U Jej stóp wąż i jabłko

Na obrazach i figurach artyści ukazują nam różne przywileje Matki Bożej. Wśród tych przywilejów duże zainteresowanie budzi Jej niepokalane poczęcie. Już w wieku II św. Ireneusz nazwał Maryje Nowa Ewa, a od w. XV Kościół w swojej liturgii pouczał, że "Bóg zachował swemu Synowi godne mieszkanie przez niepokalane poczęcie Dziewicy Maryi". Tę prawdę artyści przedstawiali począwszy od w. XIV (np. Sogliani, Signorelli, Botticelli). W wieku XVI wielki malarz Murillo przedstawiał Maryję niepokalanie poczęta jako Dziewicę, która stoi na globie ziemskim lub w obłokach z koroną z gwiazd dwunastu na głowie i z księżycem u stóp. Rogi księżyca oznaczają zmienność i niestałość spraw ziemskich, z których Maryja zrezygnowała poświęcając się całkowicie Bogu. Na obrazach przedstawiających Niepokalanie Poczęta spotykamy również węża z jabłkiem. Jabłko w paszczy węża symbolizuje upadek pierwszych rodziców Adama i Ewy. Maryja depcze węża-szatana według słów Pisma Świętego (por. Rdz 3, 15), gdyż jest Matka Zbawiciela, który ustrzegł Ja od wszelkiej zmazy grzechu pierworodnego.