Nr ćwiczenia |
Mostek pojemnościowy |
Ocena przygotowania teoretycznego: |
||
6 |
|
|
||
Nr zespołu |
|
Ocena zaliczenia ćwiczenia: |
||
4 |
Paweł Cholewa |
|
||
Data |
Wydział |
Rok |
Grupa |
UWAGI: |
12.03.2007 |
EAIiE |
I |
I |
|
Cel ćwiczenia:
Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodą mostkową pomiaru nieznanej wartości pojemności kondensatora oraz połączeń szeregowych i równoległych kondensatorów.
Teoria potrzebna do ćwiczenia:
Pojemność elektryczna kondensatora jest to jego zdolność do gromadzenia ładunków. Wyraża się ona jako stosunek ładunku q zgromadzonego na przewodniku do jego potencjału.
lub
gdzie
to przenikalność elektryczna próżni,
to przenikalność elektryczna materiału pomiędzy płytkami kondensatora, S to powierzchnia czynna płytek a d to odległość między płytkami. Jednostką pojemności jest Farad.
Pojemność połączonych kondensatorów wyraża się w zależności od połączenia wzorem
C=C1+C2+…+Cn (w przypadku połączenia równoległego)
(w przypadku połączenia szeregowego)
Opór czynny jest to miara oporu, jaki dany element układu stawia przepływowi ładunku elektrycznego. Wyraża się on jako stosunek różnicy potencjałów na końcach elementu do natężenia prądu przepływającego przez niego.
Opór bierny (oznaczany X) jest wielkością charakteryzująca obwód elektryczny zawierający kondensator lub cewkę. Wraz z oporem czynnym stanowi on tak zwany opór pozorny Z.
gdzie R jest oporem czynnym danego układu. Opór bierny wyraża się wzorem
X=XL-XC
gdzie XL to reaktancja cewki, a XC to reaktancja kondensatora, są one określone odpowiednio:
i
gdzie L to indukcyjność cewki, C to pojemność kondensatora a
to częstość kołowa równa
gdzie T to okres zmian prądu a f to częstotliwość tych zmian.
Mostek Wheatstone'a jest to układ do pomiaru oporów. Tworzy go połączenie czterech oporników i galwanometru. Metoda mostka Wheatstone'a polega na porównywaniu oporów poprzez tzw. równoważenie mostka, czyli takie dopasowanie oporów, aby prąd I5 płynący przez galwanometr był równy 0. Warunkiem równowagi dla mostka Wheatstone'a jest wyrażenie:
Przepływ prądu zmiennego przez kondensator
Jeżeli do kondensatora przyłożymy napięcie sinusoidalnie zmienne:
U(t) = U0cos(
t)
to zgodnie z równaniem q = CU ładunek kondensatora też zmienia się w czasie,
q(t) = C U0cos(
t)
Zmiana ładunku kondensatora oznacza, że do jego okładek dopływa lub odpływa ładunek, czyli płynie prąd przemienny. Ponieważ I =
to
I(t) = -
CUosin(
t)
Prąd chwilowy I(t) ma więc charakter sinusoidalny, podobnie jak napięcie U(t) na kondensatorze, lecz czasowo wyprzedza w fazie napięcie o
. Maksymalna wartość prądu równa I0=
CUo jest proporcjonalna do maksymalnego napięcia Uo.
Metodyka wykonania:
Zestawić obwód elektryczny według schematu:
Włączyć oscyloskop oraz generator. Na ekranie widoczny będzie obraz przebiegu sinusoidalnego
Zrównoważyć mostek w następujący sposób:
ustawić potencjometr w pobliżu 400 działek na skali celem zminimalizowania błędu
na kondensatorze dekadowym tak dobrać wartość pojemności C, aby uzyskać zgrubne zrównoważenie mostka - aby amplituda przebiegu obserwowanego na ekranie była jak najmniejsza
poprzez regulację potencjometrem zrównoważyć precyzyjnie mostek - amplituda przebiegu powinna zmaleć do zera. Dla zwiększenia dokładności należy odpowiednio dobrać wzmocnienie oscyloskopu - najlepiej 0,1 V/cm.
Odczytać i zanotować wartości C oraz d. Powtórzyć pomiary z punktów b) i c) dla potencjometru ustawionego na 500 i 600 działkach.
W analogiczny sposób zmierzyć pojemność pozostałych kondensatorów oraz pojemności zastępcze różnych połączeń tych kondensatorów
Opracowanie wyników
Lp. |
Oznaczenie kondensatora |
C[ |
d |
Cx[ |
|
|
|
1 |
KSF-012
(0,047 |
0,070 |
390 |
0,0448 |
0,0446
|
0,0007
|
|
2 |
|
0,040 |
526 |
0,0444 |
|
|
|
3 |
|
0,030 |
598 |
0,0446 |
|
|
|
4 |
WXP-224K
(0,22 |
0,310 |
399 |
0,2058 |
0,2027
|
0,0103
|
|
5 |
|
0,200 |
500 |
0,2000 |
|
|
|
6 |
|
0,140 |
591 |
0,2023 |
|
|
|
7 |
KML-010
(0,39 |
0,515 |
396 |
0,3376 |
0,3363
|
0,0057
|
|
8 |
|
0,334 |
502 |
0,3367 |
|
|
|
9 |
|
0,223 |
600 |
0,3345 |
|
|
|
10 |
KSF-012 +KML-010 (równolegle) |
0,500 |
398 |
0,3306 |
0,3374
|
0,0316
|
0,0057 |
11 |
|
0,330 |
513 |
0,3476 |
|
|
|
12 |
|
0,220 |
603 |
0,3342 |
|
|
|
13 |
KSF-012 +KML-010 (szeregowo) |
0,060 |
398 |
0,0397 |
0,0393
|
0,0012 |
0,0199 |
14 |
|
0,040 |
496 |
0,0394 |
|
|
|
15 |
|
0,030 |
565 |
0,0390 |
|
|
|
Pojemność zastępczą równoległego połączenia kondensatorów obliczamy ze wzoru:
C=C1+C2+…+Cn
czyli C= 0,3809
Pojemność zastępczą szeregowego połączenia kondensatorów liczymy ze wzoru:
C=
czyli C=0,0394
Jak widać pojemności zmierzone różnią się od wyliczonych ze wzorów.
Niepewności pomiarowe
Błędy pomiaru pojedynczych kondensatorów liczymy jako odchylenie standardowe ze wzoru
Ponieważ mamy tylko 3 pomiary dla zwiększenia poziomu ufności wynik mnożymy przez stałą Studenta-Fishera, która w tym przypadku wynosi 4,3.
Błędy pomiaru połączeń kondensatorów dodatkowo liczymy z prawa przenoszenia niepewności
Dla połączenia równoległego
i
tak więc wzór będzie miał postać
Dla połączenia szeregowego
a
, czyli wzór będzie miał postać
Wnioski
Dla połączenia równoległego otrzymaliśmy wynik 0,3809
który różni się od pojemności zmierzonej o więcej niż wyliczona niepewność, co jest zapewne czynnikami zewnętrznymi (niemożliwość dokładnego zrównoważenia mostka spowodowana czynnikiem ludzkim, rezystancja przewodów i styków, zewnętrzne pola elektromagnetyczne). Wynik otrzymany przy pomiarze połączenia szeregowego mieści się w granicy niepewności.