Wrocław, 13.11.2012

Katarzyna Kazimierczak

Agata Hnatczuk

Ochrona środowiska, rok II, sem. III

Grupa 4

KWAS ASKORBINOWY

Kwas askorbinowy (witamina C) występuje w dużych ilościach w owocu cytryny, a także w tkankach wielu roślin. Jest on doskonałym antyutleniaczem i jego główne działanie polega na redukcji innych związków. Występuje przeważnie w chloroplastach, dlatego tkanki zielone zawierają większe ilości witaminy C.

Rola witaminy C w procesach wzrostu i rozwoju wiąże się bezpośrednio z działaniem na auksyny. Bardziej aktywny od kwasu askorbinowego jest kwas dehydroaskorbinowy. Spadek jego zawartości w tkankach stymuluje wzrost, natomiast zwiększenie ilości tego związku prowadzi do zahamowania procesów wzrostowych. Witamina C wpływa również na procesy związane z przejściem rośliny w fazę generatywną. Witamina C należy do najmniej trwałych witamin. Łatwo utlenia się tlenem atmosferycznym. Cechuje ją duża wrażliwość na działanie czynników środowiska, zarówno zewnętrznych (temperatura, światło), jak i wewnętrznych. Wiele tkanek roślinnych zawiera enzym oksydazę kwasu askorbinowego, który katalizuje utlenienie kwasu askorbinowego do dehydroaskorbinowego. Również peroksydaza i oksydaza polifenolowa, a także jony metali ciężkich przyspieszają utlenianie witaminy. Kwas dehydroaskorbinowy jest nietrwały. Dalsze jego utlenianie prowadzi do powstania kwasy 2-3-diketogulonowego, a następnie szczawiowego i treonowego. Reakcja przebiega intensywnie podczas rozcierania materiału roślinnego. Dodawanie kwasu meta fosforowego podczas ekstrakcji uczynnienia enzym i tym samym zapobiega utlenianiu kwasu askorbinowego.

Cel ćwiczenia: określenie wpływu temperatury i jonów Cu²⁺ na utlenianie kwasu askorbinowego i oznaczenie zawartości kwasu askorbinowego w materiale roślinnym.