie u boku morfinisty Różyca, poko­chała ubogiego Jana i z nim połączyła się w związku małżeńskim.

Wiedzą, czego chcą od życia i na pewno nie popełnią błędów, jakie zniwe­czyły miłość Emilii i Benedykta czy Marty i Anzelma.

W Bohatyrowiczach nie ma miejsca na próżniactwo, salonowe, sztuczne maniery czy "globusy". Szacunek dla ludzkiej pracy, która jak miłość czyni człowieka potrzebnym, jest tu najwyższą wartością i miarą szczęścia. miłość Justyny i Janka to kolejny mezalians, ale tym razem szczęśliwy (pierwotny tytuł powieści brzmiał właśnie" Mezalians” ; mimo że powieść jest tendencyjna i realizuje hasła epoki, to uczucie tych dwojga jest nadal świeże i pouczające.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
motyw miłości
Motyw Miłości
konspekt przemówienia MOTYW MIŁOŚCI PARTNERSKIEJ W LITERATURZE
Przemówienie MOTYW MIŁOŚCI PARTNERSKIEJ W LITERATURZE
MOTYW miłości0
Motyw milości w literaturze i sztuce
Prezentacja Maturalna - motyw miłości (1), prezentacje
Omów odwołując się do przykładów, motyw miłości w Biblii i Mitologii, V 1
Motyw Milosci Do Ojczyzny
Motyw miłości w literaturze, i inne
motyw miłości w mitologii i biblii, polski epoki
Motyw Milosci Do Ojczyzny
motyw miłości i śmierci
Motyw miłości w literaturze, język polski
MIŁOŚĆ SZCZĘŚLIWA
MOTYW MIŁOŚCI NA?ŁE ŻYCIE
Motyw miłości w literaturze folklorystycznej

więcej podobnych podstron