Pojęcie osobowości nie znajduje jednoznacznej wykładni w naukach psychologicznych. Możemy wskazać na 3 główne teorie osobowości:
Teorie behawioralne – człowiek jest pozbawiony wolnej woli i jest sterowany zewnętrznie
Teorie psychoanalityczne – przywiązujące wagę do odczuwalnych popędów, mniej lub bardziej świadomych potrzeb
Teorie poznawcze – osobowość kształtuje się w wyniku przetwarzania napływających informacji, które skutkuje tworzeniem się schematów psychodynamicznych; na gruncie teorii poznawczej funkcjonuje humanistyczna koncepcja osobowości – człowiek jest centrum zainteresowania
Człowiek rodząc się posiada grupy zadatków, które warunkują jego indywidualny wizerunek – osobowość; grupy zadatków:
Wrażliwość na bodźce pochodzenia wewnętrznego
Wrażliwość na bodźce pochodzenia zewnętrznego
działanie bodźców wewnętrznych i zewnętrznych stymuluje funkcjonowanie człowieka na poziomie popędowo-emocjonalnym; owo funkcjonowanie w zależności od progu wrażliwości jest funkcjonowaniem zindywidualizowanym
Umiejętność, możliwość uczenia się (koncentracja uwagi, spostrzeganie, myślenie, zapamiętywanie)
Zadatki sprzyjające skutecznemu działaniu; proces działania, które wykonuje jednostka zależy od:
Celu działania
Planu działania (etapy i sposoby działania)
Działania właściwego (zaplanowana aktywność zorientowana na cel)
Osiągnięcia celu
Na bazie potrzeb biologicznych w wyniku socjalizacji pierwotnej kształtują się potrzeby wyższego rzędu – psychologiczne (społeczne)
Wychowawcze aspekty regulacyjnej teorii osobowości
Poznanie wychowanków – diagnoza psychopedagogiczna
Rozpoznanie w zakresie poziomu zaspokojenia potrzeb biologicznych i psychologicznych oraz prawidłowości ich zaspokajania:
Rodzaje odczuwanych potrzeb (potrzeby dominujące)
Poziom zaspokojenia potrzeb
Prawidłowość zaspokojenia potrzeb (ze społecznego punktu widzenia)
Rozpoznanie socjalizacji, której był/jest poddawany wychowanek w naturalnych dla niego środowiskach
Rozpoznanie systemu wartości znaczących dla wychowanka
Rozpoznanie zasad i reguł postępowania, którymi w swoim działaniu kieruje się wychowanek (rzeczywiste zasady i reguły postępowania wychowanka)
Świadomość waloryzowania wychowanka przez siebie samego – samoocena, poczucie wartości, autoidentyfikacja
Rozpoznanie relacji wychowanka z otaczającą go rzeczywistością, z innymi ludźmi, przedmiotami materialnymi i symbolicznymi
Wiedza wychowawcy o wychowanku jest podstawą projektowania oddziaływań wychowawczych – procesu wychowawczego.