Filozofia wiekow średnich.
Różne dogmaty i prawdy wiary wyjaśniano drogą poszukiwań rozumowych.
W ten sposób narodziła się nauka zwana scholastyką. Wybitnymi przedstawicielami tej nauki byli Albert Wielki, św. Tomasz z Akwinu, św. Augustyn i św. Franciszek z Asyżu.
Św. Augustyn twierdził, że celem człowieka jest poznanie Boga i swojej duszy, a ponieważ dusza jest obrazem Boga i nosi w sobie Jego idee, poznanie prawdy i Boga może dokonywać się we wnętrzu człowieka.Człowiek może znaleźć prawdziwe szczęście jedynie w Bogu. Los ludzi zależy od łaski Boga i On decyduje, komu będzie dane szczęście poznania duszy i Bożej ekonomii. Zdobycie owej łaski może ułatwić Kościół. W poglądach filozofa wyraźnym miernikiem wielkości człowieka są jego wartości wewnętrzne.
Św. Tomasz uznał za konieczność doskonalenia się wewnętrznego, hamowania pożądań, zwłaszcza cielesnych. Człowiek przestrzegający norm etyki, prawa i sprawiedliwości jest nie tylko dobrym chrześcijaninem, ale i wartościową jednostką w społeczeństwie.
Św. Franciszek zapoczątkował wielki ruch odnowy moralnej w świecie pełnym okrucieństwa. Stworzył program okrucieństwa. Stworzył program wiary radosnej, płynącej z wszechogarniającej miłości do świata i stworzenia, nakazywał miłosierdzie, ubóstwo i braterstwo