13.X, 20.X, 27.X. 97
Historia psychologii klinicznej.
Jest to jedna z najmodszych dziedzin psychologii stosowanej, aktualnie psychologowie kliniczni na zachodzie nale do najliczniej reprezentowanych grup.
Pierwotnie miaa ona charakter medyczny, opieraa si o klinik czowieka chorego, zakres rozszerzy si, aktualnie znacznie wykracza poza teren czowieka chorego. Zakres obecnie dotyczy te czowieka zdrowego, ale znajdujcego si w trudnych sytuacjach zwizanych ze stawianymi wymaganiami.
Przedmiot psychologii klinicznej.
Czowiek wykazujcy odchylenia od normy w jakiejkolwiek formie. Jest to przedmiot szczególnie trudny do bada naukowych, ograniczaj si one do studium przypadku - badania idiograficzne.
Definicja psychologii klinicznej.
Wallen - wród psychologów amerykaskich.
Jest to dyscyplina o charakterze idiograficznym, zajmujca si studiowaniem psychiki jednostki w przeciwiestwie do nauk nomotetycznych dcych do wykrywania praw ogólnych.
To mieci w sobie te poradnictwo zawodowe, badania personelu kierowniczego, studentów.
Sekcja kliniczna Amerykaskiego Towarzystwa Psychologicznego.
Definicja:
Psychologia kliniczna jest dziedzin psychologii stosowanej, stawiajc sobie jako zadanie okrelenie zdolnoci i cech jednostki za pomoc pomiaru, analizy, obserwacji i na podstawie caoksztatu wyników badania (take dane z badania lekarskiego i socjalnej historii czowieka)
udzielanie porad i zalece majcych skorygowa braki w jej przystosowaniu. Jest to definicja za Shafferem i Lazarusem.
Pocztki psychologii klinicznej to koniec XIX w. , 2 daty:
1890r. - James Cattell - pojawienie si testu umysowego;
1896r. - (wikszo psychologów), L. Witmer - klinika psychologiczna w Pensylwani, bya to pierwsza klinika psychologiczna. Czsto nazywa si go ojcem psychologii klinicznej.
1896r. - zaczyna ukazywa si czasopismo Psychological Clinic.
Pierwsze impulsy rozwoju psychologii klinicznej.
Witmer zajmuje si osobami upoledzonymi umysowo, niedorozwinitymi. Opiera si na obserwacji i wywiadzie, uwaa, e najwaniejsze w podejciu do dzieci niedorozwinitych jest ich zrozumienie. Jego zasug byo to, e pierwszy zauway wano wspópracy psychologa z lekarzem psychiatr i asystentem spoecznym. Dosy niechtnie korzysta ze zdobyczy ówczesnej psychologii - testy.
1905r. - pojawienie si testu S. Bineta do badania indywidualnej inteligencji, nie powiela bdów poprzedników, np. Cattella, Kraepelina - ich testy sprowadzay si do pomiaru funkcji sensoryczno-motorycznych (jeden zmys i funkcja praksji - wykonywanie danej czynnoci).
Pomiar w dalszym cigu by spraw kontrowersyjn.
Prdy na terenie psychiatrii - koniec XIX i pocztek XX w. Charcot, Janet, Pinell, Freud, to psychiatrzy, którzy zwrócili uwag na to, e u podoa wielu zaburze psychicznych s czynniki natury psychologicznej i one mog prowadzi do zaistnienia zmian czy zaburze w zakresie przystosowania, do odczuwania dolegliwoci natury psychosomatycznej. Ich pogldy doprowadziy do powstania nowego kierunku psychiatrii - ps. dynamicznej - charakter bardziej psychologiczny ni medyczny (biologiczny). Bardziej akcentuje si udzia czynnika psychologicznego w zaburzeniach ni czynnika genetycznego.
Znaczce miejsce w rozwoju psychologii klinicznej odegraa psychoanaliza:
wyjanienie psychologicznych przyczyn zaburze natury emocjonalnej, np. mechanizm konwersji;
nacisk na rol podwiadomoci w yciu czowieka, a przede wszystkim mechanizm tumienia;
mechanizm projekcji i sprawa lku - rzutowanie na zewntrz chroni czowieka przed niepokojem;
rozwój metod projekcyjnych, sam Freud si tym nie zajmowa, ale naley to przypisa Frankowi (podstawy psychologii projekcyjnej);
C. Beers, 1909r. “ Umys, który odnalaz sam siebie” , okres zapocztkowania ruchu higieny psychicznej. Beers by pacjentem szpitala psychiatrycznego, bacznie obserwowa traktowanie pacjentów - opisa to w tej ksice. Jego zwolennikiem by psychiatra Mejer.
Liczne orodki, które zajmoway si ochron ludzi chorych psychicznie. Ruch mia bogate wsparcie na terenie Francji (Pinell), póniej teren Anglii.
Lata 60-te nurt antypsychiatrii.
Okres II wojny - impulsy do poszerzania zakresu bada p.k. Co robi z osobami po urazach czaszki, nie tylko diagnostyka ale i bardzo szybka potrzeba rehabilitacji - uraz mechaniczny gowy. Caa gama urazów natury psychicznej, traumy wojenne, utrata i al po najbliszych.
Nurt eksperymentalno - empiryczny, na terenie Rosji, potem ZSRR, nurt z dziedziny psychopatologii: Korsakow, Biechtieriew, uria, Zeigarnik, Rubinstein.
Korsakow bada pami.
Rubinstein - zestaw metod patopsychologii do badania prostych procesów psychicznych i do zoonych procesów takich jak mylenie, kojarzenie, wartoci.
uria - pocztek neuropsychologii.
Kraepelin - psychiatra niemiecki. Test do pomiaru zmczenia i pena systematyka w zakresie koncepcji psychiatrycznych. Uznawany za twórc nowoczesnej klasyfikacji zaburze psychicznych; wizja biologiczna schizofrenii.
Adler - psychiatria dziecica, kompleks jako zespó moliwy do rozwoju czowieka. Powstaway pierwsze kliniki adlerowskie w Wiedniu.
Polska.
Ochorowicz, St. Bachowski, E. Abramowski, póniej K. Dbrowski.
Ochorowicz.
1891 r. Zaoy sekcj psychologii przy Towarzystwie Lekarzy i Przyrodników;
1916 r. Wydaje prac “Psychologia i medycyna”, poszukiwa zwizku midzy psychologi a medycyn.
Abramowski
Zaoyciel katedry p.k. na UW.
-) zagadnienia podwiadomoci;
-) zaburzenia pamici (wynikajce z podwiadomoci).
Bachowski
Zjawiska psychopatologii (zaburzenia spostrzegania). Wspópraca z lekarzami. Zaoyciel w 1949r. Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, naczelny redaktor Kwartalnika Psychologicznego od 1930r., Przegldu Psychologicznego; zwizany z Uniwersytetem Adama Mickiewicza 1916-1962r.
Dbrowski
Zaoyciel Instytutu Higieny Psychicznej w Warszawie, 1930r.
Grzegorzewska
Zaoycielka i dyrektorka Instytutu Pedagogiki Specjalnej.
Wzrost zainteresowania, potrzeba placówek zwizanych z p.k. Lata 50-te okres niekorzystny dla rozwoju psychologii, introspekcji. Psychologia radziecka (eksperymentalna). Lata powojenne i pocztek lat 50-tych, dziaalno Instytutu Higieny Psychicznej. Prewencja zdrowia - bya to myl przewodnia Instytutu.
Koniec lat 50-tych, pocztek 60-tych - badania.
Pierwsze zakady p.k.: UM, UJ, UW, KUL 1958-62. Na KUL-u psychologia kliniczna i osobowoci.
Pocztek lat 60-tych i pocztek 70-tych problematyka agresji, stresu psychologicznego: Frczek, Kofta, Naruszewski; psychopatologia procesów poznawczych: Lewicki, Kosiska, Puek-wprowadzia psychologi amerykask, testy amerykaskie. Choynowski, Kobierzyn - tumaczono testy. Póniej Choynowski przenosi si do Warszawy, powstaje tam Polska Pracownia Psychometryczna, 1958r. Lata 70-te nowe koncepcje psychologiczne, stres, agresja.
Powstaje pierwszy polski podrcznik p.k. - Lewicki. Zostaje przetumaczona “Psychologia kliniczna” Wallena.
Przedmiot p.k. zmienia si.
Lewicki - przedmiot p.k. to zaburzone zachowanie. Zachowanie - czynno ukierunkowana na cel, posiada wewntrzny mechanizm regulujcy. Aby nazwa je zaburzonym:
zachowanie czowieka nie suy zaspokojeniu jego podstawowych potrzeb (podstawowa potrzeba rozwoju);
zachowanie nie suy wypenianiu zada yciowych, które wynikaj z wymaga rodowiska, kultury, czy te okrelonego poziomu wieku rozwojowego jednostki; polegaj na cakowitej niezdolnoci wypeniania tych zada lub wynikaj z osobowoci np. osoba neurotyczna o wysokim poziomie lku, utrudnia jej to efektywn prac, moe wykonywa tylko niektóre zadania, moe to wystpowa u osoby, która wchodzi w now sytuacj.
Albo te 2 elementy s zaburzone, albo 1 z nich - zaburzone zachowanie.
Psychologia kliniczna dzieci i modziey
Psychologia kliniczna czowieka dorosego.
Jest to podzia do sztuczny, wynika z pewnej trudnoci w diagnozowaniu, s inne prawa rozwojowe.
Gówne kierunki bada w p.k.
Jest to dziedzina stosowana, ale ma podstawy teoretyczne.
Kierunek psychoanalityczny.
Kierunek behawioralny.
Kierunek behawioralno-poznawczy; mamy konstrukty poznawcze rzeczywistoci, odpowiednio do nich si zachowujemy.
Kierunek fenomenologiczno-egzystencjalny; dokonuje analizy subiektywnych przey czowieka, jak czowiek przeywa czas, przestrze.
Kierunek humanistyczny.
Powstaje wiele koncepcji, powstaj one w ramach kierunku lub w oderwaniu
agresji, frustracji, lku, mechanizmów obronnych, podwójnego wizania, podatnoci na zranienie, naznaczenia spoecznego, wyuczonej bezradnoci.
Objaw - przejaw pojedynczy zachowania, zaburzenia, zespó objawów - syndrom.
Kryterium orzekania zaburze - okrelone warunki, jakie musi spenia dana nieprawidowo, aby moga by uznana za ni.
Kryterium dotyczce podziau zaburze - z uwagi na nasilenie.
Rónicujemy 2 typy zaburze:
dotyczce procesów poznawczych;
dotyczce mechanizmów przystosowawczych osobowoci (funkcjonowanie w sytuacjach trudnych).
PSYCHOLOG KLINICZNY i jego zadania.
Powinien obj 4 typy zagadnie:
A. psychodiagnostyka
B. praca badawcza
C. terapia
D. poradnictwo psychologiczne
ad A. Psychodiagnostyka.
Sposób sporzdzania diagnozy. Dwa typy diagnoz:
suy selekcji zjawisk, np. podzia osób ze wzgldu na poziom niepokoju, do podziau suy jakie kryterium;
suy ekspertyzie w diagnozie w penym tego sowa znaczeniu, na zamówienie, pod ktem okrelonego pytania na które szukamy odpowiedzi.
Diagnoza dla: instytucji wychowawczych, na uytek szpitala, dla sdownictwa, na uytek wojska, ma dostarczy informacji o sposobie zachowania si czowieka, czynnikach determinujcych okrelony sposób zachowania.
Psychodiagnostyka - poznanie i rozumienie czowieka, a poprzez to rozumienie jego zachowania si w zwizku z otoczeniem, jego sposobem uczestniczenia w kulturze, rodowisku, chodzi tu o spoeczny kontekst funkcjonowania osoby.
Cele w odniesieniu do pacjenta:
- okrelenie stopnia ubytku rónych funkcji, intelektualnych, poznawczych, motorycznych;
- okrelenie stopnia nasilenia zaburze przystosowania, funkcji poznawczych: pamici, uwagi, mylenia;
- ocena zmian, jakie w osobowoci chorego dokonay si pod wpywem procesu chorobowego;
- ocena stopnia poczytalnoci, ekspertyzy sdowe, prawo karne, cywilne, spadek;
- ocena motywacji zachowania si czowieka, ustalenie róde lków, konfliktów, mechanizmów obronnych
Rónicowanie takich zjawisk jak:
agrawacja - wyolbrzymianie istniejcych objawów choroby dla okrelonych celów np. dla uzyskania renty;
symulacja - polega na przypisywaniu sobie choroby, w sytuacji, kiedy jej nie ma: sprawy sdowe; symulacja niedorozwoju umysowego,
rónicujemy go od z zespoem Gansera - jest to zespó reaktywny, nad którym osoba badana nie ma kontroli;
symulacja choroby psychicznej w kierunku depresji, schizofrenii, w Wiskadzie - profil “pia”;
dysymulacja - wiadoma lub niewiadoma, obnienie stopnia intensywnoci choroby, ukrycie choroby;
wiadoma - osoba celowo chce wprowadzi cay personel w bd; pacjent moe nie zdawa sobie sprawy z choroby, z jej wagi, nie przyznaje si do istniejcych objawów
niewiadoma - jest to brak wgldu we wasn osob.
Psychodiagnostyka - mona okreli poziom frustracji.
ad 2. Praca badawcza
Aktywno psychologa w pracy badawczej dotyczy rónych poziomów mylenia, aktywnoci. Penienie funkcji psychologa jest moliwe, gdy istnieje porozumienie, odpowiednio midzy formami aktywnoci a ........
czenie pracy psychologa z prac naukow jest moliwe, gdy istnieje porozumienie (odpowiednio) midzy rónymi formami aktywnoci badacza a struktur spoeczn.
3 podst. dziay:
1) opracowywanie narzdzi pomiaru - s to metody diagnostyczne, prognostyczne, terapeutyczne;
2) zadania eksperymentalne, pozwalaj w sposób precyzyjny uchwyci wpyw niektórych zmiennych na funkcjonowanie czowieka;
3) opracowywanie koncepcji, teorii wyjaniajcych;
Model Howartha: Aktywno poznawcza a róne rodzaje wiedzy
Zalenoci pomidzy poziomami wiedzy i aktywnoci w psychologii
POZIOM TYP
AKTYWNOCI POZNAWCZEJ DOWIADCZENIA
praktyczny “pomiar”
AKTYWNO
PRAKTYCZNA praktyczna ocena
PSYCHOLOGIA “techniczne przewidywanie”
STOSOWANA
techn.” ocena poprzez narzdzie
PSYCHOLOGIA naukowe przewidywanie
TEORETYCZNA
naukowa ocena
ad 3. Terapia
Jest form leczenia; psychoterapia i róne jej postacie: muzyka, psychodrama, kierunki: ps.
Gestalt, egzystencjalna, behawioralna; Gestalt - omawiamy tu i teraz, jak si czuje;
behawioralna - korygowanie bdnych zachowa osoby poprzez kar i nagrod;
beh.- poznawcza - dochodz, dlaczego mój nawyk jest patologiczny;
psychoanalityczna - odwoujemy si do podwiadomoci;
terapia egzystencjalna - zajmuje si sposobem istnienia czowieka w otaczajcym go wiecie, analizuje si czas i przestrze: dalsz, blisz;
psychoterapia - zespó zabiegów majcych na celu wyleczenie (skorygowanie, popraw) stanu zdrowia psychicznego.
ad 4. Poradnictwo psychologiczne - forma pomocy klientowi
Nie naley go myli z psychoterapi, jest to pomaganie klientowi, odnosi si do 2 dziaów:
dzia osób zdrowych, profilaktyka, prewencja - ma na celu nie dopuci do rozwoju zaburze,
prewencja I'; do pogbiania si ju istniejcych,
prewencja II'; obnienie negatywnych skutków choroby,
prewencja III', obejmujemy ni np. rodziny osób chorych;
promocja np. zdrowia psychicznego, nie tyle bierze si pod uwag patologi, co ma si na celu uczenie poprawnych sposobów komunikowania o swoich stanach, komunikowania si z innymi, zdolnoci radzenia sobie w sytuacjach trudnych.
3.XI.97 - nie byo
10.XI.97
Modele psychologicznych diagnoz klinicznych [z rzutnika]
1. Model diagnozy - nozologiczny (lub rónicowy)
LEKARSKA DIAGNOZA KLINICZNA
2. Model diagnozy - funkcjonalny
(ale: czowiek wyrwany z kontekstu spoecznego; brak wikszego znaczenia rodowiska)
***********
Schemat organizacji dziaania systemu spoecznego (wg Getzels, 1964)
poziom kulturowy
poziom instytucjonalny
poziom psychologiczny
poziom danej spoecznoci (rodowiska)
***
3. model psychologicznej diagnozy klinicznej - psychospoeczny lub interakcyjny
[na bazie poprzedniego schematu (Getzelsa)]
PACJENT
PSYCHOLOG
cd. niej
17.XI.97
Trzeci model klinicznej diagnozy psychologicznej (psychospoeczny lub interakcyjny)
Wg Pearsonsa rozpoznanie jednostki jako osoby chorej wie si z przypisaniem jej nastpujcych waciwoci:
1) osoba spostrzegana jest przez innych jako nieodpowiedzialna za swój stan;
2) stan ten traktowany jest jako co niepodanego, a tym samym wymaga si od danej osoby, aby robia wszystko w celu zlikwidowania go (tzn. np. leczya si);
3) ze wzgldu na ów stan niesprawnoci wycza si tak osob z uczestnictwa w rolach spoecznych, obowizujcych w danej spoecznoci.
4) wyczenie to ma charakter czasowy (lub trway) - do zlikwidowania stanu niesprawnoci (poprawy funkcjonowania).
Percepcja osoby niepenosprawnej fizycznie lub psychicznie w ramach modelu psychospoecznego umoliwia zrealizowanie 2 celów:
- chroni osob przed rónego rodzaju negatywnymi skutkami podejmowanych przez ni dziaa, przekraczajcych jej aktualne moliwoci;
- chroni system spoeczny przed utrat normalnej efektywnoci funkcjonowania;
*
Diagnoza psychologiczna w ramach modelu interakcyjnego jest procesem uzgadniania definicji problemu pacjenta i sposobów jego rozwizania midzy psychologiem i osob badan lub jej najbliszym otoczeniem spoecznym (psycholog nie jest wycznym autorytetem, który “wie najlepiej”).
Nawizanie do normy.
Normalno. Zdrowie psychiczne.
Oceniajc, rozpoznajc zaburzenie i proponujc zmiany (w jego nastpstwie) czsto odwoujemy si do rónych standardów (poj) zdrowia psychicznego i normalnoci.
3 typy normy:
norma w ujciu statystycznym;
norma w ujciu spoecznym, kulturowym;
norma “teoretyczna”
ad 1) norma statystyczna - jest okrelana zwykle na podstawie okrel. wskanika, otrzymywanego na bazie osób przecitnych;
odwoujemy si tu do poj takich jak np. IQ (cho s testy-próby [np. radzieckie], które nie maj norm, oceniamy wg dowiadczenia);
ad 2) norma spoeczna - 2 poziomy odniesienia:
ocenia si norm na podstawie zachowania i stylu bycia osoby. Niespenienie oczekiwa spoecznych moe by traktowane jako bark normy (= ocena realistyczna konwencjonalna);
norma = spenienie wyranie okrelanych powinnoci spoecznych, które s w rónym stopniu i w róny sposób skodyfikowane, ustalane.
ad 3) norma teoretyczna - na bazie okrel. teorii;
2 podejcia:
1) podejcie (poziom) realistyczno-adaptacyjne; nawizuj do tego teorie homeostazy, przystosowania; istotn cech s zdolnoci jednostki, które warunkuj dobre przystosowanie do otoczenia; radzenie sobie z problemami i zmieniajcymi si warunkami ycia (! model osoby kompetentnej);
duo naleciaoci z Ps. potocznej:
- odzwierciedlaj si cenione przez czowieka wartoci ostateczne;
- zdrowie psych. nie zaley od wyksztacenia, ale pozostaje w bardzo cisym zwizku z problemami, z jakimi czowiek si spotyka w yciu ze wzgldu na wykonywany zawód;
bardzo wane jest odniesienie do rodowiska, kontekst psychospoeczny.
2) podejcie o charakterze postulatywno-samoregulacyjnym (! wszystkie koncepcje “osobowoci dojrzaej”).
24.XI.97
Koncepcje funkcjonowania jednostki i wyjaniania zaburze
Koncepcja psychodynamiczna funkcjonowania jednostki
Freud - koncepcja biologiczna natury ludzkiej. W koncepcji tej mona wyróni kilka modeli:
A) topograficzny
B) ekonomiczny
C) genetyczny
D) strukturalny
E) mechanizmów patologicznych
Ad A - w modelu tym Freud wyodrbnia dwa poziomy: wiadomy i niewiadomy. Zachowanie cz. zdeterminowane jest procesami niewiadomymi, treci zawarte w niewiadomoci stanowi stae zagroenie dla jednostki
Ad B - nacisk na to co jest istot energetyczn cz. Jest ni energia psychiczna: libido (eros), niszczycielska (thanatos).
Energia psychiczna, zwaszcza libido jest wykorzystywana przy tworzeniu zwizków uczuciowych z przedmiotami lub osobami. Koncentracja tej energii na przedmiocie zwana jest kateksj.
Aparat psychiczny - jego zadaniem jest obnianie poziomu nadmiaru energii, natomiast sposób dystrybucji tej energii zaley od funkcji ego. Od ego zaley aby sposób uzewntrzniania tej energii by zgodny z rzeczywistoci i wymaganiami norm spoecznych. Wydatkowanie energii moe przybiera charakter obronny (nerwicowy)
Ad C - w sposób wyrany uwidacznia si sprzeczno, a take zgodno w przystosowaniu ego do rzeczywistoci i uzgadnianiu popdów z id z wymaganiami superego.
W modelu tym (rozwojowy) Freud nawizuje do piciu faz rozwoju psychoseksualnego cz.
faza oralna (do 1,5 r..). ródem przyjemnoci jest ssanie, jedzenie, picie (wchanianie). W tej fazie Freud widzi zwizek z fiksacj czy regresj w sytuacji palenia, picia alkoholu
faza analna (1,5-3 r.). ródem przyjemnoci ale i niepokoju s czynnoci wydalnicze. W tym okresie dziecko spostrzega rodziców podwójnie: sprawiajcych zaspokajanie potrzeby ale take jako osoby kontrolujce (w zakresie czystoci, dyscypliny). Pozostaoci jest tendencja do nadmiernej kontroli siebie, skpstwa.
faza falliczna (3-7 r..). ródem przyjemnoci jest zwizanie si z rodzicami. Pojawia si wie dziewczynki z ojcem, chopca z matk. Ksztatowanie si kompleksu Edypa i Elektry. Jest to okres ksztatowania si superego (sumienia), ale take poczucia winy. Fiksacja na tym okresie staje si przyczyna zaburze o charakterze historycznym.
faza latencji (7-12 r..). Jest istotna dla rozwoju kluczowych elementów w rozwoju osoby. Rozlunienie kontaktu dziecka z rodzicami. Tworz si nowe zwizki z rówienikami. To sprzyja rozwizaniu, obnianiu kompleksów Edypa i Elektry. Superego zostaje jeszcze bardziej umocnione i umoliwia identyfikacj dziecka z rodzicem tej samej pci, przyjcie jego systemu wartoci.
faza genitalna (13-18 r..). Nastpuje ostateczne rozwizanie kompleksów Edypa i Elektry. W fazie tej nastpuje wycofanie kateksji pierwotnej przeniesienie (wytworzenie nowych) o charakterze heteroseksualnym. Wytworzenie si ich daje zaspokojenie popdu libido. Istnieje tu najpeniejsza faza rozwoju osobowoci, moliwo realizacji potrzeb wyszego rzdu.
Ad D - model ten obejmuje trzy warstwy osobowoci: id, ego, superego.
Id - dwa popdy podstawowe: seksualny i sia agresji. Z id wyania si ego (wiadoma cz osobowoci), a dalej wyania si superego (zwizane z wartociami). Wg Freuda najwaniejsze jest ego, które decyduje o zdrowiu jednostki.
Funkcjonowanie ego zaley od tego jak wyraane s jego granice. Instrumenty funkcjonowania superego: poczucie winy i sumienie.
Poczucie winy dziaa poprzez lk przed autorytetem, zamanie normy. Gówny cenzor tego sumienia - to cenzor powodujcy lk, nie tyle z powodu czynu, ale z powodu tego, e czyn jest w sprzecznoci z nakazami superego. Jest tu pewien przymus (inaczej ni sumienie w teologii).
Ad E - przyczyny zaburze psychotycznych, nerwicowych, charakteru, tkwi w podstawowym konflikcie midzy id a superego. Mówi tu o konflikcie intrapsychicznym. Warunkiem wstpnym powstania zaburze jest tumienie popdów, które nie mog by ujawnione. Zablokowanie normalnego rozadowania libido powoduje rozprzestrzenianie si pobudzenia, które przez cz odczuwane jest jako lk. Lk powstaje na skutek przecienia ego impulsami pyncymi z id, a take sytuacjami o charakterze traumatycznym pochodzcymi ze wiata zewntrznego.
Freud uwaa, e z zaburzeniami nerwicowymi najbardziej cz si: lk przed utrat obiektu mioci i lk przed kar ze strony superego. Ten nerwicowy lek powoduje, e ego bronic si stosuje mechanizmy obronne (regresja, wyparcie, izolacja...). Cz energii zostaje wyparta, a cz zamienia si w objawy nerwicowe (przymusy, natrctwa,...). Jest to znieksztacona forma energii. Jednake to przynosi take korzyci. Osoba chora jest przez to godna wsparcia, pomocy.
Freud oprócz tego wymienia dwa mechanizmy patologiczne: fiksacja, regresja. Stanowi one zaburzenia w rozwoju psychoseksualnym.
Fiksacja - koncentracja energii psychicznej na tej fazie rozwoju , na której osoba przeya szczególn frustracj potrzeb lub szczególn gratyfikacj. Fiksacja na pregenitalnych fazach rozwoju wyraa si zaburzeniami charakteru.
Regresja - tu odwouje si do narcyzmu, powrót do wczeniejszych faz rozwoju, do takich w których wystpuj punkty frustracji. Mówi o narcyzmie pierwotnym i wtórnym.
N. pierwotny - dziecko nie odrónia siebie od obiektu. ródem radoci jest wasna osoba.
N. wtórny - jest wycofaniem si obiektu realnego otaczajcego w wiat fantazji, czyli ze sfery rzeczywistej do marzeniowej.
1.XII.97
K. Horney
- przedstawia najpierw model osobowoci neurotycznej, potem zdrowej
- psychoanaliza kulturowa
- koncepcja natury ludzkiej i jej genezy ma charakter spoeczny a sposób wyjaniania zaburze jest psychologiczny, intrapsychiczny
- kluczowa rola koncepcji: konflikt psychiczny i dezintegracja struktury ja, która polega na alienacji ja prawdziwego od ja idealnego.
Centralnym elementem osobowoci zdrowej jest zdolno harmonijnego, spontanicznego, zintegrowanego rozwoju ja, innymi sowy- moliwo rozwoju jednostki. Czowiek zdrowy- wolny od podstawowego konfliktu, który odzwierciedla konflikt midzy postawami ku, od i przeciw ludziom. W kontaktach zdrowego czowieka postawy te nie musz si wyklucza. Zawarte w nich pragnienia uzupeniaj si. Negatywne oddziaywania spoeczne, zwaszcza w okresie dziecistwa- nerwowo, odrzucenie, wrogo, zakócaj istniejce postawy, powoduj midzy nimi sprzeczno a ich efektem jest lk podstawowy. Wyraa si on w poczuciu bezradnoci, wrogoci, izolacji. Horney nie mówi w jakim wieku ksztatuje si ów lk, okrela jego konsekwencje. Nale do nich: niewiadome próby radzenia sobie z nim, wytworzenie podstawowego konfliktu midzy postawami do, od, przeciw. Neurotyczna tendencja zaspokajania postaw do, od, przeciw plus skrajna, sztywna postawa odczuwana jako przymus do, od, przeciw ludziom. Ten przymus rodzi neurotyczn tendencj zalenoci od innych (do), dominacji (od), wrogoci, zamknicia si w sobie (przeciw). Konsekwencj wycofywania si ze zwizków z innymi jest tendencja do wypierania reakcji emocjonalnych- mioci, nienawici. W dalszej konsekwencji, gdy wymaga si wspópracy z innymi ludmi- moe pojawia si lk, poczucie zagroenia. Pewnym caociowym neurotycznym rozwizaniem sytuacji konfliktowej jest samoidealizacja, która jest sterowana kompulsywnymi (bezwzgldnie domagajce si zaspokojenia) potrzebami. Wyraa si to w nastpujcy sposób: caa energia czowieka zostaje skierowana do tego, by realizowa cele, aspiracje yciowe, sposób postpowania, poniewa realizacja ta ma by idealna okazuje si niemoliwa- wtórny lk i cierpienie. Neurotyk przyjmujc przymusowe struktury, potrzeby (bycia wzorowym...) naraa si na sytuacje, które wywouj zagroenie, wzmagaj wraliwo, wtórnie powoduj konieczno kontroli siebie- bdne koo o charakterze neurotycznym.
Neurotyk- typowe mechanizmy: perfekcja, nie znosi bylejakoci, tyrania powinnoci, która kae realizowa wszystko w sposób nieomylny (rodzi nadmiern dum, ale i obraliwo: jak mnie nie doceniaj), pogarda dla siebie (niewiadoma nienawi do siebie, która generuje nienawi do innych). Neurotyk ma nie tylko charakterystyczne zachowania, ale sporo rzeczy wypiera: mio, nienawi- tumi w sobie uczucia pozytywne i negatywne. Jego zachowanie jest takie, e przypisuje innym cechy, których oni nie posiadaj: wrogo i in. Zaprzecza istnieniu prawdziwych cech, które inni posiadaj , np. e s bezinteresownie pomocni. Neurotyk ma poczucie, e jego ukady z innymi s poprawne, bo on tyle wkada w to wysiku -dwoisto w ocenie kontaktów z innymi. Jest otwarty, ale to jest powodowane lkiem- on o tym zapomina. Czsto jest postrzegany jako czowiek, z którym trudno by, y, mieszka. Jego kontakty z innymi ludmi cechuje lk, niepewno, skrajno postaw. Neurotyk nie jest zdolny do kontaktów bliskich, maj one charakter obronny, s zalene, nacechowane agresj, izolacj, niekonsekwencj. Jest sprzeczno: neurotyk obawia si innych ludzi, ale s oni jemu potrzebni do realizacji jego podstawowych potrzeb neurotycznych (10 potrzeb z teorii osobowoci).
ERIK ERICKSON
koncepcja rozwoju psychospoecznego
Szczególnie przydatny jest jego model w psychologii klinicznej ze wzgldu na warto diagnostyczn, prewencyjn, terapeutyczn. Prezentuje psychospoeczny rozwój osoby, czowiek rozwija si sukcesywnie, rozwój dotyczy zdolnoci interakcji z otoczeniem, ich jako ksztatowana jest przez kultur. Motorem rozwoju s dwa typy przeciwiestw:
1. denie do progresji (ch ycia, realizowania potrzeb) i regresji (cofanie si do faz wczeniejszych)
2. wspówystpowanie pierwiastków przeciwnych mskiego i eskiego.
ERICKSON wymienia 8 faz rozwoju psychospoecznego. W kadej s sprzecznoci, przeszkody, konflikty natury biologicznej i trudne do zaakceptowania, realizacji wymagania spoeczne. Te siy s przyczyn konfliktów i zjawisk kryzysowych (kryzys jest traktowany jako szczególne nagromadzenie sprzecznoci, przeszkód).
KRYZYS - def. Ericksona: okres przejciowy zwrotny w cyklu rozwojowym czowieka, charakteryzujcy si szczególnym niezrównowaeniem midzy moliwociami jednostki i wymaganiami otoczenia, uwraliwieniem oraz wzrostem potencjau do zmian i przystosowania. W okresie przeomowym ERICKSON wymienia 3 fazy, etapy: 1. Powstanie, narastanie trudnoci, 2. Wzrost wraliwoci (tendencje do regresji), 3. rozwizanie problemu- sprzecznoci zostaj pokonane. Jednostka zdobywa nowe umiejtnoci.
Organizujc struktur jest ego- wiadoma cz osobowoci- peni rol integrujc dowiadczenie, kontrolujc zachowanie. Wedug Ericksona zdrowie psychiczne czowieka wyraa si w pomylnie przebiegajcym procesie psychospoecznego rozwoju, w którym sukcesywnie zdobywa on podstawowe cechy i zdolnoci. Peny cykl rozwoju czowieka od dziecistwa do mierci tworzy zoon cao. Odzwierciedla problemy osobowe, spoeczne, wzory kulturowe. Ta zoona cao to wg Ericksona model, na który skadaj si nastpujce elementy: 1. Nadzieja, 2. Sia woli, 3. Denie do celu, 4. Umiejtno, 5. Wierno, 6. Mio, 7. Troska, 8. Mdro.
Model rozwoju psychospoecznego Ericksona to zoona cao. Poszczególne stadia rozwoju ERICKSON nazywa od nagromadzonych potrzeb sprzecznoci, których pozytywne rozwizanie daje moliwo przejcia na wyszy poziom.
1. poczucie ufnoci- nieufno (do 1,5 r. .): nadzieja,
2. poczucie autonomii (1,5- 3 r. .): daje si woli,
3. poczucie inicjatywy (3- 5 r. .): zdolno podejmowania decyzji,
4. produktywno (okr. szkolny): poczucie kompetencji,
5. tosamo (dorastanie): zdolno do intymnoci, mioci produktywnej, stanowienia o sobie,
6. intymno: poczucie mioci w stosunku do innych, zdolno bycia z innymi,
7. podno, generatywno: zdolno do opieki, odpowiedzialnoci za siebie i innych, okres transgresji,
8. integralno (wiek starczy): daje mdro yciow
8 XII 97
1 faza
ufno - nieufno
od niemowlctwa do ok. 1,5 r..
Jest to faza nabywania ufnoci do wiata, do siebie, do innych ludzi. Istniejce w niej takie charakterystyki zachowa jak brak staoci, lk przed porzuceniem etc. staj si przyczyn powstania rónych form izolacji od rzeczywistoci, w tym zachowa autystycznych, depresji, braku poczucia pewnoci, lku przed otoczeniem, niepewnoci co do wasnej osoby, otoczenia. Nabranie ufnoci we wczesnym okresie dziecistwa decyduje o bardziej skutecznym sposobie radzenia sobie z trudnociami w okresie dorosym.
Nabywanie ufnoci odbywa si w kontakcie z osob blisk (matk, opiekunk). Warunek: decyzja o urodzeniu dziecka powinna by poparta u matki zaufaniem do siebie, e dobrze wypeni rol macierzysk. O jakoci poziomu zaufania decyduje take w duym stopniu stabilno (ta sama osoba obecna przy dziecku) i jednolito w zakresie postawy.
2 faza
autonomia - wstyd, zwtpienie
1,5 r. do 3 r..
Dziecko nabywa kontroli wasnego ciaa, umiejtnoci do zachowania czystoci.
Dwie postawy, które mog by wówczas ujawniane przez rodziców:
- nagradzanie (daje poczucie satysfakcji, wsparcia)
- karanie, rygoryzm, zawstydzanie dziecka (staje si przyczyn zachowa kompulsywnych /przymusów w zakresie ruchu/, moczenia neurotycznego, poczucia braku wasnej autonomii, poczucia niemocy, wstydu, zwtpienia)
Przezwycienie kryzysu autonomii jest moliwe przy waciwej postawie osób dorosych (opiekunów).
3 faza
inicjatywa - poczucie winy
okres przedszkolny
Dziecko rozwizao ju problem autonomii, bycia sob i wkracza w wiat zabaw, który jest jednoczenie wiatem rywalizacji. Bardzo istotne znaczenie ma tu dowiadczenie przez dziecko frustracji. Adekwatny poziom frustracji (czyli niemono nieograniczonego zaspokajania potrzeb, uczenie si odraczania zaspokajania potrzeb, umiejtnoci przerwania aktywnoci wasnej) prowadzi do wyksztacenia si aktywnoci spoecznej takiej, która jest aprobowana. Nadmiar w zakresie frustracji (zbyt silna) - przyczyna pojawienia si poczucia winy, uksztatowania zachowa o charakterze kompensacyjnym, rozwoju biernoci, zachowa o typie histerycznym, prowadzi do zachowa nieaprobowanych spoecznie w przyszoci. ERICKSON twierdzi, e czsto prowadzi to do zachowa o charakterze psychosomatycznym (na drodze konwersji).
Rozwizanie kryzysu nastpuje przez skoncentrowanie si na aktywnoci dziecka, jego inicjatywie, ambicji (czyli wykorzystaniu potencji twórczej, która w nim tkwi).
4 faza
produktywno - poczucie niszoci
okres szkolny (do adolescencji)
Poczucie bycia aktywnym jest tu rzecz szczególnie zaznaczon, czsto wystpuje pena identyfikacja z zadaniami (np. w szkole z tym, e jest si uczniem), temu towarzyszy potrzeba osigania pozytywnych rezultatów. Ich brak jest przyczyn pojawienia si niskiej samooceny. W fazie produktywnoci nastpuje porównywanie siebie z rówienikami, waniejsi ni rodzice staj si nauczyciele i ich opinie a take opinie rówieników.
Sukcesy staj si przyczyn poczucia wasnej wartoci, dobrej samooceny; niedostatki ich stanowi pierwowzór do poczucia niszoci, zniechcenia.
Wedug Ericksona faza produktywnoci jest najwaniejsz faz w procesie socjalizacji a take nabycia podstawowych zrbów, które ksztatuj stosunek do aktywnoci wasnej, któr stanowi praca, pierwowzór do umiejtnoci docenienia, rozumienia tego, czym jest podzia zada spoecznych w grupie, jaki jest mój udzia w realizacji tych zada. Szczególne znaczenie ma tu szkoa.
5 faza
tosamo - dyfuzja tosamoci, rozproszenie ról
okres adolescencji
Wytwarza si tu zdolno do pewnej intymnoci. Ta faza (poza faz 1) jest najwaniejsz w yciu czowieka, take bardzo istotna jeli chodzi o rozwój zaburze w okresie adolescencji.
Pojawia si tu wiele sprzecznoci i konfliktów, trudnoci zwizanych z dojrzewaniem seksualnym, zmianami jakie zachodz w tym obszarze, jest to problem identyfikacji z dan pci, problem ze spoecznym modelem identyfikacji, take problem wyboru zawodu, drogi yciowej. Faza ta decyduje w duym stopniu o wyborze partnera, drogi yciowej.
Efektem przemian jakie dokonuj si w tym okresie jest poczucie, e jest si kim okrelonym (w ocenie wasnej i innych ludzi). Wie si to z poczuciem staoci ("jestem sob niezalenie od tego, czy to byo dzi czy wczoraj") i cigoci ("jestem sob niezalenie od miejsca w którym si znajduj"). Tosamo decyduje o zaufaniu do siebie, sprawia, e czowiek czuje si tosamy z rolami, które podejmuje. Jdrem poczucia tosamoci jest odczuwanie wewntrznej spójnoci. Jest to spójno, która zachodzi midzy ja prywatnym i ja publicznym, niezalenie od sytuacji. Efektem uksztatowania tosamoci jest poczucie autonomii w dziaaniu, samodzielnoci w okrelaniu siebie i celów yciowych, zdolnoci wyboru celów i penienia ról
Patologia tego okresu: dyfuzja tosamoci (nie wiem, kim jestem) i rozproszenie ról a nawet przyjcie tosamoci negatywnej - sprzecznej z normami kultury, co wyraa si w takich zachowaniach jak przestpczo, subkultury, zaburzenia zdolnoci do produktywnej pracy.
W kryzysie tosamoci czsto dochodzi do zaburze percepcji postaw rodzicielskich, czasu a take zdolnoci podejmowania decyzji.
6 faza
intymno - izolacja
modo
Intymno wedug Ericksona polega na zdolnoci do bliskich kontaktów, nie tylko z osobami pci przeciwnej. Wyraa si ona zdolnoci do penego, bliskiego, otwartego kontaktu z drug osob przy jednoczenie penym zachowaniu tosamoci wasnej i tosamoci drugiej osoby. Zwizki intymne (przyja, maestwo) s moliwe wg Ericksona jedynie gdy czowiek ma pene poczucie wasnej tosamoci.
Zaburzenia w zakresie intymnoci powoduj, e ludzie przyjmuj postaw dystansu, nieobecnoci, nieangaowania si. Przyczyn takiej postawy zaburzonej intymnoci jest lk przed utrat lub osabieniem poczucia wasnej tosamoci, osobie wydaje si, e gdy bdzie w izolacji, to bdzie sob.
7 faza
podno - stagnacja
doroso
Rozwizywanie tego kryzysu wyraa si w deniu do przeduenia gatunku, powoania do ycia potomstwa, podjcia odpowiedzialnoci za ich rozwój, ufno, autonomi. Podno wyraa si moe take w ksztatowaniu zdolnoci do dziaania na rzecz innych, nie tylko w aspekcie cielesnym - posiadania dzieci, ale duchowym - praca na rzecz innych, realizowanie potrzeby transgresji, opieki i odpowiedzialnoci za innych.
Nieosignicie zdolnoci podnoci jest przyczyn regresji, stagnacji.
Sama podno w aspekcie wydania na wiat potomstwa nie zawsze ma charakter generatywny poniewa czsto osoba poza urodzeniem dziecka nie jest zdolna do roztoczenia opieki nad nim, odpowiedzialnoci.
8 faza integralno - rozpacz
okres staroci
Czowiek powinien zdoby zdolno uzasadnienia sensu swojego ycia, godnoci, powinien umie pogodzi si z tym co byo moliwe do uzyskania, odróni od tego, co byo niemoliwe, umie pogodzi si z niepowtarzalnoci i przemijalnoci ycia biologicznego.
Dobitnym wyrazem integralnoci ludzi starych jest ich mdro, w której czowiek potrafi by ródem dla ksztatowania si poczucia ufnoci, autonomii kolejnych pokole.
Cay model Eriksonowski zawiera elementy nadziei, siy woli, denia do celu, umiejtnoci mioci, wiernoci, troski i mdroci.
15.XII.97
Koncepcje uczenia si
Ogólna idea: Zachowanie normalne bd zaburzone jest nabywane zgodnie z reguami procesu uczenia si. Proces uczenia si jest sterowany przez otoczenie; w nim mona dopatrywa si przyczyn zaburze zachowania, przede wszystkim na zasadzie wzmacniania zachowa. Rónice indywidualne wynikaj z faktu, e kady czowiek ma indywidualn - swoj histori ycia, uczenia si. Natomiast podobiestwa w zakresie patologii s wynikiem podobnych oddziaywa spoeczno-kulturowych.
Przedstawiciele:
Wedug Dollarda i Millera czowiek rodzi si z okrelonymi potrzebami, które zaspakaja w sobie waciwy sposób. Tak powstaj okrelone wzorce zachowa. Czowiek uczy si na pewne zdarzenia reagowa lkiem. Lk moe peni - podobnie jak potrzeba - dwie podstawowe funkcje:
motywowanie do dziaa przystosowawczych lub nieprzystosowawczych, np. podwyszony poziom lku powoduje przystosowanie;
zmuszanie do obrony lub ataku, np. poparzony bardziej uwaa.
Koncepcja nerwicy - za Lewinem (Gestalt) - Konflikt motywacyjny, wewntrzny przy wspóistnieniu dwóch sprzecznych tendencji domagajcych si zaspokojenia. Dominujcym typem konfliktu jest konflikt: denie - unikanie. Nierozwizany konflikt jest ródem lku i emocji negatywnych, a to przeradza si w nerwic.
Wedug Skinnera - koncepcja czysta, klasyczna - wszystkie reakcje s wyuczone jako odpowied na wzmocnienia ze rodowiska. Zachowania pacjentów psychiatrycznych maj charakter wyuczony, nabyty. Konsekwencje:
Szkoa bezstresowa - wzmocnienia pozytywne, nagrody, wyzbywanie si lku itd.;
Inynieria ekonomiczna - motywowanie przez bodce ekonomiczne.
Wedug A. Meyera alkoholizm jest wyuczon reakcj: alkohol obnia lk, co stanowi wzmocnienie pozytywne - nagrod; Jest to proces uczenia si.
Wedug H. J. Eysencka zachowanie zaburzonej jednostki opiera si na dwóch elementach:
predyspozycja organizmu - np. stao / chwiejno emocjonalna;
predyspozycja ekstra / introwersji.
Wysoki rozwój neurotyzmu wynika z chwiejnoci emocjonalnej, predysponuje do pojawienia si nerwicy.
Wymiar ekstra / introwersji rónicuje kliniczny obraz:
neurotyczny introwertyk - obraz nerwicy z poczuciem winy, poczucie lku, reakcje depresyjne;
neurotyczny ekstrawertyk - psychopatyczne i histeryczne zachowania.
Koncepcja spoecznego uczenia si - Berkowitz, Bandura.
Podstawowe pojcia:
Naladowanie - bierne kopiowanie zachowa;
Modelowanie - wprowadzanie nowych jakoci zwizanych z okolicznociami.
Zasadniczo w procesie uczenia spoecznego wystpuje modelowanie.
Trzy podstawowe skutki modelowania:
Zaznajomienie osoby z dotychczas nie znajomymi wzorami zachowania i nauczenie tych sposobów, np. wejcie w grup osób stosujcych przemoc;
Dwa efekty:
Efekt rozhamowania reakcji - osoba nie pijca przebywa w towarzystwie i widzi, e alkohol daje luz, zmniejsza lk, daje dobry humor - zaczyna naladowa zachowania - pozytywne skutki;
Efekt hamowania reakcji - osoba unika zachowania, gdy obserwuje negatywne nastpstwa - negatywne skutki.
Jednostka jest skonna (naraona) do zachowania w sposób podobny, jak grupa, w której przebywa. Szczególna podatno na modelowanie:
ekscesy seksualne,
naduywanie alkoholu,
agresywne zachowania,
histeryczne zachowania.
Koncepcja zewntrz- i wewntrzsterownoci
Koncepcja zewntrzsterownoci podkrela zaleno od:
otoczenia;
innych ludzi;
szkoy;
grupy spoecznej;
obowizujcych praw i modeli.
Koncepcja wewntrzsterownoci podkrela:
wiksz podmiotowo;
moliwo kierowania sob;
proces uczenia zmierzajcy do wyksztatowania u ludzi zachowa wewntrz lub zewntrz sterownych.
Czowiek zewntrzsterowny:
podporzdkowany - trzyma si norm: zakazów i nakazów;
konformizm, ale bierny;
czsto niezdolny do samodzielnego podejmowania decyzji;
posuszny i lojalny wobec tych, którzy nim steruj;
moe dziaa sprawnie, ale w ramach okrelonego ukadu zalenoci;
sztywny we wasnych zachowaniach bez moliwoci innego dziaania ni narzucone;
daje si sterowa, ale i sam jest rygorystyczny;
lojalny wobec wadzy, systemu, ale peen nienawici do tego, co inne, podejrzliwy.
Czowiek wewntrzsterowny:
niezaleny;
samodzielny;
zdolny do odpowiedzialnych decyzji;
trzyma si wasnej “mapy” poznawczej;
Skrajna wewntrzsterowno daje:
nieliczenie si z innymi;
alienacj;
zaburzenie procesów poznawczych - spostrzeganie tylko przez wasny pryzmat;
zaburzenie procesów emocjonalnych.
Aronson, Newcomb, Kozielecki twierdz, e nie ma porednich moliwoci midzy zewntrz i wewntrz sterownoci.
Rotter (podobnie: Szostron, Reykowski, Drwal, Kochaska) w swej koncepcji wyrónia:
poczucie kontroli wewntrznej;
poczucie kontroli zewntrznej.
LOC zewntrzny charakteryzuje:
niska samoocena;
podatno na perswazj;
maa samoakceptacja.
LOC wewntrzny charakteryzuje:
wiksza odporno na frustracje;
wiara we wasne moliwoci;
zdolno samodzielnego poszukiwania rozwiza.
Koncepcja wyuczonej bezradnoci - Seligman
Bezradnoci uczy si czowiek, gdy zauwaa brak zwizku przyczynowego midzy otrzymanymi przez niego wzmocnieniami a wykonywanymi dziaaniami. Wyuczona bezradno prowadzi do pojawienia si deficytów w trzech obszarach:
deficyty poznawcze - nie przewiduje skutków dziaania, nie wie ...;
deficyty emocjonalne - dominacja takich zachowa jak lk, apatia, depresja, zmczenie, wrogo, rezygnacja;
deficyty motywacyjne - nie widzi sensu dziaa.
Zewntrzne czynniki sprzyjajce wyuczonej bezradnoci:
nieokrelono zada;
brak jasnoci wymaga;
postawa niezadowolenia.
bezradno zbiorowa - np. powielanie w rodowisku pogldów typu “Nie opaca si pracowa”.
Koncepcja naznaczenia spoecznego - etykietowania - Axer, Gottman, Falandysz
Etykiety spoeczne - nie mieszcz si w ramach spoecznego ujcia, np. “nielubne dziecko” - “bkart”.
Zaklasyfikowanie - raz dokonane funkcjonuje silnie, rozszerza si.
Tendencja do podwójnej moralnoci i pomoc niesiona, aby zaspokoi poczucie odpowiedzialnoci, np. chory psychicznie - tworzy szpitale.
5.01.98
Czynniki genetyczne wyzwalajce zaburzenia psychiczne:
Frustracja - Konflikt - Stres
Frustracja - zjawisko w sytuacji, gdy osoba nie jest zdolna do zaspokojenia potrzeb na poziomie fizycznym czy psychicznym.
Frustracja wyrasta na bazie koncepcji potrzeb. Przystosowanie si czowieka i moliwo zaspokojenia potrzeb le u podstaw zjawiska frustracji.
Saul Rosenzweig da teori w 1938 r., która rozwina si w teori frustracji. W tym nurcie teorii frustracji znajduj si: Appley, Koffer, Dollard, Miller, Frczek, Reykowski, Heszen, Miodek, Kocowski, Kofty, Szostak.
Frustracja - reakcja u czowieka, gdy natrafia na przeszkod. Czowiek, dc do zaspokojenia subiektywnie wanej dla niego potrzeby natrafia na przeszkod w realizacji celu i dowiadcza frustracji.
Frustracja - zespó dowiadcze charakteryzujcy si nieprzyjemnymi emocjami:
zniechcenie;
rozdranienie;
agresja;
poczucie bezsilnoci;
poczucie niedosytu;
Wyróni mona dwa stany frustracji:
Frustracja pierwotna - moe wynika z faktu, i czowiek wci dy do czego, ale nie moe tego zrealizowa; niecierpliwo w realizacji;
Frustracja wtórna - nie udaje si realizowa celu; niepowodzenie.
Wedug Rosenzweiga, Dollarda, Millera na frustracj maj wpyw:
wiek - np. dzieci przeywaj wicej, ale mao mówi, reaguj regresyjnie, pacz;
sytuacja;
zrónicowanie indywidualne - indywidualny zakres uczenia si odpornoci na frustracj przebiega do pewnego momentu.
Jeeli czowiek napotyka na przeszkod, to moe zastosowa róne strategie:
I Czowiek ustawia si poznawczo wobec przeszkody - ocenia moliwoci pokonania przeszkody.
Zatrzymanie - submisyjne, wycofanie si:
Agresja - by pokona przeszkod, Czowiek uzupenia niewiedz, mobilizuje si i stosuje tzw. zachowanie nastawione na pokonanie przeszkody - wydobywam si, by pokona trudno;
Osiganie celu w inny sposób - inny rodek do realizacji celu; unika si przeszkody, ale jest mniejsza satysfakcja z powodzenia.
II Czowiek moe obra cel zastpczy zamiast pierwotnego, ale przeszkodzonego. Ten zastpczy cel ma gratyfikowa moje pragnienia.
III Czowiek nie podejmuje realizacji celu, wycofuje si. Czsto powstaje mechanizm deprywacji celu - mechanizm obronny deprywacji celu pierwotnego “Kwane winogrona” - bajka o Ezopie.
Przeszkoda (g. poznawcze nastawienie) - Dlaczego jedne przeszkody powoduj frustracj, a inne nie? Zaley to od sposobu percepcji przeszkody. Moliwe rozumienia przeszkody:
Przeszkoda zewntrzna - istnieje poza czowiekiem, nie mamy na ni wpywu;
Przeszkoda wewntrzna - tkwi w czowieku;
Przeszkoda bierna - stan, fakt przeszkadzajcy;
Przeszkoda aktywna - dynamiczna rzeczywisto przeszkadzajca w realizacji celu.
Przykady:
Przeszkoda bierna zewntrzna - Ucieka nam pocig;
Przeszkoda aktywna zewntrzna - konflikty interpersonalne, inni ludzie, “kujon” zawyajcy poziom w klasie;
Przeszkoda bierna wewntrzna - May, a chce by koszykarzem;
Przeszkoda aktywna wewntrzna - Kompleks niszoci, poczucie winy, konflikty nie rozwizane.
Czy typ przeszkody ma znaczenie w zachowaniu czowieka w sytuacji frustracyjnej? Generalnie - Tak!
Przeszkoda zewntrzna - Czowiek reaguje na zewntrz, np. agresja wobec osoby, lub przedmiotu - Spónienie si na pocig i awantura kolejarzowi za to, e pocig odjecha punktualnie. Porednia agresja - Buss, Durkee - zoci mnie kolega i ami jego linijk. Taki typ reakcji na przeszkod zewntrzn jest typowy dla okresu dziecicego.
Przeszkoda wewntrzna - Czowiek reaguje do wewntrz. Jeeli czowiek ma poczucie mniejszej wiedzy, to wymaga poszerzenia wiedzy; Mam poczucie winy, ale i potrzebuj ekspiacji. Zespó autoagresji - nie tyle ekspiacja, co destruktywne zachowania wobec siebie; nieproduktywne ponianie si.
Kierunki agresji:
Na zewntrz - ekstrapunitywny;
Do wewntrz - intrapunitywny;
Unikowy - inpunitywny.
Kierunek ekstrapunitywny - na zewntrz, roszczeniowa postawa. Czsto u dzieci: obwinianie innych za niepowodzenia. Szuka si rozwizania na zewntrz, od kogo. Wraz z dojrzewaniem przesuwa si do wewntrz. Ten zewntrzny kierunek agresji typowy jest dla: osób niedojrzaych, nieprawidowo rozwinitych, psychopatycznych (dawniej), charakteropatycznych, z zespoami paranoidalnymi (podejrzliwo, nieufno).
Kierunek intrapunitywny - do wewntrz, poczucie winy, zespó autoagresywny (niedojrzali). W okresie adolescencji ksztatuj si postawy do wewntrz.
Kolberg wyrónia:
moralno heteronomiczn - zewntrzn;
moralno autonomiczn - wewntrzn.
Freud mówi o “przemieszczonej agresji” - do siebie lub do obiektu mioci, gdy nie moe dokona opanowania frustracji.
Kierunek impunitywny
Czowiek uznaje sytuacj frustracyjn za fakt, ale nie poszukuje winy ani w sobie, ani w innych. Okolicznoci tumacz zjawisko. Dojrzaa reakcja, ale mog by przypadki niedojrzae: mechanizm obronny unikowy - na wszelki wypadek unika oceny, odpowiedzialnoci. Dotyczy to osobowoci nieprawidowo uksztatowanych, które za wszelk cen nie chc przeywa frustracji - beztroska. Czsto tak reaguj osoby z mechanizmem represji (tumienia) - na zewntrz niby odporny, ale w rzeczywistoci mocno przeywajcy, co czsto wspówystpuje z chorobami somatycznymi.
12.01.98
KONFLIKT
nie chodzi tu o paszczyzny interpersonalne, ale o stan psychologiczny powstay w stanie wew. Walki motywów, podejmowania decyzji, gdy czowiek musi dokona wyboru co do sposobu, jak i co do przedmiotu.
Wybór jawi si jako trudno i jest ona widoczna w zachow. zewn. czowieka (niepewno, odwlekanie, rozdranienie wtpliwoci), jak i w przeyciach wew. (stany niepokoju, waha).
W kadym konflikcie psychologicznym spotykamy si z niepewnoci, ze wiadomoci, e istnieje moliwo popenienia bdu, z niepewnoci co do znaczenia decyzji dla czow., a take i z tego powodu, e dana decyzja moe mie skutki nieodwracalne. Konflikt jest dowiadczeniem, zawiera si w lku, który dotyczy przyszoci. Jawi si tu tzw. lk antycypowany. Konflikt jest tym silniejszy im bardziej znaczcy jest przedmiot wyboru. Najbardziej znaczce s konflikty dotyczce wanych decyzji yciowych. Konflikt zaley wic od przedmiotu, ale i od okolicznoci w których czow. dokonuje wyboru.
Czynnik wewn. zaley od osobowoci. Mona podzieli tutaj ludzi na dwie grupy:
osoby podejmujce decyzje z refleksj nad wyborem
osoby, które z racji zaburze nie potrafi dokona wyboru, podjcie decyzji jest dla nich bardzo trudne. Oni musz wrcz zawsze przeywa konflikt. Cige dowiadczanie emocji negatywnych.
Konflikt zaleny od przedmiotu.
Decyzje yciowo doniose. Jeeli takim decyzjom nie towarzyszy refleksja mona mówi o decyzjach niedojrzaych. Istnieje grupa ludzi (osoby psychasteniczne) którym trzeba dodawa odwagi by podjli decyzje. Lewin, Dollard, Miller zajmowali si konfliktami. Wg Lewina wyróniamy trzy typy konfliktów:
denie - denie
unikanie - unikanie
denie - unikanie
Ad A.
Czowiek ma dwa przedmioty wartociowe dla niego. Oba wybory s pozytywne. Gdy te dwa wybory s równowane, czowiek subiektywnie nadaje im tak sam pozytywn warto. Np. dwie ksiki jednakowo dobre, ale pienidzy mam tylko na jedn. Która mam wybra? Konflikt taki jest rozwizany gdy czowiek jest zadowolony z podjtej decyzji. Natomiast gdy s wtpliwoci podecyzyjne, konflikt istnieje nadal.
Ad B.
Obydwa wybory jawi si jako negatywne dla osoby, s przykre. Wewntrzna walka motywów prowadzi do wyboru mniejszego za. Np. niebezpieczna operacja i niepoddanie si operacji. Jedno i drugie czy si z utrat jakiej sprawnoci na zawsze.
Ad C.
Konflikt najbardziej patogenny. Osoba znajduje si w takiej sytuacji, e wybierajc dany przedmiot nie ma moliwoci wyboru. Wybierajc dan sytuacj bd tu elementy pozytywne i negatywne dla czowieka wybierajcego
Sia przyciganie - unikanie
Im bliej do celu tym sia przycigania jest silniejsza
Im bliej do celu tym sia unikania jest silniejsza
Sia unikania ronie szybciej ni przycigania !!!
Gdy sia unikania i przycigania s sobie równe, wówczas konflikt jest najbardziej patogenny.
Konflikt denie - unikanie jest bardzo trudnym konfliktem patogennym. Zmniejszanie konfliktu poprzez nadawanie, dostrzeganie wartoci temu co zostao wybrane (np. sprawa maestwa: osoba wierzca decyduje si na kontrakt cywilny, konflikty natury moralnej: czowiek uznajcy e nie wolno kra, decyduje si na kradzie). Sytuacje obronne: czowiek taki, dla uspokojenia swego sumienia zaczyna posugiwa si mechanizmami obronnymi (np. racjonalizacja). Jest to jednak prosta droga do sytuacji patologicznych. W sytuacji konfliktu nastpuje reinterpretacja czynu, nadanie swemu zachowaniu innej interpretacji. Najczciej nastpuje atakowanie wartoci, drugiej osoby,.....
19. 01.
c.d. Konflikty psychologiczne.
Bierne - unikanie.
Przy ostrym konflikcie => tre konfliktu zostaje zepchnita na plan dalszy (to co byo przedtem).
Zaczynaj si pojawia dolegliwoci innej natury: ze samopoczucie, depresja, niepokój, niech do ycia, zwtpienie w celowo, w sens swojego ycia, a czasami zachowania autoagresywne (zaburzenia emocjonalne, psychosomatyczne), moe to wiadczy o trwaoci i gbokoci konfliktów.
Mona jeszcze wyróni 2 inne rodzaje konfliktów (zob. prof. Puek):
I) [Thomae] Model konfliktu polegajcy na antycypacji skutków (model konfliktu wewntrznego, indywidualnego). Istota konfliktu polega na próbie zrozumienia sytuacji, która zaistniaa. Jest przyczyn wielu cierpie osoby. Wystpuj alternatywne zachowania / uczucia dot. np. preferencji (przyszych) wyborów, znaczenia sytuacji. Czsto osoba poszukuje informacji dot. przyszoci (w której ma si realizowa jej wybór) i antycypowanie (dowiadczanie) tej przyszoci zawiera w sobie element niepewnoci, obawy przed skutkami. Osoba dy do tego, by wybra to, co bdzie najmniej dramatyczne w skutkach, najbardziej optymalne, najmniej negatywne. Gdy ocena przyszych skutków jawi si jako negatywna, wci pojawiaj si wahania, niepewno. Trzeba odróni dowiadczenia, które bd miay miejsce w nowej sytuacji, od tych sytuacji, z których ma si ze dowiadczenia. Np. choroba psychiczna - schizofrenia (negatywna opinia spoeczna - odrzucenie), gdy chce wróci do rodowiska jest naraona na postawy negatywne, boi si powrotu ze szpitala ( moment konfliktowy).
Np. zmiana rodowiska (pracy) - strach przed nowym, niepowodzeniem. Np. powrót z wizienia - strach przed rodowiskiem.
III model - Kolejny typ konfliktu dotyczy preferencji sposobów dokonania rozstrzygnicia.
Sytuacja jest tu jasna, natomiast konfliktem staje si to, na jakie ryzyko czowiek si decyduje w zwizku z t sytuacj, np.
preferencja bez ryzyka - czowiek posuguje si utartymi schematami rozstrzygnicia zadania co daje mu poczucie bezpieczestwa; moe by niepewno, która rodzi si z cech osobowoci i dotyczy siebie i drugiej osoby.
preferencja z ryzykiem domniemanym - zachowujemy si tak, e nie da si przewidzie skutków decyzji (zawarcie maestwa, kupno akcji)
preferencja z bogatym ryzykiem (z bogatym efektem) np. maestwo z osob krótko znan, gry hazardowe, stawianie wszystkiego na jedn szal (zaley od indywidualnych cech, sytuacji, spoecznego wsparcia
STRES PSYCHOLOGICZNY
Stres - Hans Selye (lata 30-te) - kade zachwianie homeostazy czowieka; zajmowa si gównie stresem fizjologicznym i ujmowa go jako stan fizjologiczny organizmu, w którym zostaa zaburzona równowaga, na skutek dziaania jakiego bodca; zespó niespecyficznych reakcji organizmu, które pojawiaj si w sytuacji zagroenia, wytrcenie z równowagi.
Wyróni 2 zespoy:
Zespó GAS (General Adaptation Syndrom) - ogólny zespó zachowa (caego organizmu) przy wytrceniu z równowagi np. podwyszona temperatura, obniony niepokój...
Zespó LAS (Local Adaptation Syndrom) - zespó zachowa, które maj charakter lokalny powstaje na zaburzeniu miejscowym np. oparzenie, zapalenie puc...
Hans Selye mówi najpierw o stresie fizjologicznym (tzn. infekcja, choroba somatyczna- czsto powoduje reakcje psychologiczne) potem o stresie psychologicznym (u podoa jest bodziec, czynnik zagraajcy, spostrzegany jako co, co przyniesie ból fizyczny / psychiczny, cierpienie). Skoro czowiek jest jednoci psychofizyczn, to stres kady nie jest ani czysto fizjologiczny ani czysto psychologiczny, zawsze jest jako zmieszany.
Stres psychologiczny - jest reakcj organizmu majcy charakter reakcji antycypowanej np. oczekuje si bólu i czsto jest to poczone z lkiem
Stres Fizjologiczny - jest reakcja organizmu na ból ju istniejcy, dowiadczany.
Stres psychologiczny - jest definiowany bardzo rónie, zalenie od koncepcji; ogólnie jest zgodno co do 3 faz:
Faza alarmowa - ogólna mobilizacja organizmu
Faza adaptacji - organizm (osoba) koncentruje swa obron na zagraajcym czynniku i jednoczenie mobilizuje organizm
Faza wyczerpania - lub rezygnacji
Stres jest zespoem nieswoistych reakcji czowieka na stawiane mu dania.
Mona wyodrbni 3 podstawowe grupy koncepcji:
dotyczce bodców lub sytuacji, które s przyczyn pojawienia si stresu
dotyczce zespou reakcji organizmu / czowieka, dowiadcze, procesów...
(zwaszcza dzi lansowany, szczególnie przez psychologi poznawcz) - jest wynikiem interakcji midzy czowiekiem a otoczeniem, sytuacja stresow
dawniej (50;60) - stres jako czynnik zagraajcy np. straty, zagroenia
dzi: - stres - nie tylko z sytuacji zagroenia, ale take w sytuacji problemu do rozwizania, sprostania oczekiwaniom stanowiska i otoczenia...
ocena sytuacji zaley take od subiektywnej oceny np. sytuacja jako szansa na sukces lub jako zagroenie.
16.02.98
Stres psychologiczny:
dziaanie bodca zewntrznego stresujcego
sytuacja w której czowiek dowiadcza pewnych emocji (zwaszcza trudnych)
Lazarus (relacyjnie interakcyjnie) istnieje zaleno midzy czowiekiem a rodowiskiem;
Istniej obiektywne sytuacje majce charakter stresu, zagroenia (np.. mier, utrata kogo, cika choroba), ale s te sytuacje niekoniecznie postrzegane jako obiektywnie zagraajce a rónie postrzegane przez czowieka.
Czynnik stresujcy (zagroenie mierci - zwikszenie wymagania) - ten stres moe by postrzegany jako zagroenie (sytuacja zagraajca) lub jako sytuacja zadaniowa, wezwanie;
Ocena pierwotna - ocena stresu; czym jest stres dla mnie?
w rónych kategoriach: zagroenie, zysk, korzy, wyzwanie, strata
w zalenoci od oceny (spostrzegania) sytuacji - zaczynam si do niej przyzwyczaja, odpowiednio odnosi
zaley gównie od czowieka (mniej od sytuacji), od oceny sytuacji
Ocena wtórna - cile zwizana z pierwotn, bardziej dotyczy mnie samego; moja samoocena - czy ja w tej trudnej sytuacji chc siebie odnale, czy z moim systemem wartoci, intelektem, sprawnociami, dowiadczeniem, samoocen, jestem w stanie pokona t trudn sytuacj.
Wane jest wczeniejsze dowiadczenie - dobrze, gdy czowiek dowiadcza zwycistw i poraek, to bardziej mobilizuje. Ocena wtórna zaley od wsparcia realnego (gdy nie zdam mam szans poprawki, gdy si nie uda rodzina pomoe) i wsparcia wyobraeniowego ( mam kogo bliskiego, na odlego, jest kto kto czeka).
Lazarus: sytuacja stresowa - relacja midzy czowiekiem a trudn sytuacj; zachowanie - zalene od wypadkowej oceny pierwotnej i wtórnej sytuacji.
Wynik:
w kierunku zachowa racjonalnych, realistycznych
w kierunku zachowa obronnych, nieracjonalnych.
Zachowania racjonalne - cay zestaw zachowa, pojawiajcy si w danej trudnej sytuacji istotna rol odgrywaj funkcje poznawcze, adaptacyjne (dotyczce trudnej sytuacji) poszukiwanie informacji o tej sytuacji, o sposobie radzenia sobie;
Zachowania nieracjonalne - grupa zachowa o charakterze obronnym, nastawione na obron siebie (zwaszcza przed negatywnymi skutkami stresu)
Folkman, Lazarus:
Dwie strategie zachowania si w sytuacjach trudnych (dotyczy fazy adaptacji):
1. strategie zorientowane problemowo - obejmuj dwie grupy zachowa: konfrontacyjne (polega na obranie wasnego stanowiska, dociekanie, walczenie o swoje racje) i poszerzania wiedzy na dany temat (np. w sytuacji niepenosprawnoci, choroby...) - obie strategie maja charakter racjonalny i s nastawione na rozwizanie problemu.
cz si :z upieraniem si przy swoim stanowisku
oraz z deniem do uzyskania jak najwicej informacji nt. sytuacji
23.02.98
2. strategie zorientowane emocjonalnie (6)
Emocje - wzrost napicia, aktywnoci, niepewno, moment poszukiwania, moment aktywnoci zorientowanej na cel
Nie zawsze postpowanie racjonalne jest dojrzae, niekiedy potrzebne jest obronne.
1) dystansowanie si - zachowanie si osoby w sytuacji dystansowania: nieprzejmowanie si dan sytuacj (przynajmniej na zewntrz);
2) ucieczka, unikanie - uciekanie si do alkoholu, uywek; wyczekiwanie, e sytuacja sama ulegnie rozwizaniu;
3) samoobwinianie - reakcja: agresja do siebie; osoba nastawiona sceptycznie wobec siebie
(patologiczne poczucie winy; osoba czuje si winna - brak momentu ekspiacji, naprawy);
4) samokontrola - nadmierne wstrzymywanie ekspresji emocji (sprawia wraenie osoby zrównowaonej i opanowanej, ale czsto jest tu mechanizm represji - tumienia ekspresji na zewntrz);
5) poszukiwanie wsparcia spoecznego - bardziej liczenie na wspóczucie i solidarno z powodu sytuacji);
6) pozytywne przewartociowanie sytuacji, dostrzeganie dobrych stron (bliskie mechanizmowi racjonalizacji -por. “sodka cytryna” - ale moe te by róna...)
[Folkman, Lazarus cd.]
Oba zachowania - i o charakterze obronnym, i nastawione na rozwizywanie problemu - mog by korzystne dla osoby.
Zachowania typu “coping” = zmaganie si z sytuacjami trudnymi; mog dotyczy sytuacji przeszej (np. utraty kogo) czy sytuacji przyszej (zadaniowej: np. lk, wysiek poznawczy).
S te z inne stanowiska:
np. p. Haan:
- to, co Lazarus obejmuje terminem “coping”, to nie obejmuje mechanizmów obronnych.
- do waciwych sytuacji “coping” nale tylko zachowania o charakterze racjonalnym,
Mechanizmy “coping” - w odrónieniu od mechanizmów obronnych - s :
- racjonalne,
- realistyczne,
- nastawione na realizacj celów,
- plastyczne,
- dostosowane do sytuacji,
- maj raczej charakter wiadomy.
Lazarus uwaa, e nie mona przewidzie które z mechanizmów (nastawione na obron siebie czy na rozwizanie danej sytuacji) oka si w danej sytuacji dla danej osoby bardziej skuteczne.
W niektórych sytuacjach unikanie konfrontacji z problemem, regulacja napicia emocjonalnego na poziomie obronnym mog okaza si bardziej skuteczne
Moos dzieli mechanizmy coping na 3 podstawowe grupy:
A. takie typy zachowa, które s skierowane na analizy trudnej sytuacji - wyraa si w logicznej interpretacji sytuacji, analiza, definiowanie sytuacji
moment poznawczy - bardziej stara si zrozumie trudn sytuacj
B. takie typy zachowa które skierowane s na rozwizanie problemu - wyraa si w poszukiwaniu wsparcia lub preferencji alternatywnych form rozwiza (zamiennie do form podstawowych), mamy tu do czynienia z osobowoci plastyczn, nie ma tu osób upoledzonych umysowo
C. zachowania które charakteryzuj si mechanizmami nastawionymi na regulacj emocji, regulacja napicia, obnienie napicia w sytuacjach trudnych
Stanowiska dotyczce rozwiza sytuacji trudnych - krgi dyskusji, rozwaa:
1. Czy mechanizmy “coping” s determinowane osobowoci? (indywidualne style radzenia sobie?)
- osoby, które maj niski poziom lku, niepokoju i ekstrawertywne czciej stosuj te formy zachowa, które maj charakter adaptacyjny, zachowawczy
sytuacja trudna jest przez nich spostrzegana jako zadaniowa
- dotyczy te osób o wewntrznej lokalizacji kontroli (samosterownych, autonomicznych)
- osoby o podwyszonym poziomie lku, o wikszej cesze neurotyzmu (wg. Eysencka) ze stresem radz sobie w sposób miej skuteczny - techniki zorientowane na obnianie poczucia zagroenia
McCrae, Costa: mczyni, osoby starsze - czciej radz sobie poprzez strategie zorientowane problemowo, kobiety stosuj strategie zorientowane emocjonalnie
2. Czy jestemy do plastyczni? Czy sytuacja wpywa (determinuje) na to jak sobie z ni radzimy?]
- sytuacja spostrzegana jako zadaniowa
- np. osoba pracujca zawodowo w sytuacji zakadu pracy ma tendencje do zachowa charakteryzujcych si analizowaniem sytuacji, czciej podejmuj strategie zorientowane problemowo. Te same osoby w sytuacji domowej czciej zachowuj si w sposób emocjonalny
- strategie stwarzajce poczucie zagroenia - czciej o charakterze yczeniowym (dotyczy pozytywnego rozwizania) ale take reaguj myleniem fatalistycznym (bezradnoci).
3. Osoba w zalenoci od sytuacji zachowuje si do plastycznie; [stanowisko porednie
Zmaganie si - jako proces dynamiczny, zoony, ujmujcy pewn sekwencj sposobów radzenia sobie (i niekoniecznie tych samych).
Osoba zmienia typ reakcji na stres w zalenoci od:
3.1. - osobowoci;
3.2. - rozwoju sytuacji trudnej (od tego, z czym sobie osoba radzi);
3.3. - okolicznoci, w jakich wystpuje sytuacja trudna;
3.4. - czasu (kiedy, jak dugo, w jakim okresie);
3.5. - znaczenia, jakie nadaje sytuacji trudnej;
3.6. - wiedzy, dowiadczenia;
3.7. - wsparcia.
ad 3.1. Osobowo
Osoby, które maj niski poziom lku, niepokoju oraz osoby ekstrawertywne - czciej stosuj te formy zachowa, które maj charakter adaptacyjny.
Sytuacja trudna jest przez nich spostrzegana jako zadaniowa.
Dotyczy to take osób o wewn. lokalizacji kontroli (samosterownych, autonomicznych).
Osoby o podwyszonym poziomie lku, o wikszej cesze neurotyzmu (wg Eysencka) radz sobie ze stresem w sposób mniej skuteczny - stosuj techniki zorientowane na obnienie poczucia zagroenia
pe: [badania McCrae, Costa]
Mczyni - czciej radz sobie poprzez strategie zorientowane problemowo,
Kobiety - -//- emocjonalnie.
wiek
Osoby starsze s bardziej nastawione na rozwizywanie problemu;
(ale nie jest to wynik czysty -nie wiek, ale czynnik uprzedniego dowiadczenia).
ad 3.2. Sytuacja (z czym sobie radzimy?)
Osoby pracujce zawodowo w sytuacji zakadu pracy maj tendencj do zachowa charakteryzujcych si analizowaniem sytuacji; czciej podejmuj strategie zorientowane problemowo. Te same osoby w sytuacjach domowych - czciej zachowuj si w sposób emocjonalny.
Sytuacje stwarzajce poczucie zagroenia:
- czciej stosowane s strategie o charakterze obronnym;
- czciej - mylenie o charakterze yczeniowym (dot. pozytywnego rozwizania);
ale take - reaguj myleniem fatalistycznym, bezradnoci [zalenie od osobowoci!]
w sytuacji stresu - zadania, oczekiwania; szansy na sukces; gdy oczekiwana jest nagroda - czciej osoby s zorientowane problemowo.
ad 3.3. Okolicznoci
Moe si tu nakada czynnik rodowiskowy!
praca - problemowo (bo. np. jest gratyfikacja - czsto natychmiastowa - np. finansowa);
dom - emocjonalnie (bo brak szybkiej gratyfikacji).
2.03. 9.03. i 16.03.
ad 3.4. Czasu trwania sytuacji stresowej.
Adaptacja do sytuacji choroby - osoby reaguj rónie w rónych stadiach choroby (Kerr, Kiibler-Ross)
Model Kerr - czowiek który spotyka si z sytuacj stresu jak jest choroba, niepenosprawno, sytuacja przypadkowa, przechodzi przez nastpujce stadia zachowania :
a) reakcja niedowierzania -
osoba nie wierzy, e utracia pewn sprawno /sytuacja szoku /.
b) oczekiwanie poprawy -
osoba zaczyna yczeniowo podchodzi do problemu, nie traci nadziei na popraw.
c) lament
ta reakcja ma równie charakter emocjonalny, pojawia si poczucie, e utracio si znaczn cz wasnej sprawnoci
np. osoba powraca do domu i okazuje si, e powrót odsoni wszelkie niedoskonaoci zwizane z chorob.
d) obrona zdrowia -
osoba dowiadcza wsparcia ze strony bliskich osób, stosuje strategi emocjonaln ale przyzwala na ograniczenia wynikajce z choroby.
Obrona zdrowia moe mie take charakter neurotyczny -
osoba lekceway swoje ograniczenia na zasadzie mechanizmu zaprzeczenia / podejmuje pen aktywno /.
e) przystosowanie si do niepenosprawnoci -
osoba przyjmuje strat jako cz swojej osobowoci, co z czym przyszo si zmaga ale take jako co z czym trzeba bdzie y.
3..5. Znaczenie sytuacji trudnej dla osoby.
Proces wartociowania sytuacji trudnej.
Lazarus, Volkman -nastpuje wartociowanie sytuacji trudnej, nadajemy jej inne znaczenie, niekiedy jako sytuacji, która ma warto pozytywn.
Powstaje pytanie, które strategie przystosowania si s optymalne -
- zaley to od:
a) sytuacji;
b) czynników rodowiskowych;
c) czynników osobowociowych.
Strategie poznawcze s bardziej optymalne w przypadku duszego trwania sytuacji trudnej, poniewa s ona zorientowane na rozwizanie problemu, zdobycie nowego dowiadczenia np. przygotowanie si do egzaminu.
Strategie emocjonalne s bardziej skuteczne w niektórych sytuacjach, np. oczekiwanie na wyniki, przed egzaminem, utrata kogo bliskiego, poniewa jest to forma odreagowania, “ reagowanie po ludzku''. Na dusz met ta strategia nie moe by stosowana.
Stosowanie strategii emocjonalnej np. przez ony alkoholików, prowadzi do powstania zespou wyczerpania /wyuczonej bezradnoci/, pojawiaj si take choroby psychosomatyczne.
ZESPÓ STRESU POURAZOWEGO
W literaturze psychiatrycznej i psychologicznej datowany jest od lat 80. Pierwsze opisy tego zespou pojawiy si w “ Podrczniku diagnostyki psychiatrycznej'' DSM III 1980r, kolejne jego opisy uzupenione w DSM III-R 1987r.
Jest to oddzielna jednostka chorobowa, charakteryzuje si okrelon struktur, przyczyn i dynamik.
Zespó stresu pourazowego jest to zaburzenie, które zwizane jest z sytuacj traumatyczn, do których zaliczy mona nastpujce grupy sytuacji:
- zagroenie ycia osoby (w sensie fizycznym);
- zagroenie integralnoci (np. utrata koczyn);
- zranienie lub utrata osób bliskich;
- bycie wiadkiem przemocy, dowiadczanie przemocy;
- bycie wiadkiem wypadku, bycie ofiar wypadku.
Zaburzenia które tutaj si jawi s reakcj na skrajnie urazow sytuacj. Mog pojawi si natychmiast, ale zwykle pojawiaj si w okresie rónie odlegym /miesic, tydzie, lata/ od sytuacji traumatycznej.
Zespó tan powsta na bazie dowiadczenia osób, które wracay po II wojnie wiatowej i byy wiadkami licznych mordów np. w Wietnamie. Zespó ten opisywano take u ludzi, którzy dowiadczyli trzsienia ziemi, poaru, katastrofy samolotowej. Czsto ludzie, którzy ocaleli z takich katastrof nie potrafi cieszy si yciem, faktem e ocaleli lecz ujawniaj autoagresj, poczucie winy. Niejednokrotnie dowiadczaj agresji ze strony rodzin osób, które zginy.
KRYTERIA DIAGNOSTYCZNE TEGO ZESPOU (wg DSM III 87 r.)
1) obecno w dowiadczeniach osoby zdarze, które nie mieszcz si w normalnych ludzkich dowiadczeniach.
2) przeywanie od nowa traumy (zespou dowiadcze przykrych) we wspomnieniach, snach, marzeniach sennych, uczuciach, wyobraeniach. Wraz z tymi dowiadczeniami, mog pojawi si zaburzenia w zakresie spostrzegania (halucynacje, iluzje).
3) niewraliwo na otoczenie i unikanie sytuacji które s w sposób realny lub symboliczny zwizane z urazem.
Mog towarzyszy temu takie zachowania jak :
- zmniejszenie aktywnoci yciowej;
- niemoc (odrtwienie) emocjonalne;
- poczucie alienacji, wyobcowania, izolacji;
- poczucie derealizacji, depersonalizacji.
4) dowiadczanie objawów lku, zwikszonego pobudzenia
- przewraliwienie;
- trudnoci z koncentracj uwagi;
- trudnoci z koncentracj pamici;
- trudnoci z zasypianiem;
- przerywany sen;
5) fakt wystpienia zespou bezporednio po urazie lub z charakterem odroczonym.
DYNAMIKA ZESPOU STRESU POURAZOWEGO
Przebieg do koca nie jest znany, objawy rozwijaj si w rónym czasie, z rón czstotliwoci i nasileniem.
Nie pojawia si u wszystkich którzy dowiadczaj traumy.
Jego pojawienie si zaley od :
- podatnoci na zranienia (odpornoci psychiczne) jednostki;
- podatnoci na zachorowanie;
- czynników biopsychicznych;
- stopnia nasilenia urazu.
ETAPY ROZWOJU ZESPOU:
1) obejmuje zaburzon wizj w zakresie bezpieczestwa wasnego i bezpieczestwa wiata;
wiat realny, sytuacja jawi si jako nieuporzdkowana, mao zorganizowana, chaotyczna. Wystpuje utrata poczucia bezpieczestwa osobistego, utrata integralnoci, poczucie utraty wasnej nienaruszalnoci.
Emocje jakie temu towarzysz to poczucie bezsilnoci, zagniewania, lku, przeraenia.
2) wtórne zranienie;
Dowiadczenie traumy naley do przeszoci, wpisao si w histori ycia osoby i moe ulec przedawnieniu, zapomnieniu, to jednak cigle powraca w postaci takiej, e nastpuje niedowierzanie osoby e sytuacja czy otoczenie nie stan si w podobny sposób traumatyczne.
Ofiara dowiadczenia traumy zaczyna siebie obwinia, nastpuje stygmatyzacja ofiary, odmowa przyjmowania pomocy lub przyjmowanie niewaciwej. Ma to czsto miejsce w sytuacji która przypomina uraz lub w której by dowiadczony uraz np. ofiary wychowywana w rodzinach uzalenionych od alkoholu maj poczucie pitna, nie dowierzaj, e ich wejcie w dorose ycie moe by inne, e nie musz powiela modelu rodziców, chocia maj poczucie, e mog zachowywa si inaczej.
3) przyjmowanie tosamoci ofiary;
Unikanie kontaktu, konfrontacji z t czci wiata, otoczenia, sytuacji, która przypomina uraz np. sytuacji dowiadczenia traumy, bycia ofiar przemocy, gwatu.
Ten zespó pojawia si czsto u dzieci alkoholików - w ich dorosym yciu dominuje niekontrolowana aktywno gromadzenia poczucia bezpieczestwa, brak pewnoci siebie, wycofywanie si z ról spoecznych lub powielanie zachowa z domu rodzinnego, mino i przeciw nim protestowali.
Cigo mylenia o sobie w kategoriach negatywnych w kategoriach ofiary, powoduje wzrost braku akceptacji siebie, nietolerancji wobec wasnych bdów, oskaranie, obwinianie, przyjmowanie wzorów radzenia sobie z problemami jaki towarzyszy w trakcie dowiadczania urazu, najczciej jest to pacz, prymitywne mechanizmy obronne / baganie o lito, regresja /.
Zespó ten w sytuacji kryzysowej wymaga wsparcia, leczenia, nie tyle ambulatoryjnego co hospitalizacji. Osoba, która nie otrzyma wsparcia rozwija cay szereg negatywnych form przystosowania, niekiedy a do samobójstwa wcznie.
PROBLEM KRYZYSU PSYCHOLOGICZNEGO.
Niesuszne jest utosamianie kryzysu, stresu, konfliktu, frustracji.
Frustracja - jest to dowiadczenie, przeycie czowieka gdy udaremniona jest moliwo realizacji celu.
Konflikt emocjonalny - sytuacja wahania, niepewnoci, dotyczcej realizacji celu, zaspokojenia potrzeby.
Przeduajca si frustracja jak i konflikt mog doprowadzi do kryzysu.
Stres - na pocztku by utosamiany z kryzysem / stres to specyficzny rodzaj kryzysu /. Gdyby tak byo to opracowania dotyczce stresu mogyby by podstaw teoretyczn dla kryzysu ale stres to co innego ni kryzys. Stres wywouje napicie, nie mona go sprowadzi tylko do sytuacji trudnych, przykrych, chocia jest przeywany przez czowieka jako stan nieprzyjemny, który czowiekowi zagraa.
Zoono zjawiska kryzysu doprowadzia do tego, e róni badacze kad nacisk na róne kryteria (cechy) kryzysu.
DLA KRYZYSU S CHARAKTERYSTYCZNE:
1) Kryzys - to taki stan psychiki, któremu towarzyszy wysokie napicie emocjonalne, w znacznej mierze o zabarwieniu lkowym, wystpuje zachwianie dotychczasowej równowagi psychicznej. Jest to reakcja stresowa jednak o bardzo duej sile i szczególnej zoonoci.
2) odnosi si do stanu nierównowagi który ma znaczenie przeomowe w tym sensie, e wymaga natychmiastowych rozstrzygni, czy rozwiza.
M. in. Helena Sk, prof. Z. Puek - uwaaj e w kryzysie rozstrzyga si kilka podstawowych kwestii np.
- stan zdrowia czowieka;
- jako jego relacji spoecznych;
- kierunek i sens jego ycia;
- hierarchia wartoci;
take inne podstawowe kwestie istotne dla jego ycia.
3) stan kryzysu to stan w którym wystpuje szczególne pobudzenie, czy napicie emocjonalne, fizjologiczne, psychiczne oraz zaburzenie równowagi w obrbie tych obszarów. Osoby przeywajce kryzys jawi si w zewntrznej obserwacji jako osoby bdce równoczenie niepewne, przestraszone, zmieszane, rozgniewane, pene poczucia winy, agresji ale take majce utrat zaufania do innych. S w penej ambiwalencji. Przeycia te maj charakter kracowy, s bolesne dla czowieka, std zachowania tych osób maj charakter impulsywny. Osoby w sposób chaotyczny poszukuj rozwizania i chc wyj z zaistniaej sytuacji.
Takie stanowisko prezentuje Hoff.
4) ma niekiedy waciwoci samoograniczajce i samokontrolujce. Najczciej ostry kryzys trwa od kilku godzin do kilku tygodni /ogranicza si w czasie /, osoba czuje si le w tym stanie, poszukuje rozwiza, wyjcia z sytuacji /samokontrola /.
5) zagraa integralnoci czowieka a take jego tosamoci, poniewa wie si z istotnymi dla czowieka wartociami, deniami, celami.
6) doprowadza do obnienia si odpornoci psychicznej, dzieje si tak na skutek wyczerpania si, zablokowania a take nieskutecznoci dotychczasowych sposobów zmagania si z sytuacj trudn.
Ten aspekt obnienia odpornoci emocjonalnej podkrelaj Lindemann, Kaplan - to twórcy koncepcji kryzysu.
Wg. nich definicja kryzysu brzmi - jest to reakcja czowieka dotychczas zdrowego na sytuacj trudn (stresow), który nie moe wykorzysta swoich umiejtnoci rozwizywania problemów, poniewa stay si one niewystarczajce.
Hoff dopowiada, e dotychczasowe znane sposoby mog by nieefektywne lub z subiektywnego punktu widzenia okazuj si by niedostpne. Reakcj na tak sytuacj jest “gorczkowe'' i impulsywne poszukiwanie sposobów rozwiza i wyjcia z sytuacji.
Kaplan - istotn czci skadow kryzysu staje si zaburzenie, zachwianie równowagi emocjonalnej pomidzy :
trudnociami na jakie czowiek napotyka a:
- znaczeniem potrzeb i sposobem ich interpretacji dla czowieka;
- interpretacj sytuacji zagraajcej;
- stosowanymi sposobami zachowania / moliwociami zaradczymi /.
Nie ma tu proporcji.
Kryzys niekoniecznie jest czym zwizanym z patologi. Kady czowiek dowiadcza kryzysów. Mog one mie charakter rozwojowy lub nie, bdzie to zaleao od tego w jaki sposób zostanie rozwizany.
Kryzys jest czci sytuacji stresowej, jest specyficznym stresem.
W kryzysie jednostka nie reaguje pocztkowo na wydarzenia krytycznie, bezporednio ale czyni starania w kierunku poszukiwania nowych strategii radzenia sobie.
Teoria kryzysu ujmuje zjawisko na tle caego funkcjonowania jednostki o charakterze psychospoecznym, a nie tylko w odniesieniu do danej sytuacji yciowej.
Niemono posuenia si znanymi rozwizaniami, którymi czowiek posugiwa si do tej pory, staa si punktem wyjcia dla przyjcia dwuwartociowego znaczenia kryzysu - z jednej strony kryzys stanowi ryzyko zaburze, z drugiej jest szans rozwoju.
Rola czynnika zewntrznego - zwraca si na niego uwag w kryzysie - jest nim wydarzenie krytyczne /Lazarus /.
Aby stres przeszed w kryzys musi posiada:
1) charakter zoony. Zagroenie ma charakter caociowy, dotyczy caego ycia i funkcjonowania czowieka. Powstaje wtedy, gdy istnieje zagroenie dla podstaw egzystencji czowieka.
2) charakter caociowy (zgeneralizowany), rozgrywajcy si w paszczyznach psychicznej, behawioralnej, biofizjologicznej.
3) musi by poczony z podstawowymi wartociami jednostki. Kryzys wystpuje w sytuacji nagej utraty tyche wartoci.
Tak dugo jak dugo jednostka jest w stanie kontrolowa swoje zachowanie, wydarzenia yciowe w których partycypuje, tak dugo nie dochodzi do kryzysu. Dochodzi do niego wówczas, gdy stres cakowicie opanuje jednostk.
Okolicznoci sprzyjajce przejciu stresu w kryzys :
a) bardzo silny stres / dotyczy stopnia dowiadczania /;
b) osobowa podatno na zranienia / dua wraliwo osoby, obniona odporno psychiczna/;
c) wydarzenie o szczególnej sile.
PRZEJAWY KRYZYSU
Kryzys moe rozgrywa si i dotyczy kilku podstawowych paszczyzn :
1) emocjonalnej
Osoba przeywa nasilony lk, obawy, poczucie straty, pustki , zoci, krzywdy, winy, skrpowania. Najczciej wystpujc reakcj w sytuacji kryzysu jest l k , moe on si wyraa w rónych objawach, typowymi s :
- uczucie przeraenia;
- obawa przed utrat kontroli;
- niezdolno do skupienia si na jednej rzeczy;
- objawy somatyczne i fizjologiczne.
Dominuje tutaj wszechogarniajce poczucie bezradnoci i beznadziejnoci.
2) biofizycznej (biofizjologicznej)
- zaburzenia w zakresie funkcji fizjologicznych;
- dowiadczane liczne objawy natury somatycznej - np. bóle gowy, torsje, biegunki, nudnoci, bóle klatki piersiowej;
- obnione lub zniesione zainteresowanie osobami pci przeciwnej, sprawnoci w kontaktach intymnych, zaburzenie cyklu miesicznego u kobiet.
3) behawioralnej
Zaburzenia te s efektem dowiadczanego lku.
Wyraaj si w:
- niezdolnoci do dalszego penienia codziennych, normalnych ról yciowych;
- trudnociach w panowaniu wasnych stanów emocjonalnych;
- dziaania maj charakter impulsywny, nieprzemylany o charakterze autodestrukcyjnym lub agresji skierowanej na zewntrz. Mog pojawia si czyny przestpcze. Wystpuj zachowania niespójne z dowiadczanymi sytuacjami np. pacz, gdy trzeba si cieszy;
- zachowaniach nietypowych dla danej osoby (nie tumaczcych charakterystycznych cech osobowoci danej osoby, s one doczepione, nowopowstae).
4) poznawczej
- upoledzenie lub zaamanie zwykej zdolnoci czowieka do rozwizywania problemów, podejmowania decyzji. Istotne w tym obszarze s znieksztacenia w procesie percepcji (dotyczy sytuacji, okolicznoci, jest zabarwiona negatywnymi emocjami, rzeczywisto spostrzegana jest jako beznadziejna);
- poczucie zamknicia, cinicia w labiryncie wydarze, utrata orientacji w wydarzeniach;
- dowiadczenie szoku, utrata lub rozbicie poczucia wasnej tosamoci.
W sytuacji ostrego kryzysu osoby nie s w stanie zidentyfikowa kim s, w jakim miejscu si znajduj, w jakim czasie.
Kryzys nie jest chorob ale w efekcie moe doprowadzi do patologii, zachowanie w czasie kryzysu jest jednak diametralnie róne od tego które byo dotychczas.
Kryzys mona take rozpozna poprzez :
- wydarzenia, które istniej;
- wydarzenia, które poprzedzaj wystpienie nagych, nieoczekiwanych stanów, zaburzenie równowagi psychicznej;
- zaamanie dotychczasowych wzorców zachowa;
- subiektywne poczucie dyskomfortu, trudnoci;
- szybkie powracanie do równowagi po takim zachowaniu, jeli wystpi istotna pomoc.
CZYNNIKI PROWADZCE DO KRYZYSU (PODOE):
1) czynniki o charakterze sytuacyjnym
sytuacje zwizane z utrat dóbr materialnych /dom, dobytek/; osobistych lub somatycznych (utrata osoby lub zdrowia). Sytuacje te dziej si niespodziewanie, zaskakuj osob która nie ma przygotowanych wzorów zachowania. Sytuacja która istnieje zmusza osob do uruchomienia innych ni dotychczas sposobów zachowa. Jest to sytuacja niecodzienna.
2) czynniki o charakterze spoeczno - kulturowym
zoone sytuacje spoeczne np. niemono znalezienia pracy, specyficzny sposób odnoszenia si do niektórych grup spoecznych, miejsce zamieszkania w rodowisku przestpczym, przebywanie w grupie, która nie akceptuje powszechnie uznawanych norm.
3) kryzysy, które maj pocztek w biegu ycia (Hoff)
okresy przejciowe w yciu, kolejne etapy które z jednej strony s elementem rozwoju ale z drugiej strony naraaj czowieka na kryzys.
Okresy przejciowe mona podzieli na takie, które maj charakter:
- uniwersalny - s to zmiany które dokonuj si w zwizku z przekraczaniem kolejnych etapów ycia (okres dziecistwa, modzieczy, dorosoci, przejcia na emerytur itp.)
- indywidualny - cz si z nabywaniem i utrat pewnych znacze i wartoci (sposób wejcia w dorose ycie, realizacja siebie w yciu).
I jedne i drugie s naszym udziaem.
23.03.98
Kryzys cd.
Dynamika kryzysów psych.
W literaturze (Linderman, Kaplan, Klinger, Sugerman, Barmmer, Silver) - jest wiele kontrowersji:
- czy mona ustali “typowy” przebieg dla danych osób, dla danego kryzysu?...
- czy jest zaleny od wielu zmiennych?...
To 2. stanowisko przewaa...
Dynamika wg Kaplana
Kryzys = sytuacja, w której jaka warto dla czowieka jest zagroona.
Przebiega w czterech fazach:
faza 1. - pocztkowa
wystpuj napicia o typie adaptacyjnym (próby adaptacji) w celu przystosowania do sytuacji,
dezorganizacja, zaniepokojenie z powodu nieumiejtnoci rozwizania problemu, poczucie zagubienia.
faza 2. - narastanie napicia;
nie moe by zredukowane, poniewa wszelkie dziaania osoby okazuj si nieskuteczne;
osoba szuka rozwizania metod prób i bdów; wzrasta poczucie daremnoci wysików, beznadziejnoci perspektywy przyszoci; osoba traci nadziej na pozytywne rozwizanie;
wkraczaj elementy zachowa o charakterze pesymistycznym, depresyjnym;
u niektórych osób narastajce napicie moe wywoywa myli samobójcze.
faza 3. - kulminacyjna
pogbia si proces dezorganizacji, wzrasta napicie, ale jednoczenie nastpuje max. mobilizacja si wewntrznych i zewntrznych (wsparcia);
do czsto cz. dostrzega wtedy konieczno / moliwo reinterpretacji faktów.
Zarazem taki wzrost napicia moe si przyczyni - poprzez reinterpretacj faktów - do znalezienia wyjcia z kryzysu.
Nastpuje przejcie z elementu emocji na element poznawczy (transformacja energii), co powoduje, e napicie zaczyna si obnia, a wtedy zaczyna wzrasta efektywno reinterpretacji (czyli element poznawczy).
Mobilizacji organizmu mog sprzyja wasne siy jednostki, ale istniej te czynniki zewntrzne o charakterze wsparcia psycholog. (np. ostra interwencja kryzysowa, pochodzca z zewntrz).
faza 4. - obnienie napicia, ale i ogromne wyczerpanie fizyczne i psychiczne (moe to towarzyszy rozwizaniu kryzysu, nie tylko sytuacji nierozwizanej);
dy cz. nie znajduje rozwizania, moe równie doj do obnienia napicia i wówczas ten stan wyciszenia moe by stanem rezygnacji - gdy osoba nie ma siy dalej walczy! Wtedy - ryzyko zachowa autodestrukcyjnych (tzw. maskowana depresja: zewn. wyciszona, miech - a jest próba samobójcza...).
MODEL Klingera
Bada on kryzys po stracie osoby bliskiej, po stracie wartoci (czyli nie jest to kryzys rozwojowy).
Przebieg kryzysu jest do typowy dla sytuacji, która wywoaa ten kryzys.
Wyodrbni on równie 4 fazy: w kolejnych fazach zachodzi powolne uwalnianie od problemu na paszczynie emocjonalnej, poznawczej, psychicznej..., nastpuje powolne uwalnianie (zniesienie) relacji z obiektem utraconym.
faza 1. - pocztek uwalniania si: oywienie, mobilizacja, wzrost aktywnoci.
faza 2. - dominuj emocje gniewu, narasta frustracja, bunt (“prymitywizacja” zachowa); wiadcz o tym, e osoba nie jest w stanie pogodzi si z utrat (bunt przeciwko losowi, Opatrznoci, innym ludziom...);
wystpuj take prymitywne mechanizmy obronne: pacz, zachowania regresywne bd sztywne reakcje (postaw, zachowa);
jest to koncentracja na emocjach.
faza 3. - zaamanie si emocji syntonicznych, pozytywnych;
wystpuje bezradno, pesymizm, smutek, rezygnacja, poczucie winy.
faza 4. - faza depresji, w której nie wystpuj tylko elementy o charakterze emocjonalnym, ale i treci poznawcze (jest to negatywna triada poznawcza dot. siebie, przyszoci, caej sytuacji).
Ten typ kryzysu - w sytuacji straty - nie jest dla wszystkich osób jednakowy: “W miar odlegoci od momentu straty nastpuje uwalnianie si od subiektywnego znaczenia, jakie miaa ta osoba/warto” (“czas leczy rany”).
MODEL p.Sugerman - 7 faz
natenie emocji 6
1 2a 2b 5
3 4
czas
etap 1. - szok (np. po wypadku)
wydarzenie zdaje si nie dociera do jednostki, nie dowierza...
etap 2. - 2a!2b
zalenie od osoby:
- jedni - wzrost aktywnoci (nieuporzdkowanej, chaotycznej);
- inni - po fazie szoku reaguj obnieniem nastroju, depresj.
etap 3. - zwtpienie w siebie;
dotychczasowe reakcje - nie daj rozwizania.
etap 4 - ujawnianie emocji
etap 5. - wzrastaj: napicie, moliwoci poznawcze, emocje, ocena sytuacji.
etap 6. - poszukiwanie znaczenia, sensu danej sytuacji.
etap 7. - powrót do integracji - na wyszym poziomie!
Markowitz inaczej: nie wierzy w “dodatni” integracj dziki kryzysom;
uwaa, e czsto nastpuje integrowanie na poziomie funkcjonowania spoecznego, psychicznego, ale osoba paci za to np. chorob psychosomatyczn...
RODZAJE KRYZYSÓW
Róne klasyfikacje:
1) dot. czasu trwania,
2) dot. przedmiotu kryzysu,
3) dot. okresu wystpowania kryzysu.
ad 1) - czas trwania
- Ostre reakcje kryzysowe - najczciej reakcje w sytuacji zdarze nieoczekiwanych, nagych, trudnych do przewidzenia (zdarzenia dot. straty kogo bliskiego, kataklizmów, katastrof);
czowiek nie ma nic “przygotowanego”, reaguje bardzo spontanicznie;
potrzebna jest interwencja kryzysowa (dot. konkretnej sytuacji); moe (ale nie musi) by stosowana dugotrwaa terapia; potrzebna jest pomoc natychmiastowa!
- kryzys o charakterze przewlekym (chronicznym) - trwa latami, czsto wystpuj okresy utajenia i narastania objawów...
osoby - maj zaburzony stan równowagi psychicznej w sposób dugotrway;
staj si przewraliwione, uczulone na bodce o charakterze emocjonalnym; czsto - b. atwo wpadaj w ostry kryzys;
potrzebna jest dugotrwaa terapia, by wzmocni, przebudowa osobowo.
ad 2) przedmiot kryzysu (typ kryzysu ze wzgldu na to, czego dotyczy)
a) o charakterze rozwojowym
Kryzysy o charakterze rozwojowym towarzysz czowiekowi na przestrzeni ycia; s wpisane w jego rozwój [zob. koncepcja Ericksona rozwoju psychospoecznego i kryzysy w poszczególnych okresach].
Take kryzysy “wyszego rzdu”, zmierzajce w kierunku osignicia wyszego poziomu dojrzaoci;
wystpuj w rónym wieku [zob. Puek] albo ok. poowy ycia (ok. 40 r.). Jest to trudny kryzys, zwizany z niezadowoleniem z siebie, cierpieniem, chci wiadomego naprawienia.
Dopenieniem tego jest kryzys egzystencjalny...
b) spowodowana sytuacyjnie; jest utrat wartoci, zagroeniem integracji wewntrznej; dot. poczucia braku sensu (kryzys egzystencjalny)
Jest on zwizany z walk o najwaniejsze wartoci w yciu czowieka, moe dotyczy poczucia sensu ycia [czsto!], ale take i kryzys religijny - dot. mojej relacji do Boga.
Kryzys w ujciu wielu autorów jest szans na rozwój i niebezpieczestwem pogbienia si dezintegracji.
Zakoczenie kryzysu w wikszoci wypadków wydaje si wypadkow:
- natury problemu;
- osobowoci,
- dotychczasowych dowiadcze osoby
- i wsparcia (efektywnoci podjtej interwencji).
2-biegunowy model kryzysu ! wzrost albo dezintegracja
30.03.98
Zespó wypalenia zawodowego
Dugotrwae przecienie wynikajce z prób rozwizania sytuacji trudnej(oczekiwania ,które osoba sama sobie stawia lub stawia je rodowisko)
Syndrom wypalenia si - termin wprowadzony przez Freudenberga w 1974 r.-to skutki dugotrwaego przecienia stresem.
Osoby które udzielaj si w sposób aktywny w swojej pracy zawodowej , nie otrzymuj wsparcia i nie regeneruj swoich si, czsto naraone s na zespó wypalenia zawodowego bardziej ni inni. S to osoby , które w szczególny sposób podejmuj si swojej pracy zawodowej.
Prof. Brocher :u osób , które s zwizane z prac zawodow w sposób aktywny i nie maj moliwoci regeneracji si naraone s na zespó wypalenia zawodowego. Brocher nawiza do koncepcji osobowoci typu A i typu B i stwierdzi , e zespó ten wie si ze wzorcem osobowoci typu A.
Odznacza si nastpujcymi cechami :
1.nadmierna niekontrolowana aktywno
2.pracuj pod cig presj czasu
3.szybko mówi
4.szybko jedz
5. kocz zdanie za kogo innego , jeeli nie mog doczeka si koca wypowiedzi
6.myl o wielu rzeczach naraz
7.sporzdzaj harmonogram zaj
8.czsto myl , e s niezastpieni
9.maj trudnoci w relaksacji
10.maj wiele rzeczy do zaatwienia , podejmuj si nowych zobowiza
11.s zainteresowani spoecznym odbiorem ich dziaa
12.potrzeba bycia podziwianym , nadmierna ambicja
13.denie za wszelk cen do sukcesów
14.niezdolno do przyjmowania jakichkolwiek poraek
15.przekonanie o wasnej wszechmocy
16.jeeli pojawi si trudno -s niezdolni do zaakceptowania wasnego ograniczenia
Wysoka kompetencja , ale niezdolno do regeneracji si
Typ B - typ przeciwny do typu A
1.osoby , które charakteryzuj si wiksz odwag w podejmowaniu dziaa wymagajcych systematycznoci i refleksyjnoci
2.wiksza cierpliwo w oczekiwaniu na rezultaty
3.pracuj wolniej
4.ryzyko wystpienia tego zespou jest mniejsze
Maslach :
Ryzyko wystpienia tego zespou wie si z pewnymi zawodami
I wie si z pewnymi cechami osobowoci
Jakie osoby? Czynnik zewntrzny: Mocno obcione stresem wynikajcym z zawodu:
1) praca odpowiedzialna
2) praca z drugim czowiekiem
Ad. 1:czynniki zwizane z prac:
a) nadmierne wymagania ze strony samej pracy
b) konieczno cigego zaangaowania, które powoduje wzrost napicia
c) nadmierna osobista odpowiedzialno wobec stawianych w pracy wymaga
d) oczekiwania dotyczce maksymalnych kwalifikacji pracownika
e) duej dyspozycyjnoci pracownika
f) warunki pracy : tempo, fizyczne obcienie, brak waciwej organizacji, niejasno stawianych wymaga przy bardzo wzmoonych oczekiwaniach sukcesu pracownika
g) niewaciwy sposób zarzdzania
Ad.2: bezporedni kontakt z drugim czowiekiem
praca nauczycieli
pracownicy socjalni
pielgniarki
psychologowie :pomoc profesjonalna i pomoc nieprofesjonalna (np.: bycie z osob chor)
Przyczyny :1. Duy wspóczynnik odpowiedzialnoci za drugiego czowieka
2. stres zawodowy (np. chirurg ,pielgniarka psychiatryczna)
3. organizacja pracy
Czynniki podmiotowe :
Brocher -typ osobowoci A (d do zdobycia wszystkiego naraz)
* osoby , które maj obniony poziom odpornoci na sytuacje trudne
* wzmoona reaktywno
* niska samoocena
* obronne strategie podejcia do sytuacji
* osoby zalene i napite
Kiedy nie uzyskuj informacji zwrotnych o dobrym wykonaniu pracy s naraone na pojawienie si poczucia winy ,pogbianie oczekiwa wobec wasnej osoby ,zniechcenie;
3) typ osobowoci niedojrzaej :
pracownicy, którzy charakteryzuj si sztywnoci w podejciu do trudnoci
osoby, które s nadmiernie aktywne ,ale nie maj ujednolicenia zachowa
osoby nieuporzdkowane, chaotyczne
szybko zniechcaj si niepowodzeniami
4) O cechach nieufnoci, podejrzliwoci
poszukiwanie innych przyczyn wasnych niepowodze
5) cechy histeryczne
atwo popadaj w zniechcenie
trudno w opanowaniu wasnych emocji
szybko si zaamuj
w sytuacjach trudnych kieruj agresj do siebie albo na zewntrz
Zespó wypalenia zawodowego
osoby profesjonalnie zwizane z zawodem (kompetencja) np. lekarz, pielgniarka, nauczyciel . Moe to by przymus ,konieczno albo wasna wola, aktywno.
Osoby nieprofesjonalnie zwizane z wykonywanym zawodem : (niekompetencja) np. pracownik socjalny, wsparcie spoeczne, grupy samopomocy. Moe to by wasny wybór albo przymus (np. dziecko niepenosprawne).
Bardziej naraone na zespó wypalenia zawodowego s osoby, które maj przymus!
6.04.98
Zespó wypalenia zawodowego cd.
Zespoy wsparcia. Cechy:
1. Kompetencja 2. Motywacja
|
Kompetencja |
Motywacja |
|
+ |
+ |
|
-- |
-- |
|
+ |
-- |
|
-- |
+ |
Ad.1. osoba ma pozytywn motywacj i kompetencj
W wymiarze psychofizycznym nastpuje przecienie .Pogbia to wysoka potrzeba osigni, perfekcjonizm, wymagania wobec siebie.
Ad.2. brak kompetencji i motywacji
Najwiksze ryzyko wypalenia - deficyt w zakresie poznawczo -motywacyjnym. Zagroenie dla osoby pomagajcej i dla wspomaganej, bo w ich relacji nie dochodzi do nawizania pozytywnej wizi emocjonalnej. Brak te szansy na realizacj celów zwizanych z przedmiotem pomagania i na zaspokojenie potrzeb zwizanych z samym pomaganiem.
Ad.3. pozytywna kompetencja ,ale brak motywacji
Ryzyko wypalenia zwizane z czynnikami wolitywno-emocjonalnymi. Pierwsze skargi mog dotyczy braku satysfakcji z pracy zawodowej ,gównie z racji konfliktów z osob wspieran i brak identyfikacji z penion rol.
Ad. 4. Niedobór w zakresie poznawczym dotyczcym wspomagania. Osoba taka nie ma sukcesów bo nie wie jak pomaga.
Struktura zespou wypalenia - Maslach.
3 czynniki:
Wyczerpanie emocjonalne
Depersonalizacja
Obnione zadowolenie z wykonywanej pracy
Aronson : 2 typy wypalenia : * u osób pomagajcych * we wszystkich zawodach zwaszcza wymagajcych szczególnie
Symptomy w 3-objawowym zespole wypalenia (Maslach)
Badania gównie w zawodach pomocnych
7 kategorii:
Ostrzegawcze w fazie pocztkowej
Zmniejszajce si zaangaowanie
Reakcje emocjonalne
Obnienie sprawnoci
Spycenie
Psychosomatyczne reakcje
Zwtpienie i reakcje rezygnacyjne
A teraz bdzie szczegóowo:
Ad. a.) * wzmoone zaangaowanie w prac, nadmierne udzielanie si ,poczucie bycia niezastpionym, brak czasu * poczucie zmczenia na skutek spoytkowania nadmiaru energii ,skonno do nieuwagi, brak energii, tumienie rozczarowa, ograniczenie aktywnoci do zawodowej
Ad. b) dotyczy pacjentów ,innych ludzi , pracy ;utrata idealizmu zwizanego z prac
Wyraa si to ograniczonym zainteresowaniem sprawami pacjentów, punkt cikoci przesuwa si z pomocy na dogldanie ,posugiwanie si rodkami kontroli. Wobec innych ludzi nastpuje poczucie chodu, braku bliskoci, trudno w suchaniu, brak empatii. Wobec pracy: sprzeciw wobec wymogów, marzenia na jawie, znudzenie, spónianie. Problemy z rodzin.
Ad. c) * agresja do wewntrz: depresja, poczucie winy, nieokrelony lk, nerwowo, pustka, fatalizm, tendencje samobójcze. * agresja na zewntrz: niecierpliwo, projekcja, brak tolerancji, wyrozumiaoci, podatno na konflikty.
Ad d) zaburzenia w zakresie sprawnoci: poznawczych :brak koncentracji uwagi ,mniejsze moliwoci twórcze, zanikanie dystansu do rzeczy, motywacyjnych: brak inicjatywy, bierno, niech do wysiku.
Ad. e) spycenie: emocji (obojtno), ycia towarzyskiego (nowe znajomoci + rozczarowania) ,ycia psychicznego (pustka wewntrzna, nuda)
Ad. f) zaburzenia snu, blednicie, trudnoci w oddychaniu, zaburzenia cinienia krwi, zmiany masy ciaa, dolegliwoci zwizane z ukadem trawiennym
Ad. g) zwtpienie; negatywne nastawienie do ycia, beznadziejno, brak poczucia sensu ycia, pustka egzystencjalna, negatywny bilans yciowy. Triada poznawcza Becka: widzenie siebie, przyszoci, otoczenia czarno; tendencje autodestrukcyjne; negatywna motywacja.
20.IV - Kulturalia
27.IV - Aktualia
04.V.98
Samobójstwa
Suicydologia to nauka o samobójstwach. Ma charakter interdyscyplinarny: psychiatria, kryminologia, socjologia, teologia, psychologia.
Thanatopsychologia - nauka o mierci, dotyczy tego, jak pomóc czowiekowi godnie umrze.
Samobójstwo jest sytuacj, w której czowiek dokonuje zamachu na wasne ycie - zachowanie autodestrukcyjne.
Poldirgen i Shneidmann wyróniaj dwie grupy samobójstw:
1. Samobójstwo o charakterze rzeczywistym - czowiek wymierza w stosunku do siebie akt agresji.
2. Samobójstwo typu szanta - ma na celu manipulacj.
Ponad 50% to samobójstwa osób, które d do samounicestwienia. Wi si one z cik depresj, rezygnacj. Te próby s na ogó skuteczne. Samobójstwa typu szanta dotycz kilkunastu procent. S to woania o pomoc, ale take maj na celu manipulacj (od 17/18 do 20%). Pozostae 30% cz w sobie motywy samozagady i manipulacji.
Trzy grupy samobójstw wg Z. Puek. Zachowania agresywne skierowane na siebie dzieli na:
1. Zachowania bezporednie.
2. Zachowania porednie.
Ad. 1. W zachowaniach bezporednich wyrónia:
a) samobójstwa:
- samobójstwa dokonane;
- samobójstwo usiowane koczce si odratowaniem;
- samobójstwa poszerzone (zajmuje si nimi psychiatria sdowa), obejmuj one osoby, które wczeniej dokonay zabójstwa innych osób, a póniej dokonay samobójstwa. Motywem tego typu samobójstw mog by urojenia.
b) samookaleczenie (samouszkodzenie)
Zachowania te cz si z ryzykiem mierci, czsto u osób niedojrzaych, w wizieniach, u osób psychopatycznych.
c) wyrzdzanie sobie krzywdy moralnej przez rozwizo
Zachowania bezporednie zawsze zmierzaj do samounicestwienia.
Ad.2. Zachowania porednie nie s wprost wymierzone we wasne ycie. S jednak autodestruktywne, bo ostatecznie skierowane s przeciwko sobie.
a) zaniechanie leczenia, koniecznej operacji, wyniszczajcy tryb ycia,
b) zachowanie, które zawiera due ryzyko mierci, np. wspinaczki wysokogórskie, hazard, prowadzenie brawurowo samochodu,
c) zaniechanie troski o wasny rozwój, niepodejmowanie odpowiedzialnych ról.
Typy samobójstw ze wzgldu na motywacj:
1. Samobójstwo prawdziwe.
Istnieje pozytywny stosunek do mierci. Jest wiadomy wybór mierci i wiadoma decyzja pozbawienia siebie ycia, czsto bez wyranej motywacji zewntrznej. Naczelnym motywem jest brak poczucia sensu ycia (nerwica egzystencjalna czy noogenna u Frankla). Zaliczamy tu samobójstwa, które s ucieczk przed trudnociami albo rezygnacj z sytuacji trudnej. mier jest tu bardziej podana ni ycie.
2. Samobójstwa rzekome ( parasamobójstwa).
Nie ma tu wyranej chci pozbawienia siebie ycia, ale mier si dopuszcza. Charakterystyczn cech tego samobójstwa jest ambiwalentny stosunek do mierci i ycia. Motywy samobójstw rzekomych:
- woanie o pomoc w sytuacjach bezradnoci, opuszczenia,
- ch zwrócenia na siebie uwagi,
- bezradno w doniesieniu do sytuacji trudnej (czowiek nie ma siy y dalej),
- samobójstwo jako akt zemsty na kim, rodzaj szantau, forma wymierzenia kary, agresji w stosunku do rodziny, która nie do dobrze opiekowaa si samobójc.
3. Gesty samobójcze
Ma charakter demonstracyjny. Osoba nie ma tendencji zrobienia sobie krzywdy, nie chce umiera, mier wzbudza w niej lk. Demonstrujc swoje emocje chce zrobi na kim wraenie, zdoby rzecz, na której jej zaley. Nigdy nie jestemy pewni na ile jest to samobójstwo, a na ile niedojrzaa emocjonalno. Samobójstwo typu szanta jest dobrze planowane. Osoba wie ile tabletek pokn, by j odratowano, wcza gaz, gdy kto wraca. Nie ma tu tendencji do mierci, ale moe skoczy si mierci, gdy pomoc nie przyjdzie w por.
Oddzielna kategori jest samobójstwo altruistyczne. Jest ono wyborem mierci za cen ycia. darowanie ycia innej osobie. Ide tego samobójstwa jest ogromny szacunek do ycia (o. Maksymilian Kolbe i inni mczennicy).
11.V.98
[Samobójstwa cd.]
Samobójstwo impulsywne - skonne s do nich osoby mode, wybuchowe, z upoledzeniem umysowym w stopniu lekkim, podatne na zranienia, o maej refleksji.
Okres bilansowy dotyczy ludzi wieku redniego, czsto towarzyszy temu kryzys.
Dynamika zachowa suicydalnych wg Z. Puek:
1. Pocztkiem jest kryzys, który jest inny w samobójstwie prawdziwym, rzekomym czy gecie samobójczym. W samobójstwie prawdziwym nie ma straty, ale jest utrata poczucia sensu ycia.
2. Potem pojawiaj si myli samobójcze - jest to zespó przey, które wyraaj si tym, e czowiek dopuszcza istnienie samobójstwa. Myli samobójcze nie zalegaj tylko pojawiaj si: waciwie to mam dosy ycia - nie jest to jednak gboka refleksja.
3. Tendencje samobójcze. S pewn form mylenia powtarzajcego si. Ta tendencja staje si si przewodni, zalega, przeladuje.
4. Decyzja samobójcza. czy si z tym, e osoba po rónych rozwaaniach skupia si na rodzaju mierci, planuje moment i sposób jej dokonania. Wiele osób czyni przygotowania, np. pisze listy poegnalne.
5. Akt samobójczy. Osoba dokonuje samobójstwa.
Przebieg etapów od 1 do 5 moe zalee od wieku, sytuacji, wsparcia spoecznego, mechanizmów obronnych. Na kadym etapie mona ten cig przerwa.
Wg Farberow i Ringel samobójstwo moe obejmowa trzy etapy:
1. Rozwaanie.
2. Ambiwalencja.
3. Decyzja.
Ad. 1. Rozwaania = kryzys + myli samobójcze (Z. Puek).
Ad. 2. Ambiwalencja nawizuje do koncepcji Freuda eros i thanatos, denie do ycia i ku mierci. S to tendencje samobójcze w koncepcji Z. Puek.
Ad. 3. Decyzja = decyzja + akt samobójczy w koncepcji Z. Puek.
W kadym samobójstwie istnieje syndrom presuicydalny. Charakteryzuje si on nastpujcymi cechami:
- ambiwalencja dotyczca ycia lub mierci (wg Z. Puek jest to Hamletowski dylemat “by albo nie by”),
- poczucie bezradnoci, zagubienia,
- niemono poradzenia sobie z problemami,
- poczucie wyczerpania fizycznego, zmczenie fizyczne,
- lk,
- chaos,
- napicie,
- zmienno nastrojów,
- zobojtnienie,
- utrata zainteresowa kontaktem z ludmi,
- zaniedbywanie si w codziennych obowizkach,
- utrata sensu ycia,
- kryzys wartoci,
- negatywna ocena siebie.
Ringel porzdkuje te dowiadczenia w trzy podstawowe grupy:
1. Ograniczenie ycia psychicznego.
2. Grupa obejmujca hamowanie reakcji agresywnych i skierowanie ich do siebie.
3. Wyobraenia na temat wasnej mierci.
Ad. 1. Ograniczenie ycia psychicznego
U osoby zauwaa si, e dotychczasowy przebieg rozwoju osobowoci zmieni kierunek, zacz przebiega inaczej, np. jeli w normalnym rozwoju wystpowao poszerzanie kompetencji, perspektyw yciowych to w zespole presuicydalnym te elementy zaczynaj si cienia. Osoba przestaje urzeczywistnia sam siebie. Ograniczenia ycia psychicznego mona odnie do kilku obszarów funkcjonowania:
a) obnienie w zakresie osobistych moliwoci, jest spowodowane czynnikami wewntrznymi, zaczynaj dominowa treci dotyczce niezdolnoci do podejmowania decyzji i zada,
b) ograniczenia w zakresie dynamiki rozwoju, wyraaj si one w kilku podstawowych zachowaniach:
- stereotypowo,
- sztywno,
- brak spontanicznoci,
- tendencyjna i negatywna ocena wasnych osigni,
- zawanie si ycia uczuciowego,
- nastrój obniony,
- obniony wachlarz mechanizmów obronnych, zmniejszenie si ich liczby i obnienie jakoci (sublimacja, wyparcie, brakuje projekcji),
c) ograniczenie kontaktów z ludmi - izolacja, zerwanie wizi dotychczas znaczcych dla osoby, niewiara w relacje i ich znaczenie dla sprawnego ich funkcjonowania,
d) zmiany w zakresie hierarchii wartoci. System wartoci przestaje by tym czym dotychczas kierowaa si osoba. Dotyczy to szczególnie oceny momentu mierci. Traci kontakt emocjonalny z innymi. Wystpuj uczucia tendencyjne o zabarwieniu ujemnym. Obnia si zdolno konfrontacji wasnych myli i systemu wartoci z systemem wartoci innych ludzi dotychczas bliskich. W rezultacie czowiek czuje, e moe dysponowa wasnym yciem. Znikaj elementy dotychczasowych skrupuów. Nastpuje tu moment mylenia egocentrycznego.
Ad.2. Hamowanie agresji.
Mechanizmy obronne uniemoliwiaj odreagowanie na zewntrz emocji. Do czsto czy si to z okrelon struktur osobowoci. U wielu suicydentów mona rozpozna cechy osobowoci schizotymicznej, psychastenicznej. Niemono wyadowania agresji jest spowodowana utrat kontaktu z innymi. Brakuje im energii, by dziaa na zewntrz, a wystarcza, by dziaa do wewntrz.
Ad.3. Wyobraenia.
Takie treci mylenia, które s nacechowane pesymizmem, negacj ycia, maj charakter sprawczy, nie pozostaj na poziomie mylenia, ale obracaj si w decyzje. Poldinger odwouje si do wyznaczników poznawczo - motywacyjnych. S nimi:
a) waciwoci jednostki (osobowo, samoocena, style radzenia, wzorce emocjonalne),
b) system wartoci (zasady moralne, poczucie wspólnoty lub jego brak),
c) pogldy dotyczce wasnej kontroli nad zdarzeniami (ocena efektywnoci wasnych dziaa, poczucie lokalizacji kontroli),
d) wpywy spoeczne (wsparcie formalne i nieformalne, wizi spoeczne, relacje interpersonalne).
18.V 98
cd. nt. samobójstw
(bibliografia nt. samobójstw: “Przegld lekarski”, R:1982, t.39, nr 11)
Epidemiologia:
Polska - ponad 5 tys. rocznie;
ok. 12-13 osób/100 tys. mieszkaców
Najwicej - ok. 30-40 razy/100 tys. = Wgry, Austria, Dania;
najmniej - 0,5-1,5 osoby/100 tys. = Irlandia; 1-4 osoby/100 tys.= Grecja, Egipt.
w Polsce:
od 1946 r. do 1951 r. wzrós o ponad 100% (czyli 2x)
od 1952 do 1994 wzroso 2,5-3x
1981 obniy si o 39%
po 1982 wzrost 2,5-3x
Pe samobójców = 5 mczyzn na 1 kobiet.
próby (“szanta”) = 1:1
Czynniki ryzyka
spoeczno-demograficzne:
pe (liczba samobójstw wzrasta po 75 r..; brak poczucia sensu ycia, okres inwolucji - dotyczy gównie mczyzn!)
sytuacja rodzinna (wzrasta u osób owdowiaych, rozwiedzionych, bezdzietnych, zawiedzionych w mioci, mieszkajcych samotnie)
sytuacja zawodowa (brak pracy, wyksztacenie zawodowe - ale nie rednie, gównie robotników)
miejsce zamieszkania (wicej: wie, gównie rolnicy - przemiany gospodarcze, kryzysy - to nowo...)
brak pracy na rynku;
sytuacja ponownego targnicia si na wasne ycie: do okoo 3-4 miesicy po próbie samobójczej naley liczy si z tym, nawet gdy osoba ta wydaje si odprona;
stan somatyczny:
choroby przewleke: nastpstwa chorobowe, które ograniczaj zdolno funkcjonowania i przystosowani
urazy, które powoduj inwalidztwo
choroby terminalne (onkologiczne)
choroby cywilizacyjne (AIDS)
choroby, w których wystpuj silne bóle;
stan psychiczny - szczególnie zagraajcy:
choroby afektywne w fazie depresji
czysta posta depresji (bez manii): ok. 30-50% skutecznych zamachów
niepokój
pobudzenie psychosomatyczne
urojenia
utrzymujca si bezsenno
rozpoczyna si poprawa stanu zdrowia, która zwiksza u pacjenta poziom wgldu
okresy dysforii, którym do czsto mog towarzyszy osobowoci zaburzonej
choroby psychiczne: schizofreniczne i schizofrenopodobne (np. urojenia winy, grzesznoci, o zabarwieniu depresyjnym, halucynacje o typie imperatywnym. Bardzo niebezpieczny jest powrót do stanu remisji- nastpuje wzrost oceny krytycznej swojej sytuacji. Ok. 20% - naduywanie alkoholu, czy nawet uzalenienie; inne substancje odurzajce; zamierzone lub niezamierzone samobójstwa)
okres poporodowy: hutawka emocjonalna; labilno emocji
inne czynniki:
sytuacja dyskryminacji spoecznej: liczne przeladowania, np. religijne
uchodcy, take przesiedlecy, np. ze wsi do miasta (=wielkie aglomeracje miejskie)
osoby, które s sprawcami wypadków miertelnych o charakterze nieumylnym.
Diagnoza czynników ryzyka.
Pytania opracowane przez Ringela i Sonnecka umoliwiaj:
ocen stopnia ryzyka
ocen tego, czy myli samobójcze maj charakter kontrolowany, czy osoba ma nad nimi wadz
stadium, w jakim znajduje si osoba
rozmiar zawenia ycia psychicznego
mocne strony = zasoby osobiste
to, co osoba traci w yciu, od czego si uwalnia, chcc skoczy ze sob
przyjcie pomocy i postawa wobec niej.
Przykadowe pytania:
Od kiedy wystpuj myli samobójcze?
Czy rozmawiae z kim o swych zamiarach?
Jakie byy wyobraenia o swojej mierci?
Czy myli samobójcze nawracaj, s niezalene od sytuacji, od Ciebie, czy s przywoywane w sposób wiadomy i dobrowolny?
Czy kontakty dotychczasowe pozostay niezmienione, czy te ulegy zaweniu?
Czy to jest pierwsza próba w twoim yciu? Jeli nie, to która?
Od kiedy towarzysz ci te myli?
pytamy o czynnik wyzwalajcy. Co decyduje o samobójstwie? Jakie wydarzenie? stanowi moment o podjciu próby: pytamy o dni, miesice, ostatnie godziny przed prób
pytamy o relacje interpersonalne
próby samobójcze w rodzinie
samopoczucie po odzyskaniu przytomnoci
czy bya leczona psychiatrycznie
sposób radzenia sobie ze stratami w yciu.
Te pytania ukadaj si w dwa obszary:
Osoba trafia do nas i zapowiada, e chce popeni samobójstwo (8 na 10 przypadków - próba samobójcza, gdy mówi o niej) dotarcie i okrelenie stopnia ryzyka poprzez zadawanie pyta - to nasz obowizek
Osoba odratowana na oddziale rozmowa jak najszybciej, ale nigdy bezporednio po odzyskaniu przytomnoci - s pod dziaaniem leku, a powinni sami decydowa, co chc powiedzie... Pytamy o samopoczucie, myli bezporednio przed prób, i jak si czua bezporednio po odratowaniu; równie o emocje np. w stosunku do rodziny.
25.05.98
W latach 50. powstay pierwsze orodki:
Wiede: orodek dla zmczonych yciem - z inicjatywy Ringla;
Londyn (1953): orodek “Samaritans” (pomoc dla samobójców);
1960 - pierwsze Midzynarodowe Stowarzyszenie Zapobiegania Samobójstwom: integruje pomoc ze strony profesjonalistów.
Interwencja kryzysowa - definicja
Dwa podejcia:
Szerokie rozumienie interwencji jest to zoona dziaalno, która przebiega w kilki obszarach funkcjonowania czowieka: psychologicznym, medycznym, rodowiskowym. Istotnym elementem oddziaywa jest udzielenie wsparcia emocjonalnego:
obszar medyczny: podanie leku, umieszczenie w szpitalu w zalenoci od tego, jak dalece jest zaburzona strona psychiczna; konieczno np. detoksykacji
rodowiskowy: mobilizacja grup wsparcia spoecznego. S to naturalne grupy wsparcia: rodzina, albo rodziny zastpcze. Take wsparcie socjalne (mieszkanie), finansowe.
Wskie rozumienie interwencji jest utosamiana z krótkoterminow psychoterapi, która skoncentrowana jest na psychicznych przeyciach osoby spowodowanych kryzysem. Ograniczona jest do kilku spotka (4-6 tygodni).
Interwencja kryzysowa jest dziaaniem zmierzajcym do odzyskania przez osob dotknit kryzysem zdolnoci jego pokonania. Ma charakter pomocy psychologicznej, medycznej, socjalnej, prawnej; suy wsparciu emocjonalnemu osobie w kryzysie.
Nie jest tym samym, co psychoterapia.
Na interwencj kryzysow skadaj si dziaania:
wsparcie emocjonalne, które uatwia odreagowanie emocji
konfrontowanie z rzeczywistoci i przeciwdziaanie tendencjom do zaprzeczania po to, aby sformuowa ten problem, który ma osoba badana
ocena dotychczasowych sposobów radzenia sobie w aspekcie ich efektywnoci lub nieefektywnoci
odwoanie si do sprawdzonych strategii dziaania, z drugiej strony - stworzenie nowych
opracowanie planu dziaania wobec osoby.
Etapy interwencji:
tworzenie kontaktu emocjonalnego, relacji terapeutycznej: bezwzgldne zaufanie, empatia
zbieranie informacji, jak osoba sobie radzi (radzia) i jakie ma moliwoci wsparcia
rozwizanie problemu, który czy si z kryzysem.
Cechy interwencji kryzys.:
podjcie pomocy bezporednio po wydarzeniu, jak szybko to moliwe
dua intensywno kontaktu
skoncentrowanie si na problemach “tu i teraz” (ps. Gestalt)
ograniczenie czasowe: liczba spotka (6-10, moe by wicej), spotkania regularnie, do czsto (1 lub 2 razy w tygodniu, w zalenoci od potrzeby)
aktywne, dyrektywne dziaanie osoby, która pomaga.
W interwencji kryzys. nie naley:
pociesza, perswadowa, dawa rady (“jako to bdzie...”)
tumi emocje osoby potrzebujcej
wymusza szybkich decyzji
bagatelizowa ostre objawy kryzysowe (zaburzenia snu, jedzenia, siganie po uywki)
podawa leki uspokajajce w sposób wczesny (tumi problem)
przedstawia sytuacje kontrastowe (“id i zabaw si”).
Interwencja kryzysowa w sytuacji samobójstwa
Celem interwencji kryzys. w syndromie presuicydalnym, próbie samobójczej, jest przede wszystkim utrzymanie osoby przy motywacji pozytywniej do ycia, a nie zmiana osobowoci, czy leczenie zaburze psychicznych.
Cechy interwencji kryzys. przy tendencjach i po próbie samobójczej:
nawizanie kontaktu emocjonalnego z osob terapeuty - stanowi to przeamanie zawonych kontaktów z ludmi
odreagowanie agresji - ryzyko samob. obnia si znacznie, gdy osoba moe mówi o swoich agresywnych uczuciach, bo to rozadowuje agresj
przezwycianie biernoci poprzez wyodrbnienie problemów, które s moliwe do rozwizania, poprzez uczenie czy pokazywanie nowych sposobów zachowa
pobudzenie tej osoby do refleksji, rozmyla nad dalszym yciem.
Trzy ogniwa interwencji kryzys.:
dotyczy osób, które zgaszaj zamiar popenienia samobójstwa
osób, które popeniy prób samobójcz
dotyczy pomocy rodzinie, która jest w sytuacji, e kto z bliskich targn si na swe ycie.
Co do osób o wysokim poziomie ryzyka:
jak powane jest ryzyko
jakie jest nasilenie tendencji
czy osoba jest w stanie kontrolowa pojawiajce si tendencje.
Po próbie samobójczej:
nawizanie kontaktu emocjonalnego (pierwsza rozmowa, gdy pacjent chce i moe nam powiedzie)
trudna sytuacja ze wzgldu na oczekiwania otoczenia: moe by agresja po obu stronach.
W stosunku do rodziny podejmuje si nastpujce cele:
zmobilizowanie rodziny do udzielenia wsparcia
przezwycienie, rozwizanie sytuacji kryzysowej
wzmocnienie wizów rodzinnych
zapobieganie zrzucania odpowiedzialnoci za samobójstwo na poszczególnych czonków rodziny, przed poczuciem winy, krzywdy, lku, szoku, rozpaczy, wyrzucaniem suicydenta poza obrb rodziny.
pomóc rodzinie przej przez tzw. stadia aoby:
wstrzs (po mierci bezporednio): uczuciowa amnezja, otpienie
gwatowny protest (godziny, dni)
dezorganizacja (nawet do ok. 6 miesicy)
reorganizacja ycia od lamentu i dezorganizacji do reorganizacji - próby ycia na nowo.
Koniec wykadów roku IV (1997/98)
Przepraszajc za wszelkie niedocignicia edytorskie,
w imieniu wszystkich Wspóredaktorów
ycz przyjemnej (i owocnej) lektury