Człon inercyjny pierwszego rzędu

Człon inercyjny pierwszego rzędu- jest elementarnym członem dynamicznym opisanym za pomocą następującego równania różniczkowego :

$T\frac{\text{dy}(t)}{\text{dt}} + y\left( t \right) = \text{kx}(t)$;

k-wsp. wzmocnienia
T- stała czasowa
x(t)-wartość sygnały wejściowego
y(t)-wartość sygnały wyjściowego

Transmitancja operatorowa:

$G\left( s \right) = \frac{k}{\text{Ts} + 1}$ przy zerowych warunkach początkowych

Odpowiedź impulsową układu inercyjnego pierwszego rzędu można wyznaczyć na podstawie jego transmitancji w sposób następujący :

$g\left( s \right) = G\left( s \right) = \frac{k}{\text{Ts} + 1}$ odpowiedź na wymuszenie impulsowe

oraz w dziedzinie czasu:


$$g\left( t \right) = \frac{k}{T}e^{- \frac{t}{T}}$$

Odpowiedź na skok jednostkowy
$h\left( s \right) = G\left( s \right)*\frac{1}{s} = \frac{k}{\left( \text{Ts} + 1 \right)*s}$ lub w dziedzinie czasu : ${\int_{t}^{0}{g\left( \tau \right)\text{dτ} = k(1 - R}e}^{- \frac{t}{T}})$
${\text{\ \ \ \ }k(1 - e}^{- \frac{t}{T}})$

Charakterystyka amplitudowo-fazowa:
W celu jej wyznaczenia, wyznaczamy najpierw transmitancję widmową c.i. I rz.
Transmitancja widmowa- wielkość definiowana jako stosunek wartości zespolonej odpowiedzi Y układu wywołanej wymuszeniem sinusoidalnym( u(t)=ksin(ωt) ), do wartości zespolonej tego wymuszenia w stanie ustalonym. Transmitancja widmowa opisuje odtwarzanie przez dany obiekt (układ) zmieniającego się sygnału wejściowego i można otrzymać ją przechodząc z transmitancji operatorowej przez podstawienie s = 

Sinusoidalny sygnał wejściowy można zapisać

a odpowiedź jako

Transmitancja operatorowa (funkcja przejścia,  ) – stosunek transformaty Laplace'a sygnału wyjściowego do transformaty Laplace'a sygnału wejściowego układu przy zerowych warunkach początkowych:

Podstawiając do $G\left( s \right) = \frac{k}{\text{Ts} + 1}$ ; s=jω otrzymamy: G(jω)= P(ω) + jQ(ω)

$G\left( \text{jω} \right) = \frac{k}{\text{Tjω} + 1} = \frac{k - \text{jωTk}}{1 + {(\text{ωT})}^{2}}$ oraz $\text{\ \ \ }P\left( \omega \right) = = \frac{k}{1 + {(\text{ωT})}^{2}}$ $\text{\ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ \ }Q\left( \omega \right) = \frac{\text{ωTk}}{1 + {(\text{ωT})}^{2}}$

Charakterystyki logarytmiczne:$\ M\left( \omega \right) = \frac{k}{\sqrt{1 + {\omega^{2}T}^{2}}}$ $\varphi\left( \omega \right) = \text{arctg}\frac{Q}{P} = \text{arctg}(\omega T)$

Char. logarytmiczna amplitudowa:

Char. logarytmiczna fazowa

Równania stanu- reprezentacja matematycznego modelu układu dynamicznego, opisują związki zmiennej stanu z innymi ważnymi zmiennymi. Kluczową rolę odgrywa związek rządzący zachowaniem się zmiennej stanu czyli równania stanu.

Wektor stanu układu - jest to najmniejszy liczebnie zbiór n wielkości określających w pełni skutki przyszłych działań i wystarczający aby wraz ze znajomością modelu układu oraz aktualnych oddziaływań w pełni przewidzieć zachowanie się układu w przyszłości.

Miarą zmienności układu dynamicznego w czasie jest pochodna wektora stanu.

$\frac{d\overset{\overline{}}{x}(t)}{\text{dt}} = A\overset{\overline{}}{x}\left( t \right) + B\overset{\overline{}}{u}(t)$ równanie stanu układu

$\overset{\overline{}}{y}\left( t \right) = C\overset{\overline{}}{x}\left( t \right) + D\overset{\overline{}}{u}(t)$ równanie wyjść układu

$\overset{\overline{}}{x}$ - wektor stanu

u- wektor wymuszeń wejściowych

y- wektor wielkości wyjściowych

A- macierz układu(stanu) reprezentuje dynamikę systemu(układu) o wymiarach n x n
B-macierz sterowania, oddziaływanie sterowania na system o wymiarach n x p

C-macierz wyjść(odpowiedzi) pokazuje w jaki sposób są transformowane zmienne stanu na zmienne wyjściowe o wymiarach q x n

D- macierz transmisyjna układu o wymiarach q x p

Człony inercyjne pierwszego rzędu wygładzają przebiegi szybko zmiennych sygnałów wejściowych. Z tego powodu człony te nazywa się też filtrami dolnoprzepustowymi pierwszego rzędu ponieważ przepuszczają one sygnały wolnozmienne, tłumią zaś sygnały o wysokich częstotliwościach.
Człony inercyjne pierwszego rzędu charakteryzują się magazynowaniem energii, wsp. wzmocnienia i stała czasową.

Przykładami członów I rz. są te wszystkie urzadzenia w których występuje magazynowanie energii dostarczanej przez sygnał wejściowy, np. energii kinetyczne w obracającej się masie wirnika silnika elektrycznego po zmienia napięcia

wykresy : uchyb bez i z opóźnieniem


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Ćw2, Ćw2, Człon inercyjny pierwszego rzędu
Człon inercyjny II rzędu, PWr W9 Energetyka stopień inż, III Semestr, Podstawy automatyki, PODSTAWY
Sciaga Rownanie rozniczkowe liniowe pierwszego rzedu
Równanie różniczkowe pierwszego rzędu, Fizyka, Matematyka, Równania różniczkowe
Zestaw 4-Równania liniowe pierwszego rzedu
Zestaw 4 Równania liniowe pierwszego rzedu
Człon inercyjny
05 Rozdział 04 Ogólne równanie uwikłane pierwszego rzędu
własności dynamiczne przetworników pierwszego rzędu 2, Mechatronika AGH IMIR, rok 2, sprawozdania, m
Człon ineracyjny drugiego rzedu ma postać G
człon inercyjny-laborka, mechanika, BIEM- POMOCE, automatyka i sterowanie
09 Wnioskowanie w logice pierwszego rzędu
9 człon inercyjny I
12 człon inercyjny II 2
05 Rozdział 04 Ogólne równanie uwikłane pierwszego rzędu
10 człon inercyjny I2

więcej podobnych podstron