Biografia Willego Brandta
Willy Brandt,
właściwie Karl Herbert Frahm (1913-1992),
niemiecki historyk, polityk. Dzialacz socjalistycznej organizacji
młodzieżowej Socialist Workers Youth. Współpracownik organu partyjnego
Lübecker Volksbote 1930-1933. W SPD od 1932. Zagrożony aresztowaniem,
przez gestapo, pod przybranym nazwiskiem Willy Brandt wyemigrowal do
Norwegii 1933. Pracownik prasy socjalistycznej. Korespondent wojenny z
Hiszpanii 1937-1939. W okresie najazdu III Rzeszy na Norwegi służył w
norweskim korpusie pomocniczym (za co otrzymał póńniej obywatelstwo norweskie).
Nastepnie zbiegł do Szwecji. Działacz norweskiego i niemieckiego ruchu oporu 1940-1945.
Attaché ds. prasy norweskiej misji wojskowej w Berlinie 1946-1947.
Ponownie przyjął obywatelstwo niemieckie 1948. Poseł do Bundestagu 1949-1957 i od 1969.
Deputowany do parlamentu (Izby Posłów) Berlina Zachodniego 1950-1957,
i jego przewodniczący 1955-1957. Zastępca 1954-1958 i przewodniczący 1958-1963
zachodnioberlinskiej SPD. Nadburmistrz Berlina Zachodniego 1957-1966.
Wicekanclerz federalny i minister spraw zagranicznych XII.1966-IX.1969.
Kanclerz RFN IX.1969-V.1974.
Propagator polityki pojednania RFN z państwami bloku wschodniego (Ostpolitik).
Podpisał w Polsce w grudniu 1970 układ o normalizacji stosunków na linii Bonn-Warszawa
(uznał granice zachodnie Polski), a wcześniej z ZSRR (sierpien 1970).
Przewodniczący SPD 1964-1987. Nagrodzony pokojową nagroda Nobla w 1971.
Przewodniczący Międzynarodówki Socjalistycznej od listopada 1976.
Przewodniczący Niezależnej Komisji ds. Rozwoju Międzynarodowego od 1980.
Dalsze informacje o Willy'm Brandt'cie otrzymacie państwo w Fundacji kanclerza Willy'ego Brandt'a