Wykład 4. – Warunki handlu zagranicznego w UE
Umowa wolnohandlowa:
Oznacza umowę między określoną grupą państw o utworzeniu strefy wolnego handlu w określonej grupie krajów,
Nie powinna być utożsamiana bezpośrednio z wolnym handlem,
Może mieć charakter asymetryczny – wprowadzanie wolnego handlu w różnym tempie w zależności od rozwoju danego kraju,
Wolny handel – rodzaj polityki handlowej, brak barier w handlu z innymi krajami,
Unia Europejska posiada stosunkowo dużo zawartych umów wolnohandlowych z krajami trzecimi – szczególnie z krajami słabiej rozwiniętymi (przede wszystkim z krajami AKP).
Stosunki UE z USA oparte są na zasadach WTO, chociaż istnieją plany utworzenia Transatlantyckiej Strefy Wolnego Handlu łączącej handel UE z krajami NAFT-y.
Nomenklatura scalona – podstawowa nomenklatura handlowa przyjęta w UE
Przydatne linki:
Konsultacje TARIC,
W UE VAT jest płacony nabywcy w obrocie gospodarczym (eksport – 0% VAT).
Jednolity Rynek wewnętrzny – obszar bez granic wewnętrznych, na którym zostaje zapewniony swobodny przepływ towarów, osób, usług i kapitału.
Zarówno towary przemysłowe jak i rolnicze podlegają swobodnemu przepływowi towarowemu.
Zasady prowadzenia działalności gospodarczej są dostępne w równym stopniu dla wszystkich obywateli państw UE, natomiast swobody i warunki handlowe są zróżnicowane w zależności od regionu. Istnieją plany ujednolicenia przepisów handlowych w poszczególnych krajach celem ułatwienia prowadzenia działalności gospodarczej na terenie UE, co nie jest łatwe np. z powodu zróżnicowanych praw podatkowych w różnych państwach.
Swobodny przepływ towarów:
Zniesienie barier:
Fizycznych – kontrole graniczne,
Fiskalnych – systemy podatkowe,
Technicznych – wymogi techniczne,
Wyjątki od zasady swobodnego przepływu towarów:
Względy moralności publicznej,
Porządku i bezpieczeństwa publicznego,
Ochrona zdrowia i życia ludzi,
Ochrona zwierząt i roślin,
Ochrona majątku narodowego posiadająca wartość artystyczną, historyczną, archeologiczną,
Ochrona własności przemysłowej i handlowej,
Obszar Schengen:
Brak kontroli osobowych na wspólnych granicach,
Zharmonizowana kontrola na granicach zewnętrznych,
Wspólna polityka wizowa, imigracyjna, azylowa,
Swoboda przepływu osób, to swoboda do:
Osiedlenia się,
Pracy (przenoszenia się i przebywania w celu podjęcia zatrudnienia, przyjmowania zaoferowanej pracy, korzystania z pomocy urzędów pracy w państwie pobytu),
Korzystania ze świadczeń socjalnych,
Swobodny przepływ usług – obejmuje trzy przypadki:
Usługodawca udaje się do kraju usługobiorcy, aby wykonać usługę w innym kraju członkowskim,
Usługobiorca udaje się do kraju usługodawcy w tam przyjmuje świadczenia,
Usługodawca i usługobiorca pozostają w swoich krajach, a tylko usługa przekracza granicę,
Swobodny przepływ kapitałów i płatności:
Zasada swobodnego przepływu płatności jest niezbędna dla swobodnego przepływu towarów, pracowników, usług,
Zasada swobodnego przepływu kapitału obejmuje transakcje finansowe nie związane z przepływem towarów, usług i osób,
Ujednolicenie podatkowe – wprowadzanie prze UE jednolitych systemów naliczania i poboru podatków oraz granic i ilości stawek podatkowych odnośnie różnych grup towarowych.