Ciąża bliźniacza
Wykład 26.10.2006
Ciąża mnoga - problem położniczy:
wyzwanie dla matki - większe zmiany adaptacyjne i większe ryzyko powikłań okołoporodowych,
zwiększona (6×) zachorowalność i umieralność noworodków (m.in. znacznie większe ryzyko porodu przedwczesnego),
naturalna częstość występowania ciąży mnogiej została zaburzona wskutek stosowania technik wspomaganego rozrodu.
Ciąże wielopłodowe:
zapłodnienie więcej niż jednej komórki jajowej, uwolnionej w czasie owulacji, prowadzi do ciąży mnogiej, w której płody są genetycznie różne (polizygotyczne; np. dwupłodowe = DZ [dizygotic]),
w wyniku podziału jednej zapłodnionej komórki jajowej dochodzi do powstania dwóch lub więcej genetycznie identycznych (monozygotycznych = MZ [monozygotic]) płodów,
we wszystkich przypadkach wielojajowych ciąż mnogich każdy zarodek wytwarza swój własny worek owodniowy, kosmówkę, a następnie łożysko (ciąże wielokosmówkowe),
w ciążach jednojajowych płody mogą mieć:
wspólne łożysko (ciąże jednokosmówkowe),
wspólny worek owodniowy (ciąże jednoowodniowe),
lub nawet określone narządy (bliźnięta syjamskie).
Ciąże bliźniacze stanowią ok. 1% wszystkich ciąż, z czego 2/3 to dwujajowe, a 1/3 - jednojajowe.
Reguła Hellina: częstość występowania ciąż mnogich:
bliźniaki: 1:n (n = 85),
trojaczki: 1:n2,
czworaczki: 1:n3.
Etiologia:
Czynniki środowiskowe |
|
Czynniki genetyczne |
|
Czynniki matczyne |
|
Czynniki jatrogenne |
|
Kosmówkowość (liczba kosmówek):
Objaw λ: typowy dla 2 kosmówek (DC)
Objaw τ: typowy dla 1 kosmówki (MC)
Określenie zygotyczności i kosmówkowości:
określenie zygotyczności w ciąży bliźniaczej jest możliwe tylko za pomocą analizy DNA płodów (DNA fingerprinting), co wymaga wykonania amniocentezy, biopsji kosmówki lub kordocentezy;
kosmówkowość można ocenić ultrasonograficznie na podstawie oznaczenia płci płodów, liczby łożysk i budowy błony oddzielającej oba worki owodniowe.
Częstość występowania poszczególnych ułożeń łożysk(a):
DA MC (jedno łożysko): 36%;
DA DC (oddzielne łożyska): 35%;
DA DC (łożyska obok siebie): 27%;
MA MC (jedno łożysko - najgorsza konfiguracja, grożąca zaciśnięciem pępowiny i śmiecią jednego z płodów): 2%; największa śmiertelność: 44% ciąż mnogich.
Rodzaje bliźniaków:
DZ (1/90):
superfetatio: nie ten sam cykl;
superfecondatio: nie ten sam ojciec;
bliźnięta „ojcowskie”: ten sam ojciec, ten sam cykl.
MZ (1/250):
DA DC: ta sama zygota, 2 oddzielne worki owodniowe;
DA MC: ta sama zygota, 2 oddzielne worki owodniowe;
MA MC: ta sama zygota, ten sam worek owodniowy;
bliźniaki syjamskie: równo, lecz niekompletnie podzielone;
duplicata incompleta: niekompletnie podzielone;
ectoparasiting twin: płód częściowo przytwierdzony do drugiego bliźniaka;
fetus-in-fetu: płód „wmurowany” do bliźniaka.
Do 28. tygodnia obowiązują siatki centylowe dla ciąż pojedynczych. Po tym terminie wzrost płodów w ciążach mnogich przebiega wolniej. Nie ma zgody co do siatek centylowych dla ciąż mnogich- różne normy obowiązują w różnych krajach.
Płeć: bliźnięta różnej płci są dwuzygotyczne, a co za tym idzie dwukosmówkowe, ale w 2/3 przypadków oba płody są tej samej płci i mogą być zarówno jedno-, jak i dwujajowe.
Nazewnictwo płodów w ciążach mnogich: płód lewy/prawy LUB górny/dolny.
TTTS (zespół przetoczenia):
występuje u MC,
niezwykle rzadki u DC,
w 76-98% MZ,
naczynia przypominające kształtem sznur; obecność anastomoz w różnych konfiguracjach (t-t, ż-ż, t-ż),
w usg: obraz płodu przytwierdzonego (dawca bliżej ściany macicy - najczęściej przedniej),
leczenie: laseroterapia fetoskopowa; dawniej: fenestracja w błonie wodni oddzielającej oba płody (anastomozy jednak pozostawały - stąd nieskuteczność interwencji).
Mechanizm TTTS:
DAWCA |
BIORCA |
przewlekła utrata krwi ↓ hipowolemia, anemia, hipoksja, IUGR, oligohydramnios usg: polihydramnios, duży pęcherz moczowy, hepatosplenomegalia. |
nadmiar krwi ↓ hiperwolemia, polyhydramnios, policytemia, embolizacja, nadciśnienie, niewydolność krążenia usg: kardiomegalia |
Twin embolisation syndrome:
pasaż tromboplastyny od martwego płodu do żywego,
konsekwencje: zmiany w mózgu, aplazja skóry, atrezja jelit, gastroschisis, wady kończyn,
leczenie: fetoskopowa okluzja pępowiny u martwego bliźniaka.
TRAP (twin reversed arterial perfussion):
niewydolność krążenia u pump twin spowodowana jest przeciążeniem serca, tłoczącego krew obu płodów,
występowanie: 0,3/10.000 porodów; dotyczy 1% MZ,
rodzaj ciąży: 75% trojaczki, 25% bliźniaki;
rokowanie: 50% śmiertelności u dawcy.
Zroślaki:
6%: trojaczki,
70-95%: dziewczynki,
40%: obumarcia wewnątrzmaciczne,
30%: zgony noworodków.
Ułożenie bliźniąt syjamskich względem siebie:
catadidymus: połączenie dolnymi częściami ciała (okolica krzyżowa),
anadidymus: połączenie górnymi częściami ciała (głowa),
acantadidymus: najczęściej; połączenie górno-środkowymi częściami ciała (klatka piersiowa).
Fetus-in-fetu:
opisano <60 przypadków,
DA MC,
ekstremalna forma acardiac twin,
mogą być wielokrotne.
Znikający bliźniak (vanishing twin):
usg w I trymestrze: 3,29% ciąż bliźniaczych, w 21% zniknięcie bliźniaka w przypadku krwawienia z dróg rodnych,
usg w 12. tygodniu ciąży: w 48% nie potwierdzono ciąży bliźniaczej stwierdzonej w badaniu usg w 5-6 tygodniu ciąży.
Objawy ciąży bliźniaczej:
nadmiernie duży obwód brzucha (>100 cm),
bardzo wysoko usytuowane dno macicy,
liczne części drobne po obu stronach macicy,
żywe ruchy płodu obecne w różnych częściach macicy,
trzy duże części płodu (2 główki i jedne pośladki),
tętno płodu o różnej częstotliwości,
stwierdzenie 2 płodów w usg.
Schemat opieki przedporodowej:
wczesne rozpoznanie ciąży wielopłodowej,
diagnostyka rodzaju łożyska, kosmówki i owodni,
kontrolne wizyty:
wykrywanie przedwczesnej czynności skurczowej macicy,
ocena szyjki macicy (rozwarcie w MZ <1,5 cm; w DZ <2,5 cm; jeśli rozwarcie jest większe: wzrost ryzyka porodu przedwczesnego),
ocena bakteriologiczna środowiska pochwy,
wykrywanie niedokrwistości, nadciśnienia tętniczego, cukrzycy ciężarnych, zakażenia dróg moczowych,
zalecenia dotyczące odżywiania,
odsunięcie od pracy zawodowej i pozazawodowej,
zalecenia dotyczące współżycia seksualnego,
okresowa hospitalizacja,
stymulacja syntezy surfaktantu w płucach płodów.
Poród przedwczesny:
należy do najpoważniejszych powikłań mogących wystąpić w ciąży (zwłaszcza przed 32. tygodniem). Prawie wszystkie noworodki urodzone przed 24. tygodniem umierają. Większość urodzonych po 32. tygodniu przeżywa;
poród między 24-32. tygodniem ciąży jest związany ze znacznie zwiększonym ryzykiem śmierci noworodka oraz upośledzenia psychoruchowego w razie przeżycia;
ryzyko porodu przedwczesnego:
ciąża pojedyncza: 1%,
ciąża bliźniacza dwukosmówkowa: 5%,
ciąża bliźniacza jednokosmówkowa: 10%.
Ograniczenie wzrastania:
w ciążach pojedynczych częstość urodzeń noworodków z masą urodzeniową <5 centyla wynosi 5%,
w ciążach dwukosmówkowych: 20%,
w ciążach jednokosmówkowych: 30%,
ryzyko wystąpienia ograniczenia wzrastania u obu bliźniąt wynosi 2% dla ciąż dwukosmówkowych i 8% dla jednokosmówkowych.
Stan przedrzucawkowy (preeclampsia):
częstość jego wystąpienia jest 4-krotnie większa w ciążach bliźniaczych w porównaniu z ciążami pojedynczymi, ale nie różni się między dwu- i jednokosmówkowymi.
Poronienie samoistne:
częstość występowania jest niedoszacowana, ale wg jednej z hipotez wczesne poronienia występują częściej w przypadku ciąż mnogich.
Powikłania u dzieci: występują znacznie częściej, niż w ciążach pojedynczych. Niektóre z nich to:
porażenie mózgowe,
pojedyncza tętnica pępkowa (UA): większe ryzyko wystąpienia wad serca,
SIDS (sudden infant death syndrome),
guz Wilmsa,
choroba trofoblastyczna,
wcześniactwo,
znacznie wyższa śmiertelność (2-11×).
Zaburzenia chromosomalne w ciążach mnogich: diagnostyka prenatalna jest skomplikowana, gdyż:
techniki inwazyjne mogą dostarczać niejednoznacznych rezultatów i związane są ze zwiększonym ryzykiem poronienia,
aberracje chromosomalne mogą występować tylko u jednego z płodów.
Powikłania porodu:
nieprawidłowe położenie i ułożenie płodów,
przedwczesne pęknięcie pęcherza płodowego,
poród przedwczesny,
wypadnięcie pępowiny,
kolizja bliźniaków,
nadmierne rozciągnięcie mięśnia macicy,
pierwotne osłabienie czynności skurczowej,
poród przedłużony,
przedwczesne oddzielenie łożyska II bliźniaka po porodzie I bliźniaka,
niedowład macicy w III i IV okresie porodu.
Rozwiązanie:
Cięcie cesarskie |
Poród drogami natury |
ciąża bliźniacza, ciąża <22 tygodni, stan po cięciu cesarskim, ciąża jednoowodniowa, płód B>A o >20%, zgon płodu w III trymestrze, ciążowa choroba trofoblastyczna, masa ciała <1800 g, przodujący bliźniak w położeniu poprzecznym lub pośladkowym, ciąża trojacza lub wyższa, inne wskazania matczyne lub płodowe |
ciąża bliźniacza >32 tygodni i oba płody w położeniu główkowym, pierwiastka: płód A w położeniu główkowym, płód B w położeniu miednicowym, wieloródka: płód A w położeniu niegłówkowym, płód B w położeniu poprzecznym, płód A lub B w położeniu miednicowym + masa ciała >3500 g. |
Na świecie nie ma jednak jednolitych kryteriów rozwiązywania ciąż bliźniaczych.
DC = dichorionic; MC = monochorionic.
6