Wybrane zagadnienia komunikacji społecznej
1/ 08.10.2010
Egzamin: komunikacja interpersonalna, masowa, niewerbalna, międzykulturowa, komunikowanie polityczne i publiczne, strategie interpersonalnego komunikowania, komunikacja w multimediach
Komunikacja – krążenie informacja; komunikowanie – przykazywanie inf, komunikowanie się – sprzężenie zwrotne
Komunikacja społeczna – porozumiewanie się jednostek, grup celem wymiany myśli, wiedzy inf, idei; zawsze wywołuje konkretne skutki
Komunikowanie, transmisja (przekazywanie od 1 nadawcy i transmitowanie do odbiorcy/ów), rozumienie (ważne, bo może się różnić od osoby), oddziaływanie (różnorodne skutki), interakcja, wymiania
Piramida komunikowanie <masowe, instytucjonalne, grupowe, interpersonalne, intrapersonalne (wewnętrzne)|
Składniki procesu społ. komunikowania się:
- normy (zachowanie i sposób przekazywania inf w konkretnych sytuacjach)
- kontrola
- koordynacja
Nadawca, intencja, intencjonalność
Informacyjność – przekaz określonych faktów,
Perswazyjność, manipulacyjność – przekonanie, nawoływanie, zmiana nastroju, wywołanie określonej sytuacji (językowa, ikoniczna),
Manipulacyjność – wypływanie na rozumienie, dawniej charakter ideologiczny, dziś wpływ na zachowanie i myślenie całego społeczeństwa, nie zawsze negatywna
Skuteczność – efekt
Paradygmat, szkoła czysto empiryczna, sz. czysto krytyczna, determinizm technologiczny
2/15.10.2010.
Zdarzenia, zachowania, działania, interakcje, typ komunikacji, kom. językowa, nowa kompetencja
Kto – KOMUNIKAT – do kogo
pomiędzy: kiedy/gdzie (czas, miejsce), po co (cel, intencja), jakie środki językowe, tekst (o czym, temat)
komunikacja nie zawsze świadoma (wszystko jest komunikacją), działanie indywidualne lub zorientowane na daną społeczność, ważna w komunikacji jest sytuacja
sytuacja i wypowiedzi są ze sobą ściśle powiązane, dostosowuje się wypowiedz do syt, wypływają na nią też kontekst, przestrzeń, czas
aby dostosować zachowanie potrzebna jest interakcja, transmisja powoduje, ze odkodowanie może być różne
interakcja – swoim zachowaniem udowadnia się swoje podejście do przekazu, to działanie w obie strony (sprzężenie zwrotne)
zasady komunikacji: miejsce, czas, to co my wnosimy do komunikacji, zasady i role przypisywane do danej sytuacji, wejście w role jest ważne
komunikacja zwykle nie jest pozbawiona władzy (politycznej, społecznej, kulturowej), istnieją uprzedzenia, ograniczenie percepcji (mogą zrodzić się z ubioru, zachowania, głosu etc)
Interakcja kontekstu kulturowego – różne kultury mają różne zasady komunikacji
Podstawowe założenia komunikacji:
- nastawienie na partnerów
- sprzężenie zwrotne
- określona sytuacja ustanawiająca układ kom
- założenie, że odbiorca zachowa się tak jak ro przewidzimy, przesyłanie potencjalnych zachowań
- przyjmowanie określonych strategii, wybór scenariusza
- kontrola
Interakcjonizm symboliczny – GH Mead, H Blumer, K Bruke, E Goffman
3 zasady:
1/ znaczenie, konstruowanie rzeczywistości społecznej
2/ język, źródło znaczenia
3/ myśl, przejmowanie roli innego
Mead, zachowania ludzi, aktywność, punkt wyjścia:
- działanie człowieka początkowo bez świadomości, zmiana w świadomość interakcji
- znaczenie konstruowane w danej sytuacji i społeczności
- najpierw gest potem język, kog ograniczony, język staje się źródłem znaczeń, do niego uczy się sytuacji i ról społecznych, kolejny etap socjalizacji, szkoła, interakcja nabywania ról, przejmowanie roli innego, dost. Zachowania do sytuacji oraz grupy
interakcjonizm to proces społeczny, ważna autokoncepcja na która wpływa inteligencja, pewność siebie, empatia, rzeczywiste reakcje innych etc
3 typy komunikacji interpersonalnej:
1/ teoria niespełnionych oczekiwań
2/ interpersonalnego oszustwa
3/ dramaturgiczna koncepcja życia społecznego
3/ 22.10.2010
bilingwizm kulturowy, narody maja pewne cechy szczególne
komunikacja międzykulturowa, inter, kulturowa,
rozumienie kultur: indywidualizmu, kolektywizmu, wysokiego kontekst, niskiego
Kultura – normy, reguły, zachowania charakterystyczne dla kultury, wzory zachowań i modele postępowania w praktyce, odpowiadają potrzebą danej społeczności, standardy działań i zachowań
komunikacja mk zakłada porozumiewanie się ludzi różnych kultur, akt rozumienia i bycia rozumianym przez audytorium o innej kulturze,
wiedza o uczestnikach komunikacji, rozpatrywani jako partnerzy, podejście porównawcze
cel: poznanie różnic między charakterem kom różnych ludzi
Międzykulturowa, kom o charakterze porównawczym,
interkulturowa, proces porozumiewania się między członami kultur
Praktyczne źródła wiedzy o km: internacjonalizacja życia (język, zach stanowią różnice), globalizacja, mobilność, strefa biznesu, lepsze zrozumienie, tworzenie trzeciej kultury (przyjęcie zasad innej kultury, ale niewiążące się z porzuceniem własnej)
kultury wysokiego i niskiego kontekstu (E Hall), dystans wobec władzy, kolektywizm – indywidualizm, męskość – żeńskość, problem zdefiniowania własnego ja
K. Indywidualizmu: najważniejsza jednostka, samodzielne podejmowanie decyzji, oodpowiedziałnośc jednostki, odizolowanie (pokoje, gabinety), relacje ml to umowy, ważna przestrzeń osobista i prywatność, bezpośrednia komunikacja, logika wypowiedzi, odzwierciedlenie opinii jednostki, konkurencyjność, ważne wyniki, kultury zachodu, czas linearny, niecierpliwość, krótkoterminowość, rozumowanie linearne
K. Kolektywizmu: najważniejsze relacje ml, zależność, współpraca, ukryte znaczenie, wieloznaczny przekaz, zachowanie twarzy, otwarte przestrzenie, decyzja podejmowana grupowo po wcześniejszym omówieniu, interes grupy ponad jednostki, harmonia, czas elastyczny, cierpliwość, wspólna przestrzeń, długotrwały wzrost, rozumienie nielinearne, kultura Japonii
K. Wysokiego kontekstu: komunikacja za pośrednictwem ukrytych znaczeń, niewerbalna, podporządkowanie działań relacjom ml, znaczenie zbiorowych inicjatyw i podejmowania decyzji, relacja pracodawca pracownik jako osobista, intuicja zaufanie, preferowanie stylu niebezpośredniego, logika nielinearna, postępowanie zgodnie z duchem prawa
K. Niskiego kontekstu: komunikacja dosłowna, werbalna, oddzielnie pracy od relacji ml, cenienie indywidualnych inicjatyw, relacja pp bezosobowa, formalna, fakty, statystyki, perf stylu bezpośredniego, logika linearna, post zgodnie z litera prawa
czas linearny cykliczny, elastyczny
4/ 29.10.2010
Czas linearny: czas jako jednostka którą można oszczędzić, zużywać, wykonywanie zadań w kolejności i określonym czasie, oddzielenie pracy od życia rodzinnego, próba kontrolowania czas, harmoniczny plan krótkoterminowy
Czas elastyczny: czas postrz jako płynny, jednoczesne wykonywania wielu zadań, nacisk na zbadanie relacje zw z danym zadaniem, łączenie pracy i życia rodz, reagowanie równoległe z wydarzeniem, kraje arabskie, AM południowa, niechęć do mierzenia czasu
Czas cykliczny: czas zataczający koło, powracalny, wykonywanie zdań po długim okresie kontemplacji, nacisk na długoterm efekty, dostrzeganie powiązań i wzajemnych zależności ludzi i zadań, wiara że życie wpływa na czas, ważna punktualność ale i cierpliwość, decyzje przemyślane i konsekwentnie realizowane, Japonia
każdy z czasów jest obecny w życiu człowieka, ale jeden ma największe znaczenie
Kultury męskie: podział na role m/ż, otwarte ukazywanie ambicji, dominacja mężczyzn, opinie, muzyczna powinien rządzić, kobieta wychowywać, pieniądze i rzeczy są ważne, podziw wobec osób osiągających sukces, ostentacyjne ukazywanie siły
Kultury żeńskie: dopuszcza się swobodne przejmowanie ról kobiecych i męskich, skromność i niekonkurencyjność, opinie, mężczyzna nie musi mieć racji, powinien przyjąć pewnie role wychowawcze, równowagi płci, uznanie ideału wzajemnej zależności, sympatyzowanie z osobami nieszczęśliwymi
płeć zakłóca komunikację, należy poznać sposób myślenia drugiej płci
zasada wymagająca eksplikacji i oceny reguł działania: zadomowienie w kult w relacji inności
zs działania: ustalenie reguł
zw interpretacji: osobiste definiowanie inności
zasada stwarzająca warunki obserwacji: krytyka/afirmacja
relacja obcego: płaszczyzna realizacji siebie wobec obcego
Inność kulturowa
kompetencja kulturowa, umiejętność samodzielnej analizy i refleksji nad kult, um. interpretowania innej na tle własnej, um. identyfikacji nieporozumień i strategiczne podejście do konfliktów, postrzeganie siebie i innych w kontekście składników kultury, umiejętność podejścia do obcości i rozw. sytuacji trudnych
standardy kulturowe określają i są znakami: myślenia, działania, spostrzegania, zachowania;
dotyczą wartości, reguł, norm w kult, które obejmują praktyki kom, często nieuświadamiane
niemieckie:
dystans, inicjatywa, bezpośredniość,. autorytety, porządek, bliskość cielesna, obowiązek i role
polskie:
grzeczność i gościnność, konwencja, autorytety, religijność, praca, improwizacja w kryzysie , role, humor, ojczyzna, niewerbalność
5/ 05.11.2010
Modele komunikowania
Model, konstrukt teoretyczny, schemat pokazujący istotne cechy procesu komunikowania, mogą być strukturalne, dynamiczne, funkcjonalne (rola elementu), operacyjne
Modele transmisji:
- efektu bezpośredniego (zasada pocisku)
- bodziec-reakcja
- kuli
- zastrzyku podskórnego
4 grupy modeli komunikowania:
1/ transmisji (Goban-Klas)
2/ rytuału
3/ przyciągnięcia uwagi (reklama, propaganda)
4/ recepcji/kodowania i dekodowania
Model aktu perswazyjnego Laswella
kto/nadawca kom, analiza nadawcy -> co/analiza zawartości -> medium -> do kogo/adresat, audytorium -> z jakim skutkiem/analiza efektu
Model przekazu sygnałów Shannona
źródło inf -> nadajnik -> nadany sygnał ->kanał/zakłócenia sygnału szumy) -> odbierany sygnał -> odbiornik -> adresat
szumy zew i wew
Teoria agenda setting (Maxwel, McCombas, Donlad Show), media mówią nam o czym mamy myśleć, a nie co, wywierają wpływ na myślenie, hierarchia wiadomości, selekcja wiadomości (gate keeper), media nie odnoszą wielkich suckesów w narzucaniu co myśleć, wydarzenia i sprawy związane z wyborem, wybór newsów
rodzaj medium inf, gdzie umieścić inf, w jakiej formie, ważne zainteresowanie widza, potrzeba inf, dostępność do środków mass, wiedza społ przekłada się na zachowania społ
Teoria użytkowania i korzyści, co ludzie robią z mediami, jakie są korzyści z mediów i czy są one potrzebne
6/ 26.11.2010
Teoria użytkowania i korzyści:
E Kata, JG Blumer, M Gurewtch
co ludzie robią z mediami,
faza opisu, zachowania odbiorcze są świadome, celowe i selektywne,
faza operacjonalizacji, obserwacja środowiska, korelacja reakcji na otoczenie (współdziałanie), transmisja dziedzictwa kulturowego (socjalizacja), rozrywka (zabawa)
faza konstruowania i weryfikowania teorii
Założenia:
audytorium jest aktywne, użytkowania ma na ogół charakter celowy, konkurencje z innymi sposobami zaspokojenia potrzeb, wybór środków masowego przekazu należy do inicjatywy audyt, konsumpcja mediów pozwala uzyskiwać rozliczne korzyści (dla niektórych nie wystarczy znajomość zawartości przekazu), stopień zaspok. zależy od właściwości środka przekazu, korzyści mogą być skutkiem zwartości przekazu, samego kontaktu lub sytuacji w jakiej odbierany jest przekaz, określona posatwa wobec mediów, treści przekazów związane ze ścisłymi zapotrzebowaniami odb
Badania:
wpływ określonych programów na społeczność, psychologiczne korzyści (społ. wymusza na mediach określone zachowanie, dawniej odwrotnie), wartość oczekiwania, aktywność audytorium, korzyści a oddziaływanie, rozrywka, zwyczaje, wygoda, społeczna użyteczność, relaks, ucieczka od problemów i nudy, zgłębianie rzeczyw, porada
model ekspresyjny/rytualny, tradycja, obyczajowość, satysfakcja
model przyciągania uwagi, przyciąganie dużego audyt
model kodowania, 3 typy: tak jak chciał nadawca, odbiór ma pewne wątpliwości (nie do końca przyjmuje się uzasadnienie nad), odbiorca się nie zgadza (model klocków)
7/ 3.12.2010
Komunikacja niewerbalna, 65% znaczeń odczytujemy z zachowań ciała i gestów
trafność, umiejętność dostosowania zachowań niewerb. do tego co mówimy
skuteczność, kanał werbalny i nie łączą się ze sobą i są spójne
proces kodowania i odkodowania
meta system komunikacji ludzkiej
emocje i uczucia, obserwacja twarzy
przekaz intencji wiąże się z uczuciowością, nie zawsze da się ukryć prawdziwe emocje
syt. kom. werb/słuch, wiz/pozawzrokowej,
podsystemy, kohezyjny, proksemiczny, dotykowy, wzorkowy, poprzez przedmioty
sygnał na przekazywania sugestii, np. wzork, dotyk, gest
znaki niewerb. są komunikacyjne intencjonalnie, pełnią funkcję społeczną, są odkodowywane, zawierają symbole i znaki, znaczenia odczytywane są z zespołu znaków, a nie pojedynczych (bo te mogą być przypadkowe),
w różnych kult, znaczenia tych samych znaków są różne
kontekst interpersonalny: głos, twarz, ciało, gestykulacja, wyraz mimiczny, wygląd fizyczny, spojrzenia i ich wymiana, dystans fizyczny, pozycja ciała, kanał wokalny, dźwięki nieartykułowane, organizacja środowiska
połowa ciała od pasa w górę pozytywne gesty
uczucia i emocje, sany emocjonalne, typy emocji
funkcje kom niewerb, przekazywanie inf, wyrażanie emocji, tworzą meta komunikacje, zaznaczja syt społeczną, służą kształtowaniu wrażeń
Klasyfikacja Ekmana i Friesena
emblematy, sygnały cielesne, gestykulacyjne
ilustratory, akty dialektyczne, rytmiczne, zwiększają jasność ekspresji
regulatory konwersacji, jak zakończyć rozmowe, przerwać etc
adaptatory, wynikają z naszej wygoody
8/ 17.12.2010
Przestrzeń dystans terytorium
Dystans: intymny 0-45 cm, osobowy 45-1,2 m, społeczny 1,2-3,6 m, publiczny 3,6-7,5 m
dystanse różne w zależności od kult
terytorium – wyznacza przestrzeń, gdzie ludzie dobrze źle się czują/komunikują
zatłoczenie, zmniejszenie dystansu, problem z kom,
prywatność
dotyk, może mieć różnorodny charakter, zmniejsza dystans
rodzaje: funkcjonalno-profesjonalny dotyczy czynności zawodowych, czł traktowany jako przedmiot, nie łączy się z przekroczeniem dystansu; grzecznościowo-rytualny np. podanie ręki na przyw; przyjacielsko-koleżeński oznaczana sympatię; miłosno-intymny zw z emocjonalnością; seksualno-pobudzający;
dotyk często bywa fałszywie interpretowany, może być nacechowany afektem, rozrywkowy, rytualny
równanie intymności: ilość uśmiechów + ilość, długość spojrzeń (wzajemnych) + dystans fizyczny + intymność treści = poziom intymności
zaangażowanie werbalne Potersona, zachowanie niewerb inaczej traktowane przez męż i kob
zachowanie ciepłe – częste uśmiechy, zimne – krótkie urwane spojrzenia, surowość twarzy, sztywna postura, zamknięta pozycja ciała
akty dominacji niewerb (zach ciepłe) stosowane przez kobiety, mężczyźni inter. jako seksualne
kom poetyczna, proces dwukierunkowy, odp otoczenie społeczne, polit, med., nie wpływa na kom
cel, sformułowane kreowanie polityki, zawiera ustawienia formalne, normat, instytucj,
proces polityczny, konflikty, problemy, walka o władzę
zawartość polityki, problemy
kom. polity. uzewnętrznione,prezentowane przedstawiane kreowanie polityki
tworzone przez elementy, propaganda polityczna, marketing wyborczy (zespól technik i metod poprawiający efektywność komunikowania polityki z obywatelami)
podejścia: behawioralne (efekt kom, czy proces przyniósł oczekiwane zmiany), strukturalno-funkcjonalne (zw z procesami interakcji), interakcyjne (dot relacji polityk-obywatel, nastawienie na perswazję i manipulację), dialogowe (dążenie do porozumienia, debata polit), rynkowe (polit jako produkty do sprzedania)