Najpierw spoglądamy na permutację występującą najbardziej po prawej stronie, tj. od wewnątrz (tak jak przy składaniu funkcji - w funkcji wewnętrznej są argumenty dla całego złożenia).
W pierwszym przykładzie mamy na początek (wartości permutacji zapisanej w ten sposób jak w zadaniu leżą bezpośrednio na prawo za argumentem, przy czym wartość dla ostatniego argumentu znajduje się na początku).
I teraz patrzymy na permutację (cykl) po lewej stronie, tj. na zewnątrz. Tu mamy (jeśli jakaś wartość spośród wartości permutacji wewnętrznej nie występuje, to wartość permutacji zewnętrznej dla niej jest tą samą liczbą).
Możemy już składać. Spójrz: . Zatem wynikiem złożenia jest permutacja (pierwsze strzałki dotyczą permutacji wewnętrznej, drugie zewnętrznej).