Proponuję zmianę tematu pozostawiając sens: Oddziaływanie reklamy na konsumentów

Plan I Rozdziału

ROZDZIAŁ I

REKLAMA – HISTORIA I PODSTAWOWE POJĘCIA

1. Pojęcia reklamy i jej rozwój reklamy na przestrzeni wieków

Etymologia terminu reklama wywodzi się od łacińskich słów: clamo, clamare, które oznaczają: "krzyczeć", "głośno wołać", "przywoływać", a także "wyraźnie wskazywać" - "świadczyć". Pierwotnie pojęcia te odnosiły się do sposobu przywoływania klienta do "kramu", czy warsztatu. Obecnie reklama ma znacznie szersze znaczenie i swoim zasięgiem obejmuje wiele dyscyplin życia, zarówno gospodarczego, jak i społeczno-politycznego - pełniąc funkcję komunikowania.

Reklama to rozpowszechnianie pewnych informacji za pomocą np. napisów, plansz (plakaty, tablice), ogłoszeń w środkach masowego przekazu. Reklama najczęściej wykorzystywana jest w celu zwiększenia sprzedaży, wykreowania popytu na nowe towary, przekazania konsumentom informacji o dokonanych przez producenta zmianach w swoim wyrobie, kształtowania pozytywnego wizerunku firmy w oczach opinii publicznej. Wyróżnia się reklamę nakłaniającą do zakupu produktu oraz informującą o produkcie czy jakimś wydarzeniu (np. kulturalnym, sportowym). Popularną formą reklamy jest sponsorowanie - finansowe wsparcie przez firmy imprez, organizacji lub osób w sferze rozrywki, sportu, kultury itp. Reklamę uznaje się za najważniejsze narzędzie promocji.

Reklama nie powstała z niczego i nigdy nie działała w próżni.
- z rozwojem handlu i wymiany towarowej;

- z powstawaniem i rozwojem różnych środków komunikowania masowego;

- z doskonaleniem metod i technik perswazji

Rozwój handlu i wymiany towarowej wymusił powstanie reklamy. W miarę rozwoju rynku rozwijała się także i ona. Jednocześnie rozwój i doskonalenie reklamy wspomagały rozwój handlu i wymiany towarowej. Pomiędzy rynkiem i reklamą istnieje więc sprzężenie zwrotne.

W miarę powstawania i rozwoju prasy, książek, radia, telewizji rozwijała się i udoskonalała reklama. Funkcjonowanie reklamy, a zwłaszcza pieniądze, które można dzięki niej zarobić, wspomagały techniczny i ekonomiczny rozwój środków masowego komunikowania. Pomiędzy mediami i reklamą istnieje więc sprzężenie zwrotne.
Żeby reklama była skuteczna, potrzebne były skuteczne metody przekonywania. Reklama rozwijała się więc dzięki rozwojowi metod i technik perswazji. Zdobycze reklamy wzbogacały wiedzę o skutecznym przekonywaniu. Pomiędzy rozwojem reklamy i rozwojem technik perswazyjnych istnieje więc sprzężenie zwrotne.

Najstarsze zachowane ogłoszenia reklamowe to babilońskie tabliczki gliniane z ok. 3000 roku p.n.e - zachwalające usługi pisarza, szewca i sprzedawcy maści leczniczych. W ruinach Teb odnaleziono natomiast papirus, oferujący nagrodę za odnalezienie zbiegłego niewolnika. Najwięcej jednak zabytków reklamowych - malowideł, tablic i rzeźb - odnaleziono w Grecji, Rzymie, a zwłaszcza w Pompejach; na murach tego miasta zachowało się kilka tysięcy rysunków, rzeźb i napisów - w tym ogłoszeń, zawiadomień i szyldow.
Pompejańskie rzeźbione i malowane szyldy - zwłaszcza z tak zwanej ulicy Obfitości - są nie tylko cenne dla badacza reklamy, lecz także stanowią ciekawe źródło wiedzy o życiu miasta (Aries, Duby 1999). Kupcy umieszczali na nich sceny z życia. Na szyldzie sklepu Pod Dwiema Małpami i Ślimakiem (dziś w Muzeum Archeologicznym w Ostii) widać dwie sprzedawczynie handlujące dziczyzną i ślimakami oraz trzech kupujących klientów. Na szyldzie domu Pod Siostrami (dziś w Muzeum w Berlinie) starsza kobieta w obszernych szatach pilnuje trzech młodych piękności, prezentujących klientowi swe wdzięki. Malowany szyld sklepu folusznika Werekundusa (do zobaczenia w samych Pompejach na ulicy Obfitości) pokazuje cały proces przygotowywania płótna. Można tam też zobaczyć samego Werekundusa, z dumą prezentującego klientom nowiutką sztukę płótna. Co zabawne, jakiś ówczesny "graficiarz" domalował na szyldzie sklepu hasło polityczne - zapewne bez zgody samego folusznika...

Reklama - w bardzo prymitywnej, pierwotnej formie - pojawiła się wraz z rynkiem. Ktoś, kto wypiekał dobre bułki w ilości większej, niż dla własnej rodziny, chciał te bułki sprzedać. Wysyłał więc na targ niewolnika, by ten donośnym krzykiem obwieścił, że są na sprzedaż dobre bułki. Jeszcze częściej sam szedł na targ - wzywał do kupienia bułek - i zaraz sprzedawał je chętnym. Tak powstała pierwsza forma reklamy - reklama targowa, wykrzykiwana w zgiełku ludzkiego zbiorowiska, w miejscu, gdzie różni ludzie zbierali się, żeby wymieniać się towarami. Zatem na powstanie reklamy wpłynął rozwój ośrodków miejskich i organizacji państwowych; wynalazek pieniądza; wymiana handlowa i konkurencja.

Oprócz reklamy targowej, starożytni używali ogłoszeń i afiszy, (dipinti – w Rzymie afisze malowane na murach miasta czerwoną lub czarną farbą) malowanych na papirusach i na murach miast, rytych na kamiennych i glinianych tablicach. Ponieważ niewielu ludzi umiało czytać, wiele komunikatów reklamowych miało charakter obrazkowy. Archeolodzy odkryli wiele takich znaków, najsłynniejsze w ruinach starożytnego Rzymu i Pompei. Na przykład jedna z reklam odkryta w Rzymie oferowała posiadłości do wynajęcia, inna natomiast, namalowana na ścianie w Pompejach, zwracała uwagę podróżnych na karczmę położoną w innym mieście.

Rysunek 1. Przykłady szyldów zdobiących karczmy w starożytnych Pompejach

Człowiek na księżycu	Byk i gęba	Trzy wiewiórki

Reklamowano przede wszystkim żywność, wino i usługi. Wiele starożytnych reklam dotyczyło też "towarów luksusowych" - pachnideł, bursztynu, purpury, a także medykamentów. Reklamowano wynajem lokali, walki gladiatorów, przedstawienia teatralne i polityków.

Rozwój wczesnej reklamy związany był mocno z życiem starożytnego państwa - miasta. Reklama rozwijała się jednocześnie nie tylko z handlem, lecz także z życiem politycznym. Rozwój retoryki - sztuki przekonywania - służył zarówno reklamie handlowej, jak propagandzie politycznej.

Wiele wskazuje na to, że starożytni zdawali sobie sprawę, że propaganda polityczna i reklama nie zawsze mówią całą prawdę. To starożytni Rzymianie wymyślili zasadę caveat emptor ( niech się strzeże nabywca), wskazującą, że sprzedawca nie ponosi odpowiedzialności za łatwowierność kupującego.

W pismach Lukiana z Samosaty znajduje się wzmianka o Aleksandrze Paflagończyku (ok. 150 roku n.e.), który oferował własnego wyrobu maść leczniczą z koziego tłuszczu, zwaną cytnis - i w celu jej rozreklamowania założył biuro handlowe. Można - trochę na wyrost - powiedzieć, że w ten sposób powstała pierwsza w dziejach agencja reklamowa.

Średniowiecze to okres wyłaniania się w Europie nowych organizmów państwowych i fundowania nowych miast, powstawania cechów i organizacji handlowych; lecz także czasy wojen, epidemii, kryzysów gospodarczych. Czasy te nie sprzyjały więc rozwojowi reklamy.
Wciąż niewielu ludzi umiało czytać - dominowała więc reklama targowa, ogłaszanie usług i towarów krzykiem. Pojawiły się godła tzw. gmerki – symbole cechów wywieszane na domach rzemieślników, wykonane z metalu i przytwierdzane prostopadle do ściany. Dużą rolę reklamową miały szyldy oraz ręcznie malowane ogłoszenia i plakaty. Plakaty i ogłoszenia umieszczano przede wszystkim w miejscach, gdzie zbierali się ludzie. Rolę billboardów - wielkich tablic reklamowych - pełniły więc bramy kościołów.
Reklamowano przede wszystkim żywność, usługi, wyroby codziennego użytku, a także misteria, spektakle wędrownych artystów i bractwa kościelne.

Zachowało się stosunkowo niewiele średniowiecznych zabytków reklamowych. Na obrazach i rycinach średniowiecznych można zobaczyć, że ówczesne miasta pełne były szyldów i godeł. Rzeźbione średniowieczne szyldy zachowały się do dziś w wielu miastach Europy. Zachowało się także nieco ogłoszeń i napisów na drzwiach kościołów. Jednak najstarszy zachowany plakat reklamowy - zamówiony przez biskupa Paryża i obwieszczający o wystawieniu misteruium na placu Notre Dame - pochodzi dopiero z 1482 roku.

Przełomem w rozwoju nowoczesnej reklamy było wynalezienie druku przez Johannesa Gutenberga w 1456 roku. Odtąd reklamie nie musiało już wystarczać umieszczanie ogłoszeń tam, gdzie gromadzą się ludzie. Mogła być powielana w większej liczbie egzemplarzy i docierać do indywidualnych odbiorców poza placem targowym i ulicą.
Pierwsze drukowane reklamy dotyczyły druków i książek - bo to drukarze mieli najwcześniej dostęp do reklamy drukowanej. Wynalazek druku umożliwił powielanie plakatów i afiszy.

Do pierwszych, bardzo jeszcze prymitywnych gazet (tzw. prymitywów prasowych), drukowanych na polecenie dostojników kościelnych i państwowych, zaczęto dołącząc kartki z informacjami handlowymi. Drukiem wydawano także listy kupieckie. Pojawiła się zatem pierwsza reklama prasowa. Najlepiej rozwijała się w Anglii, Francji, Holandii i Niemczech.
Całe następne stulecia - aż do wynalazku radia i telewizji - miały stać pod znakiem reklamy drukowanej. Nie tylko jednak wynalazek druku sprzyjał dalszemu rozwojowi reklamy. Przyczyniło się do niego uruchomienie i upowszechnienie poczty; budowa dróg i w związku z tym ułatwienie podróżowania; podróże zamorskie i podbijanie nowych lądów; pojawianie się nowych surowców i produkcja nowych towarów; powstawanie międzynarodowych organizacji kupieckich i domów handlowych. Wszystko to wpłynęło na intensywny rozwój handlu w następnych stuleciach - a co za tym idzie, na zwiększenie roli informacji handlowej i reklamy.

Wciąż duża była rola reklamy targowej; ta jednak już nie wystarczała.
Od końca XVI wieku w miastach europejskich (zwłaszcza w Wielkiej Brytanii, Holandii i Francji) działały kantory adresowe - biura, gdzie zainteresowani mogli zarówno upowszechniać informacje o towarach i usługach, jakie mają do zaoferowania, jak i otrzymać informacje o tym, co jest do kupienia - w formie spisów ogłoszeń i ulotek. Biura adresowe szybko zaczęły wydawać własne, regularne gazetki reklamowe. Pierwsza gazeta ogłoszeniowa powstała we Francji w 1633 roku, lecz w ciągu XVII I XVII wieku prasa reklamowa rozprzestrzeniła się w całej Europie.

W Polsce pierwsze gazety ogłoszeniowe pojawiły się dopiero w połowie XVII wieku. Były to Warszawskie Ekstraordynaryjne Tygodniowe Wiadomości, wydawane w roku 1762 przez Michała Grolla oraz Krakowskie Kointelligencyje y Wiadomości. Tak dla łatwiejszego sposobu w rządach publicznych, handlu y żywności, jako też kunsztów i nauk podane, wydawane od roku 1768 przez Bogumiła Hebolda i Dawida Gesinga.

Podczas gdy gazety reklamowe znakomicie rozwijały się w całej niemal Europie, prasa informacyjna z początku niechętnie zamieszczała ogłoszenia reklamowe. Jeśli już to robiła, miały one niewielki format i skromną szatę graficzną. Reklama nie stanowiła podstawy finansowej dla prasy informacyjnej, ani nawet ważnego źródła jej dochodów.
Najstarsze znane ogłoszenia prasowe pochodzą z Anglii z 1625 roku (Mercurius Britannicus, 1 lutego 1625) i z Francji (Journal de la Cour, 1730). W Polsce najwcześniejsze reklamy w prasie periodycznej ukazywały się w w XVIII wieku Poczcie Królewieckiej i w Nowinach Polskich. Były to reklamy książek. Jednak uświadomienie sobie roli reklamy dla prasy informacyjnej nastąpiło dopiero w XIX wieku.

W XVII i XVII wieku znakomicie rozwijał się plakat i afisz reklamowy. Ówczesne miasta były tak obwieszone afiszami, że w 1653 roku we Francji zakazano rozwieszania plakatów w miastach - pod karą śmierci! W Anglii król Karol II nakazał, by żaden znak nie był rozwieszony przez ulicę, zabierając powietrze i światło niebieskie.
Ciekawą i nowatorską formą reklamy stały się w XVII wieku wizytówki reklamowe - rozdawane w sklepach i firmach handlowych niewielkie "foldery", mające na jednej stronie nazwę i adres firmy, na drugiej zaś - obrazek reklamowy, niekiedy z krótkim hasłem i wierszykiem. Wizytówki te, często zdobione przez wybitnych artystów i sprytnie układane przez kupców w serie, były przedmiotem wymiany i kolekcjonowania - trochę tak, jak dzisiejsze "pokemony" lub obrazki, dołączane do gumy do żucia...

Ktokolwiek odwiedziłby osiemnasto- i dziewiętnastowieczne europejskie miasta, zauważyłby także mnogość ulicznych reklam "wędrujących" - umieszczanych na specjalnych wózkach, na tablicach przyczepionych do pleców wynajętych ludzi, na specjalnych reklamowych kapeluszach itp.

Reklamowano głównie odzież, żywność, usługi, wydawnictwa, dobra ziemskie, spektakle, pokazy osobliwości, wina, kawę, herbatę i tytoń. Wieki XVII i XVII to okres ogromnego rozprzestrzenienia się reklam medykamentów i lekarzy. W XVIII wieku pojawiły się też ogłoszenia matrymonialne i towarzyskie.

Pierwsza amerykańska reklama prasowa (w Boston News Letter, 8 maja 1704) zachwalała nowy transport niewolników. Strach pomyśleć, ale ogłoszenia o niewolnikach pojawiały się również w Europie!

W XIX wieku pojawiła się reklama masowa, skierowana do wielkich grup odbiorców. Umasowienie reklamy związane było z pojawieniem się prasy masowej - taniej, drukowanej już nie w dziesiątkach, lecz w setkach tysięcy egzemplarzy. Na pojawienie się prasy masowej i masowej reklamy wpłynęły gwałtowne przemiany społeczne, jakie zaszły w dziewiętnastowiecznej Europie. Rozwojowi prasy sprzyjały: urbanizacja i migracja do miast; wzrost liczebny klasy robotniczej - i zwiększanie jej dochodów, skracanie natomiast czasu pracy; upowszechnienie się wykształcenia podstawowego, a co za tym idzie - umiejętności czytania; gwałtowny rozwój łączności (telegraf!) oraz techniki drukarskiej (parowa maszyna drukarska, dagerotyp, heliograwiura, maszyna rotacyjna). Dzięki wynalazkom technicznym można już było drukować prasę w wielkich nakładach, dzięki zwiększaniu dochodów i ilości wolnego czasu robotników - znaleźli się dla tej prasy czytelnicy. Ale żeby chcieli oni kupować gazety, gazety te musiały być tanie. Rozwiązaniem było utrzymywanie niskiej ceny egzemplarza, i czerpanie dochodów nie tylko ze sprzedaży nakładu, lecz także ze sprzedaży powierzchni reklamowej.

Rozwijała się zresztą nie tylko technika drukarska, lecz także produkcja innych dóbr powszechnego użytku - pojawiły się towary masowe, które trzeba było przecież reklamować.
Reklamy stały się więc podstawą ekonomiczną istnienia prasy. Pojawiła się tak zwana prasa dwunożna - czerpiąca część dochodów ze sprzedaży nakładu, część natomiast - z reklam.
Pierwszą gazetą dwunożną w Europie była La Presse (Francja, 1836). Ogłoszenia w tej gazecie były jeszcze skromne, niewielkie i pozbawione ilustracji. Największe dziewiętnastowieczne gazety masowe, utrzymujące się z reklam, to francuskie Le Petit Journal i Le Petit Parisien, angielskie Times, Daily Telegraph, Daily Mail, amerykańskie New York Sun, The Evening World i Sunday World. Na łamach tych gazet dokonywało się doskonalenie formy i treści reklam prasowych - od suchych, rzeczowych informacji kupieckich, do ozdobnych, ilustrowanych, pomysłowych inseratów. W Polsce przejście do "dwunożności" prasy nastąpiło w drugiej połowie XIX wieku. Dochody z reklam rzadko jednak sięgały połowy dochodów pisma; utrzymywały się na poziomie 30 - 40 procent. Prawdziwy rozwój prasy dwunożnej w Polsce nastąpił dopiero w dwudziestoleciu międzywojennym.

W miarę, jak reklamy stawały się coraz ważniejszym elementem rzeczywistości medialnej, coraz wyraźniejsza stawała się potrzeba ich fachowego opracowywania, a także pośrednictwa w pozyskiwaniu dla reklam miejsca w gazetach. Zaczęły się więc rozwijać agencje reklamowe. Pierwszą nowożytną agencję reklamową założył w Anglii jeszcze w 1786 roku niejaki William Tyler; umieszczał w prasie inseraty za prowizję w wysokości 6 pensów od szylinga. Pierwszy reklamowy biznes zajmujący się nie tylko odsprzedażą powierzchni, lecz także przygotowaniem ogłoszeń, założyli Amerykanie. Agencja ta, założona przez Volneya B.Palmera w Filadelfii w 1841 roku i odkupiona przez N.W. Ayer & Son w 1869, istnieje do dziś i jest najstarszą działającą firmą reklamową na świecie.

1. Rodzaje i zadania reklamy

Wyróżniamy wiele rodzajów reklam. Z punktu widzenia celów strategicznych przedsiębiorstwa wyróżnia się następujące reklamy:

• reklama informacyjna, zwracająca uwagę na korzyści, jakie osiągną nabywcy kupując reklamowany produkt lub usługę;

• reklama przypominająca, o istnieniu produktu i jego wzmocnionych korzyściach;

• reklama wspierająca, stosowana dla przedstawienia punktu widzenia w sprawach kontrowersyjnych dla środowiska nabywców i zweryfikowania niewłaściwego odbioru działań przedsiębiorstwa;

• reklama osłonowa, wykorzystująca sprawdzoną markę pewnych produktów do wprowadzenia na rynek nowych wyrobów, tej samej marki, dla przeniesienia przez nabywców postrzeganych wartości marki na nowe produkty;

• reklama ukierunkowana, kierująca nabywców do miejsc sprzedaży, w których znajduje się oferowany produkt lub usługa,

• reklama profesjonalna, skierowana do ludzi wolnych zawodów (adwokaci, lekarze, doradcy finansowi itp.)

• reklama porównawcza, służąca do porównywania cech i walorów własnych produktów z innymi wyrobami,

• reklama konkurencyjna, wykazująca wyróżniające się walory produktu spośród wyrobów konkurentów;

• reklama firmy, bezpośrednio powiązana z public relations, której celem jest poinformowanie klientów, udziałowców, pracowników i społeczność lokalną o działaniach podejmowanych przez firmę dla przyjaznego ułożenia stosunków z otoczeniem;

• reklama agresywna, zmierzająca do wywarcia niezwykle silnego wrażenia dla skłonienia nabywców do szybkiego działania;

• reklama prestiżowa, podkreślająca szczególne znaczenie produktów oraz ich unikalność z przeznaczeniem dla najbardziej wybrednych nabywców;

• reklama defensywna, mająca na celu przeciwstawienie się reklamie konkurentów.

Stosowana jest także: reklama finansowa, prowadzona przez instytucje finansowe (banki, agencje ubezpieczeniowe, fundusze powiernicze) mająca na celu promowanie nowych ofert i zdobywanie nowych rynków finansowych oraz reklama charytatywna, stosowana najczęściej przez rząd, instytucje opiekuńcze i media dla wspierania działań związanych ze zbieraniem pieniędzy czy darów na cele popierane przez społeczeństwo.

Pod względem adresatów wyróżnia się:

1. reklamę konsumencką, kierowaną bezpośrednio do końcowych nabywców towarów i usług,

2. reklamę przemysłową, adresowaną do firm produkcyjnych i odbiorców hurtowych oraz detalicznych,

3. reklamę detalistów, stosowaną w miejscach detalicznej sprzedaży,

4. reklamę instytucjonalną, skierowaną do instytucji społecznych, administracyjnych itp.

1. Środki przekazu reklamowego

Środki przekazu reklamy- to narzędzia służące do masowego komunikowania się w celu dostarczenia informacji reklamowych do bardzo licznych i zróżnicowanych odbiorców. Odbiorca to podmiot, który oczekuje aby przekaz reklamowy był we właściwy sposób do niego skierowany. Narzędzia które są do tego wykorzystywane tzw. media reklamy, to kanały komunikacyjne, które mają podobny charakter i sposób oddziaływania na odbiorcę.

• prasa:

  • czasopisma,

  • prasa codzienna

• radio,

• telewizja,

• media bezpośrednie,

• publikacje zwarte,

• internet,

• kino

• inne media (telefon, opakowania, imprezy targowe).

Są to kanały komunikacyjne których celem jest dotarcie do grupy odbiorców w określonym czasie i z pożądaną częstotliwością za pomocą przekazów reklamowych. Każdemu z tych mediów przypisana jest określona grupa odbiorców.

Prasa to medium, które pod względem wydatków na reklamę formułuje się na drugim miejscu, zaraz po telewizji. Zaliczyć do niej możemy:

• czasopisma

• prasę codzienną.

Zalety:

• gazety charakteryzuje duże grono raczej wykształconych czytelników.

• pozwala zamieszczać dużą liczbę informacji przy niskich kosztach opracowywania i emisji przekazów.

• gazety są aktualne i łatwo docierają do czytelników.

• Stwarzają możliwość umieszczania kuponów, ulotek, folderów, a także dają możliwość dowolnego kształtowania wielkości przekazu.

• opisują produkt i jego cechy, bez obaw, że odbiorca nie nadąży ich odebrać.

Wady:

• duża liczba ogłoszeń powoduje, że niewiele reklam zostaje przeczytana.

• brak natarczywości przyczynia się do tego, że czytelnik widząc kolejną stronę z reklamami, przewraca ją nie zwracają na nią najmniejszej uwagi

• mało atrakcyjna forma przekazu jaką jest słaba jakość wydruku, brak kolorów czy kiepska jakość papierów.

• całkowity nakład gazet jest niski w stosunku do całej liczby ludności.

• zagrożeniem prasy jest telewizja, radio i internet, gdyż ludzie preferują wygodniejszą formę mediów

Radio to kolejne z mediów, często uważane za medium wspomagające kampanie w telewizji i w parsie. Postało zdecydowanie wcześniej od telewizji, jednak jest przez nią wypierane i traci na swojej popularności w stosunku do niej.

Zalety:

• niewielkie koszty dotarcia do odbiorcy,

• szybkość i łatwość emisji.

• poprzez radio możemy dokonujemy większej selekcji wąskich grup docelowych.

• charakteryzuje się niskimi kosztami dotarcia i produkcji.

• jest to medium ruchome, często towarzyszy ludziom poruszającym się samochodem. (przyciąga uwagę słuchacza w godzinach rannych)

• towarzyszy mu przekaz emocjonalny, gdyż słowo mówione ma większą siłę przekonywania niż słowo pisane, co może powodować nawiązywanie więzi emocjonalnych i pobudzać w ten sposób wyobraźnię słuchacza.

Wady:

• brak obrazu powoduje słabnięcie siły przekazu

• odbiorcy bardziej skupiają się na dźwiękach tj. na muzyce, niż na blokach reklamowych.

• z powodu niskiej liczby słuchaczy konieczna jest duża liczba powtórzeń reklamy, aby uzyskać lepszy zasięg i częstotliwość kontaktu.

To jedna z najpopularniejszych form reklamy, zwłaszcza w naszym kraju. Jest ona bezsprzecznie najpotężniejszym medium reklamowym. Wydatki firm na to medium stale rosną. Telewizja ma największy wpływ na społeczeństwo, docierając do największej jego części.

Zalety:

• charakteryzuje się największą atrakcyjnością przekazu, co spowodowane jest występowaniem obrazów, dźwięków, ruchów

• jest bardzo dynamiczna

• medium to jest niezwykle twórcze i ?plastyczne?, co powoduje ze każdy przekaz staję się dostosowany do jej potrzeb

• jest ekonomicznym środkiem przekazu zwłaszcza dla dużych reklamodawców, gdyż daje im niski koszt dotarcia do jednego odbiorcy

• ma wysoką oglądalność, co wiąże się z tym, że dla wielu ludzi jest źródłem wiedzy o świecie, tzn. kreuje ich postrzeganie świata, tworzy ich opinie

• ma wysoką natarczywość, co ujawnia się w przerywaniu programów telewizyjnych w celu nadawania reklam

• jest przyczyną emocjonalnego zaangażowania odbiorcy, a jej wysoka wiarygodność i prestiż, mają silny wpływ na sprzedaż.

Wady:

• wysokie nakłady jakie trzeba ponieść na przygotowanie i emisję

• zbyt krótko trwający przekaz i jego mała częstotliwość powtarzania powodują, iż zostaje on szybko zapomniany.

• na rynku może wystąpić przesyt reklamą, gdyż pojawia się jej zbyt duża ilość, a odbiorcy coraz częściej zmieniają kanały telewizji w chwili pojawienia się bloków reklamowych.

• pojawiają się wahania oglądalności na które wpływa pora oglądania telewizji

• czas antenowy musi być wykupiony dużo wcześniej

Ostatnio coraz bardziej popularnym medium staje się Internet. Zyskuje on coraz więcej zwolenników. Reklama internetowa dynamicznie się rozwija, coraz więcej ludzi ma dostęp do Internetu, co oznacza, że zwiększa się krąg potencjalnych odbiorców.

Zalety:

• tania cena reklamy internetowej w porównaniu z kosztami jakie firmy muszą ponieść w innych mediach.

• informacje i reklamy w sieci są dostępne praktycznie cały czas, 24 godziny na dobę.

• atrakcyjna forma przekazu (np. obraz, dźwięk, animacja) przyciąga użytkowników sieci.

• daje możliwość pełnej prezentacji oferty, a zasięg osiąga skalę globalną

• firma korzystająca z internetu tworzy wizerunek nowoczesnej, rozwijającej się i nadążającej za ciągle zmieniającymi się trendami.

Wady:

• brak w nim jednolitych cenników i standardów usług,

• koniczność korzystania z usług fachowców z branży internetowej.

• dość mała popularność tej formy reklamy, a jeśli nawet zwiększa się, to zaczyna ona męczyć użytkowników, którzy nieustannie bywają zasypywani taką forma reklamy, co utrudnia im korzystanie z internetu.

Bibliografia

• Budzyński Wojciech, Reklama techniki skutecznej perswazji, Poltex, Warszawa 1999, (str 63-81/177- 181)

• Nowacki Robert, Reklama, Difin, Warszawa 2005, (str. 210-215)

• Russell Thomas, Lane Ronald, Reklama według Ottona Kleppnera, Felberg SJA,Warszawa 2000 (str. 120-126)