OBSŁUGA RUCHU TURYSTYCZNEGO
NOTATKI Z ĆWICZEŃ
Organizacja pracy w biurze podróży (2-4)
Informacje o Thomasie Cooku
Definicje biura podróży
Usługi biura podróży
Jak wyróżniamy biura podróży?
Struktura przedsiębiorstwa
Struktury organizacyjne
Funkcjonowanie biur podróży
Wariant sprzedaży produktu
Działy w biurze podróży
Miejsce do obsługi klienta
Wykształcenie
Cechy i umiejętności sprzedaży
Segmentacja rynku
Impreza turystyczna (7-9)
Pojęcie imprezy turystycznej
Rodzaje imprez turystycznych
Organizacja imprezy turystycznej
Programowanie imprezy turystycznej
Kalkulacja imprezy turystycznej (10-11)
Elementy składowe ceny
Koszty świadczeń
Marża biura podróży
Stawka akwizycyjna dla agenta
Podatki
1. Organizacja pracy w biurze podróży
Thomas Cook
Baptysta, aktywista na rzecz ruchu abstynenckiego.
Pierwsza podróż – 25 kilometrów.
Następna podróż – 570 osób – abstynenci, bilety kupione przez Cooka (1 pens), dzieci za połowę tej stawki.
1846 – Wycieczka do Liverpoolu (później do Glasgow i Edynburga) – organizacja noclegu.
1851 – Pierwsza światowa wystawa dotycząca wyjazdów.
1864 – Pierwszy wyjazd zagraniczny – Francja, Szwajcaria, Włochy (uzdrowiska).
2001 – Reaktywacja biura podróży „Thomas Cook”.
Definicje biura podróży
Podmiot gospodarczy mogący prowadzić działalność w zakresie: organizowania, realizowania czy sprzedawania usług niezbędnych dla osób podróżujących, jak i sprzedaży usług towarzyszących i komplementarnych.
Nazwa przypisywana firmie, w której załatwia się wszystkie sprawy związane z wyjazdem poza miejsce zamieszkania.
Określenie używane w stosunku do podmiotów, które zajmują się działalnością pośrednictwa i organizacji w turystyce jako jedynym bądź głównym przedmiotem swej działalności.
Usługi biura podróży
tworzenie produktu
działalność w zakresie turystyki
sprzedaż, rezerwacja usług turystycznych
sprzedaż usług ubezpieczeniowych
sprzedaż usług kulturalnych, sportowych
Jakie wyróżniamy biura podróży?
osoba fizyczna
spółki jawne
spółki z.o.o.
spółki akcyjne
stowarzyszenia
spółdzielnie
inne
Struktura przedsiębiorstwa
klasyfikacje celów
uporządkowany podział na stanowiska i komórki organizacyjne
zakres działania stanowisk komórek organizacyjnych
Struktury organizacyjne
smukła
płaska
Funkcjonowanie biur podróży
organizator turystyki
agent turystyczny
pośrednik
Wariant sprzedaży produktu przez organizatora/agenta/pośrednika
Organizator turystyki
Agent turystyczny
Pośrednik turystyczny
Działy w biurze podróży
dział obsługi klienta
administracja i finanse
marketing
Miejsce do obsługi klienta
pomieszczenie z podziałem na zaplecze, miejsce do obsługi i dla oczekujących klientów
stanowiska do obsługi klientów
regały z katalogami
certyfikaty, dyplomy świadczące o prestiżu biura
Wykształcenie
Kierownika biura
rok praktyki i studia wyższe
2 lata praktyki i szkołę średnią
4 lata praktyki i szkołę średnią
6 lat praktyki i w pozostałych przypadkach
Specjalista ds. turystyki
studia wyższe
praktyki w biurze
Cechy i umiejętności sprzedaży
umiejętność komunikacji z klientem
umiejętność prezentacji się i produktów firmowych
motywowanie klientów
doradztwo
odpowiedzialność
odpowiedni poziom inteligencji i kultury osobistej
śmiałość
kreatywność
uprzejmość
motywacja do pracy
Segmentacja rynku
osoby indywidualne
rodziny z dziećmi
odbiorcy biznesowi, firmy prywatne
szkoły, grupy młodzieżowe
osoby kierujące się do popularnych miejsc turystycznych
osoby chcące odwiedzić dziewicze i mało znane miejsca na ziemi
osoby szukające ekstremalnych wrażeń
2. Impreza turystyczna
IMPREZA TURYSTYCZNA – Co najmniej dwie usługi turystyczne tworzące jednolity program i objęte wspólną ceną, jeżeli usługi te obejmują nocleg lub trwają ponad 24 godziny albo jeżeli program przewiduje zmianę miejsca pobytu.
Rodzaje imprez turystycznych
W zależności od przyjętego kryterium można wyróżnić następujące imprezy.
imprezy krajowe lub zagraniczne (kryterium: miejsce docelowe imprezy)
imprezy wyjazdowe lub przyjazdowe (kryterium: kierunek w stosunku do siedziby organizatora
imprezy własne, gdy o rodzaju, liczbie i jakości elementów budujących imprezę decydują własne preferencje biura lub imprezy zlecone, gdy kontrahent zewnętrzny zlecający organizację, decyduje o jej elementach składowych (kryterium: odbiorca imprezy)
imprezy grupowe, organizowane dla standardowej liczby osób (najczęściej określonej przez liczbę miejsce w wykorzystywanym środku transportu) lub imprezy indywidualne, w których liczba osób jest różna od standardowej, gdyż najczęściej transport nie jest elementem imprezy i pozostaje w gestii turysty (kryterium: wielkość grupy)
imprezy pobytowe, gdy kilka dni imprezy przeznaczonych jest na odpoczynek w jednym miejscu, imprezy objazdowe, gdy program przewiduje zwiedzanie atrakcji turystycznych w kilku miejscowościach oraz imprezy pobytowo-dojazdowe, łączące elementy imprezy pobytowej i objazdowej (kryterium: charakter imprezy)
Do specyficznych imprez turystycznych zaliczamy:
imprezy fakultatywne, będące uzupełnieniem oraz urozmaiceniem podstawowego programu imprezy, z których turysta może skorzystać za dodatkową opłatą
imprezy lokalne (cykliczne), które są imprezami własnymi biura, mającymi stały termin i program, najczęściej związany z określoną atrakcją turystyczną (targi, wydarzenia historyczne, imprezy regionalne)
imprezy typu study tour, mające charakter imprez promocyjnych, organizowanych dla różnych grup: dziennikarzy, agentów prowadzących sprzedaż imprez, gestorów bazy noclegowej i żywieniowej, przewodników; ich celem jest zapoznanie z jakością, charakterem, sposobem organizacji imprez, standardem oferowanych świadczeń oraz promowanie określonych atrakcji turystycznych, jak również utrwalanie więzi z odbiorcami: w zależności od przyjętej koncepcji, impreza finansowa jest przez organizatora w całości lub w części
ORGANIZACJA IMPREZY TURYSTYCZNEJ – Ogół czynności niezbędnych do przygotowania i zrealizowania podróży turystycznej.
Przygotowanie
Sprzedaż
Realizacja
Rozliczenie imprezy
PROGRAMOWANIE IMPREZY TURYSTYCZNEJ – Opracowanie spójnego i szczegółowego harmonogramu czasowego przebiegu wycieczki, z uwzględnieniem wszystkich świadczeń i typów aktywności grupy.
Na programowanie imprezy składają się następujące elementy:
nazwa imprezy (hasło), które będąc jednocześnie elementem reklamowym powinno uwzględnić specyfikę imprezy bądź jej aspekty najbardziej atrakcyjne, zachęcające do jej zakupu
szczegółowy plan trasy, z uwzględnieniem zwiedzanych miejscowości i obiektów oraz krótka informacja na ich temat
szczegółowy harmonogram czasowy wyjazdu, zawierający dokładne, codziennego godziny wyjazdów i powrotów, czas trwania poszczególnych elementów programu, czas i miejsca noclegów i posiłków (należy podać nazwy obiektów noclegowych, żywieniowych, struktury, wyposażenia, wielkości pomieszczeń noclegowych i ich standardu)
określenie rodzaju środków transportu wykorzystywanych podczas imprezy oraz czasu i warunków korzystania z nich
wyszczególnienie imprez fakultatywnych możliwych do realizacji w połączeniu z przygotowywaną imprezą
wyraźne określenie czasu wolnego przewidzianego dla uczestników.
Plan imprezy o charakterze objazdowym powinien uwzględniać następujące zasady:
zaplanowany dzień wycieczki nie powinien trwać dłużej niż 10 godzin
czas aktywnego zwiedzania powinien wynosić od 5 do 6 godzin, w zależności od pory roku może być dłuższy (np. latem) lub krótszy, może zależeć również od pory dnia (przed południem 2-4 godzin i 1-2 godzin po południu)
czas uważnego słuchania objaśnień i zwiedzania obiektów typu muzealnego jest sprawą indywidualną, uzależniony od poziomu wykształcenia i specjalnego przygotowania turystów do imprezy od strony krajoznawczej
zwiedzanie miasta lub ośrodków turystycznych z przewodnikiem nie powinno trwać dłużej niż 3-4 godziny, należy również uwzględnić predyspozycje wynikające z wieku uczestników
program imprezy nie powinien zawierać zbyt wielu podobnych do siebie elementów realizowanych w tym samym czasie, gdyż może to powodować znużenie i dekoncentrację uczestników, dlatego też należy wprowadzać elementy zupełnie odmienne od aktywności głównej, np. podczas wycieczki objazdowej, która skupia się głównie na zwiedzaniu obiektów architektonicznych
w program należy uwzględnić przerwy na posiłki (śniadanie do 1 godziny, obiad lub kolacja – 1,5 godziny), aktywność zabawową (kąpiele wodne i słoneczne, przerwy na kawę, udział w grach i zabawach), przerwy podczas jazdy autokarem (nie mniej niż 20 minut)
po zwiedzaniu obiektów wskazane jest zaplanowanie przerwy na odpoczynek, kupno pamiątek, zrobienie zdjęć
należy uwzględnić godziny i dni dostępność obiektów turystycznych (dni, godziny otwarcia)
3. Kalkulacja imprezy turystycznej
Kalkulacja służy do określenia ceny imprezy z uwzględnieniem wszystkich tworzących ją elementów.
Elementy składowe ceny
koszt zamówionych świadczeń
marżę biura podróży
stawkę akwizycyjną dla agenta
podatki
Koszt świadczeń, czyli cena, jaką płacimy za usługę w zależności od imprezy.
Podany w złotówkach i płatny w złotówkach – imprezy krajowe
Podany w dewizach i płatny w dewizach – imprezy zagraniczne wyjazdowe
Podany w dewizach i płatny w złotówkach – imprezy zagraniczne przyjazdowe
Przeprowadzając kalkulację imprezy, należy brać pod uwagę fakt, że część kosztów jest związana w sposób bezpośredni z liczbą uczestników, natomiast są też koszty niezależne od liczby uczestników. Istnieją więc koszty stałe i koszty zmienne. Organizator imprezy często przewiduje miejsce bezpłatne.
Koszty stałe, są to koszty, które nie zależą od liczby osób uczestniczących w imprezie, lecz są związane z samym faktem organizacji.
Zaliczamy do nich:
koszt pilota
koszt przewodnika
opłaty rezerwacyjne
usługi wykupione w czarterze, zarówno dotyczące zakwaterowania, jak i transportu
koszt wynajmu autokaru, w zakresie posiadanych miejsc pasażerskich w autokarze zamówionym do danej imprezy
Koszty zmienne, są to koszty zależne od liczby osób biorących udział w imprezie.
Do nich zaliczamy:
koszt noclegów nie wykupionych w czarterze
koszt wyżywienia
bilety wstępu
bilety komunikacyjne kupione jako bilety w przejazdach rozkładowych
Marża biura podróży
Narzut do kosztów świadczeń występujących w imprezie doliczany przez biuro podróży. Mówiąc w pewnym uproszczeniu, marża jest przychodem biura. Jest to uproszczenie, gdyż na faktyczny przychód biura składa się jeszcze wiele innych pozycji księgowych.
Z definicji wynika, że marża powinna:
pokryć koszty związane z organizacją imprezy: przygotowanie, promocja, reklama, sprzedaż, realizacja
pokryć część kosztów związanych z prowadzeniem biura
zapewnić zysk
Marża jest elementem ceny, dlatego jej wielkość podlega wielu ograniczeniom.
W pierwszej kolejności o wysokości marży decyduje popyt, który w turystyce jest bardzo zróżnicowany i podlega ogromnym wahaniom sezonowym. Popyt inaczej kształtuje się po imprezach pobytowych w lecie i w zimie, inaczej przy imprezach posezonowych. Wyraźnie da się określić maksymalny popyt, występujący stosunkowo krótko, okresy średniego popytu oraz praktyczny zanik popytu na niektóre imprezy.
Kolejnym organizmem w dowolności naliczania marży jest ogromna konkurencja na rynku, szczególnie jeśli chodzi o turystykę krajową i zagraniczną wyjazdową.
Ograniczeniem jest także, dająca się zauważyć od jakiegoś czasu również na rynku polskim, stabilność cen, klient oczekuje, że ceny w porównaniu do ubiegłego roku nie powinny się zwiększyć, niż o wzrost inflacji – w turystyce krajowej oraz o zmianach kursu dewiz w turystyce zagranicznej wyjazdowej
Stawka akwizycyjna dla agenta
Jest to kwota doliczana do ceny, którą płaci klient, a przeznaczona jest dla agenta prowadzącego w imieniu touroperatora sprzedaż.
Stawka akwizycyjna jest dochodem agenta, a więc podobnie jak marża u organizatora powinna pokrywać koszty związane z prowadzeniem sprzedaży (głownie koszty telekomunikacji i lokalnej promocji) i przynosić jakiś zysk.
Podatki
Terytorium kraju – Rzeczpospolita Polska
Terytorium Unii Europejskiej – terytoria państw Unii Europejskiej
Terytorium państwa członkowskiego – terytorium państwa wchodzącego w skład UE
Terytorium państwa trzeciego – terytorium państwa nie wchodzącego w skład UE