Podstawa programowa program nauczania


Podstawa programowa - obowiązkowy na danym etapie edukacyjnym zestaw treści nauczania oraz umiejętności, które muszą być uwzględnione w programie nauczania i umożliwiają ustalenie kryteriów ocen szkolnych i wymagań egzaminacyjnych.

Podstawę programową dla wszystkich rodzajów szkół ogłasza minister odpowiedzialny za oświatę i wychowanie.

Programy kształcenia zawodowego

Program ustala ogólne założenia systemu kształcenia zawodowego oraz proponuje rozwiązania organizacyjno - programowe stosownie do okresu obowiązywania danego programu. Opracowywaniem programów poszczególnych przedmiotów zajmują się odpowiednie instytuty naukowo - badawcze, skupiające celowo dobrane zespoły specjalistów - Nauczycieli i pracowników nauki. W przypadku szkolnictwa zawodowego prace programowe prowadzi Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu we współpracy z odpowiednimi resorami gospodarczymi. Program nauczania staje się obowiązującym dokumentem po zatwierdzeniu przez organ odpowiedzialny za sprawy oświaty i wychowania w kraju (w Polsce przez ministra edukacji narodowej).

Od 1991 r. upowszechnia się w Polsce koncepcje „programów minimum” zwanych także „standardami programowymi”. W przypadku szkolnictwa zawodowego minima programowe określające podstawy programowe przedmiotow obowiązujących i stanowiące podstawę do opracowywania programów alternatywnych przez szkoły, wprowadzane są systematycznie od 1994 roku. Zreformowany system kształcenia musi osiągnąć dwa cele : mobilność zawodowa - czyli zolność do wielokrotnej i szybkiej zmiany wykonywanego zajęcia - możliwe przy dostatecznie dobrym przygotowaniu „bazowym” oraz aktywność zawodowa - poszukiwanie zatrudnienia i samozatrudnienie.

Aktualnie akcentowana jest przedsiębiorczość pracownicza i gospodarcza.

Program nauczania - w polskim systemie oświaty opis sposobu realizacji celów i zadań ustalonych w podstawie programowej lub innych zadań wspomagających realizację tych celów. Program nauczania może obejmować wszystkie przedmioty związane z edukacją realizowaną w szkole odpowiedniego typu i szczebla, ale może również dotyczyć tylko jednego przedmiotu kształcenia.

Rodzaje programów nauczania

Program liniowy - każda następna część materiału jest dalszym ciągiem poprzedniej, dlatego uczeń danych treści uczy się tylko raz.

Program spiralny - jest pewnym ulepszeniem programu liniowego. Różni się od niego tym, że do tych samych treści wraca się na coraz wyższych poziomach rozszerzając ich zakres.

Program koncentryczny - te same cykle materiału wracają 2 lub więcej razy w odstępach paruletnich co umożliwia uczniom coraz głębsze ich poznanie.

Program przedmiotowy - program jest okreslany przez przedmioty do których wpisane są teści materałowe.

Program modułowy - ścisle łączy treści nauczania z praktyką zawodową.

Cele nauczania - zamierzone właściwości uczniów wyrażające się opanowaniem przez nich określonych czynności. Świadomie założone efekty kształcenia. Formułowanie celów służy zarówno doborowi metod i treści nauczania, jak i (przede wszystkim) egzekwowaniu wiedzy i umiejętności.

Taksonomia celów nauczania

Ujęcie taksonometryczne zmierza do ścisłego, kompletnego i rozłącznego ujęcia celów nauczania, w którym pozycje taksonometryczne mogą stać się przedmiotem pomiarów. System ten, zwany taksonomią Blooma, wynalazł Benjamin Bloom, który opracował dwie dziedziny (poznawcza, emocjonalna). Trzecią (psychomotoryczną) opracował Baldwin.

W Polsce taksonomię opracował Bolesław Niemierko. Wyodrębnił 4 kategorie: zapamiętywanie, zrozumienie, zastosowanie w sytuacjach typowych, zastosowanie w sytuacjach problemowych. W opracowaniach dydaktycznych są one oznaczane dużymi literami alfabetu łacińskiego.

Kategorie taksonometryczne nie muszą mieć związku z poziomem wymagań na poszczególne oceny szkolne, np. na poziom wymagań podstawowy często określa się cele z kategorii C: stosowanie wiadomości w sytuacjach typowych, jako że uczeń niejednokrotnie potrafi wykonać zadanie poprzez naśladownictwo, nie znając teorii tkwiącej u jego podstaw.

Zastosowanie taksonomii celów obejmuje klasyfikację czynności ucznia bądź to ujętą w postaci celu operacyjnego, bądź w postaci elementu treści poznawanej przez ucznia na lekcji, bądź w formie pojedynczego zadania sprawdzającego osiągnięcia ucznia.[1]

Opracowanie celów nauczania

Określenie celu nauczania to wskazanie kierunku dążeń poprzez określenie celu ogólnego i wskazanie celów operacyjnych (operacjonalizacja celów nauczania). Cele operacyjne opisują zachowanie, jakie ma przejawiać uczący się po zakończeniu nauki.

Zasady operacjonalizacji celów nauczania:

Składniki operacjonalizacji celów nauczania:

Etapy opracowania celu:



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Podstawa programowa nauczania uczniów z upośledzeniem umysłowym w stopniu umiarkowanym i znacznymx
PROGRAM - POZIOM PODSTAWOWY, Program Nauczania
katecheza, Program nauczania w klasie IV Szkoły Podstawowej, Program nauczania w klasie I Szkoły Pod
program nauczania informatyki podstawówka i gimnazjum
O Ś W I A D C Z E N I E podstawa programowa, PO, Program nauczania do klasy I edukacja
program nauczania - podstawowka, studia różne
TPK - streszczenie programu nauczania ZADANIE, Studia - Pedagogika, Teoretyczne Podstawy Kształcenia
2690, TEST DYDAKTYCZNY z działu ORTOGRAFIA występującego w programie nauczania języka polskiego w kl
katecheza, Program nauczania w klasie VSP-1, Program nauczania w klasie I Szkoły Podstawowej
Program nauczania języka francuskiego podstawowy
ms podstawa programowa Program nauczania z podstawa programowa M
Informatyka Europejczyka Program nauczania informatyki w szkole podstawowej
jezyk angielski w nauczaniu zintegrowanym program nauczania dla klas i iii szkoly podstawowej 2009
Informatyka Europejczyka Program nauczania informatyki w szkolach ponadgimnazjalnych Zakres podstawo
Informatyka Europejczyka Program nauczania informatyki w szkolach ponadgimnazjalnych Zakres podstawo

więcej podobnych podstron