Akademia Techniczno - Humanistyczna
w Bielsku-Białej
Inżynieria Środowiska
semestr III
rok 2012/2013
Miareczkowanie konduktometryczne
Gr.lab.4
1. Wstęp teoretyczny
Miareczkowanie konduktometryczne jest jedną z metod analizy instrumentalnej, której celem jest oznaczenie końcowego punktu miareczkowania za pomocą zmiany przewodnictwa roztworu.
Do miareczkowania konduktometrycznego najwygodniej jest zastosować elektrodę, zbudowaną z dwóch pasków blaszki platynowej wtopionej na rurce szklanej. Stała oporowa takiej elektrody ma wartość średnią i nadaje się do pomiaru przewodnictwa w szerokim zakresie przewodnictwa.
Istota miareczkowania polega na miareczkowaniu kwasu zasadą (lub na odwrót) lub mieszaniny kwasów. Wtedy bardzo ruchliwe jony wodorowe, są zastępowane mniej ruchliwymi kationami z wodorotlenku. Powoduje to spadek przewodnictwa. Po osiągnięciu punktu zobojętnienia, rośnie stężenie jonów hydroksylowych, które także są bardzo ruchliwe. Przewodnictwo zwiększa też jednocześnie coraz większa ilość jonów w roztworze. Przy miareczkowaniu słabych kwasów, nie zauważa się początkowego spadku przewodnictwa gdyż powstaje mocny elektrolit. Pomimo tego po osiągnięciu punktu równoważnikowego, stężenie jonów OH— i ciągłe zwiększanie się sumy wszystkich jonów, powoduje powstanie wyraźnego załamania w punkcie zobojętnienia na krzywej miareczkowania. Przy miareczkowaniu mieszaniny mocny – słaby kwas, najpierw zostaje zneutralizowany mocny kwas.
Punkty końcowe wyznaczamy na podstawie krzywych.
Zestaw aparatury do miareczkowania konduktometrycznego przedstawiono poniżej
2. Obliczenia.
Stężenie roztworu dla pierwszego pkt. przegięcia:
stężenie roztworu NaOH - stężenie mieszaniny kwasów
objętość zużytego NaOH - objętość mieszaniny kwasów
0,1 - x
3 ml - 2,2 ml
C1 = 0,073
Dla drugiego pkt. przegięcia:
0,1 - x
8 ml - 2,2 ml
C2=0,028
3. Wnioski.
- niedokładne miareczkowanie kwasu zasadą,
- błędne odmierzenie objętości kwasów potrzebnych do wykonania ćwiczenia,
- błędy mogły wyniknąć z powodu zbyt szybkiego odczytu wartości przewodności roztworu, chodzi tutaj o brak ustalenia się stałej wartości na mierniku,
- brak dostatecznego wymieszania roztworu po dodaniu zasady,
- w trakcie pomiarów część wody destylowanej została przeniesiona za pomocą elektrody do naczynia z badanym roztworem, co spowodowało zmianę jego stężenia.