ODPOWIEDZI
DERMATOLOGIA
Urządzenia do badania skóry:
dermatoskop;
lampa Wooda;
emubetr;
pehametr;
korneometr;
ewaporimetr;
meksametr;
sebumetr;
balisometr;
twistometr;
tewametr.
Choroby bakteryjne skóry:
gronkowce;
maczugowce;
drożdżaki;
gronkowiec złocisty;
pałeczki ropy błękitnej;
liszajec;
łuszczyca.
Opisz budowę skóry uwzględniając budowę włosa:
Grubość skóry zależy od następujących czynników:
- wieku
- płci
- genów
- diety
- przebytych chorób
- rasy
- rodzaju pracy
Skóra składa się z:
- naskórka, który ma 5 warstw - podstawna. kolczysta, ziarnista, jasna, rogowa;
- skóry właściwej;
- tkanki tłuszczowej podskórnej.
NASKÓREK – najbardziej zewnętrzna warstwa. Tworzą ją komórki ściśle przylegające do siebie tzw. keratynocyty. cały czas się odnawia, komórki wtedy wędrują z głębszych warstw naskórka do warstwy rogowej, następnie obumierają, złuszczają się. Na powierzchni naskórka jest warstwa ochronna zwana płaszczem lipidowym, odpowiada ona za właściwe nawodnienie warstwy rogowej.
WARSTWY NASKÓRKA
PODSTAWNA - nazywana rozrodczą ponieważ tu najobficiej przebiega podział komórek. Jest najniżej położona, ma połączone ze sobą i z komórkami warstwy kolczystej za pomocą desmosomów silnie zasadochłonne jądra. Nowo narodzona komórka warstwy rozrodczej przechodzi do rogowej, trwa to około 30 dni. Zauważalna jest początkowa przemiana keratyny ( ostateczny produkt metabolizmu naskórka).
W obrębie warstwy podstawnej znajdują się:
* melanocyty;
* komórki Lamgerhansa;
* komórki Merkla.
KOLCZYSTA - kilka rzędów nie przylegających do siebie komórek połączonych desmosomami o wielokątnym kształcie. Przestrzenie międzykomórkowe są wypełnione płynem zawierającym mukopolisacharydy i białka.
ZIARNISTA - kilka rzędów komórek o kształcie wrzecionowatym, zawierają liczne ziarna keratohialiny.
JASNA - położona między warstwą ziarnistą a rogową. Jest nieprzepuszczalna dla światła ponieważ komórki tej warstwy zawierają eleidynę ( białko załamujące światło). Zanurzone są w roztworze higroskopijnego Naturalnego Czynnika Nawilżającego NMF.
ROGOWA- najbardziej zewnętrzna, podobna do muru z cegieł, są nimi keratynocyty połączone ze sobą za pomocą cementu międzykomórkowego, składającego się z lipidów, do których należą ceramidy, cholesterol, wolne kwasy tłuszczowe- NNKT. Zanurzone są w roztworze higroskopijnego Naturalnego Czynnika Nawilżającego NMF.
SKÓRA WŁAŚCIWA - składa się z dwóch warstw:
- siateczkowatej;
- brodawkowatej,
a także naczyń krwionośnych, chłonnych, mięśni przywłośnych, brodawek, gruczołów łojowych, potowych, zakończeń nerwowych, przydatków skóry czyli włosów i paznokci, włókien kolagenowych, elastynowych, retikulinowych. Od kondycji tych włókien zależy to jak szybko na naszej skórze pojawią się zmarszczki. Dlatego trzeba dbać o skórę odpowiedni ją pielęgnując.
TKANKA TŁUSZCZOA PODSKÓRNA - składa się z komórek tłuszczowych, naczyń krwionośnych i chłonnych, włókien nerwowych. Pełni funkcje ochronną. Grubość tkanki tłuszczowej zależy od naszej diety. Są 2 jej rodzaje:
- tkanka podskórna zbita;
- tkanka podskórna luźna.Włosy są to giętkie włókna zrogowaciałe, które powstają z komórek naskórka. Włosy są to twory martwe i zrogowaciałe a po całkowitym wykształceniu nie podlegają już wpływom fizjologicznym. Na wzrost włosów wpływają wiek człowieka, klimat, temperatura, stan zdrowia, czynniki chemiczne, uwarunkowania genetyczne oraz dieta (rodzaj odżywiania). Przeciętny wzrost włosów na głowie w ciągu doby wynosi około 0,35 mm.
Przez okres około sześciu lat włosy stale rosną, potem zatrzymują się, odpoczywają i w końcu wypadają. Gdy włosy wypadną to na ich miejscu pojawiają się nowe włosy. Jeśli włosy nie są zastąpione wtedy mamy do czynienia z łysieniem. Włosy na głowie są w różnych fazach wzrostu. Niektóre aktywnie rosną a inne w tym czasie już odpoczywają.
Fazy życia włosa:
ANAGEN (wzrostu) - aktywny wzrost włosa. Trwa od kilku miesięcy aż prawie do kilku lat. W tej fazie kształtowana jest budowa włosa, kolor, grubość.
KATAGEN (zaniku) - okres gdy włosy przestają już rosnąć
TELOGEN (odpoczynku) - etap końcowy, który trwa 5-6 tygodni. W tej fazie komórki przygotowują się już do wzrostu nowego włosa. Około 10-15 % włosów na głowie znajduje się w tej fazie w danym momencie. Po zakończeniu tej fazy zalążek włosa znajdujący się nad brodawką wchodzą w fazę anagen i zaczyna wytwarzać nowy włos i wypycha stary.
Włos składa się z trzech warstw. Pierwsza (wewnętrzna warstwa) to medulla. Występuje ona tylko w dużych grubych włosach. Następna warstwa to kora. Jest to warstwa środkowa, która zapewnia włosowi siłę, determinuje kolor i budowę. Skrajna warstwa włosa to naskórek. Ta warstwa jest bardzo cienka i służy jako ochrona dla warstwy kory.
Stopa cukrzycowa- pielęgnacja:
Insulinoterapia
Insulina ma korzystny wpływa na szybkość gojenia się ran. Zaleca się stosowanie intensywnej terapii poprzez podawanie insuliny w pompie infuzyjnej, lub przy pomocy wielokrotnych wstrzyknięć podskórnych celem uzyskania normoglikemii. Dyskusyjne jest dobre wyrównanie cukrzycy przy leczeniu tylko preparatami doustnymi.
Antybiotykoterapia
Antybiotykoterapia stosowana jest w przypadku zakażenia rany (bolesność wokół rany, obrzęk, zaczerwienienie, miejscowe podwyższenie temperatury, przykra woń). Najkorzystniejsze jest pobranie wymazu z rany celem ustalenia antybiogramu i włączenia leczenia celowanego. Kolejnym krokiem w terapii jest ustalenie drogi podania antybiotyku i czasu stosowania. W leczeniu ZSC najczęściej stosuje się dwa rodzaje antybiotykoterapii. W leczeniu miejscowym stosuje się stężenia antybiotyku przekraczające wielokrotne normy we krwi (np. gąbki garamycynowe). Drugi rodzaj leczenia antybiotykami to terapia dożylna przez pierwsze 4-6 dni, a następnie kontynuowanie leczenia preparatami doustnymi. Leczenie doustne prowadzi się nawet przez kilka miesięcy, dlatego należy pamiętać o monitorowaniu czynności nerek, przewodu pokarmowego czy układu krwiotwórczego.
Opracowanie rany
Oprócz leczenia antybiotykami niezwykle ważne jest miejscowe opracowanie rany i stosowanie odpowiednich opatrunków, które znacząco skracają czas leczenia. Odpowiednie opracowanie rany jest jednym z najważniejszych etapów leczenia ZSC.
Opracowanie rany polega:
Dokładnym jej umyciu
Odkażeniu samej rany
Wypłukaniu rany
Osuszeniu okolic rany
Natłuszczeniu jej brzegów
Założeniu jałowego opatrunku
Zabandażowaniu stopy
Odciążenie stopy
Ważnym elementem leczenia jest odciążenie stopy. Obowiązuje zakaz stawania na chorej stopie. Chory powinien poruszać się przy pomocy kul lub na wózku inwalidzkim. W celu odciążenia stosuje się opatrunki z tradycyjnego gipsu lub tzw. gipsu lekkiego. Przy stosowaniu tego typu opatrunków należy pamiętać, że są one mało komfortowe dla pacjenta, mogą prowadzić do otarć, przez co mogą prowadzić do jeszcze większych uszkodzeń. Alternatywą dla tego rodzaju opatrunków może być zastosowanie odciążenia przy pomocy buta pneumatycznego. But jest wyłożony poduszkami pneumatycznymi, jest lekki, łatwy do zdejmowania, niestety jest mało elegancki, latem zbyt ciepły a jego cena jest wysoka.
Wymień i opisz przydatki skóry:
Do przydatków skóry zaliczamy:
• gruczoły skóry: gruczoły łojowe i potowe
• paznokcie
• włosy
Gruczoły skóry
Gruczoły skóry znajdują się w tkance podskórnej lub w przylegającej do niej warstwie skóry właściwej.
Zaliczamy do nich gruczoły łojowe i gruczoły potowe.
Gruczoły łojowe powstają z nabłonka mieszka włosowego lub bezpośrednio z naskórka. Mają budowę pęcherzykowatą o postaci pojedynczej lub rozgałęzionej. Liczba ich wynosi od 0,5 do 1 miliona. Mogą one być bądź gruczołami łojowymi włosa(90%), bądź gruczołami łojowymi samodzielnymi(10%). Samodzielne gruczoły łojowe znajdują się w czerwieni wargowej(w kącikach ust), w błonie śluzowej warg sromowych mniejszych, skórze napletka i żołędzi, w otoczeniu sutka oraz w powiekach. Nie ma ich na skórze dłoni i powierzchni stóp.
Wydzielany przez gruczoły łój zawiera tłuszcze właściwe(43%),wolne kwasy tłuszczowe(10%), cholesterol(2,5%) i jego estry(2,5%), woski(25%), skwalen (12%).
Gruczoły potowe dzielimy na:
• ekrynowe;
• apokrynowe.
Gruczoły potowe ekrynowe występują na całej powierzchni skóry, w ogólnej liczbie około 3-4 mln. Są to gruczoły kształtu cewkowatego (kanaliki), silnie skręcone w dolnej części. Gruczoły te uczestniczą w usuwaniu zbędnych i szkodliwych produktów przemiany materii, ponadto w termoregulacji.
Gruczoły potowe apokrynowe mają kształt rozgałęzionych cewek, a przewód wyprowadzający uchodzi do mieszka włosowego lub bezpośrednio na powierzchnię skóry. Aktywacja gruczołów apokrynowych następuje w okresie dojrzewania płciowego (pokwitanie), pod wpływem hormonów płciowych. Czynności wydzielnicze tych gruczołów pobudzają czynniki emocjonalne, niektóre witaminy, białka i składniki roślin (np. przyprawowych). Gruczoły apokrynowe skupione są wokół oczu, nosa, warg, na szyi, klatce piersiowej (sutki, otoczki, śródpiersie), pod pachami, na małżowinach usznych, wokół i na narządach płciowych i odbytu.
Wymień i opisz choroby paznokci:
Łamliwość- objawia się w postaci pękania wzdłuż bruzd podłużnych, uszczerbieniem wolnego brzegu, rozwarstwieniem, występuje zmniejszona twardość paznokcia. Przyczyny: częsty kontakt z zasadami, benzyną, detergentami; niedobory witamin; częste malowanie paznokci, zmywanie.
Bruzdowanie podłużne- rozpoczyna się od obrąbka wolnego brzegu paznokcia. Płytka w tym miejscu może pękać uwidoczniając łożysko. Przyczyny: może występować przy zaburzeniach ukrwienia.
Bruzdkowanie poprzeczne- rozpoczyna się od wolnego brzegu paznokcia, postępuje bardzo powoli. Przyczyny: łuszczyca; choroby bakteryjne, grzybicze; zaburzenia krążenia; urazy mechaniczne; nieprawidłowo wykonany manicure; odmrożenia dłoni i stóp; brodawki; choroby płuc.
Bielactwo paznokci- kropkowate, linijne lub nieregularne odbarwienia, które przesuwają się od nasady wolnego brzegu i są to tzw. „kwitnące paznokcie”. Przyczyny: niedobór wapnia, magnezu; nieprawidłowy manicure.
Oddzielanie się płytki paznokciowej- rozpoczyna się na wolnym brzegu paznokcia, polega na oddzielaniu się części zewnętrznej od części wewnętrznej paznokcia, proces postępuje powoli. Przyczyny: łuszczyca, urazy mechaniczne.
Przerost płytki- zgrubienie, wydłużenie i zakrzywienie płytki, paznokcie mają wygląd szpakowaty, najczęściej dotyczy paznokci stóp. Przyczyna: ciasne obuwie.
Zanik płytki paznokciowej- ścięczenie i skrócenie płytki, czasami całkowity zanik.
Zaklęśnięcie płytki- polega na talerzykowatym zagłębieniu płytki w części środkowej.
Skrzydlik- przerost obrąbka naskórkowego, który nachodzi na płytkę i ściśle do niej przylega. Defekt wrodzony lub spowodowany niewłaściwą pielęgnacją.
Postrzępiony obrąbek- nieprawidłowo wykonany manicure.
Palce Hipokratesa- płytki paznokciowe są grube, szpakowate, szerokie.
Zespół żółtych paznokci- paznokcie są grube, wypukłe, żółte lub żółto- zielone. Przyczyny: palenie; częste malowanie; HIV; choroby układu oddechowego.
Błękitne paznokcie- łożysko ma kolor niebieski. Występuje w zaburzeniach krążenia.
Krwiak łożyska- uraz mechaniczny, kolor tęczy.
Rurkowatość paznokci- cukrzyca.
Tik nawykowy- obgryzanie paznokci lub skubanie skórki na tle nerwowym.
Paznokieć naparstkowy- przy łuszczycy, przypomina naparstek.
Złuszczanie płytki paznokcia- płytka oddziela się od łożyska.