Azymut to kąt zawarty między północną częścią południka odniesienia, a danym kierunkiem poziomym. Wartość azymutu liczy się zgodnie z ruchem wskazówek zegara i wyraża w mierze kątowej. Azymut może służyć do orientacji w terenie i do orientowania pomiarów geodezyjnych.

Kąt poziomy - w geodezji, kąt dwuścienny zawarty między dwiema płaszczyznami pionowymi przechodzącymi przez punkty terenowe. Kąt poziomy nie podlega bezpośredniemu pomiarowi w terenie. Pomiarem objęte są kierunki poziome, których różnica daje wartość kąta poziomego. Kierunki mogą być mierzone z użyciem teodolitów lub tachimetrów.

Kąt pionowy - w geodezji, kąt zawarty w płaszczyznie pionowej między kierunkiem odniesienia, a kierunkiem na dany punkt terenowy. Jeżeli kierunkiem odniesienia jest poziom, kąt pionowy wyznaczony w jego oparciu nazywa się kątem pochylenia. Jeżeli zaś kierunkiem odniesienia jest zenit, kąt pionowy wyznaczony w jego oparciu nazywa się kątem zenitalnym. Mierzony teodolitem lub tachimetrem.

Zenit w astronomii - punkt na niebie dokładnie ponad pozycją obserwatora. Jest jednym z dwóch miejsc przecięcia lokalnej osi pionu ze sferą niebieską. Drugim punktem przecięcia, przeciwległym do zenitu, czyli znajdującym się pod obserwatorem, jest nadir.