SYSTEMY OŚWIAT WYCHOWAWCZE W RÓŻNYCH PAŃSTWACH EUROPY: System szkolnictwa w UE jest zróżnicowany.AUSTRIA: Przedszkole – nieobowiązk; Obowiązek szkolny 9 lat (od 6 do 15 r ż)  Czas trwan nauki w szk. podst 4 lata szkoły średnie I i II stopnia (na II stopniu możliwość specjalizacji); 3 typy placówek z rozszerzonym programem języków nowożytnych; gimnazja, gimnazja realne; Nauka w szkole średniej kończy się maturą, 2 lata studiów kończą się licencjatem; 8 lat studiów – uniwersytet i doktor. BELGIA (10 mln. Ludnośi) Model wychowania przedszkolnego zw. modelem mieszanym Czas trwania nauki w szk. podst 6 lat :Etniczne grupy językowe; 3 letnie nie obowiązkowe przedszkole; 2% dzieci nie uczęszcza do przedszkola; obowiązek szkolny (od 6 do 16 rż); młodzież pracującą do 18 rż; specjalizacje ogólne lub techniczno-artystyczne.

DANIA: Model wychowania przedszkolnego zw. modelem rodzinny Obowiązek szkolny trwa 9 lat (od 7 do 16 r ż) Czas trwania nauki w szk. podst 10 lat Żłobek (od 3 do 4 rż); 5-7rż klasy przygotowawcze; Jednolita obowiązkowa szkoła podstawowa (od 7 do 16 rż); w klasach od 1-7 jest brak ocen; klasa 8-9 oceny tylko z przedmiotów końcowych; klasa dziesiąta jest dla chętnych; szkoła ogólnokształcąca trwa 3 lata.FINLANDIA: Model wychowania przedszkolnego zw. modelem rodzinny Obowiązek szkolny trwa 9 lat; Czas trwania nauki w szk. podst 10 lat przedszkola i szkoły średnie 3 lata, szkolnictwo wyższe jest bezpłatne; 4 stopnie kończące – 1st licencjat, 2st dyplom ukończenia st. Wyższego, 3st magister, 4st doktor; nauczanie religii jest obowiązkowe; niewierzący uczą się etyki. SZWECJA Model wychowania przedszkolnego zw. modelem rodzinny Obowiązek szkolny trwa 9 lat (od 7 do 16 r ż); rok 10 w postaci klasy wstępnej nie jest obowiązkowy), Czas trwania nauki w szk. podst 10 latGRECJA (10 mln ludności) Model wychowania przedszkolnego zw. modelem szkolnym Obowiązek szkolny 9 lat (od 5 do 15 r ż) Czas trwania nauki w szk. podst 6 lat

Ministerstwo edukacji i wyznań religijnych; 54 dyrekcje naukowe; przedszkole – nieobowiązkowe; obowiązek szkolny – 9 lat; gimnazjum – duchowe, muzyczne, sportoweHISZPANIA:50 prowincji; Model wychowania przedszkolnego zw. modelem szkolnym Obowiązek szkolny 11 lat (od 6 do 16 r ż) Czas trwania nauki w szk. podst 6 lat przedszkole nieobowiązkowe; obowiązek szkolny – 9lat.

WŁOCHY (57mln ludności) Model wychowania przedszkolnego zw. modelem mieszanym Obowiązek szkolny 10 lat (od 6 do 15 r ż)  Czas trwania nauki w szk. podst 5 lat :20 regionów oświatowych; przedszkola – nieobowiązkowe (od 3 do 6 lat, uczęszcza 87% dzieci); obowiązek szkolny 9 lat; nauka w liceum, następnie obowiąz jednoroczny kurs przygotowawc do szkoły wyższej.

CZECHY Model wychow przedsz zw. mode szkolnym Czas trwa nauki w szk. podst 5 lat

SŁOWACJA Model wychowania przedszkolnego zw. modelem szkolnym Obowiązek szkolny 11 lat (od 6 do 16 r ż) Czas trwania nauki w szk. podst 5 lat IRLANDIA Obowiązek szkolny 11 lat (od 6 do 16 r ż) PORTUGALIA Model wychowania przedszkolnego zw. modelem mieszanym Czas trwania nauki w szk. podst 9 lat od 6 do 15 roku życia HOLANDIA Model wychowania przedszkolnego zw. modelem mieszanym Obowiązek szkolny trwa 8 lat (od 5 do 12 roku życia) NIEMCY: Model wychowania przedszkolnego zw. modelem rodzinny Obowiązek szkolny 10 lat (od 6 do 15 r ż) Czas trwania nauki w szk. podst 4 lata *z wyjątkiem Berlina i Brnadenburgii, gdzie szk podst trwa 6 lat* Ministerstwo wyznań (w każdym landzie); PRZEDSZKOLE kindergarten, od 3 do 6 roku życia, nieobowiązkowe (utrzymuje kościół oraz inne fundacje); obowiązek szkolny dla dzieci 9-12 lat (zależy od landu); 10 lat szkoły ogólnokształcącej(odpowiednik gimnazjum, kończy się maturą, otwiera drogę na studia). 26% ludności nie podejmuje nauki w szkołach. SZKOŁY PODSTAWOWE Od 6 do 10r.ż. W klasie 1 i 2 automatyczna promocja * Nauczyciel prowadzi raporty o każdym uczniu, które przedstawia rodzicom Przejście do gimnazjum na podst. wyników w nauce, opinii nauczyciela i pedagoga SZKOŁY ŚREDNIE 10 – 16r.ż. – szkoła I stopnia: orientierungsstufe – faza orientacji w różnych rodzajach szkół, gymnasium, realschule, hauptschule, gesamtschule * Szkoły II stopnia od 15 do 19 roku życia – gymnasiale oberstufe – kształcenie ogólne – gymnasium, berufliches gymnasium, fachgymnasium, geramtschule * Kształcenie zawodowe: berujfstachule kaszt w pełnym wymiarze 15/16 – 18 lat, fachoberschule pełny wymiar 16-18 lat, berufsoberschule pełny wymiar 18-19 lat Dhales system – system dualny w niepełnym wymiarze i kształcenie w zakładzie pracy 18-19 lat SZKOŁY WYŻSZE Od 19 r. ż. *Autonomiczne i bezpłatne * System boloński * Student uiszcza opłaty socjalne * Stypendia socjalne, stypendia za wyniki w nauce * Kształcą w kierunkach, na które jest zapotrzebowanie SZKOŁY SPECJALNE W klasach integracyjnych prowadzi się zajęcia nauczyciel i nauczyciel specjalista. * Dzieci i młodzież od 3 do 16r. Integracja, polityka wielu ścieżek SZKOŁY PRYWATNE Istnieje sporo prywatnych przedszkoli, mało jest prywatnych szkół innych szczebli. OŚWIATA DOROSŁYCH 3 gł. formy: ogólna, zawodowa, polityczna. * Realizowana jest gł. przy uniwersytetach ludowych (Folkshahschule). * Dual system (naprzemienny system) – teoria w szkołach, praktyka w zakładach.KSZTAŁCENIE NAUCZYCIELI Nauczyciele uczący w gimnazjach oraz w handlówkach: kształcenie na uniwersytetach ( 4-5 l.) * Inne typy szkół na poziomie podst. i średnim: kształcenie w wyższych szkołach zawodowych ( 3-4 lata) * Po ukończeniu studiów obowiązuje egzamin praktyczny i teoretyczny * Nauczyciel jest urzędnikiem państwowym FRANCJA (58 mln ludności, 95 departamentów, 4 terytoria zamorskie): Model wychowania przedszkolnego zw. modelem szkolnym Obowiązek szkolny 11 lat (od 6 do 16 r ż) Czas trwania nauki w szk. podst 5 lat Jest 27 okręgów szkolnych; rektorzy mianowani są przez prezydenta; dyrektorów szkół mianuje prezydent; przedszkole już od 2 rż (32,3%), 3 rż (97%); przedszkola są popularne; szkoła elementarna (10 lat nauczania początkowego); 1 rok przygotowawczy( równolatków); 1-2 lat cykl elementarny (4 lata kolegium); cykl średni- nauczanie długie( 3 lata) lub krótkie (2 lata). PRZEDSZKOLE Ecole matternelle od 3 do 6 r.ż.(w uzasadnionych przypadkach od 2 r.ż ) *Nieobowiązkowe i bezpłatne * W większości prowadzone przez ministerstwo edukacji * W rzeczywistości jest wstępem do szkoły, ma programy nauczania i prowadzi zajęcia dydaktyczne * 3 sekcje: „maluchów”– 3lat.; „średniaków” –4lat.; „główna/starszaków” – 5lat; * Przyczynia się do wszechstronnego rozwoju dzieci i przygotowuje do szkoły elementarnej SZKOŁY PODSTAWOWE Od 6 do 11r.ż. * Podzielona na cykle: (Przygotowawczy(1 rok); Podstawowy(2 lata); średni(2 lata)) * Przejście do gimnazjum na podstawie wyników w nauce * Lekcje 60 minut SZKOŁY ŚREDNIE Od 11 do 15r.ż. tzw. kolegium –działa na zasadzie gimnazjum – szkoła I stopnia * Od 15 do 18r.ż. – szkoła II stopnia i możliwe ścieżki kształcenia: Kszt. Ogólne – LO 3 letnie kończy się maturą Kszt. Techniczne – LT 3 letnie kończy się maturą Kszt. Zawodowe – LZ 2 letnie kończy się uzyskaniem świadectwa + 2 lata nauki, następnie zawodowy egz. Maturalny SZKOŁY WYŻSZE Od 18-20 r.ż. Autonomiczne i płatne SZKOŁY SPECJALNE Dzieci wymagające największej troski trafiają do szkół specjalnych uczących zawodu.Dzieci i młodzież od 3 do 20 r.ż. SZKOŁY PRYWATNE Mało rozwinięte szkolnictwo prywatne. Placówki prywatne utrzymywane są głównie przez stowarzyszenia rodziców. OŚWIATA DOROSŁYCH Centrum Kształcenia Zawodowego, każdy przedsiębiorca przekazuje pewien procent dochodów na oświatę dorosłych (prawo, nie przywilej). KSZTAŁĆENIE NAUCZYCIELI Kształcenie nauczycieli szkół podst. i średnich na uniwersytetach (licencjat + 2lata nauki) Kształcenie nauczycieli wyższych klas szkoły średniej na 4 l. Studiach przedmiotowych: tytuł zawodowego magistra Nauczyciel urzędnikiem państwowym UK: Model wychowania przedszkolnego zw. modelem szkolnym Obowiązek szkolny 11 lat (od 5 do 16 r ż) Systemy szkolne – zróżnicowane; przedszkole nieobowiązkowe; nauka szkolna – od 4 rż; ekskluzywne szkolnictwo prywatne(stoi na wysokim poziomie); jest 170 szkół dla wybitnie uzdolnionych( z niezamożnych rodzin). PRZEDSZKOLE Kindergarden Od 2 do 5 r.ż. *Pierwsze lata to nauczanie spontaniczne, nie ma programu nauczania, dzieci same wybierają, czym chcą się zająć *Nie obowiązkowe (uczęszcza ok. 60% dzieci) * Istnieją prywatne i publiczne (stworzone przez państwo, osoby prywatne i organy kościelne) * Problemy rozwiązywane z udziałem rodziców * Brak podziału na grupy wiekowe * Klasy przedszkolne działają w ramach szkół podstawowych * Nacisk na wszechstronny rozwój poprzez gry i zabawy, w mniejszym stopniu wdraża dzieci do czytania i pisania SZKOŁY PODSTAWOWE Od 5 do 11 r.ż. * Szkoła dla najmłodszych dwuletnia * Szkoła początkowa czteroletnia * Test, jako egzamin wstępny * Przejście do gimnazjum na podstawie wyników w nauce * Lekcje 35 minut * SZKOŁY ŚREDNIE 11 do 18r.ż. * 11 – 16 lat szkoła średnia I stopnia bezpłatna * 16 – 18, 19 lat szkoła średnia II stopnia * Szkoły średnie I stopnia: Szkoła rozszerzona – kszt. Ogólne, techniczne, przed zawodowe Szkoła techniczna – przygotowuje do studiów technicznych Szkoła nowoczesna - nacisk na praktykę Szkoła gramatyczna – przygotowanie do studiów uniwersyteckich * Wszystkie zakończone egz. – mała matura 16l. Szkoła średnia II stopnia – wybór przez ucznia przedmiotów kształcenia, przygotowanie najzdolniejszych do szkół wyższych SZKOŁY WYŻSZE Od 18-20 r.ż.* Autonomiczne i płatne System boloński SZKOŁY SPECJALNE Dzieci mogą kształcić się w szkołach ogólnodostępnych lub specjalnych, wybór należy do rodziców. Dzieci i młodzież od 5 do 16r.ż. SZKOŁY PRYWATNE Są elitarne i ze względu na wysokie opłaty są mało popularne. Dużo szkół wyznaniowych, mała liczba przedszkoli prywatnych. Od początku do końca nauki możliwość kształcenia prywatnego. OŚWIATA DOROSŁYCH Kształcenie dorosłych odbywa się przy uniwersytetach od 16 r.ż. Kształcenie odbywa się w postaci kursów. KSZTAŁCENIE NAUCZYCIELI Na uniwersytetach: nauczyciele szkół średnich (4-5 lat) Wyższe szkoły zawodowe: nauczyciele do szkół zawodowych i technicznych Wyższe szkoły pedagogiczne: nauczyciele szkół podstawowych i przedszkoli (3-4lata) Po 2 latach nauki uzyskują tytuł nauczyciela kwalifikowanego POLSKA Model wychowania przedszkolnego zw. modelem szkolnym Od 3 do 6 roku życia (w uzasadnionych przypadkach od 2 r.ż.) Obowiązkowa „zerówka”; Od 7 do 13 r.ż. SZKOŁA PODSTAWOWA 6 lat Wew. podziała na cykle: Nauczanie zintegrowane(kl.1-3), oceny opisowe, nie ma jednostek lekcyjnych Nauczanie blokowe(kl.4-6), ścieżki edukacyjne kończą się sprawdzianem SZKOŁA ŚREDNIA Czas trwania 13 – 19 rok życia Gimnazjum 3 letnie, szkoła średnia pierwszego stopnia, nauka kończy się egzaminem; Liceum ogólnokształcące lub profilowane – 3 letnie, szkoła zawodowa - 2 letnia, technikum 4 letnie; Szkoła zawodowa nie kończy się maturą, jednak istnieje możliwość kontynuowania nauki bezpłatne i nieobowiązkowe SZKOŁA WYŻSZA Od 19 r. ż. ; Autonomiczne i bezpłatne ; System boloński ; Stypendia socjalne, stypendia za wyniki w nauce. SZKOŁA SPECJALNA Dzieci i młodzież od 3 do 19r.ż.. SZKOŁA PRYWATNA Sieć szkół prywatnych jest dobrze rozwinięta. Powstają liczne prywatne przedszkola, istnieje wiele szkół dokształcających.Oświata dorosłych Kształcenie odbywa się w szkołach średnich w trybie wieczorowym lub zaocznym.* Izby rzemieślnicze, cechy rzemiosł różnych; kursy. KSZTAŁCENIE NAUCZYCIELI 5-letnie studia nauczycielskie w szkołach wyższych lub 3 lata studia licencjackie + 2 lata magisterskie * Stopnie awansu zawodowego: N. stażysta, N. kontraktowy N. mianowany N. dyplomowany * Profesor oświaty- po 15 l. Bycia nauczycielem dyplomowanym

ANALFABETYZM w rozumieniu potocznym, brak umiejętności pisania i czytania oraz wykonywania czterech podstawowych działań matematycznych u osób dorosłych, tj. wg kryteriów UNESCO – powyżej 15. roku życia. Rodzaje analfabetyzmu: Analfabeta całkowity Półanalfabeta Analfabetyzm wtórny Analfabetyzm społeczny Analfabetyzm funkcjonalny Półanalfabetyzm funkcjonalny Analfabetyzm cywilizacyjny ANALFABETYZM NA ŚWIECIE 793 milionów dorosłych analfabetów , 67,4 milionów dzieci na świecie. obecnie na świecie 759 milionów dorosłych nie posiada nawet podstawowego wykształcenia. 72 miliony dzieci pozbawionych jest dostępu do szkoły. Co szósty człowiek nie umie czytać, pisać ani liczyć. Ponad 64 procent z tej grupy to kobiety. 412 milionów, a więc ponad połowa analfabetów mieszka w Południowej Azji, kolejne 176 milionów – w regionie Afryki Subsaharyjskiej. Wśród krajów wiodących w niechlubnej statystyce największej liczby dorosłych analfabetów, na pierwszych miejscach niezmiennie pozostają: Mali (74 procent), Burkina Faso i Niger (71 proc.) oraz Czad (67 proc.) i Etiopia (64 proc.). Największe dysproporcje w wykształceniu mężczyzn i kobiet występują w Południowej Azji, gdzie 73 procent mężczyzn, ale tylko 51 procent kobiet ma możliwość nauki czytania i pisania. We współczesnych bogatych społeczeństwach przemysłowych problem absolutnie marginalny, dotyczący na ogół poniżej pół procenta ludności. Obecnie szacuje się, że w Europie jest 3% analfabetów, w Ameryce Pd. - 15%, w Azji - 33%, a w Afryce - 50%. Problem ten dotyczy głównie Afryki, Azji i Ameryki Łacińskiej. Analfabeta nie jest w stanie uczestniczyć w życiu społecznym i gospodarczym swojego kraju. Wiele państw rozwijających się gdy ma problemy finansowe, najpierw odcina dotacje i pomoc dla szkół i nauczycieli. Ogromne środki wydaje się tam przede wszystkim na obronę i wojsko. Analfabetyzmowi towarzyszy najczęściej bieda, która stanowi największą przeszkodę w pokonaniu tego problemu. Według statystyk UNESCO ponad 135 milionów dzieci nie chodzi w ogóle do szkół, wśród nich zaś ponad 60% stanowią dziewczęta. W wielu krajach Trzeciego Świata ludność żyje głównie na wsi, gdzie brak dostępu do szkół. W miastach wcale nie jest lepiej, gdyż migracja ludności ze wsi prowadzi do przepełniania placówek edukacyjnych i tym samym do obniżania jakości kształcenia. Z raportu Komisji Europejskiej opublikowanego 1 lutego 2011 r. wynika, iż co 15. nastolatek w Unii Europejskiej ma kłopoty z pisaniem i czytaniem. Ocenia się np., że 77% Amerykanów, 47% Polaków i 28% Szwedów ma problemy ze zrozumieniem tekstów, a mianem sprawnych językowo można nazwać w tych trzech krajach odpowiednio tylko 2%, 21% i 32% mieszkańców (wg International Adult Literacy Society). Obecnie populacja analfabetów nieznacznie zmniejsza się, choć w wielu słabo rozwiniętych regionach świata nadal wzrasta. W Bułgarii i Rumunii ponad 40 proc. nastolatków to wtórni analfabeci. W Austrii, Czechach, Grecji, Włoszech, na Litwie, w Luksemburgu, Słowacji i Słowenii odsetek uczniów wynosi ponad 20 proc. ANALFABETYZM W POLSCE wg statystyk z r. 1921 było 33,1% analfabetów, w 1931 - 23,1%, w 1960 - 2,7%, w 1978 - 1,2%. W Polsce analfabetyzm był związany z polityką zaborców, którzy dążyli do ograniczania szkolnictwa. W 1949 roku Sejm uchwalił ustawę o likwidacji analfabetyzmu. Zorganizowano kursy czytania i pisania, które objęły ponad milion osób. Mimo że dwa lata później, 1951 roku, władze ogłosiły, że analfabetyzm został zlikwidowany, zjawisko to nadal istniało. Według badań International Adult Literacy Society, obecnie 47 procent Polaków ma problemy ze zrozumieniem czytanych tekstów, a mianem sprawnych językowo można nazwać 21 procent Polaków. Polska nie należy do niechlubnej czołówki państw o najwyższym wskaźniku analfabetyzmu w Europie, ale z całą pewnością wypada wzmocnić działania prewencyjne w tej dziedzinie, aby nie znaleźć się bliżej podium. Wszystko po to, aby nie dopuścić do wtórnego analfabetyzmu w naszym kraju. Zauważalne są jednak tendencje do wzrostu analfabetyzmu częściowego. Problemy z czytaniem tekstów, ich literowaniem i – co ważne – rozumieniem, ma wiele osób, które kończą szkołę podstawową. Dziwić może, że zjawisko to jest bardziej zauważalne w miastach niż na wsiach, ponieważ dominuje tam kultura cyfrowa i wizualna, przez co mieszkańcy miast nie muszą się wysilać czytając. 13 mln Polaków nie potrafi obsługiwać komputera. Na rozwój teleinformatyki w Polsce z funduszy unijnych na lata 2007-13 jest przeznaczone około 15 mld zł, w tym 5 mld zł na rozwój dostępu do szybkiego internetu. W Polsce odsetek uczniów zagrożonych wtórnym analfabetyzmem spadł z blisko jednej czwartej w 2000 r. do 15 proc. w 2009 r. i należy do najniższych w Europie. Odsetek zagrożonych wtórnym analfabetyzmem polskich uczniów spadł w ciągu 9 lat (pomiędzy 2009 rokiem) z 25 do 15 proc. A to oznacza, że osiągnął poziom, który UE wyznaczyła krajom członkowskim do realizacji do 2020 r. Problemem może stać się również to, że nie każdy z analfabetów ma dostęp do nauki, zwłaszcza jeśli chodzi o osoby w wieku 50 . Trudno jest im się dostosować do dzisiejszego świata, który z jednej strony wymaga umiejętności technicznych - odnajdywania się w świecie komputerów, a z drugiej odczytywania i rozumienia ogromu informacji, które napływają do nas z każdej strony.

NIEMCY (W TYM SZKOLNICTWO NIEPEŁNOSPRAWNYCH):

Dla uczniów z upośledzeniem fizycznym lub/i psychicznym jak również mających problemy z nauką istnieją szkoły specjalne. To szkolnictwo ma bogatą tradycje. Organizacja tego szkolnictwa nie budzi zastrzeżeń.Intensywność nauczania uzależniona jest od stopnia i rodzaju upośledzenia. Procent młodzieży niepełnosprawnej jest bardzo wysoki(2010r. – 4%, w tym 2/3 chłopców).80% szkół specjalnych prowadzonych jest przez państwo. Rodzice dzieci niepełnosprawnych mają zapewnioną pomoc. Kwalifikowane świadectwo zakończenia szkoły specjalnej jest równoważne ze świadectwem ukończenia szkoły głównej. Zapewniają wykształcenie ze szkół podstawowych (grundszule) i licealnych I i II stopnia (haputszule). Poziom kształcenia jest na poziomie szkół realnych (zawodowych). Dużo uczniów jest innej narodowości. Więcej zwolenników jest za szkołą zintegrowaną. Duże osiągnięcia w edukacji integralnej. Dysfunkcje z którymi najczęściej się spotykają to : *Dysleksja, dysgrafia, dysortografia *upośledzenie umysłowe w lekkim stopniu, *ADHD. Nazwa „szkoła specjalna” jest w Niemczech nieużywana, ponieważ termin ten uznano za pejoratywny. I tak, zamiast wyżej wymienionego, używa się nazwy „szkoła wspierania” (po niemiecku Förderschule). Każde dziecko, niezależnie od stopnia upośledzenia, wraz z ukończeniem 6 lat podlega obowiązkowi szkolnemu. Ma zatem nie tylko obowiązek, ale też i prawo uczęszczania do szkoły. W wyjątkowych wypadkach istnieje możliwość odroczenia rozpoczęcia nauki o 1 rok. Również w trakcie trwania nauki jedynie bardzo istotne przesłanki zdrowotne umożliwiają wydłużenie nauki o dodatkowe 3 lata. System kształcenia osób niepełnosprawnych obejmuje 4 poziomy i trwa 12 lat. W dłuzszym uproszczeniu można przedstaweic go w następujący sposób 3+3+3+3. W Polsce Szkoła Podstawowa Wspierania Rozwoju taką placówke niemiecką.

W Niemczech żyje około 6,6 miliona ludzi z oficjalnie uznaną niepełnosprawnością

Typy szkół : -schule für Blinde – szkoła dla niewidomych - schule für Gehörlose – szkoła dla nie słyszących - schule für Geistigbehinderte – szkoła dla upośledzonych umysłowo

- schule für Körperbehinderte – szkoła dla upośledzonych ruchowo- schule für Kranken – szkoła dla chorych - schule für Lernbehinderte– szkoła dla niedorozwiniętych umysłowo

- schule für Schwerhörige – szkoła dla ciężko słyszących- schule für Sehbehinderte – szkoła dla słabo widzących - schule für Sprachbehinderte – szkoła dla ludzi z zaburzeniem mowy - schule für Verhaltenstypen – szkoła dla ludzi z zaburzeniem zachowania.

Prekursorem pedagogiki porównawczej był Marc-Antonie Jullien de Paris. Ped.porów, to dyscyplina naukowa, która opisuje i wyjaśnia funkcjonowanie edukacji (systemów edukacyjnych) w świecie współczesnym TRZY ELEMENTY: opis i wyjaśnianie * edukacja (system edukacyjny) *   świat współczesny KSZTAŁCENIE: * edukacja * kształcenie Ø       jest to całokształt czynności oraz procesów, które umożliwiają uzyskanie właściwej orientacji w rzeczywistości przyrodniczej, społecznej i kulturowej Ø dzięki kształceniu człowiek nabywa pewnej wiedzy, umiejętności i nawyków

SZKOŁY W WIELKIEJ BRYTANI Szkoły w Wielkiej Brytanii są albo państwowe, utrzymywane ze środków publicznych, albo niezależne, utrzymywane ze środków pochodzących z opłat za naukę. Szkoly państwowe podlegaja nadzorowi przez Lokalne Władze Oświatowe, Local Education Authority. Od 1988 roku Ustawa o Reformie Edukacji wprowadziła obowiązkowy narodowy program nauczania (national curriculum), obejmujący 10 podstawowych przedmiotów (foundation subjects), z rdzenne których angielski, matematyka, nauka, technologie informacyjne i komunikacyjne oraz edukacja religijna, stanowią przedmioty podstawowe (core subjects), natomiast technologia, sztuka, historia, wychowanie fizyczne, geografia i muzyka, to przedmioty uzupełniające.Dotychczasowe programy angielskie: Uczniowie utożsamiali się z ojczyzna. Nie rozumieli systemów rozwojowych państwa. Mocno akcentowano podstawy nauczania. Zrozumienie miejsca człowieka w społeczeństwie brytyjskim. Człowiek sam decyduje o swoim losie, jest niezależnym aktorem, aby umieć interpretować wypowiedzi polityków. W krajach anglosaskich szczególny nacisk był na matematykę(podstawa). P. Taczer-wypracowane kwestie wobec tego programu. Potrzeba wykształcenia, umiejętności technologicznych i biologicznych. Polityka odgrywa dużą rolę. Każde dziecko zgodnie z programem, do 16 rż uczyłoby się przedmiotów obowiązkowych, tj: angielski, matematyka, j.obcy, nauki przyrodnicze, technologia(z projektowaniem), historia, geografia, wf, muzyka, plastyka(10 przedmiotów). Ustalono grupy wiekowe – 7,11,14,16 lat. Uczono się elementów przedmiotów nadobowiązkowych(socjologia, ekonomia). Treści programowe dozowano w zależności od grupy wiekowej. Dużo poświęcano wiedzy o jedności i tożsamości narodowej. Mocno akcentowano potrzebę samodzielności ucznia. Program Nie był rewolucyjny.

AMERYKAŃSKIE SZKOLNICTWO DOMOWE W USA jest obecnie około 3 milionów dzieci uczących się w taki sposób –W Polsce około czterdzieściorga. Szkolnictwo – wyraźnie podzielone. 95 % szkolnictwa daleko w tyle, stopień trudności na uniwersytetach jest o wiele niższy niż np. w pl. Szkolnictwo jest niezadowalające, nie osiąga poziomu jednego pokolenia (coraz mniejsze wyniki). CELE: Szkolnictwo jest w rekach władz stanowych. 5% władze federalne dają na szkole. Marnotrawienie środków przeznaczonych na rozwój szkolnictwa. W stanie szkolnictwem kieruje gubernator. Gubernatorzy życzą sobie, aby uczniowie po podstawówce (klasy 8 i 12) mieli wiadomości i umiejętności w zakresie przedmiotów podstawowych(język, matematyka, logiczne myślenie). Zapewnienie nauczycielom podnoszenia kwalifikacji (np. Kursy). Uczniowie z matematyki muszą osiągać wyniki bardzo wysokie. Eliminacja przemocy, narkotyków. Jakość kształcenia- niezadowalająca, programy kształcenia – mało ambitne. Przyczyny niskiego poziomu: Niedostateczne kwalifikacje nauczycieli. Niewydolność procesów decydujących o podnoszeniu kwalifikacji przez nauczycieli. Nauczyciela trudno jest ruszyć (zwolnic).Rozdwajanie się systemu oświatowego. SZKOLNICTWO DOMOWE: ZALETY Poświęcanie czasu dziecku Edukacja domowa ma tę przewagę nad szkolną, że ma bardziej indywidualne podejście. Rodzic, który pełni rolę nauczyciela, może poświęcić więcej czasu swojemu dziecku. Nie musi go dzielić między całą klasę. Poza tym nauka w domu pozwala zacieśniać więzy rodzinne. Rodzic może lepiej poznać swoje dziecko. Dziecko nie potrzebuje udowadniać, ze jest w czymś dobre. Wg rodziców szkoła nie uczy samodzielności. Lepiej socjalizuje dom niż szkoła. Stosunek partnerski miedzy rodzicami a dzieckiem umacnia się. Dzieci w domu uczą się od siebie nawzajem. W domu jest ochrona przed przemocą. Nie ma snobizmu. Egzaminy są państwowe. Indywidualne podejście Nauka dzieci w domu toczy się według indywidualnych potrzeb. Każde dziecko uczy się w innym tempie. Niektóre partie materiału może przyswoić szybciej, a inne wolniej. W szkole oczekuje się od uczniów, że w tym samym czasie opanują tę samą wiedzę w podobnym czasie. Alternatywne metody nauczania Rodzic może się pokusić o ciekawsze zaprezentowanie materiału. Lekcje w szkole przeprowadzane są najczęściej metodą podawczą w formie wykładu. Nauka dziecka w domu daje więcej możliwości. Można zastosować niestandardowe metody nauczania. Rodzic wie, czego uczy się jego dziecko Nauczanie dziecka w domu prowadzone jest przez rodzica. To on ma wpływ na dobór treści i materiałów. Rodzic ma więc realny wpływ na kształtowanie umysłu i jednocześnie charakteru dziecka. Dziecko ma czas wolny Po powrocie ze szkoły uczeń musi odrobić lekcje i przygotować się do kolejnych zajęć. Rzadko ma więc czas wolny, często bywa przemęczone i znużone nauką. Nauka w domu nie przewiduje zadań i prac domowych. Dziecko ma więcej czasu wolnego. WADY Wad edukacji domowej jest mniej niż jej zalet. Najpoważniejszą wadą homeschoolingu jest ograniczona możliwość nawiązywania przyjaźni i wchodzenia w relacje społeczne. Dzieci chodzące do szkoły codziennie spotykają się z wieloma rówieśnikami. W obrębie klasy tworzą się stałe przyjaźnie. Edukacja domowa niejako izoluje dziecko od środowiska rówieśniczego. Choć z drugiej strony czasami w szkole pojawia się rywalizacja między uczniami, która wywołuje uczucie niechęci do szkoły i rówieśników. Jeżeli dziecko nie jest w stanie pokonać „rywala”, może czuć się gorsze i mniej wartościowe. Homeschooling nie prowokuje dziecka do rywalizacji o oceny czy zdobycie pozycji w grupie rówieśniczej. Poza tym homeschooling nie zapewnia dostępu do wszystkich pomocy naukowych, a poziom nauczania jest zależny od stopnia wykształcenia osoby uczącej. Rodzic może nadmiernie skupiać się na dziecku, a także traci możliwość samorozwoju. Nie każdy rodzic ma potrzebne kwalifikacje. Ważniejszy jest zapal rodziców niż ich kwalifikacje. Nauczanie domowe stoi przed problemem reform. System nauczania domowego staje się popularny. Edukacja domowa czyni zadość wymogowi indywidualizacji w edukacji –każde dziecko jest unikalne i do każdego należy podchodzić na innesposoby.