[sciagiuwm pl] nauka o璵inistracji

2. Administracja (艂ac. administrare - by膰 pomocnym, obs艂ugiwa膰, zarz膮dza膰, ministrare - s艂u偶y膰), dzia艂alno艣膰 organizatorska realizowana przy pomocy aparatu urz臋dniczego, obejmuj膮ca zakres spraw o charakterze publicznym, regulowana przez og贸lne normy prawne. W innym uj臋ciu mo偶e tak偶e oznacza膰 zarz膮dzanie jakimikolwiek sprawami, w艂asnymi (np. gospodarstwem domowym) lub cudzymi (np. czyim艣 przedsi臋biorstwem).

3.
1.聽 聽 Administracja dzia艂a w imieniu i na rachunek pa艅stwa
2.聽 聽 Administracja ma charakter polityczny
3.聽 聽 Administracja dzia艂a na podstawie prawa i w granicach, jakie prawo dla niej przewiduje
4.聽 聽 Celem dzia艂alno艣ci administracji nie jest osi膮gni臋cie zysku
5.聽 聽 Administracja jest organizacj膮 o charakterze jednolitym i og贸lnym
6.聽 聽 Administracja ma charakter monopolistyczny
7.聽 聽 Administracji ma w zasadzie charakter bezosobowy
8.聽 聽 Administracja ma charakter w艂adczy
9.聽 聽 Administracja zorganizowana jest i dzia艂a na zasadzie kierownictwa i podporz膮dkowania
10.聽 聽 Administracja opiera si臋 w swym dzia艂aniu z regu艂y na pracy zawodowego, fachowego personelu urz臋dniczego
11.聽 聽 Administracja dzia艂a w spos贸b ci膮g艂y i stabilny
12.聽 聽 Administracja mo偶e dzia艂a膰 i dzia艂a przede wszystkim z w艂asnej inicjatywy

4. Zale偶nie od przedmiotu dzia艂alno艣ci, jej zakresu, charakteru organu, jego sk艂adu i innych okoliczno艣ci dokona膰 mo偶emy kilku podzia艂贸w organ贸w administracyjnych.
Podstawowym podzia艂em organ贸w administracji publicznej jest podzia艂 na :
- organy administracji rz膮dowej 鈥 pa艅stwowej;
- organy administracji samorz膮dowej.
Ze wzgl臋du na spos贸b powo艂ywania dzielimy organy administracji na :
- organy powo艂ywane w drodze nominacji jako decyzji administracyjnej np. wojewoda;
- organy powo艂ywane w drodze aktu organu w艂adzy np. minister;
- organy powo艂ywane w drodze wybor贸w np. zarz膮d gminy.
Ze wzgl臋du na sk艂ad osobowy wyr贸偶ni膰 mo偶emy :
- organy jednoosobowe;
- organy kolegialne.

5. struktura adm. publicznej
http://www.euwas.org/content/e273/e828/ 鈥 x_pol.html

6.
Zasada centralizacji oznacza podporz膮dkowanie si臋 organ贸w ni偶szego stopnia organom nadrz臋dnym oraz skupianie decyzji w organach centralnych i naczelnych. Centralizacja zak艂ada brak samodzielno艣ci organ贸w ni偶szego szczebla i 艣cis艂e ich uzale偶nienie od struktur nadrz臋dnych, kt贸re kieruj膮 ich prac膮. Na poj臋cie centralizacji sk艂adaj膮 si臋 zale偶no艣ci: osobowa i s艂u偶bowa. Zale偶no艣膰 osobowa zwi膮zana by艂a m.in. z decydowaniem o przyj臋ciu do s艂u偶by. Zale偶no艣膰 s艂u偶bowa wi膮za艂a si臋 z upowa偶nieniem do wydawania polece艅 s艂u偶bowych. Zasada centralizacji stosowana by艂a w absolutnych pa艅stwach policyjnych.

Zasada decentralizacji oznacza brak podleg艂o艣ci organ贸w ni偶szego rz臋du organom wy偶szego rz臋du i rozk艂ad uprawnie艅 decyzyjnych pomi臋dzy w艂adze centralne i lokalne (terytorialne).Przyjmuje si臋 tu domniemanie samodzielno艣ci i niezale偶no艣ci podmiot贸w. Organ taki nie mo偶e by膰 adresatem polece艅 s艂u偶bowych, a jego decyzje nie mog膮 by膰 zmieniane w trybie nadzoru. W XIX w podstawow膮 form臋 decentralizacji stanowi艂 samorz膮d, kt贸rego istot膮 by艂o powierzenie zarz膮du zrzeszeniu obywateli.

Koncentracja - z koncentracj膮 mamy do czynienia, gdy kompetencje przyznane administracji pa艅stwowej maj膮 by膰 spe艂niane przez szczeble wy偶sze, zw艂aszcza przez szczebel centralny. nast臋puje w贸wczas skupienie decyzji z regu艂y w jednych r臋kach ( np.: ministra, wojewody itp.).

Dekoncentracja - polega na powierzeniu kompetencji tak偶e organom terenowym, zw艂aszcza szczebla podstawowego, co prowadzi do roz艂o偶enia prawa decyzji i odpowiedzialno艣ci pomi臋dzy r贸偶ne czynniki. Najcz臋艣ciej obie te zasady wzajemnie si臋 przenikaj膮 i w praktyce o koncentracji i dekoncentracji w organizacji administracji m贸wimy w贸wczas, gdy mamy do czynienia z przewag膮 jednego z tych element贸w. Zdecentralizowany uk艂ad organizacyjny administracji pa艅stwowej zwi膮zany jest 艣ci艣le z dekoncentracj膮. Koncentracja natomiast wyst臋puje wy艂膮cznie w powi膮zaniu z zasad膮 centralizacji.

Zasada resortowo艣ci oznacza, podzia艂 zada艅 pomi臋dzy niezale偶ne od siebie resorty.

Zasada pomocniczo艣ci - powierzanie zada艅 publicznych na mo偶liwie najni偶szym poziomie struktury podmiot贸w administracji publicznej.

7.聽 Kontrola w uj臋ciu nauki administracji s艂u偶y kierownictwu do sprawdzenia czy podleg艂y aparat administracyjny nale偶ycie wykonuje swoje zadania, pozwala na wykrywanie nieprawid艂owo艣ci i ich usuwanie oraz s艂u偶y zapobieganiu niekorzystnych zjawisk.
Termin 鈥渒ontrola鈥 w administracji u偶ywany jest w r贸偶nych znaczeniach: np. nadz贸r, inspekcja, wizytacja, lustracja lub rewizja.
Termin 鈥渘adz贸r鈥 u偶ywa si臋 na oznaczenie kompetencji organu, kt贸re polegaj膮 nie tylko na prawie badania dzia艂alno艣ci okre艣lonej jednostki organizacyjnej, ale r贸wnie偶 na wkroczeniu za pomoc膮 艣rodk贸w w艂adczych celu usuni臋cia tych brak贸w.
Termin 鈥 inspekcja鈥 u偶ywa si臋 dla oznaczenia kontroli przeprowadzanej na miejscu przez wzgl膮d bezpo艣redni w dzia艂alno艣膰 kontrolowanej jednostki.
Inne okre艣lenia tego rodzaju kontroli to: wizytacja lub lustracja.
Terminu 鈥渞ewizja鈥 u偶ywa si臋 zazwyczaj do okre艣lenia kontroli rachunkowo艣ci.
Nale偶y zaznaczy膰, 偶e ka偶dy, kto jest prze艂o偶onym jakiego艣 podw艂adnego ma r贸wnocze艣nie prawo do kontroli jego dzia艂alno艣ci w jakim艣 zakresie. Nie wymaga to 偶adnych szczeg贸lnych uprawnie艅. Zakres jednak takiej kontroli jest r贸偶ny.

聽 聽 Ze wzgl臋du na umiejscowienie podmiotu kontroluj膮cego mo偶emy wyr贸偶ni膰:
蠔聽 聽 kontrol臋 wewn臋trzn膮, kt贸ra wykonywana jest przez kierownika lub specjalne stanowisko w ramach tej samej jednostki organizacyjnej
蠔聽 聽 kontrol臋 zewn臋trzn膮, kt贸ra wykonywana jest przez wyspecjalizowan膮 kom贸rk臋 lub jednostk臋 organizacyjn膮 inn膮 ni偶 podmiot kontrolowany
Obie kontrole maja swoje wady i zalety:
蠔聽 聽 kontrola zewn臋trzna zazwyczaj jest bardziej obiektywna. Jej wynik nie wp艂ywa na pozycj臋 kontroluj膮cego.
蠔聽 聽 kontrola wewn臋trzna 鈥 jej zalet膮 jest lepsza znajomo艣膰 stanu rzeczy. Kontroluj膮cy jest bli偶ej badanych spraw i zna je lepiej. Ale negatywny wynik kontroli mo偶e mie膰 negatywny skutek dla ca艂ej organizacji. St膮d cz臋sto wyst臋puje zjawisko ukrywania negatywnych wynik贸w dla dobra organizacji.

Bior膮c pod uwag臋 moment, w kt贸rym kontrola jest wykonywana wyr贸偶niamy:
1)聽 聽 kontrol臋 wst臋pn膮
2)聽 聽 kontrol臋 faktyczn膮
3)聽 聽 kontrol臋 nast臋pn膮
Ad. 1. Kontrola wst臋pna polega na uzale偶nieniu do zgody organu kontroluj膮cego pewnych dzia艂a艅, kt贸re ma podj膮膰 organ kontrolowany. Zalet膮 tej kontroli jest zapobieganie b艂臋dom jeszcze przed rozpocz臋ciem dzia艂a艅. Wad膮 za艣 jest to, 偶e organ kontrolowany nie ma samodzielno艣ci w podejmowaniu dzia艂a艅 i problematyczne jest czy w og贸le mo偶e pono艣cie odpowiedzialno艣膰 za podejmowane dzia艂ania
Ad. 2. Kontrola faktyczna wykonywana jest w toku dzia艂ania
Ad. 3. Kontrola nast臋pna wykonywana jest po zako艅czeniu wykonywania dzia艂a艅.

聽 聽 Wa偶nym zagadnieniem w kontroli jest jej efektywno艣膰 tj. stosunek koszt贸w przeprowadzania kontroli w stosunku do korzy艣ci z jej rezultat贸w. Wynik kontroli dla samej kontroli mo偶e by膰 niekorzystny na ca艂o艣ci dzia艂a艅 organizacji.

8. S艂u偶ba cywilna 鈥 zesp贸艂 urz臋dnik贸w administracji rz膮dowej w Polsce. S艂u偶ba cywilna dzia艂a w celu zapewnienia zawodowego, rzetelnego, bezstronnego i politycznie neutralnego wykonywania zada艅 pa艅stwa w urz臋dach administracji rz膮dowej. Zwierzchnikiem korpusu s艂u偶by cywilnej jest Prezes Rady Ministr贸w (art. 153 Konstytucji RP). W jego sk艂ad wchodz膮 urz臋dnicy szczebla centralnego (Kancelaria Prezesa Rady Ministr贸w, ministerstwa, urz臋dy centralne), jak r贸wnie偶 przedstawiciele rz膮dowej administracji terenowej - zespolonej i niezespolonej (urz臋dy wojew贸dzkie, wojew贸dzkie i powiatowe inspektoraty weterynarii, regionalne dyrekcje ochrony 艣rodowiska, wojew贸dzkie i powiatowe inspektoraty nadzoru budowlanego, komendy policji, komendy pa艅stwowej stra偶y po偶arnej, kuratoria o艣wiaty, urz臋dy skarbowe, izby skarbowe, urz臋dy kontroli skarbowej, urz臋dy statystyczne, wojskowe komendy uzupe艂nie艅, wojew贸dzkie sztaby wojskowe, urz臋dy g贸rnicze itp.). W sk艂ad s艂u偶by cywilnej nie wchodz膮 pracownicy samorz膮du terytorialnego.

Korpus s艂u偶by cywilnej dzieli si臋 na pracownik贸w s艂u偶by cywilnej i mianowanych przez Prezesa Rady Ministr贸w urz臋dnik贸w s艂u偶by cywilnej. Poj臋cie cz艂onka korpusu s艂u偶by cywilnej oznacza zar贸wno pracownik贸w jak i urz臋dnik贸w s艂u偶by cywilnej.

Podstaw膮 prawn膮 dzia艂ania s艂u偶by cywilnej jest ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o s艂u偶bie cywilnej (Dz. U. z 2008 r. Nr 227, poz. 1505).

Pracownikiem s艂u偶by cywilnej mo偶e zosta膰 osoba, kt贸ra spe艂nia 艂膮cznie nast臋puj膮ce wymogi:

聽 聽 * posiada polskie obywatelstwo,
聽 聽 * korzysta z pe艂ni praw publicznych,
聽 聽 * nie by艂a karana za umy艣lne przest臋pstwo lub umy艣lne przest臋pstwo skarbowe,
聽 聽 * posiada kwalifikacje wymagane w s艂u偶bie cywilnej,
聽 聽 * cieszy si臋 nieposzlakowan膮 opini膮.

Kandydaci do pracy w s艂u偶bie cywilnej wy艂aniani s膮 w drodze otwartego i konkurencyjnego naboru na wolne stanowiska pracy. Dyrektor generalny ka偶dego urz臋du ma obowi膮zek upowszechnia膰 informacje o wolnych stanowiskach pracy w s艂u偶bie cywilnej, w kierowanym przez siebie urz臋dzie, umieszczaj膮c og艂oszenia w miejscu powszechnie dost臋pnym w siedzibie urz臋du, a tak偶e poprzez og艂oszenie w Biuletynie Informacji Publicznej Kancelarii Prezesa Rady Ministr贸w i Biuletynie Informacji Publicznej urz臋du.

Ze s艂u偶b膮 cywiln膮 powi膮zany by艂 Pa艅stwowy Zas贸b Kadrowy, zlikwidowany przez obecnie obowi膮zuj膮c膮 ustaw臋.
9. Kierowanie jest podejmowaniem decyzji w stosunku do os贸b podw艂adnych. Obejmuje r贸wnie偶 przynajmniej 3 podstawowe funkcje:
a)聽 聽 planowanie
b)聽 聽 koordynacja
c)聽 聽 kontrola

10. Planowanie dotyczy przysz艂o艣ci funkcjonowania organizacji. Jest ono poj臋ciowym kszta艂towaniem jej obraz贸w przysz艂o艣ci. Nale偶y zaznaczy膰, 偶e jedyn膮 pewno艣ci膮, jak膮 mamy do przysz艂o艣ci jest to, 偶e jest niepewna. Planowanie mo偶e by膰 bliskie okre艣laniu cel贸w, ale najcz臋艣ciej jest bardziej sformalizowane. Jest r贸wnie偶 bardziej opracowane poj臋ciowo, gdy偶 plany przykazywane s膮 innym podmiotom w administracji.
聽 聽 Planowanie przysz艂o艣ci musi opiera膰 si臋 na pewnych przes艂ankach. W艣r贸d nich wyr贸偶niamy:
铮悸 聽 te, kt贸rych nie da si臋 kontrolowa膰 i kt贸re s膮 niezale偶ne od wp艂ywu planuj膮cego
铮悸 聽 te, kt贸re cz臋艣ciowo dadz膮 si臋 kontrolowa膰
铮悸 聽 te, kt贸re zupe艂nie zale偶膮 od planuj膮cego

Stopie艅 realizacji i konkretno艣膰 planu zale偶y od umiej臋tno艣ci planuj膮cego, jego wiedzy oraz natury planowanego zagadnienia. Je艣li mo偶emy powiedzie膰 co艣 konkretnego przysz艂o艣ci to mo偶emy te偶 powiedzie膰, 偶e planowanie takiej przysz艂o艣ci jest realne.

Konstrukcja zespolona 鈥 zasada ta okre艣la typ uk艂adu organizacyjnego opartego na idei przyznania jednemu pionowi uprawnie艅 koordynacyjnych w stosunku do wielu r贸偶nych resort贸w organ贸w. Administracja zespolona - oparta na zasadach zespolenia i zwierzchnictwa wojewody, warunkuj膮cego skuteczne wykonywanie zada艅 tej administracji. Kierownicy zespolonych s艂u偶b, inspekcji i stra偶y dzia艂aj膮 pod zwierzchnictwem wojewody. Wojewoda jest zwierzchnikiem zespolonej administracji rz膮dowej. Organy administracji zespolonej pozostaj膮 r贸wnocze艣nie w uk艂adzie podporz膮dkowania wobec organ贸w stopnia wy偶szego w ramach post臋powania administracyjnego.

Administracja rz膮dowa 鈥 organami administracji rz膮dowej w Polsce s膮: Rada Ministr贸w, Prezes Rady Ministr贸w i jej wiceprezesi ministrowie oraz obecnie tak偶e przewodnicz膮cy Komitetu Bada艅 Naukowych i Komitetu Integracji Europejskiej, a ponadto centralne organy administracji rz膮dowej podleg艂e premierowi i Radzie Ministr贸w.

Administracja samorz膮dowa (terenowa) 鈥 wyst臋puje na szczeblu lokalnym i regionalnym (wojew贸dzkim), sk艂ada si臋 z kolegialnych i jednoosobowych organ贸w wykonawczych powo艂ywanych przez rad臋 gminy (powiatu). Cia艂em kolegialnym jest zarz膮d, organem jednoosobowym natomiast w贸jt (w gminach wiejskich), burmistrz (w gminach z siedzib膮 w miastach), prezydent miasta (w miastach wojew贸dzkich i w gminach miejskich licz膮cych 100 tys. mieszka艅c贸w) lub starosta (w powiatach). Na poziomie regionalnym organem wykonawczym sejmiku samorz膮dowego jest zarz膮d, kt贸rym kieruje marsza艂ek wojew贸dzki.

Administracja specjalna (niezespolona) 鈥 s膮 terenowymi organami administracji rz膮dowej o w膮skim zakresie dzia艂ania, podporz膮dkowanymi w艂a艣ciwemu ministrowi. Organy te nie s膮 podporz膮dkowane wojewodom. Organami administracji niezespolonej s膮 m.in. izby skarbowe, urz臋dy skarbowe, inspektorzy kontroli skarbowej oraz dyrektorzy urz臋d贸w celnych i urz臋d贸w statystycznych.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
[sciagiuwm pl] nauka o?ministracji czynniki ksztaltujace?ministracje publiczna
sciagi21-40partie, nauka, polityka spo艂eczna, Partie i systemy partyjne (esence)
RODZINNE UWARUNKOWANIA www przedszkola edu pl, Nauka, Materia艂y o przemocy w szkole
[sciagiuwm pl] sieci komputerowe pytania i odpowiedzi 1 tura
[sciagiuwm pl] teoria z 脛-wicze墓- z fotogrametrii, studia, FIT, 膯wiczenia, kola
[sciagiuwm pl] rzecznik prasowy przemowienie
intensiv deutsch-pl nauka j niemieckiego
[sciagiuwm pl] pytania na radzka, Dziennikarsttwo i komunikacjaspo艂eczna, Notatki itp, NOTATKI ALL
[sciagiuwm pl] logika (1)
S.O.S.- t艂umaczenie pl, NAUKA
[sciagiuwm pl] egzamin gn 2, Studia, gospodarka nieruchomosciami
[sciagiuwm pl] systemymedialne, Dziennikarsttwo i komunikacjaspo艂eczna, Notatki itp, NOTATKI ALL,
[sciagiuwm pl] doktryny polityczne doktryna sw augustyna, Podstawy prawoznawstwa
[sciagiuwm pl] egzamin zarys arch?
[sciagiuwm pl] fotogrametria, studia, FIT, 膯wiczenia, kola
pl, nauka
[sciagiuwm pl] rodzaje grup literackich, Dziennikarsttwo i komunikacjaspo艂eczna, Notatki itp, NOTA

wi臋cej podobnych podstron