Mierniki zdrowia populacji:
Mierniki oparte na zgonach mają postać współczynników wyrażających liczbę zgonów zanotowanych w pewnym okresie czasu . Mierniki oparte na rozpowszechnianiu chorób, mają postać współczynników wyrażających liczbę przypadków zachorowań
Pozytywne mierniki zdrowia - Są to miary zdrowia, które informują o stopniu adaptacji organizmu lub łączą się ze zmniejszonym ryzykiem zachorowania. Wyróżnia się mierniki rozwoju i sprawności. -Mierniki sprawności czynnościowej- dostarczają informacji o stanie przystosowania ustroju do środowiska zewnętrznego. -Mierniki rozwoju –to zmienne opisujące rozmiary ciała, bądź jego ciężar (pomiary długości ciała, poszczególnych jego odcinków, ciężar, powierzchnia, objętość) -Mierniki ryzyka zachorowania lub zgonu- to zarówno cechy genetyczne jak i wpływ środowiska, które u danej osoby mogą zwiększyć prawdopodobieństwo wystąpienia choroby Pozytywne mierniki zdrowia: -długi przeciętny okres życia człowieka, -dobry stan odżywienia - wyrażony korzystnym stosunkiem ciężaru ciała do wzrostu w określonej grupie wiekowej, -dobry stan: wzroku, słuchu, rozwoju umysłowego, prawidłowa budowa i postawa ciała, -dobry stan uodpornienia przeciw chorobom zakaźnym, -dobre warunki środowiskowe i mieszkaniowe, -dobre warunki nauki i pracy- eliminujące wpływ czynników szkodliwych dla zdrowia, -należyty stosunek czasu pracy do czasu odpoczynku, odpowiednie warunki rekreacji, -niskie wskaźniki spożycia alkoholu, tytoniu i innych używek, -niski wskaźnik wypadków komunikacyjnych, domowych, wypadków przy pracy Negatywne mierniki zdrowia: Współczynniki:
Są to najpowszechniej stosowane mierniki oparte na określeniu rozpowszechnienia zgonów, chorób i inwalidztwa. Umożliwiają one określenie bieżącej sytuacji zdrowotnej . Umieralność - liczba zgonów w badanej populacji w danym czasie. Śmiertelność - odsetek zgonów wśród osób chorych na ściśle określoną chorobę. Cele,zadania ochrony radioaktywnej: Cele- minimalizację następstw deterministycznych i eliminację stochastycznych. Zadania – chyba: Uzasanienie, Optymalizacja, Limitowanie (warto krótko opisać) + te 3 sposoby ze schematu: oddalenie od źródła promieniotwórczego, minimalizacja czasu narażenia, stosowanie osłon przed promieniowaniem |
NDS/NDN- najwyższe dopuszczalne stężenie / natężenie – współczynnik z zakresu BHP okreslający stężenie toksycznego związku chemicznego lub inneg czynnika szkodliwego w danym okresie pracynajwyższe dopuszczalne stężenie i najwyższe dopuszczalne natężenie – wartość średnia ważona – stężenie toksycznego związku chemicznego lub natężenie inne czynnika szkodliwego, którego oddziaływanie na pracownika w ciągu 8-godzinnego dobowego i przeciętnego tygodniowego wymiaru czasu pracy określonego w Kodeksie Pracy, przez jego okres aktywności zawodowej nie powinno spowodować ujemnych zmian w jego stanie zdrowia, oraz w stanie zdrowia jego przyszłych pokoleń.Poziomy dopuszczalne NDN określone zostały w odpowiednich przepisach dotyczących środowiska pracy odpowiednio dla poszczególnych czynników chemicznych i fizycznych. Poziomy te służą między innymi do określania czasu pracy i narażenia pracownika na czynniki szkodliwe. Dawka różnoważna H- równoważnik dawki-dawka pochlonieta w tkance lub narzadzie, wyznaczona z uwzględnieniem rodzaju i energii promieniowania jonizującego H=D(t) x W(r) Dt-dawka pochlonieta w tkance Wr-czynnik wagowy promieniowania Siwert Sv Sv=J/Kg Dawka skuteczna-(efektywna) H(e)-suma dawek równowaznychpochodzacych od zew i wew narazenia, wyznaczona z uwzględnieniem odpowiednich współczynników wagowych narządów lub tkanek, obrazujaca narazenie calego ciala. E=suma W(T)xH(T) Wt-czynnik wagowy tkanki lub narzadu Ht-srednia dawka rownowazna w tkance, narzadzie Siwert Sv Sv=J/Kg |
---|