Politechnika Koszalińska
W. B. i Ś.
rok II semestr III
ĆWICZENIE NR 3
Temat ćwiczenia: Wyznaczenie powierzchni działki budowlanej
Metodą graficzną (działka nr 65).
Data wykonania: 03.11.2003 Wykonał:
Data oddania: 17.11.2003 Łukasz Bury
gr: 2,1 B lab. 1
Prowadzący: mgr Zofia Laskowska
I. Część teoretyczna.
Warstwice - są to linie krzywe łączące punkty terenu jednakowej wysokości nad płaszczyzną odniesienia. Warstwice otrzymamy przecinając teren szeregiem płaszczyzn poziomych poprowadzonych w różnych pionowych odstępach od siebie. Rzuty prostokątne tych linii na płaszczyznę poziomą tworzą mapę warstwicową terenu. Odległość między sąsiednimi poziomymi płaszczyznami tnącymi są zawsze jednakowe. Odległości te bnazywa się cięciem warstwicowym, a liczbę oznaczającą wysokość danej warstwicy nad poziomem odniesienia cechą warstwicy.
Interpolacja warstwic jest to wyznaczanie punktów przecięcia się warstwic z kierunkami spadków terenu, określonymi przez łączące pomierzone w terenie punkty wysokościowe.
Sposoby interpolacji warstwic:
-rachunkowy
-graficzny ( linii równoległych)
-mechaniczny, za pomocą specjalnych przyrządów
Najczęściej stosowanym w praktyce jest graficzny sposób interpolacji. Wykorzystywana jest tu właściwość linii równoległych, ułożonych pod odpowiednim kątem w stosunku do odcinka, dla którego przeprowadzamy interpolacje. Linie te dzielą ów odcinek we właściwych proporcjach. Można to wykonać przy użyciu linijki i ekierki lub kalki, co jest najbardziej popularne.
Na kawałku kalki wykreśla się w jednakowych odstępach układ linii równoległych. Linie te należy opisać tak jak warstwice danego odcinka na mapie. W celu wykonania interpolacji przykładamy kalkę nad pierwszym punktem odcinka w ten sposób , aby wysokość punktu była zgodna z opisem linii na kalce. Przekłuwamy szpilką kalkę w tym punkcie i obracamy ją tak, aby linia opisana zgodnie z wysokością drugiego punktu odcinka przeszła przez ten punkt. W momencie gdy kalka jest właściwie ułożona nad interpolowanym odcinkiem, nakłuwamy punkty warstwic. W wyniku przeprowadzonej interpolacji otrzymujemy punkty leżące na warstwicach - mające wysokości warstwic. Łącząc punkty o jednakowych wysokościach rysujemy warstwice.
II. Część praktyczna.
1. Rozmieszczenie odcinków kontrolnych na mapie.
Pomiary: a1, a2, a3 a1 = 50,3 m b1 = 50 m
b1, b2, b3 a2 = 49,9 m b2 = 50 m
a3 = 50,3 m b3 = 49,7 m
ar, br - teoretyczna długość boków siatki kwadratów
ar = 50m br = 50m
p - współczynnik deformacji liniowej podłużnej
q- współczynnik deformacji liniowej poprzecznej
k- współczynnik deformacji liniowej w dowolnym kierunku
ΔX = 44,3m
ΔY = 36 m
s- współczynnik deformacji mapy dla powierzchni
Długość odcinka po uwzględnieniu deformacji DRZ
DG - długość określania graficznie
Pole powierzchni po uwzględnieniu deformacji PPZ
PG - pole powierzchni obliczone metodą graficzną
Metoda graficzna
wynik końcowy:
IV