ROPRAWKA

Czy „Tango” Sławomira Mrożka można nazwać dramatem narodowym? Skonfrontuj swoją tezę z innymi tekstami kultury.

Dramat narodowy to gatunek dramatu, który tematyką nawiązuje do spraw narodowych. Często ocenia sytuację kraju oraz postawy społeczeństwa. Jego celem jest uświadomienie (w tym przypadku) Polakom ich bierności, braku zaangażowania w sprawy kraju oraz braku współpracy między poszczególnymi grupami społecznymi.
„Tango” Stanisława Mrożka można nazwać dramatem narodowym. Wprawdzie jest to głównie dramat rodzinny i polityczny, lecz można doszukiwać się w nim innych sensów oraz nowych znaczeń. Dramat jest obrazem moralnej degradacji społeczeństwa, które biernie patrzy i podporządkowuje się wpływom władzy totalitarnej. Rodzina ponosi klęskę ze względu na różnicę pokoleń, która w tym utworze jest zaburzona. To młodzież (Artur) próbuje nadać wartości tej rodzinie, a jego rodzice to pokolenie wolnych, wyzwolonych artystów nie zważających na tradycję. Wszyscy ulegają sile fizycznej bezwzględnego osiłka Edka. Dzieje się tak dlatego, iż zawierzają się wolności, nowoczesności i nie uwzględniają w życiu prawie żadnych zasad.
Stomil powtarza jedynie, że „tylko bunt miał (…) wartość”. Można tu także dostrzec ocenę sytuacji kraju poddanego obcym rządom – wszyscy walczą i krzyczą hasła, bo „poprzez negację wszystkiego” torują „drogę przyszłości” i nowoczesności.
Bez wątpienia „Wesele” Stanisława Wyspiańskiego zalicza się do dramatów narodowych, ponieważ autor dokonuje gorzkiej diagnozy ówczesnego społeczeństwa. Ukazuje wewnętrzne rozbicie narodu oraz jego podziały na inteligencję i chłopów. Ci pierwsi boją się drugich, ich tężyzny fizycznej oraz mocy sprawczej. Z zupełnie innej perspektywy patrzą chłopi – szukają przywódcy wśród panów i są gotowi do walki narodowowyzwoleńczej.
Według Wyspiańskiego Polacy są nieodpowiedzialni (zgubienie złotego rogu) oraz nie są gotowi do wspólnej, zjednoczonej walki o niepodległość kraju.
„Wesele” w reżyserii Wojciecha Smarzowskiego również jest doskonałym przykładem dramatu narodu Polskiego i jego wad. Film pokazuje pazerność Polaków, która rujnuje życie pewnej rodziny. Akcja rozgrywa się na wsi, gdzie żyje się głównie na pokaz, jedni wyśmiewają się z drugich, a plotki są tu na porządku dziennym. Natomiast nieślubne dziecko to hańba oraz powód do rychłego ślubu i wyjazdu. Główni bohaterowie i ich rodzice próbują dostosowywać się do pewnych stereotypów kreowanych przez media oraz kulturę. Film zwraca jednocześnie uwagę na bolesne skutki pazerności, czyli zrujnowania swojego życia w jedną, rozpustną, weselną noc (ojciec panny młodej).
Polskie dramaty narodowe przede wszystkim podejmują problemy takie jak : bierność narodu („Tango”), nieodpowiedzialność („Wesele”) oraz chęć zaoszczędzenia i wzbogacenia się ( film „Wesele”). Stanowią one również swoiste diagnozy społeczeństwa z danych epok i utrwalają historię. W większości jednocześnie przestrzegają przed wymienionym postępowaniem.