Wydział Budowy Maszyn i Informatyki
Rok akademicki: 2012/2013
Studia: stacjonarne/inż.
Semestr: 5
Kierunek: MiBM
Ćwiczenie nr 1
Justyna Jafernik
Cel ćwiczenia.
Celem ćwiczenia było zapoznanie się z budową tokarki CNC, jej panelem sterującym i trybami pracy.
Wstęp teoretyczny.
Tokarka – obrabiarka przeznaczona do obróbki skrawaniem przedmiotów najczęściej o powierzchni brył obrotowych (wałki, stożki, kule, gwinty wewnętrzne i zewnętrzne). Narzędziem obróbczym są najczęściej nóż tokarski, wiertło lub narzędzia do gwintów. Obróbka na tokarce nazywa się toczeniem. Toczenie wykonuje się poprzez wprawienie obrabianego przedmiotu w ruch obrotowy, a następnie skrawanie jego powierzchni narzędziem obróbczym. Obrabiany przedmiot mocuje się w tym celu w uchwycie bądź między kłami.
Wyposażenie elektroniczne, rozbudowa funkcji oraz sterowanie numeryczne przekształciły konwencjonalną tokarkę w obrabiarkę CNC będącą elementem struktur zintegrowanego wytwarzania CIM
Computerized Numerical Control, CNC (pol. komputerowe sterowanie urządzeń numerycznych) – układ sterowania numerycznego, wyposażony w mikrokomputer, który można dowolnie interaktywnie zaprogramować. Układy CNC sterują obsługą graficznego monitora, na którym wyświetlane są programy NC, informacje o narzędziach, informacje korekcyjne narzędzi, które są bardzo istotne przy skrawaniu powierzchni o różnych kątach nachylenia w stosunku do osi Z (oś Z we wszystkich maszynach CNC jest równoległą do głównego ruchu roboczego), parametrów obróbczych, poprawność programu, integrują maszynę z innymi systemami komputerowymi.
Budowa.
Praca odbyła się na panelu firmy Simens i oprogramowaniu SINUMERIK
Budowa pulpitu obsługi:
A Wyświetlacz
1 Przycisk zakresu „Maszyna”
2 Recall (powrót)
3 Pasek przycisków programowanych (poziomy)
4 Przycisk etc.
(rozszerzenie menu)
5 Przycisk przełączania zakresów
6 Pasek przycisków programowanych (pionowy)
Budowa pulpitu sterowania:
1 Wyłącznik awaryjny
2 Przyciski robocze (z funkcja-mi maszyny)
3 Ruch krokowy / przyrost
4 Sterowanie programowe
5 Przycisk kierunkowy z nałożeniem przesuwu szyb-kiego
6 Sterowanie wrzecionem
7 Sterowanie posuwem
8 Przełącznik z zamkiem
Tryby pracy
Wyróżniamy 3 tryby pracy tokarki:
Tryb pracy JOG
Tryb ręczny wykorzystywany do przemieszczania zespołów roboczych obrabiarki do dowolnego położenia w przestrzeni roboczej. Możliwe jest wykonywanie ruchu wyłącznie w pojedynczej osi obrabiarki. Aby dokonać przemieszczenia zespołu roboczego obrabiarki w wybranym kierunku należy ustawić tryb roboczy JOG wciskając klawisz, a następnie wybierając oś i kierunek ruchu np. z- Ruch jest kontynuowany do momentu zwolnienia klawisza. Możliwe jest wykonywanie przemieszczeń o zadaną wartość po naciśnieciu klawisza posuwu . Kolejne naciśnięcia tego klawisza powodują ustawienia wartości skoku odpowiednio 1, 0.1, 0.01, 0.001 mm. Odowołanie tego trybu następuje po jego ponownym naciśnięciu. .
Aby wykonywac ruchy posuwowe konieczne jest uruchomienie wrzeciona.
Tryb MDA
Tryb ręczno maszynowy. Umożliwia wprowadzanie i wykonywanie pojedynczych bloków programowych. Jego uaktywnienie dokonywane jest klawiszem , a potwierdzane wyświetleniem trybu pracy MDA w polu (3).
Możliwe jest np. zmiana wartości prędkości obrotowej przez wprowadzenie polecenia M45 i
naciśniecie klawisza uruchamiającego program
Tryb AUTO
Tryb automatyczny umożliwia wykonywanie programów. Program można wybrać z listy.
Z panelu sterowania można je
modyfikować Układ sterowania przechowuje wszystkie programy w pamięci stałej. W czasie pracy można zmieniać obroty i posuw. Można wykonywać program blok po bloku
5. Wnioski.
Praca w trybie JOG nie jest opłacalna. Do produkcji seryjnej stosujemy tryb AUTO. Można w nim sprawdzić czy program działa poprawnie, poprzez włączenie wykonywania programu blok po bloku. Z drugiej strony wykonywanie prostych elementów w trybie JOG będzie znacznie szybsze, gdyż nie trzeba pisać całego programu. Szybkie napisanie programu umożliwia natomiast tryb MDA, który można łatwo poprawić i wykonać kilka produktów.