Przełom dźwiękowy

3 elementy składające się na dźwięk w kinie:
- efekty dźwiękowe
- muzyka
- głos

Funkcje muzyki:
- wskazywanie czasu i miejsca akcji
- dramaturgiczne napięcie
- powracające motywy
- powracające postaci

Dźwięk synchroniczny – dźwięk, którego źródło widać na ekranie
Dźwięk antycypacyjny – antycypuje kolejną scenę filmową, montaż na dźwięku
Dźwięk pozakardowy – dźwięk, którego źródła nie widzimy na ekranie:
- off – źródła nie ma na ekranie, ale istnieje w diegezie
- off-off / over – dźwięk pochodzący z przestrzeni radykalnie nieobecnej dla postaci, dźwięk tylko dla widza, np. muzyka

Przełom dźwiękowy

1927 – symboliczna data, „Śpiewak jazzbandu” reż. Alan Crosland, zastosowanie vitaphone’u – systemu nagrywania dźwięku na płytach synchronizowanego z obrazem z taśmy filmowej.

Co się stało po powstaniu dźwięku?
- musical -> przeniesienie produkcji do NY (Broadway); „Melodia Broadway’u” reż. H. Beanmont; RKO – Fred Astaire+Ginger Rogers; „Parada miłości”, „Monte Carlo”
E. Lubitsch; 1934 – 1939 – złoty okres musicalu
- nowy kształt kina gangsterskiego – odgłosy broni, miasta
- Disney – mickeymousing – idealne połączenie dźwięku i obrazu, ruchu
- Newspaper – dialogizacja, błyskotliwy dialog
- komedie sophisticated – oparte na różnicy płci i wyszukanych dialogach
- komedie z braćmi Marx – oparte na żarcie słownym
- Biopic – historyczne biografie

Inne filmy związane z przełomem dźwiękowym:

„M-morderca”
- 1930
- reż. F. Lang
- film przełomowy, jeśli chodzi o dźwięk, wykorzystuje dźwięk jako środek filmowy
- dźwięk bez obrazu
- montaż na dźwięku
- dźwięk i obraz znaczą tyle samo

„Błękitny anioł”
- von Sternberg
- dźwięk kreuje przestrzeń miasta.
- okrutna scena z wygłoszeniem żartu przez profesora – degradacja

„Męka milczenia”
- reż. Hitchcock
- eksperymenty dźwiękowe

„Światła wielkiego miasta”
- reż. Chaplin
- parodia filmu talkis

„Pod dachami Paryża”
- reż. Rene Clair

„Dusze czarnych”
- reż. Vidor