RODZAJE PRZEPISÓW PRAWA
Przepisy uprawniające (dozwalające) - przewidują dla danej, oznaczonej klasy podmiotów możliwość wyboru określanego sposobu zachowania się, przy czym zachowanie to nie jest ich obowiązkiem, a więc nie jest zachowaniem nakazanym lub zakazanym.
Przepisy odsyłające - są ustanawiane w celu uniknięcia w tekstach prawnych dwukrotnego czy kilkakrotnego nawet powtarzania tych samych postanowień. Odesłanie może być kierowane: do jednego przepisu prawa, do dwu lub więcej, do całej grupy przepisów, do innego działu prawa, do prawa obowiązującego w innym państwie.
Przepisy blankietowe - rodzaj tekstów prawnych, które pewnych kwestii same nie rozstrzygają, same nie wyznaczając sposobu postępowania adresatów, lecz wydawane rozstrzygnięcia uzależniają od postanowień innych generalnych aktów prawnych.
Lex generalis - reguła powszechna.
Lex specialis - reguła szczególna, ustanawiająca wyjątki od postanowień reguły powszechniej i ustalająca inne skutki prawne dla przypadków nią objętych albo też skutki te w ogóle wyłączająca.
Przepisy proste - określają skutki prawne jednego tylko „stanu faktycznego”, jednego faktu prawnego.
Przepisy złożone - określają skutki prawne dwu lub więcej owych faktów prawnych.
Przepisy ogólne - to takie, których adresaci są określani za pomocą nazw ogólnych, nadto zaś przepis znajduje zastosowanie w więcej niż jednym przypadku, gdyż dotyczy zachowań powtarzalnych.
Przepisy jednostkowe - reguły zachowania, które jednostkowo (imiennie) oznaczonemu adresatowi wskazują jednorazowo sposób zachowania się.
Przepisy generalne - jego adresaci są określani nazwą generalną.
Przepisy indywidualne - adresat został określony nazwą indywidualną.
W podziale tym jedynym kryterium branym pod uwagę jest sposób oznaczenia adresata.
Przepis abstrakcyjny - to taki przepis, który normuje zachowania powtarzalne w rodzajowo określony sposób.
Przepis konkretny - taki, który adresatowi (oznaczonemu indywidualnie lub generalnie) wyznacza w wyróżnionych okolicznościach jednorazowe zachowanie się.
Indywidualna i konkretna:
„Jacek Nowak powinien zapłacić Włodzimierzowi Rak 500 zł tytułem odszkodowania za zniszczenie płaszcza, do którego doszło w dniu 1 lutego 2008 r.
Generalna i konkretna:
„Każdy student UAM jest obowiązany wziąć udział w zebraniu wyborczym w dniu 1 marca 2008 r.”
Indywidualna i abstrakcyjna:
„Jacek Owaki jest obowiązany uiszczać kwotę 250 zł miesięcznie z tytułu najmu pokoju”
Generalna i abstrakcyjna:
„Każdy, kto wyrządził drugiemu szkodę, jest obowiązany ją naprawić”
Wszystkie przepisy praw ustanowione mocą normatywnych aktów prawnych można podzielić na 1 i 2 stopnia (lub wyższych stopni).
Przepisy pierwszego stopnia - te, mocą których z określonymi faktami prawnymi wiązane są skutki prawne.
Przepisy drugiego stopnia:
normują sprawy związane z tworzeniem (ustanawianie) przepisów stopnia pierwszego,
uchylają moc obowiązującą przepisów pierwszego stopnia,
określają czas (chwilę) zyskania mocy obowiązującej przepisy pierwszego stopnia,
postanawiają, które przepisy pierwszego stopnia wtedy a wtedy znajdują zastosowanie, których zaś i kiedy się nie stosuje,
ustalają rozumienie przepisów pierwszego stopnia itd.