Mamy piec zasadniczych okresow.

1. Robert Owen, Johan H. Pestalozzi, Friedrich A. Diesterwega - praktyka, bez refleksji naukowej.

2. Paul Bergemann, Paul Natorp - uzyli jako pierwsi terminu pedagogika spoleczna, zaczyna funkcjonowac, badania sa ale jeszcze nie do konca istnieja.

3. Helena Radlinska - badania empiryczne (badania w ktorych cos doswiadczamy) + refleksja metodologiczna (zastanawianie sie jak badac, jak to zrobic, poruszyla to Helena Radlinska). Radlinska naciskalo na to zeby pedagogika spoleczna miala nadana range naukowa, zeby byla postrzegana jako cos waznego.

Richmond Mary - odwzorowanie tego co sie dzialo w Polsce i Stanach zjednoczonych.

Stanislaw Szacki

Alice Salomon

4. Badania empiryczne odwoluja sie do socjologia wychowania

Aleksander Kaminski - jest pomiedzy tymi 2 okresami

5. Synteza - zebranie wszystkiego do kupy.

HELENARADLINSKA * zaczela intesywnie dzialac w ramach jednostki

DEFINICJA PEDAGODIKI SPOLECZNEJ

*ksztaltowanie / wychowanie narodowe

* czlowiek okreslany przez :

- biologie: koncepcja sil spolecznych - biologia determinuje mozliwosci rozwojowe czlowieka (potencjal jaki mamy): aktywnosc i mozliwosci czlowieka

- spoleczenstwo

- kulture

* pedagogika spoleczna to polaczenie tych trzech nauk

* srodowisko - miejsce w ktorym czlowiek moze tworzyc, dzialac, mozna rozroznic rodzaje otoczenia: *srodowisko przyrodnicze / naturalne - panstwo w ktorym sie ktos wychowal; * osobowe / spoleczne - w jakiej rodzinie * kulturowe - mozliwosi jakie mozemy wykorzystac, jest rowzniez cos takiego jak srodowisko niewizialne, przez srodowisko urzeczy;istnia sie nam kultura, mamy tu tez potencjalne mozliwosci czlowieka; srodowisko wplywa na wszystko

* koncepcja wychowania :

- czlowieka - okresla mozliwosci rozwojowe i aktywnosc czlowieka

- dobra kultury

- srodowiska - miejsca aktywnosci spolecznej

Srodowisko to wychowanie niewidzialen. Jest to czwarte srodowisko ktore mozemy modelowa. Niektore dzialania nie mozemy przyklasowac do zadnego srodowiska. Sklada sie za bardzu wielu elementow.

DZIALY PEDAGOGIKI SPOLECZNEJ

* teorie pracy spolecznej

* teorie oswiaty doroslych

* historia pracy spoleczno-oswiatowej

Metodologia: pojawia sie na trzecim etapie. Przedmiotem badan jest

*srodowisko sprzezone

*srodowisko zamieszkania (habitat) -

Habitat - rezultat dzialalnosci ludzkiej, jest przestrzenia spoleczno - geograficzna, wytworzona, zorganizowana, zagospodarowana wedlug zasad i norm np;. szkola, kosciol, wiezienie

Srodowisko zycia

*rozwoj osobowosci

*habitat

*niezalezne od nas

*socjalizacja pierwotna

*zaspokojenie potrzeb rozwojowi

*srodowisko zycia jest wieksze

*otoczenie

Srodowisko wychowawcze

*osoby, grupy spoleczne

*socjalizacja wtorna

*normy itp

*jest mniejsze

Wspolne

* wiaza sie ze soba

* poprzez dzialanie wychowawcze polepszenia zycia jednostek

Pedagogika spoleczna a inne nauki

PANPEDAGOGIZM Przeswiadczenie ze pedagogika mozna wszystko zdzialac.

Pedagogika spoleczna

*srodowiskowe warunkowania procesow wychowawaczych

*analiza warunkow umozliwiajacych zaspokajanie potrzeb rozwojowcyh w roznych wazach zycia

Spoleczenstwo wychowujace (pedagogika) -> wychowanie zintegrowane -> srodowisko wychowawcze

Efekty wychowania = celowe i planowe oddzialywania + dzialnosc spontaniczna -> zmiany w osobowosci

Dzialalnosc -> proces wychowawczy

*koncepcja wychowania H.Radlinskiej: szerokie rozumienia świata społecznego, zwiera teorie z filozofii społ. Socjologii, polityki społ, pedagogiki kultury, koncepcji wychowania narodowego, ; koncepcja humanistyczna i personalistyczna - człowiek w centrum, rozbudowanie jego aktywności twórczej i społ.; cechy eklektyzmu; koncepcja antropocentyczna - koncepcja człowieka jest koncepcją centralną

Charakterystyka pedagogiki spolecznej

Radlinska podzielila nauki praktyczne na teori i praktyke.

Nauka praktyczna zajmuje sie dzialaniem.

Do nauk praktycznych naleza: rolnistwo, medycyna, technologiczne, polityka spoleczna, pedagogika.

Dzialy nauk praktycznych

*teoria pracy spolecznej - rozpoznawanie warunkow w ktorych zachodzi potrzeba ratowania

* teoria oswiaty doroslych - zagadnienia potrzeby kultury duchowej i wartosci

*historia pracy spolecznej i osiwatowej - czynniki ewolucji urzadzen spolecznych

Cechy wychowania:

- opiera zamierzana dzialalnosc wychowawcza na spozytkowanie wszystkich dziedzin tworczosci

- obejmuje caly obszar zycia ludzkiego, wszelka dzialalnosc

- wnosi swoje wartosci

- jednostki + grupy oraz oddzluje wychowawca, samoksztalcenia i damowychowanie

- ksztaltowanie osobowosci oraz warunkow otoczenia, srodowiska z ktorego jednostka moze czerpacwartosci

- oddzilywania wychowawcze ograniczone jest wlosciwosciami natury ludzkiej

- zasieg wychowania przekracza rodzine i szkole

- wychowanie laczy ze soba pokoloenia i kultury

- prowadzi do autonamicznosci

- wspolzalezne z wieloma dziedzinami kultury

- stawianie sobie celow

Wzrost - rozwoj osobniczy, moze byc fizyczny i duchowy ( nie ma konca), kazda jednostka musi dokonac go osobiscie

Wzrastanie - dazenie do autonomi, ksztaltujemy siebie

wprowadzenie - przejmowanie wartosci od ludzi bardziej kompetentnych

Rola wychowania

- ksztaltuje osobowosc

- tworzy warunki do ksztaltowania osobowosci

- ksztaltuje obywateli

(moze byc na kolokwium)

M. Cichosz Pedagogika spoleczna

*obszar zainteresowan: nauki o kulturze czlowieka, warunkach jego bytu, wartosci i etyka.

*pedagogika spoleczna -> dyscyplina pt. ''przekaz kulturowy''

* czynniki dynamizujace nowoczesne zycie spoleczne:

- rozdzielanie czasu i przestrzeni

-wychowanie instytucji

-refleksyjnosc nowoczesnosci

-granice instytucjonalne

Nauka moralna Ktora nie zadaje sobie pytan o swoj wlasny ani relacje wobec innych nauk ale stara sie rozwiazywac problemy dobrze ugruntowane i wazne dla spolecznych badaczy.

Pedagogika spoleczna - jest na sryku tyrzech nuak : kultury, wartosci/etyka i nauk o czlowieku. Pedagogika spoleczna to synteza wiedzy o czlowieku. Pedagogika spoleczna dazyla do stworzenia syntezy o czlowieku. Zwiazku z tym ze jest na styku trzech nauk nie mozemy powiedziec ze ma scisle ramy. Jest bardzo szeroka. Przez zmiany ktore przechodzily w tych naukach mamy brak wyraznych odniesien podmiotowych. Wiaze sie z tym to ze mamy skomplikowane relacje miedzy dyscyplinami naukowymi.

Giddens - czynniki dynamizujace nowoczesne zycie spoleczne.

Rozdzielenie czasu i przestrzeni: kiedys aby trzeba bylo wybrac sie do biblioteki aby czegos sie nauczyc, zajmowalo to duzo czasu, dzisiaj zlaczamy internet i zajmuje nam to chwile. Rozdzielenie czasu i przestrzeni wplynelo na wszystko. Rowniez na nasze spoleczenstwo.

Instytucja - zaczyna zmieniac swoj wyglad, jezeli zmienia sie soc co bylo od zawsze i zaczyna sie zmieniac wywoluje pewna niepewnosc.

Refleksyjnosc nowoczesnosci - zwiazana z przemianami ludzkiej wiedzy, nasza wiedza i aktywnosc spoleczna musi byc poddawana rewizji.

Warunki dokonywania sie zmian w pedagogice spolecznej:

* granice ksztaltowania:

1)pedagogika spoleczna chciala dazyc do tego aby sie uksztaltowac jednak cos wewnetrzenego przeszkadzalo

2)brak mozliwosc

* granice biograficzne - biografia indywidualna, kazdy wejdzie w inny, oreslowny sobie sposob

* granice instytucjonalne - dziela dyscypliny widze na pozanuakowe i obszar pozytkowania

* granice jezykowe - kazda dyscyplina ma swoj specyficzny jezyk

Pedagogika społeczna- empiria, działanie! Powstała z praktyki, potrzeby. To połączenie myślenia o środowisku z działaniem w nim.

ROZWÓJ/ HISTORIA: A. Kamiński; Koncepcja społeczeństwa wychowującego; H. Radlińska;Teoria pracy społecznej; Uwarunkowania społeczno kulturowe; Etapy rozwoju ped. społ

METODOLOGIA Badania w działaniu(empiryczne); Metodologiczna płaszczyzna ped.społ; Nauka praktyczna; Wielodyscyplinarność; Badania; Metody i działania

PRZEDMIOT Rozwój jednostek i grup; Środowisko wychowawcze; Edukacja środowiskowa; Środowisko lokalne; Zmiany środowiskowe; Wpływ środowiska na wychowanie; Środowisko; Relacje; Wychowanie zintegrowane; Wzajemny stosunek środowiska i jednostki; Wzrost, wzrastanie, wprowadzanie; Grupa społeczna; Kontekst społeczny; Instytucje; Kultura; Rozwój człowieka; Praca społeczna

WARTOŚCI Zasoby środowiskowe; Edukacja; Partnerstwo edukacyjne; Kultura; Równość społeczna; Zrównoważony rozwój; Równe szanse/dostęp; Wychowanie
ZADANIA Nauka praktyczna; Praca społeczna; Wychowanie; Zmiany środowiskowe; Wpływ środowiska na wychowanie; Wychowanie zintegrowane; Wzrost, wzrastanie, wprowadzanie; Uzupełnianie braków; Pomoc; Aktywizacja społeczeństwa
Otoczenie- tło w którym jesteśmy, nie koniecznie oddziałuje

Środowisko- wpływa na nas

ŚRODOWISKO: Społeczne, Naturalne, Zamieszkania (habitat), Kulturowe, Wychowawcze, Sprzężone (to oddziałujące na nas, nie otoczenie), Instytucjonalne

Wychowanie w rozumieniu PS:
-rozwój ciągły, całożyciowy obejmujący zarówno sferę umysłową człowieka jak i emocjonalną

-wspieranie rozwoju
-odpowiadanie na potrzeby rozwoju (potrzeby biologiczne, społeczne, kulturowe,)
-na wych ma wpływ środowisko- musimy kształtować środowisko tak, aby było wychowujące
-wychowanie intencjonalne=zamierzone- jego pole rozszerza się na coraz liczniejsze kręgi środowiskowych wpływów, czyli na tzw. wychowanie naturalne

-wychowanie nie stanowi czynności autonomicznej, lecz towarzyszy czynnościom rzeczowym, wykonywanym w odpowiedniej atmosferze
-wychowawca-> człowiek korygujący pole środowiskowych oddziaływań na ludzi, a najlepsze wyniki osiąga ten wychowawca, który nie dyryguje, nie manipuluje, lecz przoduje, inspiruje, pobudza i dopomaga.

środowisko wychowawcze:
Dwojakie pojmowanie środowiska:
-subiektywizujące (indywidualistyczne)-użyteczne w psychologii
-obiektywizujące (typowe)- ujmuje środowisko od strony zbiorowości i dostrzega w nim sumę warunków tworzonych przez życie zbiorowe dla kształtowania się życia jednostek.
Środowisko wychowawcze - całość procesów ekologicznych, ekonomicznych, politycznych, społecznych, kulturalno - oświatowych i instytucjonalnych w ich wzajemnych związkach i zależnościach. W tym rozumieniu środowisko jest przestrzenią, w której społeczeństwo realizuje różne formy działalności, tworząc w ten sposób warunki własnego życia oraz zaspokajania materialnych i duchowych potrzeb.

Najprościej rzecz ujmując, mówiąc o środowisku wychowawczym mamy na myśli środowisko, w którym wychowuje się jednostka.

społeczne/ludzkie:

-czynniki aktywizujące dana populację, przy czym czynnikami tymi mogą być jednostki ludzkie (ich uzdolnienia, inicjatywy, umiejętności) oraz grupy nastawione na jakąś sensowną aktywność, ale i jedne, i drugie stanowią integralny (wewnętrzny) składnik danej społeczności.

-siłami w ped społecznej nazywamy najogólniej czynniki działające (siły społeczne) w znaczeniu węższym- uzdolnienia i cechy jednostek i grup, wyrażające się lub mogące się wyrazić w działaniu jakiejkolwiek dziedzinie

kapitał społeczny: 
- termin z pogranicza ekonomii i socjologii, oznaczający kapitał (jako element procesu produkcji i życia w zorganizowanym społeczeństwie), którego wartość opiera się na wzajemnych relacjach społecznych i zaufaniu jednostek, które dzięki niemu mogą osiągać więcej korzyści (z ekonomicznego i społecznego punktu widzenia).

sieci społeczne:
Kapitał społeczny analizowany jest często w ramach teorii sieci społecznych. Przedmiotem jej zainteresowania są zbiory obiektów społecznych, rozpatrywane wraz z istniejącym między nimi układem powiązań. Powiązania te polegają przede wszystkim na: wzajemnych postawach podmiotów, ocenach, uczuciach, przepływach zasobów między podmiotami, naśladownictwie oraz stosunkach władzy i podległości.

neoinstytucjonalizm:
-instytucje to utrwalone zwyczaje, reguły normy lub zasady gry przyjęte w społeczeństwie i ograniczające działania jednostek.

-instytucje są tworzone przez ludzi, lecz raz wytworzone wykazują historyczną trwałość, odporność na zmiany i zdolność determinowania działań ludzkich.

-podlegają procesom zmiany, jednak ich dynamika jest spowolniona w stosunku do cywilizacyjnych aspektów rozwoju.

-nowoczesne instytucje są dopasowane do reguł celowo-racjonalnej organizacji i nakładają na jednostki wzór racjonalnego działania.

społeczeństwo obywatelskie:

-społeczeństwo charakteryzujące się aktywnością i zdolnością do samoorganizacji oraz określania i osiągania wyznaczonych celów bez impulsu ze strony władzy państwowej. Społeczeństwo obywatelskie potrafi działać niezależnie od instytucji państwowych. Niezależność nie musi oznaczać rywalizacji społeczeństwa z władzą, która występuje zazwyczaj w państwach, w których ustrój polityczny jest sprzeczny z wolą większości obywateli. Podstawową cechą społeczeństwa obywatelskiego jest świadomość jego członków potrzeb wspólnoty oraz dążenie do ich zaspokajania, czyli zainteresowanie sprawami społeczeństwa (społeczności) oraz poczucie odpowiedzialności za jego dobro.

-w skrócie: społeczeństwo obywatelskie to zaangażowanie się ludzi w dobro ogółu, podejmowanie przez ludzi jakiś czynności, aby uzyskać dobro wspólne

Humanizm Pedagogiki Społecznej- zajmowanie się człowiekiem, dawanie mu wędki zamiast ryby, czyli usamodzielnianie.

OPIEKA -> Profesjonalna, rodzinna-> Jednostka stale potrzebująca opieki -> Długotrwały brak samodzielności, ciężka sytuacja -> Niesymetryczna, przewaga opiekuna -> Opiekun, instytucja opieki (za: konsekwencje, decyzje, reprezentacje interesów) -> Względnie bierna -> Uzależnianie się od opieki, niewłaściwa opieka -> Domy dziecka, chorzy w rodzinie, domy starców

POMOC ->Człowiek profesjonalny i nie tylko ->Osoba potrzebująca ->1) Trudnej problemowej 2) Przewidywania problemu 3) Poprawa sytuacji normalnej -> W miarę symetryczna (niewielka przewaga jednej ze stron). Obie strony znają swoją rolę -> Niewłaściwa pomoc, brak zaangażowania którejś ze stron -> Duża aktywność -> Pomoc raczej nie bierze odpowiedzialności za odbiorcę ->

Poradnictwo, terapia

RATOWNICTWO _>„Ratownik”, służby publiczne i nie tylko ->Osoba bądź grupy bezradne i potrzebujące ->Nagła, nieprzewidywalna, jednostkowa, intensywna, kryzysowa ->Asymetryczna- przewaga ratownika ->Ratownik -> Bierny -> Pomoc doraźna, nadmierne poddanie, życie ratownika, nie trafna ocena sytuacji, niewłaściwa i za późna pomoc, czynniki zewnętrzne -> Policja, ośrodki interwencji kryzysowej, straż pożarna, ratownictwo medyczne, topr, wopr

WSPARCIE -> Bliscy, przyjaciele, rodzina, grupy społeczne, stowarzyszenia -> Jednostki i grupy-> Trudność życiowa, potrzeba obecności kogoś -> Dobrowolność, wzajemność, w obie strony, może być symetryczna ale też asymetryczna -> Biorca -> aktywny -> Uzależnienie, lenistwo, wykorzystywanie -> Grupy wsparcia (AA), przyjaciele

Co to jest edukacja srodowiskowa?

Dzialalnosc podejmowana wspolnie i wlasnejninicjatywy przez podmioty srodowiskowe (osoby, grupy spoleczne, instytucje)

Jak jest ukierunkowana?

* poszerzanie wiedzy spolecznosci lokalnej (o srodowisku lokalnym)

* optymalne zaspokojenie potrzeb dzieci, mlodziezy i doroslych

* rozwiazywanie problemow spolecznosci lokalnej (edukacja, kultura, ekonomia, sprawy socjalne, uslugi, inne...)

* kstaltowanie postaw obywatelsko-podmiotowych w twj spolecznosci

Modele edukacji srodowsikowej

* humanistychno normatwywny (A.Kaminski, I. Leparczyk, T.Plich) praktycznosc pedagogiki spolecznej, koncepcja sil ludzkich i spolecznych, metoda pracy srodowiskowej, koncepcja badan srodowiskowych (polega na jest osoba ktora wchodzi w srodowisko i przeprowadza badania)

* humanistyczno - socjotechniczny

Odmiany orientacji w modelu

- communityn development - przeciwdzialenie ujemnym zjawiskom, proces ktory zachodzi od srodka spolecznosci, dzialania rozwojowe, pobudza wole dzialania i zdala sobie z wlasnych brakow po czym o wlasnych silach dzialaniem, idea

- modernizacja srodowisk wychowawczych- dzialanie przy pomocy jednostek

- integratywna strategia ksztaltowania srodowiska wychowawczago

* humanistyczno.- poznawczy

-Badanie + dzialanie naprawcze (badanie przez dzialanie)

-Rekonstrukcja przeszlosci srodowiska

-Doskonalenie warsztatu pracy edukacyjnej

*Edukacyjno - utylitarny

-podstawa to male ojczyzny

-nowe podejscie! Zwrocenie uwagi na sprawy lokalne

Uwzglednienie:

Kotkekstu spoleczno- gospodarczego,

Kontekstu przestrzennego

Szczegolna ranga edukacji samorzadowej,

wyeksponowanie roli edukacji w rozwoju lokalnym

---