Borgal® 24%

Opakowanie: Flakony po 100 ml, kartony po 5 flakonów.

Dostępność na rynku: Wydaje się z przepisu lekarza weterynarii.

Skład: 1 ml roztworu zawiera 200 mg sulfadoksy-ny i 40 mg trimetoprimu.

Właściwości i działanie: W komórkach wrażli­wych bakterii substancje aktywne preparatu ha­mują (wpływając na jej dwa różne etapy) syntezę koenzymu F. Taki szczególny mechanizm działa­nia wywołuje efekt synergistyczny, przyczynia się do obniżenia dawki leku oraz ogranicza możliwość wystąpienia oporności. Podczas leczenia młodych zwierząt (osesków) wymagane jest obfite pojenie. W bardzo rzadko występujących przypadkach wykrystalizowania roztworu, flakony mogą być ogrzane w ciepłej wodzie do rozpuszczenia sub­stancji aktywnych.

Wskazania: Ostre i przewlekłe, pierwotne i wtór­ne schorzenia bakteryjne u bydła, koni, świń, owiec, zwierząt laboratoryjnych (królików, świnek morskich), karpi, pstrągów i ryb ozdobnych; osło­na w przebiegu infekcji wirusowych. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na sulfona­midy.

Stosowanie i dawkowanie:

Pozajelitowo:

Domięśniowo, dożylnie lub podskórnie; przecięt­nie w dawce 15 mg substancji aktywnych prepa­ratu/kg m.c, tj. 3 ml/50 kg m.c.

Dorosłe konie i krowy 20-30 ml/zwierzę;

Młode bydło, źrebięta 5-15 ml/zwierzę;

Cielęta 3-5 ml/zwierzę;

Maciory 8-12 ml/zwierzę;

Starsze tuczniki 5-8 ml/zwierzę;

Warchlaki 2,5-3 ml/zwierzę;

Prosięta 0,5-2 ml/zwierzę;

Owce 3-5 ml/zwierzę;

Jagnięta 0,5-1 ml/zwierzę.

W wielu przypadkach wystarcza jednorazowe po­danie leku, o ile jednak poprawa stanu kliniczne­go nie nastąpiła w ciągu pierwszych 24 godz., należy po 48 godzinach powtórnie podać lek w takiej samej dawce. Podczas leczenia należy ob­ficie poić zwierzęta. Doustnie:

U zwierząt laboratoryjnych (świnek morskich i kró­lików) z wodą do picia 0,1 ml/kg m.c. na dwie dawki dziennie (podzielone na równe części rano i wie­czorem), profilaktycznie - przez 4 dni, leczniczo

- w zależności od przebiegu schorzenia.

Do kąpieli narybku pstrągów: (woda do kąpieli lub transportu)

0,1-0,2 ml/l wody (kąpiel 1-2 godz.); u obsadowych karpi i pstrągów (K2) - 0,5 ml/kg masy ryb, np. 30 ml preparatu/200 kg ryb (kąpiel 1-2-dniowa). Dzienna dawka dla ryb wynosi 0,15 ml/kg masy ryb. Zazwyczaj stosując lek profilaktycznie podaje się czterokrotnie co 2 dni; zaś leczniczo

4-8 razy co drugi dzień.

U ryb akwariowych

Do długotrwałej kąpieli 24-godzinnej w akwarium

- 0,2 ml/10 I wody (uwaga: filtry wyłączone, woda
normalnie natleniona);

Do kąpieli 2-3-godzinnej w osobnym naczyniu -0,1 ml/l wody. Kąpiele, w razie potrzeby można powtórzyć co 2-3 dni.

Karencja: Po podaniu pozajelitowym: dla tkanek konsumpcyjnych koni, bydła, owiec, świń, cieląt-14 dni, dla mleka - 4 dni. Po podaniu doustnym: u królików - 10 dni, u ryb - 49 dni, u ryb po zasto­sowaniu w kąpieli profilaktycznej - 20 dni, po ką­pieli leczniczej - 49 dni.

Przechowywanie: Przechowywać w miejscu nie­dostępnym dla dzieci. Trwałość: 3 lata.

Enteramid

Postać: tabletka, proszek

Opakowanie: Tabletki po 1,25 g, słoiki po 100 table­tek. Proszek w opakowaniach po 100 g.

Skład: Sulfaguanidinum 0,4; Formosulfathiazolum 0,4; Sulfamethazinum 0,2; Urca 0,1; Bolus alba 0,1.

Właściwości i działanie: Zasadniczymi składnikami Enleramidu są sulfonamidy oraz mocznik. Dzięki synergizmowi należycie dobranych sulfonamidów Enteramid wykazuje wybitne działanie bakteriostatyczne na jelitowe bakterie chorobotwórcze. Do zupełnie nieroz­puszczalnych, trudno wchłaniających się z jelit należy formosulfathiazol, który dzięki tym właściwościom dłu­go utrzymuje się w przewodzie pokarmowym, do mier­nie wchłaniających się (w 20-50%) należy sulfoguanidyna, natomiast do szybko wchłaniających się sulfamc-tazyna. Ta ostatnia stosunkowo powoli wydala się z mo­czem, przez co jej wysoki poziom we krwi utrzymuje się przez długi okres, zapewniając tym samym długo trwałe działanie lecznicze. Mocznik rozpuszcza uszko­dzone tkanki i przyspiesza ich gojenie się. Wskazania: Enteramid stosuje się przy bakteryjnych stanach biegunkowych, zwłaszcza o typie enzoocji oraz przy ostrycli nieżytach żołądka i jelit. Przeciwwskazania: Nic stosować łącznic z urotropiną.

Stosowanie i dawkowanie:

Bydło, konie:

-dzienna dawka początkowa (przez 1-2 dni)- 1-2,5 tabl. na 10 kg ż.w.:

- dawka dzienna podtrzymująca (przez 3-6 dni) - ^yh do 'A dawki początkowej.

Świnie

- dzienna dawka początkowa (przez I -2 dni) - I -1,5 tabl. na 10 kg ż.w.;

-dawka dzienna podtrzymująca (przez 3-6 dni) - V; do -V« dawki początkowej.

Psy:

- dzienna dawka początkowa (przez I -2 dni) -1 -1,5 tabl. na 10 kg ż.w.;

- dawka dzienna podtrzymująca (przez 3-6 dni) - 'h do V4 dawki początkowej.

Koty i małe zwierzęta futerkowe:

-dzienna dawka początkowa (przez 1-2 dni) - ^xIa tabl. na 1 kg ż.w.;

- dawka dzienna podtrzymująca (przez 3-6 dni) - Vi do '/< dawki początkowej.

Dawkę dzienną wskazane jest podzielić na 2 części i podawać rano i wieczorem. W czasie leczenia wskaza­ne jest podawanie witaminy B, oraz dużej ilości płynu. Przechowywanie: Przechowywać w sucliym miejscu.

Konsulfatrim Granulat

Postać farmaceutyczna: granulat

Skład: Sulfadiazinum + Trimethoprimum, (100 mg + 20 mg)/g

Gatunki zwierząt: świnia

Właściwości: Sulfadiazyna (SDZ) podobnie jak inne sulfonamidy działa bakteriostatycznie, hamując syntezę kwasu foliowego niezbędnego do synte­zy nukleotydów purynowych i rozmnażanie bak­terii. Mechanizm działania związany jest ze struk­turalnym podobieństwem do kwasu p-amnioben-zoesowego (PABA) - prekursora kwasu foliowego. Sulfonamidy hamując kompetencyjnie jego reak­cję z dihydropterydryną powodują powstanie nie­prawidłowego kwasu - pteroiloglutaminowego. Tri-metoprim z kolei hamuje syntezę kwasu foliowe­go na etapie reduktazy kwasu dwuhydrofoliowego, enzymu warunkującego powstanie kwasu cztero-hydrofoliowego. Mechanizm działania połącze­nia sulfadiazyny i trimetoprimu polega na synergi-stycznej inhibicji syntezy kwasu foliowego. Najważniejszą właściwością takiego połączenia jest: na­silenie działania przeciwbakteryjnego, tj. 10-krot-ny wzrost aktywności TMP i 100-krotny wzrost aktywności sulfonamidu, powstanie efektu bak­teriobójczego - obie substancje działają bakterio­statycznie, a ich połączenie powoduje uszkodzenie ściany komórkowej, obniżenie stężenia obu skład­ników w stosunku do leków pojedynczych, ograni­czenie narastania oporności drobnoustrojów, szer­sze spektrum działania.

Wskazania: Zakażenie układu pokarmowego, zaka­żenia górnych oddechowych i płuc, zakażenia ukła­du moczowego i płciowego, zakażone rany, terapia przeciwbakteryjna po operacjach, leczenie zespołu MMA u loch. Jest polecany zwłaszcza w przypadku przewidywanej oporności na antybiotyki.

Przeciwwskazania: Choroby wątroby, nerek, kamica moczowa, schorzenia układu krwiotwórczego, nad­wrażliwość na sulfonamidy i diaminopirymidyny.

Działania niepożądane, interakcje: Zaburzenia funkcji nerek spowodowane wytrącaniem się sul­fonamidu w kanalikach nerkowych, szczególnie u zwierząt odwodnionych, z acydurią czy po stoso­waniu wysokich dawek. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia takiej reakcji można podawać środki alkalizujące mocz. Po doustnym podaniu sulfadia­zyny i trimetoprimu mogą wystąpić również wymio­ty. Sulfonamidy mogą wypierać z miejsc łączenia z białkami krwi inne leki, takie jak metrotreksat, fe-nylbutazon, diuretyki tiazydowe, salicylany, probe-necid i fenytoina. Środki zakwaszające mocz, takie jak kwas askorbowy, chlorek amonu mogą zwięk­szać ryzyko wytrącania się sulfonamidów w ukła­dzie moczowym. Trimetoprim może zwiększać dzia­łanie środków przeciwzakrzepowych, np. warfaryny, poprzez hamowanie jej metabolizmu.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Preparat jest przeznaczony do podawania doustnego dla świń w różnym wieku. Dawka na 1 kg m.c. wynosi 30 mg sulfadiazyny i 6 mg trimetoprimu, co odpowiada 3 g preparatu/10 kg m.c. Trzy pierwsze dawki należy podawać w odstępach 12 godzinnych, następne co 24 godziny, łącznie przez 5 dni. Jeżeli nie następu­je poprawa stanu zdrowia zwierząt po 3 dniach, po­dawanie preparatu należy przerwać.

Karencja: Tkanki jadalne - 14 dni.

Warunki przechowywania: Przechowywać w tem­peraturze pokojowej 15-25°C, w suchym miejscu.

Okres ważności: 36 miesięcy od daty produkcji.

Ostrzeżenia: Aby uniknąć zaburzeń w funkcjono­waniu nerek z powodu wytrącania się sulfonami­du, należy upewnić się, czy zwierzę ma swobodny dostęp do wody. Sulfonamidy w połączeniu z tri-metoprimem szczególnie po przedłużonym poda­waniu mogą powodować niedobór kwasu foliowe­go i witamin produkowanych przez bakterie jelito­we. Nadwrażliwość na sulfonamidy objawiająca się nieprawidłowym składem krwi, niezakaźnym zapa­leniem wielostawowym, osutką skórną jest charak­terystyczna dla niektorycn ras psów, w szczególno­ści dobermanów. Z powodu narastania oporności drobnoustrojów przed użyciem preparatu powin­ny być wykonane badania wrażliwości. Zarówno sulfonamidy, jak i diaminopirymidyna przechodzą przez łożysko, jednak efekty teratogenne zaobser­wowano po bardzo wysokich dawkach w badaniach na myszach i szczurach. Również obie substan­cje przechodzą do mleka, w którym stwierdza się 0,5-2% stosowanych dawek sulfonamidów, a stę­żenia trmetoprimu mogą być o 1,3 do 3,5-krotnie wyższe niż stwierdzane w krwi. Nie osiągają jed­nak toksycznych ilości w mleku. W badaniach pre-i postnatalnych na szczurach, z użyciem połącze­nia trimetoprimu i sulfamoksolu w stosunku 1:5, NOEL dla matek i płodów ustalono na poziomie 180 mg/kg m.c. (dawki 5-krotnie wyższe od zalecanych). W związku z tym w dawkach terapeutycznych pre­parat Konsulfatrim Granulat może być stosowany w okresie ciąży i laktacji. Wydaje się z przepisu le­karz- weterynarii.

Wielkości opakowań: 1 op. 100 g, 400 g, 800 g.

Polisulfamind

sulfamidowa do wstrzykiwali.

Postać: roztwór

Opakowanie: Flakony po 250 ml.

Skład: Sulfamethazinum solubile 5,0; Sulfathiazolum solubile 3,0; Sulfacetamidum solubile 4,0; Chlorocresolum 0,2; Sol. Natrii lactici 1/6 mol ad 100 ml.

Właściwości i działanie: Zaletą Polisulfamidu w po­równaniu do poszczególnych sulfonamidów polega na tym, że działanie bakteriostatyczne, a częściowo i bak­teriobójcze mieszanek sulfamidowych równa się, a nie­kiedy nawet przewyższa sumę działania poszczególnych składników, natomiast działanie toksyczne nic sumuje się. Wchłanianie przez organizm poszczególnych sul­famidów, wchodzących w skład Polisulfamidu, jest cał­kowite i szybkie, dzięki czemu powstaje od razu wyso­ki poziom bakteriostatyczny we krwi, natomiast wydzie­lanie poszczególnych składników następuje wolniej, wskutek czego działanie lecznicze Polisulfamidu jest znacznie przedłużone. Polisulfamid wykazuje wybitne działanie bakteriostatyczne w stosunku do wszystkich bakterii sulfanomidowrażliwych (paciorkowców, gronkowców, maczugowców, niektórych bakterii Gram-ujemnych itp.)

Wskazania: Zapalenie gardła i zakaźne nieżyty dróg oddechowych, stany posocznicowc związane z zapale­niem macicy i narządów rodnych, zapalenia wymienia, zapalenie żołądka i jelit u cieląt itp. Choroby wychowu źrebiąt, cieląt i innych młodych zwierząt.

Stosowanie i dawkowanie: Polisulfamid może być sto­sowany dożylnie, domięśniowo, dootrzewnowo, dowymieniowo, a w razie konieczności nawcl podskórnie. Przy ostrych zakażeniach bakteryjnych należy wprowa­dzać go dożylnie, co pozwala na szybkie osiągnięcie wysokiego stężenia Ieku we krwi. l.ck należy ogr/ać do temperatury około 37°C, a wlewanie przeprowadzać po-woli. Dawkę wprowadzaną domięśniowo lub podskór­nie należy podzielić i wstrzykiwać w kilku miejscach. Pierwsza dawka leku powinna hyć uderzeniowa: wyno­si ona 0,4-1,0 nil Polisulfamidu na l kg żywej wagi. Następnego dnia podaje się dawkę wynoszącą Vi daw­ki początkowej; trzeciego i czwartego dnia wstrzykuje się Vi lub ^[h dawki początkowej. Jeżeli po 4 dniach ku­racja nic powoduje wyraźnego polepszenia oznacza to, że schorzenie wywołane jest przez bakterie niewrażli­we na sulfamidy, wobec czego dalsze wprowadzanie Po­lisulfamidu staje się bezcelowe. Przy zapaleniu wymie­nia, wywołanego przez Strcptococcus agalactiac, dobre wyniki uzyskuje się wstrzykując dowymicniowo do każ­dej ćwiartki wymienia po 50 ml Polisulfamidu z dodat­kiem 25 000-100 000 j.ni penicyliny. Zabieg ten nale­ży powtórzyć po 24 godzinach. U zwierząt uadwrażli-wych na sulfamidy mogą niekiedy wystąpić takie obja­wy jak hematuria lub apatia; podawanie leku należy wówczas przerwać. Podczas całej kuracji zwierzęta na­leży obficie poić.

Polisulfalent

Roztwór sulfamidów o przedłużonym działaniu do wstrzykiwania u zwierząt.

Sulfonamidum

Biowet Pulawy-Michałówka Postać: roztwór do iniekcji

Opakowanie: Flakony po 250 ml.

Skład: Sulfadimethoxinum 7,20 g; Sulfadimidinum 2,78 g; Sulfafhiazolum 1,25 g; Solutio Natrii hydrici I n q.s.; Solutio Natrii lactici isoton 50,00 ml; Chlorocresolum 0,20 g; Aqua pro injcetione ad 100,0 ml.

Właściwości i działanie: Polisutfalent, jako mieszanka sulfamidowa, posiada znacznie korzystniejsze działanie lecznicze niż poszczególne sulfonamidy. Działanie bak­teriostatyczne, a częściowo i bakteriobójcze mieszanki jest równe, a nawet przewyższa sumę działania poszcze­gólnych składników, natomiast działanie toksyczne jest znacznie mniejsze. Wchłanianie przez organizm poszcze­gólnych składników wchodzących w skład Polisulfalcn-tu jest szybkie, dzięki czemu powstaje od razu skuteczny poziom bakteriostatyczny we krwi. Wydzielanie poszcze­gólnych składników jest natomiast znacznie zwolnione wskutek czego działanie lecznicze Polisuifalciilu jest znacznie dłuższe. Wprowadzanie do składu Polisuifalciilu

sulfadinictoksyny, sulfonamidu grupy o przedłużonym działaniu, jeszcze bardziej wydłuża okres utrzymywania się leku we kiwi zwierzęcia. W rezultacie Polisulfalcnl wykazuje długotrwale i silne działanie bakteriostatyczne w stosunku do wszystkich bakterii suifanomidowrażli-wycli (paciorkowców, gronkoweów, maczugowców, nie­których bakterii Gram-ujcmiiych itp.)

Wskazania: Zakaźne nieżyty górnych dróg oddecho­wych, zapalenie pluć, stany posocznicowc związane z zapaleniem macicy i narządów rodnych, zapalenie wy­mienia, zapalenie żołądka i jelit u cieląt, gnilcc u bydła i owiec. Choroby wychowu źrebiąt, prosiąt i innych mło­dych zwierząt, zwłaszcza na tle paciorkowcowym. Cho­roba transportowa u koni, cieląt i bydła, posocznica krwotoczna i martwicowe zapalenia jelit u świń. Powi­kłania bakteryjne płucne i jelitowe, nosówki psów, ko­tów i zwierząt futerkowych itp.

Przeciwwskazania: Niewydolność nerek i wątroby.

Stosowanie i dawkowanie: Polisulfalcnl może być stosowany dożylnie, domięśniowo, dootrzewnowo, a w razie konieczności nawet podskórnie. W przypad­kach ostrych zakażeń bakteryjnych kurację prowa­dzi się zwykle 4 dni: pierwszego dnia należy podać całą dawkę, tj. około 0,4-1 ml na kg ciężaru ciała, a w następnych dniach po '/2-^!/.i pcincj dawki. Skróce­nie terapii może być przyczyną nawrotu choroby. Pierwszą dawkę najlepiej wprowadzać dożylnie, co pozwala na osiągnięcie wysokiego stężenia Icku we krwi. Przy wlewie dożylnym lek należy ogrzewać do temperatury około 37°C, a wlewanie przeprowadzać powoli. Dawkę wprowadzaną domięśniowo lub pod­skórnie należy wstrzykiwać w kilku miejscach. Jeże­li po 4 dniach przy ostrych schorzeniach kuracja nic daje wyraźnej poprawy oznacza to, że schorzenie wy­wołane jest przez bakterie niewrażliwe na sulfona­midy, wobec czego dalsze stosowanie Polisuifalciilu staje się bezcelowe. W przypadkach chronicznych, np. przy bronchopneumonii cieląt i prosiąt, kurację należy stosować dłużej, gdyż efekt leczniczy obser­wowano niejednokrotnie dopiero po 7-10 dniach sto­sowania leku. U zwierząt nadwrażliwych na sulfona­midy mogą niekiedy wystąpić takie objawy jak he­maturia lub apatia; podawanie Icku należy wówczas przerwać. Podczas całej kuracji zwierzęta należy ob­ficie poić.

Sulfatyf

Postać: proszek

Opakowanie: Torebki po 100 g i 500 g. Dostępność na rynku: Wydaje się z przepisu lekarza weterynarii.

Skład: Sulfachloropyrazinum Natrium 33,0 g; Natrium sulfuricum anhydricum 5,5 g; Lactosum ad 100,0 g.

Właściwości i działanie: Sól sodowa sulifachloropira-zyny ma szeroki zakres działania. Jest skuteczna w le­czeniu kokcydioz u drobiu, królików, cieląt, owiec i świń. Działa również na baklcric z rodzaju Salmonella i Pastcurclla.

Wskazania: Kokcydioza oraz tyfus u kur i indyków, kokcydioza królików i owiec, kóz, świń i cieląt.

Stosowanie i dawkowanie:

Drób: 100,0 g preparatu rozpuścić w 100 I wody do picia lub odpowiednio niniejszą dawką w proporcjo­nalnej ilości wody. Świeżo przygotowany roztwór po­dawać ptakom przez 3 dni. Preparat zastosować nie­zwłocznie po stwierdzeniu pierwszych objawów choro­by. W razie uzasadnionej potrzeby stosowanie prepara­tu można powtórzyć w tej samej dawce. W kurnikach, gdzie stale występuje kokcydioza, zaleca się stosować 3-dniowc leczenie w 3. i 5. tygodniu życia ptaków oraz tuż przed okresem nieśności. Jednocześnie niezbędne jest zachowanie higienicznych warunków w kurniku.

Króliki: dawka dzienna 0,12 g preparatu na I kg mc, co odpowiada 2 g preparatu na I kg paszy pclnoporcjo-wej (przy dziennym zużyciu 60 g paszy na I kg m.c). Preparat można podawać również z wodą: I g Icku na 3 I wody do picia przy jednoczesnym ograniczeniu paszy soczystej. Okres leczenia 5-10 dni. W przypadkach ko­niecznych leczenie można powtórzyć.

Swinie. cielęta, owce: 0,12 g/kg m.c. w 10% roztworze wodnym przez 3-5 dni. Można rozpuścić 100,0 g pre­paratu w 1 1 wody i podawać 12 ml roztworu/l 0 kg m.c. W razie potrzeby leczenie można powtórzyć. Karencja: Mięso - 7 dni.

Trimerazin

Lek przeciw bakteryjnym schorzeniom u cieląt, źrebiąt, jagniąt, prosiąt, owiec i świń.

Postać: proszek

Opakowanie: 300 g, 1 kg.

Skład: I g zawiera: Sulfamerazyna 0,1 g; Trimetoprim 0,02 g; Sacharoza do 1,0 g.

Wskazania:

-zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych;

• zakażenia przewodu pokarmowego;

• zakażenia narządów moczowo-plciowych; -zakażenia bakteryjne innego rodzaju, zapalenia skóry,

ostre zapalenia gruczołu mlecznego, zapalenia oka i ucha, ropnie, zakażenia ran;

- zakażenia poporodowe i pooperacyjne.

Przeciwwskazania: Nic stosować preparatu u zwierząt mlecznych.

Stosowanie i dawkowanie: 5 g preparatu (płaska ły­żeczka do herbaty) na 20 kg masy ciała dziennie, jed­norazowo lub w dwóch dawkach co 12 godzin. Prepa­rat stosuje się po dokładnym wymieszaniu z suchą lub wilgotną paszą albo po rozpuszczeniu w małej ilości wody, mleka, preparatów mlckozastępczych. Karencja: 15 dni.

Przechowywanie: Przechowywać w suchym i chłod­nym miejscu. Trwałość: 3 lata.

Tylasul G 100 Premix

Postać farmaceutyczna: premiks leczniczy

Skład: Tylosinum + Sulfamethazinum, (100 g + 100g)/1000g

Gatunki zwierząt: świnia

Właściwości: Połączenie tylozyny i sulfametazyny daje szerokie spektrum przeciwbakteryjne, któ­re obejmuje zarówno bakterie Gram-dodatnie, jak i Gram-ujemne. Tylozyna działa głównie na drob­noustroje Gram-dodatnie oraz przeciwko niektó­rym gatunkom mykoplazm. Sulfametazyna jest szczególnie aktywna w stosunku do drobnoustro­jów Gram-ujemnych.

Wskazania: Profilaktyka i zwalczanie zapaleń je­lit, w tym również dyzenterii oraz infekcji dróg od­dechowych powodowanych przez drobnoustroje wrażliwe na tylozynę i sulfametazynę.

Przeciwwskazania: Nie ma przeciwwskazań.

Działania niepożądane, interakcje: Brak.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: 1 kg Ty-Iasulu G 100 Premix (100 g aktywnej tylozyny oraz 100 g aktywnej sulfametazyny)/tonę paszy pełno-porcjowej przez 15-30 dni.

Karencja: Tkanki jadalne - 9 dni.

Warunki przechowywania: W suchym miejscu w temperaturze do 25°C.

Okres ważności: 2 lata. W paszach - 3 miesiące.

Ostrzeżenia: Może wywoływać podrażnienia skóry. Należy unikać bezpośredniego kontaktu ze skórą. Nosić ubranie ochronne, nieprzepuszczalne ręka­wice podczas mieszania i przenoszenia produktu. Jeżeli nastąpi zetknięcie ze skórą, zmyć narażo­ne miejsce wodą.¹ W przypadku zaprószenia oka, natychmiast dokładnie przemyć wodą. Przecho­wywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Wy­łącznie dla zwierząt. Wydaje się z przepisu leka­rza weterynarii.

Wielkości opakowań: 1 worek 5 kg, 25 kg.

Antirobe

Postać: kapsułki

opakowanie: 2 lub 10 blistrów po 8 kapsułek.

dostępność na rynku: Wydaje się z przepisu lekarza weterynarii.

sklad: Clindamycin hydrochloride 150 mg.

Właściwości i działanie: Klindamycyną jest antybioykicm należącym do grupy linkozamidów, działającym laktcriostatycznic lub bakteriobójczo na bakterie Gram-dodatnie (Staphylococcus, Strcptococcus), beztlenowe Closlridium) i mykoplazmy. Pomiędzy klindamycyną a erytromycyną i linkomycyną stwierdzono występowanie oporności krzyżowej. Mechanizm działania klindamycyny polega na hamowaniu syntezy białka przez wybiórcze wiązanie się z podjednostką 50 S rybosomów bakteryjnych. Po podaniu doustnym klindamycyna wchłania się z przewodu pokarmowego osiągając ma­ksymalne stężenie w surowicy w 1-2 godzin po poda­niu. Klindamycyna przenika barierę łożyska, przecho­dzi również do mleka. Klindamycyna jest metabolizo­wana w wątrobie i wydalana głównie z moczem. Wskazania: Leczenie zakażonych ran, ropni, zakażeń jamy ustnej i przyzębia wywołanych przez Staphylococ-cus spp., Strcptococcus spp.. (z wyjątkiem Slrcplococ-cus faccalis), Uactcroidcs spp., 1'usobactcrium nccropho-rum i Clostridium perfringens. Leczenie zapalenia szpi­ku i kości wywołanego przez Slaphylococcus aurcus.

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na linkozamidy. Leku nic należy stosować u królików, chomików, szynszyli, świnek morskich, koni oraz zwierząt prze­żuwających.

Objawy niepożądane: Sporadycznie mogą występo­wać wymioty i biegunka, rzadziej może dochodzić do nadmiernego rozwoju tlory bakteryjnej opornej na klin-damycynę. Klindamycyna blokuje przewodnictwo w płytce nerwowo-mięśniowej.

Interakcje: Nic stosować łącznic z chloramfenikolem, erytromycyną i innymi antybiotykami makrolidowymi oraz środkami zwiotczającymi mięśnie.

Stosowanie i dawkowanie: Anlirobc (150 mg) jest przeznaczony do stosowania u psów o dużej masie cia­ła w dawkach: 5,5 mg/kg m.c. 2 razy dziennie przez co najmniej 7-10 dni w leczeniu zakażonych ran, ropni, infekcji jamy ustnej i przyzębia. Terapię należy prowa­dzić, w zależności od oceny stanu klinicznego, jednak nic dłużej niż 28 dni. 11 mg/kg m.c. 2 razy dziennie przez 28 dni w leczeniu zapalenia kości i szpiku. W przypadku braku widocznej poprawy stanu klinicz­nego leczenie należy przerwać po 4 dniach (po 14 dniach w przypadku leczenia zapalenia szpiku i kości). Przed przystąpieniem do leczenia zaleca się wykonać anty­biogram. W terapii trwającej powyżej jednego miesią­ca należy obserwować zachowanie się wartości wska­źników hematologicznych krwi oraz monitorować funk­cjonowanie wątroby oraz nerek.

Schemat terapii: 2 razy dziennie I kapsułka (150 mg) na 27 kg m.c. lub 2 kapsułki (150 mg) na 27 kg m.c. w zapaleniu szpiku i kości.

Przechowywanie: Przechowywać w temp. pokojowej (15-25°C). Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Trwałość: 48 miesięcy, data ważności na opakowaniu

Biotyl-200

Skład : tylozyna zasada 200mg/ml

Właściwości: Czynnym składnikiem preparatu jest tylozyna należąca do grupy antybiotyków makrolidowych. Charakteryzuje się działaniem bakteriostatycznymf Jest szczególnie aktywna w stosunku do bakterii Gram-dodatnich: Silnie działa na wiele patogennych mykoplazm.

Wskazania: Tylozyna stosowana jest głównie w zakażeniach układu oddechowego, pokarmowego, tkanek miękkich, oczu i gruczołu mlekowego.; Wskazaniami z wyboru są zwłaszcza zakażenia wywołane przez Mycoptasma sp. Szczegółowe wskazania gatunkowe obejmują: bydło - infekcje dróg oddechowych (pneumonia. zespół płucno-stawowy). zakażenia spowodowane przez mykoplazmy układu moczowo-płciowego u buhajów, świnie - infekcje dróg oddechowych (zapalenie płuc na tle szeregu czynników Haemophilus para-haemoltticus. Staphytococcus sp., BordeteHa bmnchiseptica. Mycoptasma sp.), infekcje przewodu pokarmowego (dyzenteria świń), różyca świń, owce. kozy -zakażenia dróg rodnych (na tle Campyhbacłerfoetus i Ureoplasma).'

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na tylozynę i inne antybiotyki makrolidowe, oporność bakterii na tylozynę, zaburzenia funkcji wątroby, niebezpieczeństwo zapalenia jelita ślepego u koni.

Działania niepożądane, interakcje: Iniekcje domięśniowe mogą powodować reakcje bólowe, lokalne obrzęki, wybroczyny (bydło). U zwierząt uczulonych lub nadwrażliwych mogą wystąpić reakcje uczuleniowe, czasami o charakterze ogólnym. Należy unikać jednoczesnego uodporniania bydła przeciwko mykoplazmczie i podawania tytozyny, ponieważ może to prowadzić do zaburzeń w rozwijaniu się odporności. Stwierdzono synergizm tylozyny z antybiotykami działającymi na błonę komórkową bakterii, takich jak karbenicylina, kolistyną czy debekacyna wobec P. aeruginosa. Tylozyna hamuje proces kolonizacji patogennych szczepów E. coli w jelitach, a w połączeniu z kolistyną powoduje wzrost aktywności tego połączenia wobec tych szczepów.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Płyn do iniekcji stosuje się domięśniowo 1 - 2 razy dziennie przez 3 - 5 dni. Zapobiegawczo -prosięta po odsądzeniu od maciory i warchlaki - 0,5 ml/10 kg m. c. Leczniczo: bydło - 2,5 - 5,0 ml/100 kg m.c, owce, kozy - 2,5 - 5.0 ml/100 kg m.c, świnie - 0,25 - 0,5 ml/10 kg m.c. Przy wszystkich zakażeniach o ostrym przebiegu należy stosować górną granicę dawkowania i podawać antybiotyk dwa razy dziennie.

Karencja: Tkanki jadalne bydła, owiec i kóz 14 dni. Tkanki jadalne świń 21 dni. Nie stosować u krów, kóz i owiec w okresie laktacji.

Warunki przechowywania: W temperaturze pokojowej, chronić od światła.

Trwałość: 24 miesiące.

Ostrzeżenia: U lekarzy weterynarii stosujących w praktyce tylozynę mogą wystąpić uczuleniowe zmiany dermatologiczne. Wyłącznie dla zwierząt. Wydaje się z przepisu lekarza weterynarii.

Opakowanie: Flakony po 50 ml i 100 ml.

Borgal 24%

Postać: płyn

Opakowanie: Flakony po 100 nil, kartony po 5 flakonów.

Dostępność na rynku: Wydaje się z przepisu lekarza weterynarii.

Skład: 1 ml roztworu zawiera 200 mg Sulfadoksyny i 40 mg Trimetoprimu.

Właściwości i działanie: W komórkach wrażliwych bakterii substancje aktywne preparatu hamują (wpływając na jej dwa różne etapy) syntezę koenzymu l7. Taki szczególny mechanizm działania wywołuje efekt syner-gislyczny, przyczynia się do obniżenia dawki Icku oraz ogranicza możliwość wystąpienia oporności. Wskazania: Ostre i przewlekle, pierwotne i wtórne schorzenia bakteryjne u bydła, koni, świń, owiec, zwie¬rząt laboratoryjnych (królików, świnek morskich), karpi, pstrągów i ryb ozdobnych; osłona w przebiegu in¬fekcji wirusowych.

Przeciwwskazania: Nadwrażliwość na sulfonamidy.

Stosowanie i dawkowanie:

I. Pozajclitowo: domięśniowo, dożylnie lub podskórnie przeciętnie w dawce 15 mg substancji aktywnych preparatu na kg ni.c, tj. 3 ml na 50 kg m.c. Zazwyczaj u dorosłych koni i krów: 20-30 ml; młode bydło, źrebięta: 5-15 ml; cielęta: 3-5 ml; maciory: 8-12 ml; starsze tuczniki: 5-8 ml; warchlaki: 2,5-3 ml; prosięta: 0,5-2 ml; owce: 3-5 ml; jagnięta: 0,5-1 ml na zwierzę. W wielu przypadkach wystarcza jednorazowe podanie Icku, o ile jednak poprawa stanu klinicznego nic nastąpiła w ciągu pierwszych 24 godzin, po 48 godzinach lek należy podać powtórnie w takiej samej dawce. Podczas leczenia zwierzęta należy obficie poić. W przypadku wykrystalizowania roztworu flakony ogrzewać ciepłą wodą do rozpuszczenia.

2. Doustnie: u zwierząt laboratoryjnych (świnek morskich i królików) z wodą do picia 0,1 ml na kg m.c. na dwie dawki dziennie (podzielone na równe części rano i wieczorem), profilaktycznie - przez 4 dni, leczniczo - w zależności od przebiegu schorzenia.

3. Do kąpieli narybku pstrągów (woda do kąpieli lub transportu): 0,1 -0,2 nil na litr wody (kąpiel I -2 godz.); u obsadowych karpi i pstrągów (K2): 0,5 ml na kg masy ryb, np. 30 nil preparatu na 200 kg ryb (kąpiel I -2-dniowa). Dzienna dawka dla ryb wynosi 0,15 nil na kg masy ryb. Zazwyczaj stosując lek profilaktycznie podaje się go czterokrotnie, co 2 dni; leczniczo zaś cztery do ośmiu razy, co drugi dzień.

4. U ryb akwariowych: do długotrwałej 24 godz. kąpie¬

li w akwarium: 0,2 ml na 10 I wody (uwaga! filtry

wyłączone, woda naturalnie natleniana); do kąpieli

2-3-godzinucj w osobnym naczyniu: 0,1 ml na litr

wody. Kąpiele, w razie potrzeby, można powtórzyć

co 2-3 dni.

Karencja: Po podaniu pozajelitowym: dla tkanek konsumpcyjnych koni, bydła, owiec, świń, cieląt - 14 dni, dla mleka - 4 dni. Po podaniu doustnym: u królików -10 dni, u ryb - 49 dni, u ryb po zastosowaniu w kąpieli profilaktycznej - 20 dni, po kąpieli leczniczej - 49 dni. Przechowywanie: Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci. Trwałość: 3 lata.

Belcospira orale

Postać: proszek do stosowania doustnego

Opakowanie: Aluminiowe pudełka po 100 g i 1 kg.

Skład: (100 g) Adypinian spiramycyny 65 min IU; Siarczan kolistyny 50 min IU; Wypełniacz 100 g.

Właściwości: Belcospira orale jest proszkiem roz­puszczalnym w wodzie, zawierającym dwa uzu­pełniające się w działaniu antybiotyki: kolistynę aktywną wobec drobnoustrojów Gram-ujemnych oraz spiramycynę działającą na bakterie Gram-dodatnie i mykoplazmy. Preparat odznacza się szczególnie szerokim zakresem działania na drob­noustroje odpowiedzialne za większość infekcji u zwierząt domowych (E. coli. Salmonella, Paste-rella, Haemophilus, Klebsiella, Bordetella, Strep-tococcus, Staphylococcus, Mykoplazmy i bakte­rie beztlenowe). Kolistyna jest antybiotykiem nie wchłaniającym się z przewodu pokarmowego i osiągającym w nim wysokie stężenie przeciwbak-teryjne. Spiramycyna rozprowadzona przez płyny ustrojowe wykazuje szczególne powinowactwo do tkanki płucnej, tkanki kostnej, wątroby i nerek. Belcospira orale jest preparatem zalecanym przy leczeniu infekcji bakteryjnych (których źródłem jest zakażenie układu pokarmowego), nie mających charakteru posocznicy.

Wskazania:

• Zakażenia drobnoustrojami Gram-dodatnimi i Gram-ujemnymi wrażliwymi na spiramycynę i kolistynę.

• Zapalenie żołądka i jelit u młodych prosiąt, cie­ląt, jagniąt, koźląt i źrebiąt.

• Profilaktyka i leczenie jelitowej postaci kolibak-teriozy i salmonelozy u młodych zwierząt.

• Infekcje bakteryjne przewodu pokarmowego u drobiu.

- Wtórne infekcje układu oddechowego.
Przeciwwskazania: Nie podawać kurom w sta­
dach towarowych, których jaja przeznaczone są
do konsumpcji. Nie podawać jednocześnie z gli-
kozamidami.

Stosowanie i dawkowanie: Belcospira orale na­leży podawać w wodzie do picia lub w płynnej paszy w następujących dawkach:

• drób - 0,5 g-1 g/l wody przez 2-5 dni;

• prosięta, cielęta i inne młode zwierzęta - 1-2 g/ 10 kg m.c. przez 2-5 dni.

Karencja: Tkanki jadalne drób - 10 dni; cielęta i

świnie - 21 dni.

Przechowywanie: Przechowywać w chłodnym i

zacienionym miejscu.

Trwałość: 24 miesiące

Linkomicini 110N

Postać: proszek

Opakowanie: Pojemnik I kg, 10 kg i 5 razy po I kg.

Dostępność na rynku: Lek wydaje się wyłącznie z prze­pisu lekarza weterynarii.

Skład: 100 g proszku zawiera 11 g linkomycyny (w po­staci chlorowodorku).

Właściwości i działanie: Linkomycyna działa na bak­terie Gram-dodalnic i niektóre Gram-ujcmnc takie jak: Staphylococci, Strcptococci, Clostridia, Bordctclla, Ac-tinomycetes, Scrpulina (Trcponcma) hyodyscntcriae i B. anlhracis, Linkomycyna działa także na Mycopla-sma genus. Linkomycyna ma działanie baklcrioslalycz-nc, jednak podawana w dużycli dawkach (2-3-krotnic przewyższających minimalne stężenie hamujące) może mieć także działanie bakteriobójcze na wrażliwe drob­noustroje. Wtórna odporność drobnoustrojów na linko-mycynę rozwija się powoli i stopniowo, czasami może wystąpić odporność krzyżowa z erytromycyną i innymi antybiotykami makrolidowymi. W jelitach wchłania się zaledwie 20-30% linkomycyny podanej doustnie.

Przeciwwskazania: Linkomicini 110 N nic powinien być podawany królikom, świnkom morskim, koniom ani zwierzętom żującym.

Objawy niepożądane: U świń leczonych Linkomici-nem 110 N mogą wystąpić na początku leczenia przej­ściowe zaburzenia ze strony układu pokarmowego i obrzęk wokół odbytnicy, w rzadkich przypadkach może wystąpić rumień skóry i nerwowe zachowanie. Objawy te ustępują samoistnie w ciągu 5-8 dni bez zaprzestania leczenia.

Stosowanie i dawkowanie:

Świnie:

-leczenie dyzenterii - I kg/l t paszy przez 3 lygodnic;

- zapobieganie zakażeniom wywołanym przez bakterie
beztlenowe - I kg/l t paszy przez 3 tygodnie;

-zapobieganie dyzenterii - I kg/2,5 t paszy; -zmniejszenie nasilenia zakażeń wywołanych przez mykoplazmy 2 kg/l t paszy przez 3 tygodnie. Brojlery:

- zapobieganie zakażeniom wywołanym przez mykopla­
zmy - 2 kg/l t paszy przez 3 lygodnic.

Karencja: Mięso nic powinno być spożywane przez lu­dzi w ciągu trzech dni od ostatniego podania Linkomicinu

Trwałość: Preparat zmieszany z paszą zachowuje ak­tywność przez 3 miesiące.

Suanovil 20

Sklad: 20% roztwór Spiramycyny do iniekcji (60 min Ul/100 ml).

Wskazania:

Świnic: enzootyczne, odoskrzclowc zapalenie pluć, mykoplazmoza i inne zakażenia układu oddechowego, syn­drom MMA, zapalenie stawów.

Bydło dorosłe: zapalenie płuc, zapalenie wymienia, streptorychoza.

Cielęta: zakażenia układu oddechowego, zakażenie pę­powiny, zapalenie stawów.

Owce, kozy: zapalenie wymienia, zapalenie płuc, zapa­lenie pępowiny.

Objawy niepożądane: Iniekcje mogą powodować re­akcje bólowe - u dużych zwierząt preparat należy wstrzy­kiwać w 2-3 miejsca w okolicy karku.

Stosowanie i dawkowanie:

Świnic: 5 ml/40 kg m.c. - dwukrotne podanie z 24-go-dzinną przerwą.

Dorosłe bydło: 5 ml/ 100 kg m.c; w przypadkach strep-torychozy - 10 ml/100 kg m.c. Przy nawrotach - po­wtórzyć po 1 -2 miesiącach; Cielęta, owce, kozy: 5 ml/40 kg m.c.

Karencja: Mięso - 21 dni; mleko - 3 dni.

Baytril - 0,5%

Postać: roztwór doustny

Opakowanie: Butelka 100 ml z aplikatorcm.

Dostępność na rynku: Wydaje się z przepisu lekarza weterynarii.

Skład: I ml zawiera 5 mg Enrofloksacyny.

Właściwości i działanie: Enrofloksacyna jest związ­kiem pochodnym kwasu chinolokarboksylowcgo, sto­sowanym do leczenia chorób zakaźnych wywołanych przez wrażliwe na enrofloksacynę bakterie Gram-ujcm- nc, (iram-dodatnic i mykoplazmy. Środek ten łączy w sobie skuteczność znanych dotychczas antybiotyków, środków clicinolcrapcutycznych i środków przeciw my-koplazmom. Baytril odznacza się szczególnie dobrą, trwającą ponad 24 godziny skutecznością przy zaraże­niu obecnie trudnymi do zwalczania: E.coli, salmonel­lami, paslcrcllami, pałeczką hcniofilną, Erysipclothrix rhusiopathic, mykoplazmami i wielu innymi drobnou­strojami. W związku z możliwym wzrostem oporności na chinolony Baytril należy stosować po uprzednim bak­teriologicznym potwierdzeniu diagnozy i po zbadaniu oporności na inne antybiotyki.

Wskazania: Prosięta, warchlaki, tuczniki, maciory, knu­ry: enzootyczne zapalenie płuc odoskrzclowc łącznic z zakażeniami pałeczką hcniofilną i pastcrcllami, biała biegunka osesków, salmonclloza, Rhinilis atrophicans, różyca świń, syndrom zapalenia gruczołu mlecznego, zapalcna macicy, bczmlcczność macior. Przeciwwskazania: Nic stosować przy: stwierdzonej oporności na chinolony (całkowita oporność krzyżowai-stniejc w przypadku fluorochinolonów); leczeniu steroi­dami, środkami przeciwzapalnymi, teofilina i makroli-dami; zakłóceniach we wzroście chrząstek oraz u zwie­rząt z uszkodzeniami centralnego systemu nerwowego. Interakcje: Przy równoczesnym podaniu Baytriiu z chloramphcnicolcm, makrolidami lub tetracykliną na­leży liczyć się z reakcjami anlagonistycznymi.

Stosowanie i dawkowanie: 2,5 mg/kg m.c. (niezależ­nie od galenowej formy użytkowej), podawanie pomp­ką dozującą (Pig Doscr).

Przechowywanie: Lek przechowywać w miejscu nie­dostępnym dla dzieci i osób niepowołanych.

Trwałość: Data ważności na opakowaniu

Imequyl 10%

Opakowanie: Torebki 100 g i 500 g.

Skład: Flumechina - 10,0 g, Massa pulvis ad 100 g.

Właściwości i działanie: Substancją czynną pre­paratu jest flumechina będąca syntetycznym chemioterapeutykiem z grupy chinolanów. Flumechi­na jest kwasem 6,7-dwuhydro-9-fluoro-5-metylo-1-oxo-1 1H,5H-benzo(i,j)-chinolino-2-karboksylowym. Mechanizm jej działania polega na hamo­waniu syntezy DNA bakterii. Bakteriobójcze dzia­łanie flumechiny obejmuje głównie drobnoustroje Gram-ujemne i niektóre Gram-dodatnie. Szcze­gólnie wysoką aktywność wykazuje w stosunku do drobnoustrojów, takich jak: Salmonella, E. coli, Pasterella, Haemophilus, Proteus, Staphylococ-cus, Vibrio. Flumechina należy do chemioterapeu-tyków o bardzo dobrej dostępności biologicznej, niezależnie od drogi podania szybko przenika do płynów ustrojowych i tkanek.

Wskazania: Preparat przeznaczony jest do za­pobiegania i leczenia schorzeń układu pokarmo­wego i oddechowego.

Drób grzebiący - salmonelloza. kolibakterioza, za­kaźny nieżyt dróg oddechowych, zakażenia oko-' łolęgowe.

Cielęta - biegunka odsadzeniowa, przy odsądzeniu.

Stosowanie i dawkowanie: Preparat należy po­dawać zwierzętom do picia po rozpuszczeniu w wodzie lub mleku. Wsypać proszek do wiadra li­cząc 100 g/l wody lub mleka. Wstrząsać przez 1-2 minuty, a następnie odstawić na 5-10 minut. Wlać otrzymany roztwór do zbiornika zawierają­cego taką ilość wody, aby otrzymać roztwór o stę­żeniu wynikającym z dawkowania dla poszczegól­nych gatunków zwierząt.

• Brojlery w wieku poniżej 2 tygodni - 50 g/100 I wody do picia;

•Brojlery w wieku powyżej 2 tygodni - 100 g/100 I wody do picia;

•Kurczęta odchowywane na nioski w wieku poni­żej 6 tygodni - 50 g/100 I wody do picia;

•Kurczęta odchowywane na nioski w wieku po­wyżej 6 tygodni - 100 g/100 I wody do picia.

Preparat należy podawać przez 3-5 dni. Imequyl 10% jest dobrze tolerowany przez zwierzęta, nie powoduje żadnych objawów ubocznych, nie wpły­wa na obniżenie nieśności i wylęgowości u dro­biu.

Karencja: Tkanki jadalne: drób - 20 dni, cielęta -6 dni.

Uwaga! Nie stosować u kur w okresie nieśności. Trwałość: 3 lata.

Norfloxacyna 10 %

Postać: roztwór

Opakowanie: Butelki plastikowe po 100 ml, 500 ml, 1000 ml.

Dostępność na rynku: Wydaje się z przepisu lekarza weterynarii.

Skład: 100 g preparatu zawiera 10 g Norfloksacyny.

Właściwości i działanie: Norfloksacyna jest syntetycz­nym Ickiem przeciwbakteryjnym z grupy fluorochino-lonów o szerokim spektrum działania. Działa na drob-nustrojc Gram-ujcmnc (E.coli, Salmonella, Pastcurclla, Hacmopliilus, Protcus, Pscudomonasacruginosa), Gram -dodatnie (Staphylococcus, Strcptococcus, Erisipclotrix rliusiopathiac) oraz niykoplazmy. Mechanizm działania norfloksacyny polega na hamowaniu aktywności bak­teryjnej gyrazy DNA. Oporność na norfloksacynę nic jest przenoszona przez plazmidy. U kur po podaniu do­ustnym norfloksacyna szybko wchłania się z przewodu pokarmowego i osiąga maksymalne stężenie w surowi­cy krwi po około 30 minutach, a biologiczny okres pól-trwania wynosi około 12 godzin.

Wskazania: Choroby bakteryjne drobiu wywołane przez drobnoustroje wrażliwe na norfloksacyna: kolibaktcrio-za, salnionclloza, pastcrcloza, mykoplazmoza, zakaże­nia gronkowcowc.

Interakcje: Nic podawać Icku łącznic z preparatami magnezu, wapnia i glinu oraz z tctracyklinami i anty-.biotykami makrolidowymi.

Stosowanie i dawkowanie: Preparat przeznaczony jest do podawania doustnego z wodą do picia w dawce 100-150 ml preparatu na 100 1 wody. Dawka 8-15 mg/kg m.c./dzicń powinna być podawana przez co najmniej 3-4 dni. W przypadku salmoncllozy dawkę można zwiększyć o 25-50%, a preparat stoso­wać przez 5-7 dni.

Karencja: Tkanki jadalne - 12 dni. Nic stosować u nio­sek jaj konsumpcyjnych.

Przechowywanie: Przechowywać w chłodnym miej­scu. Chronić przed dostępem światła. Trwałość: 24 miesiące

Orbax 6,25 mg

Postać farmaceutyczna: tabletki powlekane

Sktad: Orbifloxacinum 6,25 mg

Gatunki zwierząt: pies

Właściwości: Orbifloksacyna jest antybiotykiem należącym do grupy fluorowanych chinolonów kwa­su karboksylowego. Działa bakteriobójczo, hamu­jąc aktywność enzymatyczną DNA-gyrazy niezbęd­nej do syntezy bakteryjnego DNA. Charakteryzuje się szerokim spektrum działania zarówno na bak­terie Gram-dodatnie jak i Gram-ujemne. Większość szczepów Escherichia coli i Proteus mirabilis wyka­zuje wrażliwość na orbifioksacynę.

Wskazania: Orbax 6,25 mg jest preparatem prze­znaczonym do leczenia niepowikłanego zapalenia pęcherza moczowego u psów, wywołanego przez wrażliwe na orbifioksacynę szczepy Escherichia coli i Proteus mirabiiis.

Przeciwwskazania: Ze względu na możliwość uszko­dzenia chrząstek stawowych, nie stosować u mło­dych psów (u psów ras małych i średnich do 8 mie­siąca życia, u psów ras dużych do 12 miesiąca życia i u psów ras olbrzymich do 18 miesiąca życia).

Działania niepożądane, interakcje: Podawanie orbifloksacyny młodym zwierzętom, szczególnie psom, prowadzi do powstawania zmian w obrębie chrząstek stawowych. Podawanie leku z prepara­tami, w których skład wchodzą kationy metali (np. środki zobojętniające zawierające wodorotlenek magnezu lub glinu, preparaty witaminowo-mine-ralne zawierające żelazo lub cynk), zdecydowanie zmniejsza wchłanianie orbifloksacyny. U psów le­czonych równolegle orbifloksacyna i teofilina na­leży zmniejszyć dawkę teofiliny. Podając równole­gle orbifioksacynę i cymetydynę należy zachować szczególną ostrożność.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Poda­wać 1 tabletkę (6,25 mg)/2,5 kg m.c. (2,5 mg/kg m.c.) jeden raz dziennie. Leczenie należy kontynu­ować przez 10 dni. Leczenie powinno być poprze­dzone wykonaniem antybiogramu.

Karencja: Nie obowiązuje.

Warunki przechowywania: Przechowywać w tem­peraturze 2-30°C.

Okres ważności: 24 miesiące. Ostrzeżenia: Ze względu na brak odpowiednich ba­dań, preparat nie powinien być stosowany u suk w ciąży i karmiących oraz u suk i psów przezna­czonych do rozrodu. Przechowywać w miejscu nie­dostępnym dla dzieci

Marbocyl 10

Postać farmaceutyczna: roztwór do wstrzykiwań

Skład: Marbofloxacinum 100 mg/ml

Gatunki zwierząt: świnia, bydło

Właściwości: Marbofloksacyna jest syntetyczną substancją bakteriobójczą należącą do grupy flu-orochinolonów. Jej działanie oparte jest na hamo­waniu aktywności DNA-gyrazy, co prowadzi do za­burzenia syntezy DNA przez bakterie. Marboflok­sacyna ma szerokie spektrum działania obejmujące bakterie Gram-dodatnie (w szczególności Staphy-lococcus spp i Streptococcus spp.), Gram-ujemne (Escherichia coli, Salmonella spp, Proteus spp., Kleb-siella spp., Shigella spp, Pasteurella spp., Haemophi-lus spp., Moraxelta spp, Pseudomonas spp., Brucella canis) i mykoplazmy (Mycoplasma spp.).

Wskazania: Preparat stosuje się w leczeniu zaka­żeń wywoływanych przez mikroorganizmy wrażli­we na marbofloksacynę.

- U bydła: w leczeniu zakażeń układu oddechowe­go wywołanych przez Pasteurella multocida, Pa­steurella haemolytica i Mycoplasma bovis oraz w leczeniu ostrych zapaleń wymienia wywołanych przez szczepy Escherichia coli wrażliwe na marbofloksacynę. - U świń: w leczeniu zespołu bezmleczności po­porodowej.

Przeciwwskazania: Nie stosować w dawkach wyż­szych od zalecanych i przez dłuższy gdyż zwłaszcza u młodych zwierząt rosnących może to powodować uszkodzenie chrząstek stawowych i kulawiznę.

Działania niepożądane, interakcje: Przy podawa­niu domięśniowym lub podskórnym mogą wystąpić odczyny zapalne w miejscu wstrzyknięcia utrzymu­jące się do 12 dni po iniekcji. Równoczesne poda­wanie wraz z lekiem preparatów zawierających ka­tiony glinu, wapnia, magnezu i żelaza może prowa­dzić do zmniejszenia wchłaniania marbofloksacyny. Należy zmniejszyć dawkę teofiliny w przypadku po­dawania jej równocześnie z marbofloksacyna.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania:

• Bydło.-1 ml preparatu/50 kg m.c. (2 mg marbo-floksacyny/1 kg m.c.) Podawać podskórnie lub domięśniowo 1 raz dziennie przez 3-5 dni. Pierw­sza iniekcja może być wykonana dożylnie.

• Świnie: 1 ml preparatu/50 kg m.c. (2 mg mar-bofloksacyny/1 kg m.c). Podawać domięśniowo 1 raz dziennie przez 3 dni.

Karencja: Tkanki jadalne: bydło - 6 dni, świnie

- 5 dni. Mleko 2 dni.

Warunki przechowywania: Przechowywać w tem­peraturze pokojowej 15-25°C. Okres ważności: 36 miesięcy, po otwarciu 1 mie­siąc w temperaturze do 25°C. Ostrzeżenia: Dane kliniczne wykazały niezadowa­lająca skuteczność leku w leczeniu ostrych zapa­leń wymienia wywołanych przez bakterie Gram--dodatnie.

Advocin 180

Postać farmaceutyczna: roztwór do wstrzykiwań

Sklad: Danofloxacinum, 180 mg/ml

Gatunki zwierząt: bydło

Właściwości: Danofloksacyna jest syntetycznym an­tybiotykiem należącym do grupy fluorochinolonów. Wykazuję działanie bójcze w stosunku do wrażli­wych szczepów: Mannheimia haemolytica (Pasteu-rella hemolytica), Pasteurella multocida, Haemophi-lus somnus i Escherichia coli- patogenów będących najczęstszą przyczyną schorzeń układu oddechowe­go i pokarmowego. Działanie przeciwbakteryjne da-nofloksacyny polega na hamowaniu aktywności en­zymów bakteryjnych: gyrazy DNA i topoizomerazy IV, wytwarza się stabilny kompleks na drodze en­zym - DNA. W ten sposób blokowana jest replikacja i transkrypcja DNA komórki bakteryjnej. Danofloksacyna jest bardzo szybko absorbowana z miejsca iniekcji. Biodostępność wynosi ok. 90%. Antybiotyk jest słabo metabolizowany w organi­zmie. Wydalany jest drogą nerkową i wątrobową. Obserwuje się różnicę w okresie półtrwania dano-floksacyny u zwierząt przeżuwających (4 godziny) i nieprzeżuwających (12 godzin). Wysokie koncen­tracje stwierdza się w tkankach płuc, układu po­karmowego i tkance limfatycznej. Po jednokrotnej iniekcji dawki zalecanej, pik stężenia w osoczu no­tuje się w ciągu 1-2 godz., a koncentracja w tkan­kach płuc i układu pokarmowego jest czterokrot­nie wyższa niż w osoczu.

Wskazania: Choroby układu oddechowego u byd­ła wywoływane przez wrażliwe na danofloksacynę szczepy: Mannheimia hemolytka (Pasteurella hemo-lytica), Pasteurella multocida, Haemophilus somnus. U nie przeżuwających cieląt choroby układu pokar­mowego wywoływane przez wrażliwe na danoflok­sacynę szczepy Escherichia coli.

Przeciwwskazania: Nie są znane.

Działania niepożądane, interakcje: Iniekcja pod­skórna może wpływać na pojawienie się odczynu zapalnego miernego nasilenia w miejscu podania preparatu. Objawy mogą utrzymywać się do 30 dni. Interakcje nie są znane.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Advo-cin 180 jest przeznaczony do jednorazowej iniek­cji podskórnej w dawce 6 mg danofloksacyny/kg m.c. (co odpowiada 1 ml preparatu/30 kg m.c). W razie konieczności iniekcję należy powtórzyć po 48 h. W jedno miejsce nie podawać więcej niż 15 ml preparatu.

Karencja: Tkanki jadaine - 8 dni. Mleko - 4 dni.

Warunki przechowywania: Przechowywać w miej­scu niedostępnym dla dzieci. Przechowywać w ory­ginalnym opakowaniu. Przechowywać w tempe­raturze poniżej 30°C. Nie zamrażać. Chronić od światła.

Okres ważności: 24 miesiące. 28 dni po otwar­ciu opakowania.

Ostrzeżenia: Stosowanie fluorochinolonów powin­no być oparte na badaniu antybiotykowrażliwości patogenu. Istnieje możliwość wystąpienia oporno­ści krzyżowej szczepów bakteryjnych na inne ftu-orochinolony. Zastosowanie fluorochinolonów po­winno ograniczać się do przypadków chorobowych trudnych do wyleczenia za pomocą innych antybio­tyków. Przedawkowanie bądź wielokrotne poda­wanie fluorochinolonów u tego samego zwierzę­cia może spowodować uszkodzenie chrząstki sta­wowej. Advocin 180 należy dokładnie dawkować i ostrożnie stosować u zwierząt z chorobami sta­wów lub zaburzeniami rozwoju chrząstki stawowej. Nie oceniano bezpieczeństwa stosowania produk­tu u buhajów rozpłodowych. Osoby nadwrażliwe na chinolony powinny unikać bezpośredniego kontak­tu z preparatem. Należy myć ręce po stosowaniu preparatu. Miejsca ewentualnego zetknięcia skó­ry z preparatem należy wymyć wodą z mydłem. Po przypadkowym dostaniu się preparatu do oka, na­leży natychmiast przemyć je czystą wodą.

Dicural

Postać farmaceutyczna: roztwór do podawania doustnego

Skład: Difloxacinum, 100 mg/ml

Gatunki zwierząt: kura, indyk

Właściwości: Difloksacyna jest związkiem prze-ciwbakteryjnym, działającym na większość bak­terii Gram-dodatnich, Gram-ujemnych oraz my-koplazmy, chlamydie i riketsie. Mechanizm wpły­wu przeciwbakteryjnego polega na blokowaniu w komórkach wrażliwych drobnoustrojów repli­kacji DNA poprzez uniemożliwienie dokładnego ustalenia znajdujących się blisko siebie dwóch nici kwasu nukleinowego - blokowaniu systemu enzymatycznego tzw. gyrazy DNA (topoizomera-za II). Zaburzając replikację DNA, chinolony unie­możliwiają podwojenie się liczby chromosomów w komórce i hamują podziały komórkowe. Opor­ność bakteryjna wiązana jest z modyfikacją pod-jednostki A gyrazy DNA lub zwiększeniem selek­tywności i ograniczeniem przepuszczalności błon biologicznych dla chinolonów. Uważa się, że gyra-za plazmidów jest bardziej wrażliwa na działanie chinolonów niż gyraza bakteryjna. In vitro potwier­dzono wrażliwość na difloksacynę następujących szczepów Escherichia coli i Mycoplasma gallisep-ticum oraz Pasteurella multocida izolowanych od brojlerów kurzych i indyków.

Wskazania: Zaleca się podawanie preparatu w przy­padkach zakażeń układu oddechowego kur i indy­ków wywołanych przez wrażliwe na difloksacynę szczepy Escherichia coli i Mycoplasma gallisepticum oraz u indyków w zakażeniach bakteriami Pasteu­rella multocida.

Przeciwwskazania: Nie podawać nioskom, któ­rych jaja przeznaczone są do konsumpcji. Nie sto­sować w przypadku nadwrażliwości na fluorochino-lony. Nie stosować w zakażeniach drobnoustrojami opornymi na fluorochinolony (kompletna oporność krzyżowa). Ponieważ nie wykonano badań dotyczących stosowania u ptaków z objawami kulawizny, nie podawać ptakom z objawami słabości nóg i po­dejrzanych o osteoporozę.

Działania niepożądane, interakcje: Nie są znane u ptaków. Ze względu na działania toksyczne nie należy podawać chinolonów łącznie z tetracykli-nami, sulfonamidami, trimetoprimem (i pochod­nymi). Podawanie łącznie z preparatami zawiera­jącymi jony metali dwu- (magnez) i trój-wartościo-wych (glin, żelazo) istotnie upośledza wchłanianie chinolonów. Zastosowanie leków o dużym powino­wactwie do białek osocza krwi, (jak np. sulfonami­dy), może znacznie zwiększyć stężenie wolnej frak­cji chinolonów we krwi obwodowej.

Dawkowanie i stosowanie, drogi podania: Prepa­rat należy podawać ptakom wraz z wodą do picia w ilości odpowiadające dawce 10 mg difloksacy-ny/kg m.c. ptaka. L»k należy podawać przez 5 ko­lejnych dni. Codziennie należy sporządzać świeży roztwór leku. Leczone ptaki nie mogą mieć dostę­pu do innych źródeł wody. Karencja: Tkanki jadalne - 24 godziny. Nie po­dawać nioskom, których jaja przeznaczone są do konsumpcji.

Warunki przechowywania: Przechowywać w ciem­nym miejscu, w temperaturze 15-25°C.

Okres ważności: 36 miesięcy od daty produkcji. Po otwarciu opakowania zużyć preparat w ciągu 1 miesiąca. Gotowy roztwór zużyć w ciągu 24 go­dzin, zawsze używać świeżo przygotowanych roz­tworów.

Ostrzeżenia: Nie przekraczać zalecanego okre­su stosowania leku. Przestrzegać ogólnych zasad stosowania chinolonów obowiązujących w Polsce. Lek może być stosowany tylko w infekcjach bakte­ryjnych wywołanych przez drobnoustroje, których wrażliwość potwierdzono antybiogramem oraz w przypadku oporności na inne chemioterapeuty-ki. Lek nie może być stosowany do leczenia infek­cji o mniejszym nasileniu (znaczeniu). Leku nie na­leży stosować w przypadku stwierdzenia oporno­ści na chinolony (oporność krzyżowa).

Draxxin

Skład: Tulatromycyna 100 mg/ml, Monotioglicerol 5mg/ml

Postać: płyn do wstrzykiwań

Właściwości i działanie: Tulatromycyna jest półsyntetycznym antybiotykiem makrolidowym, który otrzymywany jest z produktu fermentacji. Różni się od wielu innych makrolidów wydłużonym czasem działania, co jest częściowo spowodowane obecnością trzech grup aminowych, dzięki którym została ona zaliczona do chemicznej podklasy trójamilidów (ang. triamilide). Makrolidy są antybiotykami działającymi bakteriostatycznie. Hamują biosyntezę białek komórki poprzez selektywne wiązanie się z rybosomalnym RNA bakterii. Ich działanie polega na nasileniu odłączania peptydylo-tRNA od rybosomów podczas procesu translokacji.

Tulatromycyna wykazuje in vitro aktywność przeciwko Mannheimia (Pasteurella)haemolytica, Pasteurella multocida, Haemophilus somnus i Mycoplasma bovis, oraz Actinobacillus pleuropneumoniae, Pasteurella multocida i Mycoplasma hyopneumoniae, czyli patogenom bakteryjnym będącym najczęstszą przyczyną schorzeń układu oddechowego u, odpowiednio, bydła I świń. W przypadku niektórych izolatów Heamophilus somnus i Actinobacillus pleuropneumoniae stwierdzono zwiększone wartości MIC. Oporność na makrolidy może rozwinąć się w wyniku mutacji genów kodujących rybosomalne RNA (rRNA) lub niektóre białka rybosomalne; na skutek enzymatycznej modyfikacji (metylacji) miejsca docelowego w 23S rRNA, co powoduje także wzrost oporności krzyżowej na linkozamidy oraz streptograminy z grupy B (oporność MLSB); na skutek inaktywacji enzymatycznej lub wypływu makrolidów. Oporność MLSB może być typu konstytutywnego lub induktywnego. Oporność może być chromosomowa lub kodowana plazmidem i może być przekazywana innym komórkom bakteryjnym, jeżeli związana jest z transpozonami lub plazmidami.

Wskazania:

Bydło

Leczenie i profilaktyka chorób układu oddechowego u bydła wikłanych przez Mannheimia (Pasteurella)haemolytica, Pasteurella multocida, Haemophilus somnus i Mycoplasma bovis wrażliwe na tulatromycynę. Przed rozpoczęciem leczenia profilaktycznego należy potwierdzić występowanie choroby w stadzie. Świnie Leczenie chorób układu oddechowego u świń wikłanych przez Actinobacillus pleuropneumoniae, Pasteurella multocida i Mycoplasma hyopneumoniae wrażliwe na tulatromycynę.

Przeciwwskazania:

Nie stosować w przypadku nadwrażliwości docelowych gatunków zwierząt na antybiotyki makrolidowe.

Nie podawać produktu jednocześnie z innymi makrolidami lub linkozamidami (patrz punkt 5.7).

Nie stosować u bydła w okresie laktacji produkującego mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.

Nie stosować na dwa miesiące przez spodziewanym porodem, u krów lub jałówek w okresie ciąży,

które będą produkowały mleko przeznaczone do spożycia przez ludzi.

Działanie nieporządane:

Podskórne podawanie preparatu DRAXXIN u bydła często powoduje przejściowe reakcje bólowe I obrzęk w miejscu wstrzyknięcia, który może utrzymywać się do 30 dni po podaniu. Nie stwierdzono występowania podobnych zmian po podaniu domięśniowym u świń. U obu gatunków zwierząt zmiany patomorfologiczne w miejscu iniekcji utrzymują się przez około 30 dni po podaniu

Karencja:

Bydło 49 dni, Swinie 33 dni

---