Zygmunt Freud
Urodził się w 1856 zmarł w 1939r. Twórca psychoanalizy. Z pochodzenia był Żydem. Freud studiował medycynę w Szkole Medycznej Uniwersytetu Wiedeńskiego. Zainteresowanie neurologią skłoniło Freuda do specjalizowania się w leczeniu zaburzeń nerwicowych. Aby polepszyć swe umiejętności , studiował przez rok u psychiatry Jeana Charcota, który leczył histerię metodą hipnozy. Freud zaczął również współpracować z Josefem Breuerem. W 1893 roku wraz z nim opublikował w 1895 roku Studia nad histerią, opisał tu osiemnaście przypadków chorych, u których występowanie histerii było związane ze wspomnieniami wykorzystania seksualnego w dzieciństwie. Breuer między innymi zwrócił Freudowi uwagę na to, jaką rolę odgrywa niekiedy seksualność w procesie powstawania schorzenia nerwicowego
Książki:
„Objaśnianie marzeń sennych” 1900, ”Psychopatologia życia codziennego”1901, „Trzy rozprawy z teorii seksualnej”, „Wstęp do psychoanalizy”1917, „nowy wstęp do psychoanalizy”, „zarys Psychoanalizy”, „Kultura jako źródło cierpień”
Karen Horney
Urodzona 1885 - 1925 niemiecka psychoanalityk i psychiatra. Ukończyła studia medyczne na Uniwersytecie Berlińskim . Była związana z Berlińskim instytutem psychoanalitycznym. Została poddana psychoanalizie przez Karla Abrahama i Hansa Sachsa, którzy we współczesnej Europie zaliczali się do najwybitniejszych specjalistów w dziedzinie psychoanalizy dydaktycznej. Współzałożycielka Amerykańskiego Instytutu Psychoanalitycznego. Po rozczarowaniu się ortodoksyjną psychoanalizą , wraz z innymi osobami o podobnych poglądach założyła Towarzystwo Rozwoju Psychoanalizy oraz Amerykański Instytut Psychoanalizy gdzie była dziekanem.
Publikacje:
„Autoanaliza”, „Nasze wewnętrzne konflikty”, „Nerwica a rozwój człowieka”, „Neurotyczna osobowość naszych czasów”, „Nowe drogi w psychoanalizie”, „Psychologia kobiety”, „Wykłady ostatnie”
John Bowlby
(ur. 1907, zm. 1990) - brytyjski psychiatra i psychoanalityk. Interesował się rozwojem dzieci, twórca teorii przywiązania. Dokonane w czasie wojny przez Johna Bowlby'ego obserwacje dzieci odłączonych od swych rodziców pozwoliły mu ustalić ponad wszelką wątpliwość rolę urazów środowiskowych jako przyczyny powstawania nerwic i zaburzeń charakteru. Narodziła się jego teoria przywiązani, a stając się odrębną dyscypliną, zawdzięczającą wiele psychoanalizie, ale powiązaną także z teorią systemów, psychologią poznawczą i wnoszącą wiele nowego zarówno do rozwoju terapii rodzinnych i poznawczych, jak i samej psychoanalizy.
Artykuły: “Attachment theory” , “Attachment in children”
Książki- “przywiązanie”
Fritz Perls
(ur.1893, Berlin - zm.1970, Chicago) - psycholog i psychoterapeuta pochodzenia niemieckiego. Po ukończeniu Akademii Medycznej studiował psychologię i prowadził własną psychoanalizę pod kierunkiem Karen Horney, Helene Deitsch i Wilhelma Reich'a. Poznawał również filozofię Wschodu: buddyzm zen i taoizm. Był zafascynowany teatrem. Związał się z The Living Theatre w Nowym Jorku.
Początkowo uprawiał psychoanalizę. Z czasem stworzył własną szkołę terapii - Gestalt. Terapia Gestalt, której był twórcą, wyrosła z osobowości Perlsa, z jego rozległej wiedzy i zainteresowań oraz z buntu wobec psychoanalizy.
Hanna Segal
Urodziła się w1918r w Łodzi w żydowskiej rodzinie mieszczańskiej. Lata młodzieńcze spędziła w Warszawie, rozpoczęła studia na Wydziale Medycyny Akademii Medycznej w Warszawie. Angażowała się w działalność Młodzieżowej Organizacji Polskiej Partii Socjalistycznej. Zaczęła przejawiać zainteresowania psychoanalizą. Wybuch II wojny światowej zastał ją na wakacjach we Francji. Po inwazji III Rzeszy na Francję uciekła do Wielkiej Brytanii. Tam kontynuowała studia medyczne w Edynburgu.
Rozpoczęła własną analizę u Davida Matthewsa związanego z Melanią Klein. Następnie kontynuowała analizę u samej Klein. W 1945 rozpoczęła własną praktykę. W 1949 została członkiem British Psycho - Analitycal Society.
Twórczość:
„MARZENIE SENNE, WYOBRAŹNIA I SZTUKA”, „WPROWADZENIE DO TEORII MELANIE KLEIN”, „Teoria Melanie Klein w praktyce”
John Watson
(ur. 9 stycznia 1878, zm. 25 września 1958) - amerykański psycholog, twórca behawioryzmu.. W 1913 w odczycie Psychologia jak ją widzi behawiorysta, przedstawił własną koncepcję psychologii, która odrzucała analizowanie świadomości i introspekcję, jako metodę subiektywną i nienaukową, skupia się natomiast na zachowaniach oraz czynnikach, które je warunkują - sytuacjach. Odczyt ten traktuje się jako symboliczne narodzenie behawioryzmu.
Uważał, że zachowanie przybiera postać S - R. Gdzie S to bodziec (ang. Stimulus) zaś R to reakcja (ang. Response).
Burrhus Frederic Skinner
(ur. 1904, zm. 18 sierpnia 1990), amerykański psycholog, jeden z twórców i najważniejszych przedstawicieli behawioryzmu, rozwijał teorię warunkowania instrumentalnego. Studia dyplomowe jako specjalizację wybrał język angielski. Chciał zostać pisarzem. Po powrocie do domu i niepowodzeniach pisarskich zrezygnował z wcześniej obranego kierunku. Wstąpił wtedy na Uniwersytet Harvarda, gdzie zajmował się psychologią. Był od wpływem kolegi Freda Kellera oraz wybitnego biologa eksperymentalnego W. Croziera.
Najważniejsze publikacje:
„Zachowanie organizmów”, „Nauka a zachowanie ludzkie”, „Zachowanie słowne”, „Poza wolnością i godnością”, „technika nauczania”
Artykuły w książce- „Zapis kulminacyjny”
Edward C. Tolman
(ur. 14 kwietnia 1886, zm. 19 listopada 1959) - psycholog amerykański, twórca koncepcji behawioryzmu celowościowego (neobehawioryzm).
W 1922 roku wystąpił z najpełniejszą krytyką behawioryzmu J.B. Watsona, ponieważ przeprowadził szereg eksperymentów behawiorystycznych i zauważył ich błędność.
Dzieła:
Purposive behavior in animals and men.
"The determinants of behavior at a choice point".
"Cognitive maps in rats and men"
"Principles of performance"
Abraham Harold Maslow (ur. 1 kwietnia 1908 w Nowym Jorku - zm. 8 czerwca 1970 w Menlo Park), amerykański psycholog, autor teorii hierarchii potrzeb. Jeden z najważniejszych przedstawicieli nurtu psychologii humanistycznej i psychologii transpersonalnej. Wszystkie swe tytuły naukowe uzyskał na Uniwersytecie Wisconsin gdzie przeprowadził badania nad zachowaniem naczelnych. W latach 1937-1951 był profesorem psychologii w Brooklyn College w Nowym Jorku, gdzie poznał Karen Horney, Ericha Fromma, Ruth Benedict i innych
Dzieła-
„Motywacja i osobowość”, „Ku psychologii istnienia”, „Odleglejsze obszary natury ludzkiej”
Carl Ransom Rogers
(ur. 8 stycznia 1902- zm. 4 lutego 1987), amerykański psycholog i psychoterapeuta, jeden z głównych przedstawicieli psychologii humanistycznej, twórca psychoterapii zorientowanej na klienta. Początkowo studiował rolnictwo, potem przez dwa lata uczęszczał do seminarium, by ostatecznie podjąć studia pedagogiczne w Teachers College, gdzie również obronił swoją rozprawę doktorską. Mając 20 lat był delegatem na światową konferencję młodzieży katolickiej w Pekinie. Praktyki pedagogiczne odbył w latach 1927-1928 w Institut for Child Guidane, gdzie zetknął się z psychoterapią. Pierwszą swoją książkę pt. The Clinical Treatment of the Problem Child wydał w 1938 r. podejmując w niej problem terapeutycznej pomocy dziecku w rozumieniu siebie i w samo akceptacji. Pracował też na uniwersytetach w Ohio, Chicago i Wisconsin rozwijając swoją teorię i praktykę terapii niedyrektywnej, a następnie terapii skoncentrowanej na kliencie. Jego oryginalna koncepcja psychoterapii wykrystalizowała się dopiero w latach 1937 - 1941. Po II wojnie światowej C. Rogers przeprowadził się do Chicago, gdzie zaczął prowadzić intensywne nad nią prace badawczo-wdrożeniowe. W 1951 r. wydał książkę pt. Terapia skoncentrowana na kliencie. W 1964 r. podjął się na Western Behavioral Sciences Institute psychologicznych badań nad procesami grupowymi oraz nad kształceniem do samorozwoju; utworzył w 1968 r. Centrum do Badań nad Osobą w La Jolla w Kalifornii. W Polsce znany jest jako najwybitniejszy przedstawiciel psychologii humanistycznej mimo nielicznych przekładów jego książek i artykułów naukowych.
Dzieła:
O stawaniu się osobą
Sposób bycia
Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe
Viktor Frankl
(ur. 26 marca 1905 w Wiedniu, zm. 2 września 1997 w Wiedniu) - psychiatra i psychoterapeuta austriacki, więzień obozów koncentracyjnych, m.in. Auschwitz.
Studiował medycynę w Wiedniu; z początku pozostawał pod wyraźnym wpływem Freuda, potem filozofów egzystencjalnych. Zasady swojej analizy egzystencjalnej i logoterapii opracował przed II wojną światową. Jego podejście określane jest jako trzecia szkoła wiedeńska. W latach 1942-1945 był więźniem obozów koncentracyjnych w Teresinie, Auschwitz i Dachau.
Wybrane prace:
Człowiek w poszukiwaniu sensu (Man's Search for Meaning);
Człowiek cierpiący (Homo patiens);
Psycholog w obozie koncentracyjnym;
Nieuświadomiony Bóg;
Ronald David Laing
(ur. 7 października 1927 w Glasgow (Szkocja), zm. 23 sierpnia 1989 w Saint-Tropez, Francja). Szkocki psychiatra, który opisał chorobę psychiczną, a w szczególności psychozę.
Laing jest znany jako twórca teorii przyczyn zaburzeń umysłowych. Jego teoria schizogenicznych rodziców wyłączyła go z nurtu psychiatrii w jego czasach. Często był łączony z myślą ruchu antypsychiatrycznego, chociaż sam sprzeciwiał się takiemu określeniu.
Książki:
Polityka doświadczenia. Rajski ptak
Ja i inni. Relacje a zaburzenia
Podzielone ja
Zdrowie, szaleństwo i rodzina. Rodziny schizofreników
Virginia Satir
(1916-1988) - amerykańska psychoterapeutka.
Książki:
Rodzina. Tu powstaje człowiek.
Terapia rodziny