1. Jak ocenić wiarygodność danych? Co to jest błąd średni jak się go liczy, do czego służy + wzór.

2. Czy satelity obrazują w ultrafiolecie albo w ogóle jakiekolwiek sensory.

Tak, są satelity obrazujące w zakresie UV, ale nie obrazują one Ziemi tylko obiekty typu gwiazdy, inne obiekty kosmiczne.

Nie jest możliwe obrazowanie Ziemi w tym zakresie, ponieważ promieniowanie UV jest pochłaniane przez atmosferę (a żeby satelita je zarejestrował musiałoby ono przejść przez atmosferę, odbić się od powierzchni ziemi i znowu przejść przez atmosferę).

Przykłady satelitów obrazujących w UV: GALEX, IUE (International Ultraviolet Explorer).

1. Rodzaje rozdzielczości? Po co jest potrzebna wysoka rozdzielczość radiometryczna i co to jest? Rozdzielczość przestrzenna (analogowo i cyfrowo)?

Przestrzenna – opisana jest przez chwilowe pole widzenia detektora wycinka obszaru terenu, jaki jest rejestrowany z danej wysokości. W przybliżeniu jest to terenowy wymiar piksele GSD.

Spektralna – dotyczy zakresu uczulania detektora, czyli ∆λ[μm] w danym kanale spektralnym.

Radiometryczna – określa zasięg dynamiczny detektora, czyli ile poziomów wartości DN jest rejestrowanych przez system.

Czasowa – określa częstotliwość z jaką rejestruje dane tego samego wycinka terenu.

ROZDZIELCZOŚĆ ZDJĘCIA FOTOGRAFICZNEGO (ANALOGOWEGO) – zdolność oddzielnego odwzorowania najdrobniejszych elementów obrazu - wyrażana liczbą linii na milimetr.

Rozdzielczość obrazu analogowego to stopień odwzorowania w nim szczegółów oryginału. Wynika z niej, że im lepiej odwzorujemy szczegóły oryginału, tym obraz analogowy będzie miał większą rozdzielczość. Jeżeli, na przykład, fotografujemy za pomocą klasycznego aparatu, z użyciem filmu fotograficznego, to rozdzielczość wykonanego zdjęcia będzie zależeć m.in. od układu optycznego aparatu oraz jakości materiału fotograficznego rejestrującego obraz. Na ogół współczesne aparaty i materiały rejestrują bardzo dużo szczegółów. Istnieje jednak granica powiększania, po której przekroczeniu nie można już obserwować coraz mniejszych szczegółów i pojawia się ziarnistość materiału fotograficznego.

1. Jak zmierzyć powierzchnie takiej plamy ropy jak ja zidentyfikuje?

2. Skale mapy zasadniczej, dlaczego ich tyle; dokladności szczegółów terenowych?

Skale mapy zasadniczej podane w instrukcji technicznej K-1 Mapa Zasadnicza

• skala 1:500 jest przeznaczona dla terenów o dużym stopniu zagęszczenia szczegółów sytuacyjnych lub przewidywanych do takiego zainwestowania. Sporządzana dla terenów dużych miast i rejonów przemysłowych.

• skala 1:1000 stosowana jest dla terenów mniejszych miast, aglomeracji miejskich i przemysłowych oraz na terenach osiedlowych wsi, będących siedzibami gmin.

• skala 1:2000 przeznaczona dla terenów zwartej zabudowy osiedlowej wsi, terenów rolnych o drobnej i nieregularnej szachownicy stanu władania oraz dla terenów rolnych i leśnych położonych w granicach administracyjnych miast.

• skala 1:5000 dotyczy map dla terenów o rozproszonej zabudowie wiejskiej oraz grunty rolne i leśne w gminach.

Grupy dokładnościowe ( grupy dokładnościowe podane w instrukcji technicznej 0-1 „Ogólne zasady wykonywania prac geodezyjnych):

1/ I grupa (położenie ±0,10m) - przedmioty sytuacji terenowej o wyraźnych konturach zachowujących swą niezmienność w okresach wieloletnich, trwale związane z podłożem jak:

a/ znaki graniczne : granicy Państwa jednostek podziału administracyjnego, jednostek gospodarczych nieruchomości i działek;

b/ zastabilizowane znakami trwałymi : punkty osnowy wysokościowej naziemne, punkty podstawowej osnowy grawimetrycznej i punkty wiekowe osnowy magnetycznej;

c/ budynki, budowle i urządzenia techniczne w tym mosty, wiadukty, tunele, estakady ściany oporowe itp.;

d/ elementy naziemne uzbrojenia terenu i szczegóły uliczne.

2/ II grupa (położenie ±0,30m) - przedmioty sytuacji terenowej o mniej wyraźnych i mniej trwałych konturach jak:

a/ ustabilizowane krawędzie budowli ziemnych: nasypów, wykopów, grobli, wałów, przeciwpowodziowych, nie rozgraniczone drogi publiczne;

b/ elementy podziemne uzbrojenia terenu i drugorzędne szczegóły uliczne;

c/ urządzenia terenów użyteczności publicznej lub o charakterze zbliżonym jak zieleńców, parków boisk sportowych, drzewa przyuliczne itp.;

3/ III grupa (położenie ±0,50m)- przedmioty sytuacyjne o niewyraźnych obrysach lub małego znaczenia gospodarczego jak:

a/ punkty załamania konturów użytków gruntowych i konturów klasyfikacyjnych;

b/ naturalne linie brzegowe wód płynących i stojących / wody o nie uregulowanej linii brzegowej;

c/ linie podziałowe na oddziały w lasach państwowych;

d/ punkty załamania dróg dojazdowych przebiegających wewnątrz terenów stanowiących własność państwa, lub dróg dojazdowych prywatnych.

1. Co to jest odwzorowanie, i co to jest odwzorowanie kartograficzne?

2. Co rozumiem pod pojęciem jakości danych?

3. Pozyskanie zobrazowań za pomocą Lidaru barymetrycznego, w jakich zakresach obrazują lasery, i do jakich głębokości można uzyskać dane w przypadku gdy jest dobra przejrzystość? Lidar barymetryczny.

Lidar barymetryczny wykorzystuje 2 lasery: jeden działający w zakresie podczerwonym a drugi w niebiesko-zielonym.

Podczerwień jest pochłaniana przez wodę, odbicie w tym zakresie pozwala orkeślić wysokość zwierciadła wody. Zakres niebiesko-zielony penetruje wodę, a odbity od dna pozwala określić jego topografię. Lidar pozwala penetrowac przybrzeżne akweny wodne na 20-40m, a bardziej zanieczyszczone wody śródlądowe na 20m (15 m).

1. Obowiązujące układy współrzędnych w Polsce i jaki dokument to reguluje?

Dokument który to realizuje: ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 8 sierpnia 2000 r. w sprawie państwowego systemu odniesień przestrzennych.

Nie bardzo wiem jak to opisać ale wyróżniamy: geodezyjny układ odniesienia:

• Geodezyjny układ odniesienia, zwany dalej "EUREF-89", jest rozszerzeniem europejskiego układu odniesienia ETRF na obszar Polski, w wyniku kampanii pomiarowej EUREF-POL 92, której rezultaty zostały zatwierdzone przez Podkomisję dla Europejskiego Układu Odniesienia (EUREF) Międzynarodowej Asocjacji Geodezji w 1994 r.

• 2. W EUREF-89 stosuje się Geodezyjny System Odniesienia 1980 (GRS 80), przyjęty na XVII Zgromadzeniu Generalnym Międzynarodowej Unii Geodezji i Geofizyki (MUGG) w Canberze, w grudniu 1979 r.

Układ wysokościowy:

• Układ wysokości tworzą wartości geopotencjalne podzielone przez przeciętne wartości przyspieszenia normalnego siły ciężkości, zwane dalej "wysokościami normalnymi", odniesione do średniego poziomu Morza Bałtyckiego w Zatoce Fińskiej, wyznaczonego dla mareografu w Kronsztadzie koło Sankt Petersburga (Federacja Rosyjska)

Układ współrzędnych płaskich prostokątnych:

• układ współrzędnych płaskich prostokątnych, oznaczony symbolem "2000", stosowany w pracach geodezyjnych i kartograficznych, związanych z wykonywaniem mapy zasadniczej

• układ współrzędnych płaskich prostokątnych, oznaczony symbolem "1992", stosowany w mapach urzędowych o skali mapy 1:10.000 i skalach mniejszych.

1. Co nowego pojawiło się w satelicie Cartosat-1 w sposobie pozyskiwania stereo z jednej orbity - co go odróżnia od innych satelit, które pozyskują stereo z jednej orbity?

System Cartosat, ma dwie kamery PAN (skanery elektrooptyczne) obrazujące z pikselem terenowym 2.5 m. Kamery są wychylone w przód 26^o i wstecz 5^o. Pozwala to wykonywać stereopary z jednej orbity, w tym samym czasie.

Inne satelity, pozyskujące stereo z jednej orbity posiadają jedną kamerę Pan. Obszar jest rejestrowany dwa razy w przeciągu kilkudziesięciu sekund. Pierwszy raz przy wychyleniu układu optycznego w przód, drugi raz – wstecz.

1. Co to jest NMT?

2. Jak wykonamy niwelacje z jednym reperem a jak z dwoma? Czym one będą się od siebie różniły?

3. System odniesień przestrzennych, co definiuje.

4. Co to są obrazy Pan-sharpened, jak powstają?

Zobrazowania pan-sharpened są połączeniem obrazów PAN i MS (które dają obraz barwny „wyostrzony”). Charakteryzują się pikselem terenowym rejestrowanym w zakresie PAN oraz informacją barwną z zakresu MS.

Istnieje wiele metod panshapening’u, np. BROVEY’a, IHS (HIS), średniej, ESRI, Paris’a i Pendock’a.

• Transformacja Brovey’a zalicza się do operacji pansharpeningu i polega na zwiększeniu rozdzielczości kanałów spektralnych przez pomieszanie ich z kanałem panchromatycznym. Operacja Brovey’a opiera się na poniższej formule:

C = (Ri/Sum) * Rn, gdzie

Ri = rastry spektralne,

Sum = R1 + R2 + ... + Rn-1, suma wartości piksela z rastrów spektralnych

Rn = raster panchromatyczny

Operacja ta przeprowadzana jest na rastrach o tej samej rozdzielczości przestrzennej. Dlatego

przed samą operacją pansharpeningu należy doprowadzić rastry do jednakowego wymiaru. Wykonanie tej operacji jest możliwe poprzez automatyczny resampling wykorzystujący zewnętrzny układ współrzędnych do zrównania liczby wierszy i kolumn w obiektach rastrowych.

• Metoda IHS oparta jest o konwersję przestrzeni barwnej RGB do HIS i z powrotem HIS na RGB, przy czym podczas powrotnej operacji zamienia się składową Intensity na kanał panchromatyczny. Operacja ta przeprowadzana musi być na rastrach o tej samej rozdzielczości przestrzennej. Dlatego przed samą operacją pansharpening’u metodą IHS należy doprowadzić rastry do jednakowego wymiaru. Wykonanie tej operacji jest możliwe poprzez automatyczny resampling wykorzystujący zewnętrzny układ współrzędnych do zrównania liczby wierszy i kolumn w obiektach rastrowych.

• Metoda Paris’a została stworzona specjalnie dla TNTmips. Jest metodą wieloetapową, opatentowaną – dlatego jej formuła nie jest na razie znana. Polega ona na wstępnej kalibracji i korekcji poszczególnych kanałów w celu usunięcia wpływu atmosfery (absorpcja i rozpraszanie) w taki sposób aby uzyskać kolory jak najbardziej naturalne. Między innymi kanał podczerwony jest wykorzystywany do kompensacji jasności powierzchni roślinnych w kanale panchromatycznym; są one zwykle jaśniejsze niż powinny być.

• Metoda Pendock’a jest metodą, którą można zastosować do dowolnego zestawienia kanałów spektralnych. Nie obejmuje ona kalibracji pod kątem naturalnych czy podczerwonych (CIR) kompozycji barwnych. Stąd też niezbyt przewidywalne wizualnie są wyniki jej zastosowania.

1. Co to jest histogram i czy ma zastosowanie tylko w teledetekcji?

Histogram jest prostą funkcją pozwalającą charakteryzować obraz cyfrowy. Definiuje ilość pikseli o danej jasności, w obrębie całego obrazu. Histogram można przedstawić w formie wykresu, gdzie na osi poziomej podane są stopnie jasności (dla obrazu kolorowego można wykreślić histogram dla każdej składowej koloru), na osi pionowej podana jest ilość pikseli o danym poziomie jasności. Zamiast liczby pikseli podawana jest niekiedy częstość względna liczby pikseli (stosunek liczby pikseli danego stopnia jasności do liczby wszystkich pikseli na obrazie). Histogramy są skalowane przy wyświetlaniu zawsze według aktualnych skrajnych (minimalnej i maksymalnej)wartości występujących w pliku obrazowym.

Zastosowania:

*fotografia

*medycyna - Metoda wyrównania histogramu jest użyteczna w obrazach z wyraźnym podziałem na tło i pierwszy plan, takimi, że barwa obu jest albo jasna albo ciemna. W szczególności, może prowadzić do skuteczniejszego obserwowania struktur kostnych w diagnostyce rentgenowskiej oraz do dokładniejszego prezentowania szczegółów na zdjęciach prześwietlonych lub niedoświetlonych.

1. Coś o aberracji chromatycznej?

2. Zakresy, w jakich możemy wykonać zobrazowania termalne i dlaczego w takich? Dlaczego TIR rejestrowany jest w różnych długościach fali EM?

3. W jaki sposób pobierana jest stereopara w Spot-5 a w jaki w Spot-4?

4. Omówić rozdzielczość spektralną w Spot-5, jakie są przedziały poszczególnych kanałów i co to jest ta rozdzielczość?

5. Jaka jest różnica między systemami aktywnymi a pasywnymi?

6. Dlaczego i w jakim zakresie przy pozyskiwaniu zdjęć z Landsata woda ma kolor czarny?

7. Elementy orientacji wzajemnej a zewnętrznej. Do czego służą elementy orientacji zewnętrznej? Orientacja wzajemne 2 liniowa, 3 kątowa.

8. Rozdzielczość przestrzenna kanału termalnego Landsata 7.

9. Co to jest relacyjna baza danych?

10. Co to jest SQL?

11. Jakie są błędy danych przestrzennych? Co to są analizy przestrzenne? Co wpływa na dokładność danych przestrzennych?

12. Warunek kolinearności.

13. Mieszanie barw: CMYK, skąd ten skrót, od czego "K"?

14. Co to jest interpolacja?

15. Model IHS.

16. Metoda głównych składowych PCA.

17. Co to jest błąd CE90?

18. Elementy orientacji wewnętrznej?

19. Dlaczego niebo jest czerwone jak zachodzi Słońce?

20. Model rastrowy i wektorowy.

21. Mieszanie barw: addytywne i subtraktywne.

22. Co znajduje się w metryce kamery?

23. Jak kto zamaskuje się pod ziemią to jakiej aparatury musimy użyć (w jakim kanale) aby go zdemaskować? Odp. radar (kanał P).

24. Filtr adaptacyjny.

25. GPS

26. DTED poziom 2 (geneza i dokładności).

27. Co to jest odwzorowanie kartograficzne?

28. Charakterystyka spektralna i krzywe spektralne.

29. Jakie filtry stosuje się do wyostrzania krawędzi, zasada działania.

30. Źródła danych przestrzennych.

31. Jaki materiał ma albedo większe niż 1?

32. Cień radarowy i cień słoneczny. Cień + rodzaje.

33. Rodzaje relacji w modelu relacyjnym bazy danych.

34. Metody korelacji.

35. Błędy systematyczne.

36. Optymalny termin wykonywania zdjęć lotniczych i pozyskiwania zdjęć satelitarnych dla potrzeb opracowań fotogrametrycznych

37. Prędkość poruszania się satelity na orbicie.

38. Warunki geometryczne rzutu środkowego. Prosta w rzucie środkowym (narysować).

39. Minimalne i optymalna liczba punktów.

40. Pokrycie podłużne – co trzeba znać?

41. Wymienić, jakie stożki stosuje się w kamerach analogowych i jakie jest ich przeznaczenie.

42. Co to jest barwa?

43. Co to jest spektralna charakterystyka odbiciowa?

44. W jakim rzucie rejestrowany jest obraz?

45. Ortofotomapa. Cechy ortofotomapy cyfrowej. Ortofotomapa – zobrazowanie w odpowiedniej skali?

46. Do czego stosowana jest metoda promieni homologicznych (paska papieru)? Zalety, wady, ograniczenia.

47. Różnice między GRD i GSD. Od czego zależy GSD?

48. Wykorzystanie skaningu laserowego w innych zastosowaniach fotogrametrycznych

49. Różnice skaner od kamery.

15. Co to jest histogram i czy ma zastosowanie tylko w teledetekcji?

Histogram jest prostą funkcją pozwalającą charakteryzować obraz cyfrowy. Definiuje ilość pikseli o danej jasności, w obrębie całego obrazu. Histogram można przedstawić w formie wykresu, gdzie na osi poziomej podane są stopnie jasności (dla obrazu kolorowego można wykreślić histogram dla każdej składowej koloru), na osi pionowej podana jest ilość pikseli o danym poziomie jasności. Zamiast liczby pikseli podawana jest niekiedy częstość względna liczby pikseli (stosunek liczby pikseli danego stopnia jasności do liczby wszystkich pikseli na obrazie). Histogramy są skalowane przy wyświetlaniu zawsze według aktualnych skrajnych (minimalnej i maksymalnej)wartości występujących w pliku obrazowym.

*fotografia

*medycyna - Metoda wyrównania histogramu jest użyteczna w obrazach z wyraźnym podziałem na tło i pierwszy plan, takimi, że barwa obu jest albo jasna albo ciemna. W szczególności, może prowadzić do skuteczniejszego obserwowania struktur kostnych w diagnostyce rentgenowskiej oraz do dokładniejszego prezentowania szczegółów na zdjęciach prześwietlonych lub niedoświetlonych.

Nie wiem jakie jaszcze zastosowania…;/

16. Aberracje.

Aberracja – zjawisko deformacji, zniekształcenia, pogorszenia ostrości obrazu spowodowane wadą soczewki / układu optycznego. Podział aberracji: niechromatyczne (aberracja sferyczna, koma, astygmatyzm, krzywizna pola, dystorsja) i chromatyczne.

Aberracja sferyczna – zniekształcenie obrazu przez różne długości ogniskowania promieni świetlnych w zależności od położenia między środkiem a brzegiem układu optycznego (im dalej od osi optycznej tym bardziej uginają się promienie świetlne).

Koma – obraz punktu nie jest punktem (nie jest kołowy), tylko tworzy się plamka w kształcie przecinka.

Astygmatyzm – promienie padające w dwóch prostopadłych płaszczyznach są ogniskowane w różnych punktach (=> obraz nieostry i zniekształcony).

Krzywizna pola – część obrazu zogniskowana jest zamiast na płaszczyźnie – czaszy wklęsłej lub wypukłej (np. obraz jest ostry na środku kadru ale już nie na krawędziach).

Dystorsja – różne powiększenie obrazu w zależności od jego odległości od osi optycznej instrumentu. W zależności od kształtu zniekształcenia wyróżnia się rodzaje: beczkowata i poduszkowata (czyli zamiast prostokąta na obrazie powstaje kształt beczki lub poduszki).

Aberracja chromatyczna – rozszczepienie światła widoczne na granicach kontrastujących obszarów (kolorowe obwódki lub nieostrości).

17. Cień radarowy i cień słoneczny.

Cień radarowy – brak możliwości wykonania pomiaru, pozyskania danych o elementach przesłoniętych przez inne obiekty.

Cień słoneczny – zmniejszenie lub brak oświetlenia elementu lub fragmentu terenu ze względu na przeszkodę znajdującą się między elementem a źródłem światła.

18. W jaki sposób pobierana jest stereopara z SPOT-5 a jak z SPOT-4 (kurczyński 2 str 471)

• W systemie SPOT-4 Stereopara pozyskiwana jest z dwóch orbit tzw. stereoskopia z sąsiednich orbit. Satelita obrazuje ten sam pas terenu w odstępie kilku dni, metoda jest niekorzystna ponieważ odstęp czasu może powodować pojawiające się chmury itd.

• W systemie SPOT-5 realizowana jest koncepcja stereoskopii z jednej orbity. Realizacja odbywa się za pomocą systemu HRS. System zbudowany jest z dwóch niezależnych, identycznych kamer=> skanerów elektrooptycznych. Osie optyczne skanerów znajdują się w płaszczyźnie orbity i są odchylone od linii pionu odpowiednio o 20° do przodu i 20° wstecz.

18. Rozdzielczość spektralna w SPOT-5, jakie są poszczególne kanały.

Rozdzielczość spektralna: dotyczy zakresu uczulenia detektora, czyli Δλ [μm] w danym kanale spektralnym. ( Butowtt str 121)

Obrazowanie w SPOT-5 odbywa się za pomocą dwóch skanerów HRG ( zastąpił skaner z HR VIR satelity SPOT-4) oraz Skaner stereoskopowy HRS

Z HRG otrzymujemy obrazy w następujących zakresach spektralnych:

PAN ( 0,49-0,69)

B1 ( 0,49- 0,61)

B2 ( 0,61- 0,68)

B3 ( 0,78- 0,89)

B4 (1,58-1,75)

Z HRS otrzymujemy obrazy w następujących zakresach spektralnych:

PAN 2 x ( 0,49 – 0,69). „2” oznacza dwa obrazy, HRS=> MODEL STEREOSKOPOWY.

20. Jaka jest różnica między systemami aktywnymi a pasywnymi?

Ze względu na źródło pochodzenia rejestrowanego promieniowania sensory dzieli się na dwie grupy: pasywne i aktywne. Sensory pasywne rejestrują odbite promieniowanie pochodzące od istniejących w środowisku źródeł energii (np. Słońca). Zdjęcie fotograficzne jest przykładem teledetekcji pasywnej. Sensory aktywne emitują własną energię, która wchodzi w interakcję z badanymi obiektami i powraca z powrotem do sensora .Przykładami sensorów aktywnych są: radar - gdzie wysyłane są mikrofale, lidar – w tym przypadku wysyłane jest światło, sodar – gdy wysyłane fale akustyczne.

23. Rozdzielczość przestrzenna kanału termalnego Landsata 7

Dane Landsat	λ (m)	Rozdzielczość przestrzenna(m)
kanał 1 - niebieski	0.45-0.52	30
kanał 2 - zielony	0.53-0.61	30
kanał 3 - czerwony (RED)	0.630.69	30
kanał 4 - bliska podczerwień (NIR)	0.78-0.90	30
kanał 5 - średnia podczerwień	1.55-1.75	30
kanał 6 - termalny	10.40-12.50	60
kanał 7 - średnia podczerwień	2.09-2.35	30
kanał 8 - panchromatyczny	0.52-0.90	15

27. Warunek kolinearności.

Kolinearność – współliniowość; warunek kolinearności stanowi matematyczny zapis współliniowości wektorów wodzących tego samego punktu na zdjęciu i w terenie.

Jeśli wektory są kolinearne to ich odpowiednie współrzędne są proporcjonalne (i na odwrót). Dzięki tej zależności można wyrazić zależność między współrzędnymi na zdjęciu (tłowymi) a współrzędnymi terenowymi.

Równanie kolinearności jest podstawą do znalezienia przestrzennego położenia punktów. Pozwala na wyznaczenie elementów orientacji zewnętrznej zdjęcia, co wymaga znajomości współrzędnych tłowych i terenowych przynajmniej 3 fotopunktów.

29. Co to jest INTERPOLACJA

Interpolacja – w grafice komputerowej jest to proces mający na celu utworzenie nowego, wcześniej nieistniejącego piksela na podstawie pikseli sąsiadujących z pikselem tworzonym tak, aby był on jak najlepiej dopasowany optycznie do przetwarzanego obrazu. Interpolację wykorzystuje się przy resamplingu, uzupełnianiu i korygowaniu obrazów oraz automatycznej korekcie obrazów w skanerach do filmów.

31. Metoda głównych składowych PCA

Obrazy wielospektralne są silnie ze sobą skorelowane. Zawierają bardzo podobne informacje dotyczące obiektów terenowych. Celem analizy głównych składowych (Principal Components Analysis) jest utworzenie nowego zestawu obrazów, które nie będą skorelowane. Kompozycje barwne utworzone z takich obrazów pozwalają na lepsze odróżnienie obiektów terenowych Błąd! Nie można odnaleźć źródła odwołania..

Principal Component Analysis (PCA) analiza głównych składowych

Wyznaczenie w procesie PCA głównych składowych polega na wyznaczeniu nowej osi głównej układu współrzędnych spektralnych wzdłuż największej wariancji danych przez rzutowanie wartości pikseli obrazu w przestrzeni wielowymiarowej.

Następnie wyznaczane są prostopadłe osie do pierwszej także według maksymalnej wariancji (najistotniejszej statystycznie informacji). W ten sposób powstają nowe kanały zawierające wzajemnie nieskorelowane dane.

Metoda PCA umożliwia kompresję najbardziej przydatnej, w późniejszym w procesie klasyfikacji, informacji zawartych w obrazie przez utworzenie zmiennych nazywanych składowymi głównymi (Principal Components). [notatki od Miśki]

32. Co to jest błąd CE90?

CE90=> pozioma dokładność położenia piksela, określona promieniem okręgu, w jakim środek piksela powinien znaleźć się z prawdopodobieństwem 90 procent.

34. Dlaczego niebo jest czerwone jak zachodzi Słońce?

Rozpraszanie Rayleigha – to rozproszenie światła na cząsteczkach o rozmiarach mniejszych od długości fali rozpraszanego światła. Dzięki temu zjawisku niebo w dzień jest niebieskie, a przy zachodzie Słońca czerwone.

W środku dnia, kiedy Słońce jest wysoko na nieboskłonie, fale światła przechodzą przez w miarę cienką warstwę atmosfery, przez co tylko niebieskie światło jest rozpraszane (ponieważ długość fali światła niebieskiego jest krótsza niż światła czerwonego. Kiedy Słońce zachodzi (jest od nas bardziej oddalone) światło musi przejść przez grubszą warstwę atmosfery niż w południe, przez co również promieniowanie o większych długościach fali jest rozpraszane.

36. Mieszanie barw: addytywne i subtraktywne.

Metoda addytywna – „mieszanie światła emitowanego”; barwy podstawowe czerwony, niebieski, zielony = sumują się do barwy białej. Na tej zasadzie działają monitory, wyświetlacze itp.

Metoda subtraktywna – „mieszanie światła odbitego” lub „mieszanie farb”; barwy podstawowe cyjan, magenta, żółty dają razem barwę czarną. Na tej zasadzie działają drukarki, mieszalnie farb itp.

37. Co znajduję się w METRYCE KAMERY?

Metryka kamery zawiera informacje z przeprowadzonej kalibracji, czyli:

• Stałą kamery ck

• Dystorsję radialną odniesioną do punktu głównego symetrii PPS (principal point of symmetry)

• Zdolność rozdzielczą radialną i tangencjalną

• Współrzędne punktów głównych PPS i PPA

38. Jak ktoś zamaskuje się pod ziemią to jakiej aparatury należy użyć aby go zdemaskować?

Demaskowanie obiektów pod ziemią można wykonać za pomocą interferometrii radarowej, z wykorzystaniem pasma długich mikrofal (im dłuższe fale tym penetracja biomasy większa).

Pasmo P (30 – 100 cm)

Zakresy falowe zobrazowań radarowych:

Zakres radarowy	Długość fali w cm
Ka	1
K	1,5
Ku	2
X	2,5 – 3,5
C	3,5 – 7
S	7 – 15
L	15 – 30
P	30 – 100

39. Filtr adaptacyjny

Filtry adaptacyjne:

• Działanie polega na tym, że każdemu punktowi oraz jego otoczeniu przypisywana jest wartość, która pozwala na zakwalifikowania go jako punkt należący lub nienależący do krawędzi.

• na obszarach zakwalifikowanych jako "nie należące do krawędzi" stosowany jest filtr uśredniający,

• reszta obszarów nie jest zmieniana. Krawędzie określane są na podstawie znacznych różnic intensywności sąsiadujących pikseli.

• Działanie tych filtrów jest zależne od cech analizowanego obszaru; (to z notatek od Miśki)

Filtry adaptacyjne zmieniają charakterystykę działania w zależności od cech analizowanego obrazu. Przewaga nad innymi filtrami jest taka, że większość z dotychczasowych filtrów działa jednostronnie, np.: filtr dolnoprzepustowy rozmazuje krawędzie, a filtr górnoprzepustowy wydobywa niepotrzebne szczegóły z obrazów. Filtr adaptacyjny działa dwuetapowo:

1 etap – wyznaczany jest parametr klasyfikujący dany punkt do krawędzi. Kryterium może być wariancja punktów szarości: duża wariancja oznacza krawędź.

2 etap – dokonywana jest filtracja filtrem uśredniającym, ale tylko tych punktów, które nie zostały zaklasyfikowane jako krawędź. Punkty krawędzi pozostają bez zmian. Unika się w ten sposób ich rozmycia [to z neta]

43. Charakterystyka spektralna i krzywe spektralne. Co to jest spektralna charakterystyka odbiciowa?

Krzywa charakterystyczna (krzywa spektralna) – przedstawia zależność współczynnika odbicia promieniowania od długości fali. Każdemu obiektowi można przypisać jego krzywą spektralna.

Aby porównać krzywe spektralne należałoby rejestrować odbicie promieniowania w sposób ciągły dla szerokiego spektrum. W praktyce stosuje się jedynie wybrane zakresy promieniowania, zwane kanałami spektralnymi.

Współczynnik odbicia – stosunek promieniowania odbitego od obiektu do promieniowania padającego (dla określonej długości fali). Współczynniki odbicia promieniowania roślin zielonych są najbardziej zróżnicowane w zakresie podczerwieni. Dlatego do badań związanych z określaniem rodzajów roślinności oraz jej stanu zdrowotnego, wykorzystywany jest ten zakres promieniowania.

44. Jakie filtry wykorzystuje się do wykrywania krawędzi, zasada działania.

Filtry górnoprzepustowe mogą służyć do wydobywania z obrazu składników odpowiedzialnych za szybkie zmiany jasności, a więc konturów, krawędzi, drobnych elementów faktury, itp. Popularnie mówi się, że filtry górnoprzepustowe dokonują wyostrzenia obrazu wyostrzenia obrazu -rozumianych jako uwypuklenie krawędzi w obrazie.

Filtry nieliniowe (kombinowane) lokalizują krawędzie dokładniej i w sposób bardziej pewny niż laplasjany. Idea polega na kolejnym zastosowaniu dwóch gradientów w prostopadłych do siebie kierunkach a następnie dokonaniu nieliniowej kombinacji wyników tych gradientów. Dzięki nieliniowej kombinacji liniowych przekształceń obraz wynikowy ma dobrze podkreślone kontury – niezależnie od kierunku ich przebiegu.

Filtry wykrywające krawędzie:

• Filtry górnoprzepustowe - Gradienty

• Filtr Robertsa :

• bardzo czułe na szumy, można stosować na obrazach o bardzo dobrej jakości lub po uprzednim zastosowaniu filtru uśredniającego;

• maska filtru składa się z zer i dwóch innych wartości;

• wykrywa krawędzie.

• Filtr Prewitt’a :

• wykorzystywany do wykrywania krawędzi na obrazie (gdy występują duże szumy)

• maska odwrócona o 90° - eksponuje linie pionowe na obrazie.

• Sobel’a

Filtry Prewitt’a i Sobel’a pozwalają na wykrycie krawędzi z dużym szumem wysokoczęstotliwościowym. Wzmacniają one wpływ najbliższego otoczenia piksela. Wykorzystywane są na obrazach z dużym szumem.

• Filtry górnoprzepustowe wykrywające krawędzie- Laplasjany

• Suma elementów składowych filtru wynosi 0;

• wyższa wartość w środku filtru wskazuje na wzmocnioną częstotliwość

• Symetryczne;

• Podkreślają kontury obiektów niezależnie od ich przebiegu.

Wyższa wartość środkowa maski zastosowanego filtru daje wyraźniejszy efekt- wzmocnione wyższe częstotliwości. Na obrazach widać wyróżnione krawędzie Na ostatnim krawędzie są rozmazane. [notatki od Miśki]

50. Błędy systematyczne

Błąd systematyczny – błąd wynikający z zastosowanej metody pomiaru, powtarzający się w uzyskanych wynikach. Można go eliminować stosując inną, niezależną metodę pomiaru.

51. Optymalny okres pozyskiwania zdjęć lotniczych i satelitarnych dla potrzeb opracowań fotogrametrycznych?

Przy wyborze wykonywania zdjęć uwzględnia się następujący czynniki:

• Stopień przeźroczystości atmosfery

• Porę roku

• Charakterystykę oświetlenia słonecznego.

Tu jest problem, można powiedzieć trzy i się pierdolić z wytłumaczeniem przeźroczystości atmosfery i oświetlenia słonecznego. Opiszę tylko porę roku

• Ze względu na porę roku zaleca się fotografowanie wczesną wiosną lub późną jesienią. Brak liści na drzewach oraz pokrycia terenu uprawami ( zboża rośliny okopowe) ułatwia wgląd w teren i dokładne opracowanie NMT lub rzeźby terenu. Nie wykonuję się zimą, albowiem śnieg znacznie obniża wartości interpretacyjne obrazu, uniemożliwia opracowanie rzeźby terenu ( warstwa śniegu fałszuje wysokości i znacznie zmniejsza dokładność ich wyznaczenia ze względu na wyeliminowanie kontrastów drobnych szczegółów, które dają dobre wyczucie głębi ostrości.)

52. Prędkość poruszania się satelity na orbicie

$v = 7.911\sqrt{\frac{R}{R + H}}\ \lbrack km/s\rbrack$ R=6 380 km, H – wysokość orbity satelity

54. Minimalna i optymalna liczba punktów

Znaczki tłowe: minimalna 4 optymalna 8 ( określają położenie punktu głównego zdjęcia PPA)

Liczba fotopunktów: minimalna 3 optymalna 5 ( pojedyncze zdjęcie)

55. Pokrycie podłużne - co trzeba znać?

Baza poprzeczna

$Bq = a*\frac{100 - q}{100}*Mz\ \lbrack m\rbrack$ $q = 30\% + 70*\frac{H}{H}\%$

q – pokrycie poprzeczne; a – długość boku kadru [m]; H – wysokość lotu

Baza podłużna

$Bp = a*\frac{100 - p}{100}*Mz\ \lbrack m\rbrack$ $p = 60\% + 50*\frac{H}{H}\%$

p – pokrycie podłużne ; a – długość boku kadru [m]; H – wysokość lotu

57. Co to jest barwa?

Barwa – wrażenie psychiczne wywołane gdy oko odbiera promieniowanie elektromagnetyczne z zakresu światła widzialnego.

59. W jakim rzucie rejestrowany jest obraz

W fotogrametrii i teledetekcji mamy do czynienia z czterema rzutami

• Rzutem środkowym ( perspektywistycznym) realizowanym przez kamery fotograficzne

• Rzutem środkowo- ortogonalnym realizowanym przez urządzenia skanerowe

• Rzutem panoramicznym realizowanym przez jednoobiektywowe kamery panoramiczne

• Rzutem ortogonalnym, w którym prezentowane są wyniki opracowań

62. Różnica między GSD a GRD.

GRD=> (Ground Resolved Distance). Terenowa zdolność rozdzielcza, jej wymiar mówi jaki jesteśmy w stanie zobaczyć, zinterpretować najmniejszy element na zdjęciu

GSD=> Ground Sampling Distance). Rozdzielczość przestrzenna, wymiar pojedynczego piksela w terenie: na wymiar GSD w przypadku zdjęć cyfrowych ma:

• Ck

• Wymiar piksela na matrycy podawany w mikrometrach

• Wysokość fotografowania

Przykładowe obliczenie:

Dane wyjściowe
długość ogniskowej f
wysokość lotu H
wymiar piksela na matrycy światłoczułej pix

Wzorek:

$$\text{Pter} = \frac{H\ \times Piks}{f}$$

W przypadku zdjęć analogowych:

• Ck

• Wysokość lotu

• Skala fotografowania

• Wymiar piksela skanowania

Podsumowując:

Terenowa zdolność rozdzielcza jest miarą rozdzielczości zdjęcia, natomiast

piksel terenowy jest jedynie wielkością obszaru obrazowanego przez pojedynczy piksel

linijki skanującej.

63. Wykorzystanie skaningu laserowego w innych zastosowaniach fotogrametrycznych.

Skaning naziemny: pomiary inwentaryzacyjne (obiekty budowlane, architektoniczne, zabytki, wykopaliska, stanowiska archeologiczne), miejsca przestępstw i CHUJ WIE NA CO pomiary obiektów w ruchu i pomiary lasów

Skaning lotniczy: tworzenie NMT i NMPT

67. Różnice skaner od kamery.

Skaner – aktywny system teledetekcyjny – emituje własne promieniowanie w postaci wiązki lasera i rejestruje jej odbicie od powierzchni obiektu.

Kamera – pasywny system teledetekcyjny – rejestruje światło odbite od obiektu.

???? Orbity

• Niskie [LEO] to orbity kołowe lub eliptyczne o wysokości nad powierzchnią Ziemi od 500 do 2000 km. Większość sztucznych satelitów znajduję się na tej orbicie.

• Średnie [MEO] to orbity kołowe o wysokości w przedziale 8000 12000 km

• Silnie eliptyczne [HEO] mają perigeum na wysokości około 500 km a apogeum na wysokości dochodzącej do 50000 km

• Geostacjonarne [GEO] stosowana przez większość działających obecnie satelitarnych systemów telekomunikacyjnych. Jest to orbita kołowa leżąca w płaszczyźnie równika o okresie obiegu satelity równym okresowi obrotu Ziemi. Wysokość orbity wynosi 35786 km. Istnieje tylko jedna taka orbita

## QuickBird- zmiana wysokości QuickBirda z 600 na 450 km pozwoliła zwiększyć zdolność rozdzielczą ale zmniejszeniem wydajności zobrazowań dużych terenów i to 4 krotnie.