WĘGLOWCE
C, Si, Ge, Sn, Pb ns2p2
-4 elektrony walencyjne
- charakter chemiczny: C,Si – niemetale, Ge –półmetal, Sn, Pb – metale
-C/Si – kationoidy, występują tylko w złożonych anionach , np. CO3 (2-), CS3 (2-), SiO3 (2-)
-wzrost masy atomowej węglowca -> wzrost trwałości niższych stopni utlenienia (PbO trwalszy od PbO2)
Występowanie:
Węgiel
-czwarte miejsce we Wszechświecie za H, He, O
- 0,08% skorupy ziemskiej
Węglany CaCO3 kalcyt
MgCO3*CaCO3 dolomit
MgCO3 magnezyt
FeCO3 syderyt
Kopaliny: węgiel kamienny, ropa naftowa, gaz ziemny, wosk ziemny, łupki bitumiczne
Związki organiczne (przyroda ożywiona)
CO2 (powietrze, wody)
Izotopy naturalne (3):
C12, C13 – trwałe
C14 – promieniotwórczy, T1/2 =5700 lat
Odmiany alotropowe węgla:
1. Diament
- atomy węgla (sp3) – tetraedrycznie rozmieszczone
- wiązania równocenne kowalencyjne
-bezbarwne przeźroczyste kryształy
-nie przewodzi prądu elektrycznego
- atakuje go stopiona siarka i stopiony Na2CO3
-zanieczyszczony - żółty, czerwony, brunatny, niebieski, czarny (karbonado)
-brylanty – oszlifowane diamenty
2. Grafit
-atomy węgla (sp2) – warstwowa sieć heksagonalna
-wiązania
-w obrębie warstwy – kowalencyjne
-między warstwami – słabe siły molekularne
-ciemnoszary
-miękki
-przewodzi dobrze prąd elektryczny i ciepło
-mało aktywny
Związki grafitu:
(CF)8
KC8, KC10, LIC6
C8Br
3. fuleren (fulereny)
-cząsteczki – parzysta liczba atomów węgla
-od 28 do ok. 1500 atomów
-forma – zamknięta, pusta w środku bryła
-właściwości (niektóre) – zbliżone do węglowodorów aromatycznych
4. Grafen – 2004 r.
-połączone pierścienie sześcioczłonowe
-pojedyncza warstwa atomów węgla (struktura plastru miodu)
-przejrzysty, duże przewodnictwo cieplne i elektryczne
Węgiel bezpostaciowy (pierwiastkowy) :
-węgiel drzewny (jako adsorbent)
-sadza (produkcja farb, tuszu, wypełniacz tworzyw)
-koks (metalurgia, ciepłownictwo)
Si:
-ok. 27,1% litosfery (drugi po tlenie)
- w przyrodzie w stanie związanym (krzemiany, glinokrzemiany, SiO2)
Ge:
-bardzo słabo rozpowszechniony w przyrodzie (w postaci minerału Cu2GeS3 –tritiogermanian (IV) miedzi (I)
-towarzyszy pokładom C i Sn
Sn:
- 4*10^-3 % skorupy ziemskiej
-minerały, SnO2 - kasyteryt
Pb:
-2x10^-4 %skorupy ziemskiej
-minerały
PbS galena (błyszcz ołowiowy)
PbCO3 ceruzyt
PbSO4 anglezyt
Otrzymywanie – 2 sposobami z PbS:
1. 2 PbS + 3O2 (600 C) -> 2PbO + SO2 prażenie
PbO + CO -> Pb + CO2 redukcja
2. 2PbS + 3O2 -> 2PbO + 2 SO2
2PbO + PbS -> 3Pb + SO2
Ge, Sn, Pb
Ge, 1 odmiana alotropowa
Pb, 1 odmiana alotropowa
Sn, 3 odmiany alotropowe
Sn Reg cyna szara, α, luźny, czarny połysk
13,2 C
Sn tetragonalna biała, β, metal srebrzysty, ciągliwy
Sn, romb γ, krucha
Sn stop
Ge, Sn, Pb
-trwałe w atmosferze powietrza
- po podgrzaniu -> GeO2, SnO2, PbO ->PbO2
-H2O – nie działa na Ge i Sn
-H2O – powoli atakuje powierzchnię Pb
Pb:
-nie ulega działaniu kwasów tworzących sole trudno rozpuszczalne (H2SO4, HF, HCl)
-ulega działaniu:
HNO3 -> Pb(NO3)2
H2SO4 (c>80%) -> PbSO4 -> Pb(HSO4)2
Zastosowanie
Ge: jako półprzewodnik w elektronice
Sn: pokrywanie innych metali – ochrona przed korozją
Składnik stopów: Sb + Pb + Sn -> stop łożyskowy
Sn + Pb -> stop lutowniczy
Pb:
Produkcja komór (w produkcji H2SO4)
Płyty do akumulatorów
Stopy
Związki Pb – trujące, chroniczne zatrucie – ołowica
Węgiel
Stopnie utlenienia: od –IV do +IV
2 tlenki: CO i CO2
Podtlenek C3O2 O-C-C-C-O (podwójne wiązania)
CO2
-sublimacja: CO2 (s) -> CO2 (g) i resublimacja
-z H2O tworzy słaby kwas:
CO2 + H2O -><- H2CO3 -><- H+ + HCO3(-) -><- H+ + CO3 (2-)
Ka1=4,3*10^-7, Ka2=4,4*10^-11
CO
-silnie trujący, łączy się z hemoglobiną
-bardzo trwały, mało reaktywny
-z niektórymi metalami -> karbonylki, np.
Ni + 4CO = Ni(CO)4
Fe + 5CO = Fe(CO)5
-z chlorem -> fosgen (tlenochlorek węgla),
Bojowy środek chemiczny: CO + Cl2 = COCl2
HALOGENKI węgla
-freony – mieszane chlorowcopochodne węgla
CF3Cl, CF2Cl2, CFCl3
WĘGLIKI
- powstawanie – bezpośrednio reakcja węgla z tlenkami metali lub niemetali w wysokich temperaturach
- CaC2, BaC2, SrC2 – jonowe, nie hydrolizują
- Al4C3, BeC2 – rozkładają się pod wpływem wody (->CH4):
-TaC, WC – bierne chemicznie, bardzo twarde
- Fe3C, Mn3C, Ni3C – twarde, ulegają działaniu kwasów
Węglik wapnia
CaC2 + H2O -> Ca(OH)2 + C2H2 (acetylen, do syntezy organicznej)
CYJANKI
NaCN, KCN
- pod wpływem kwasów – rozkład z wydzieleniem HCN
HCN
-cyjanowodór (kwas pruski), bardzo słaby kwas
- z jonami metali tworzy związki kompleksowe
(Fe3+) + 6(CN-) = [Fe(III)(CN)6](3-) heksacyjanożelazian (III)
(Fe2+) + 6(CN-) = [Fe(II)(CN)6](4-) heksacyjanożelazian (II)
Tiocyjaniany (rodanki)
-cyjanek (temp., S) ->tiocyjanian, np.
NaCN + S = NaSCN rodanek sodu
(NCS)-
-jon tiocyjankowy (rodankowy)
-posiada wolne pary elektronowe
-tworzy liczne i trwałe związki, także kompleksowe
(Fe3+) + (NCS)- -><- Fe(SCN)2 (+)
[Fe(NCS)5](2-) + (NCS)- -><- Fe(SCN)6 (3-) krwistoczerwone zabarwienie
Roztwór do wykrywania jonów (Fe3+)
KRZEM
-twardy, kruchy
-ulega działaniu HF i HNO3
-rozpuszcza się w alkaliach
Si + 2(OH)- + H2O = SiO3(2-) + 2H2
-właściwości półprzewodnikowe
- stosowany w elektronice
Związki Si
Halogenki
SiF4 – gaz
- SiO2 + 4HF = SiF4 + 2H2O reakcja trawienia szkła
-pod wpływem wody -> mocny kwas fluorokrzemowy
3SiF4 + 2H2O = H2SiO3 + 2H2[SiF6]
SiCl4 – ciecz
SiI4 - ciało stałe
KRZEMOWODORY (silany)
SinH2n+2, n=1-6
Silikony
-zhydrolizowane i spolimeryzowane alikilochlorosilany, np. (CH3)2SiCl2
-polimery łańcuchowe – oleje
-polimery o strukturze przestrzennej – smary silikonowe
Tlenowe związki krzemu
SiO2
- krzemionka, 3 odmiany
Kwarc – trydymit – krystobalit
Kryształ górski; agat, stopiony i chłodzony -> szkło kwarcowe (tygle, rurki)
-tlenek kwasowy (nierozpuszczalny w wodzie)
- z alkaliami tworzy krzemiany, tzw. szkło wodne:
SiO2 + 2NaOH =Na2SiO3 + H2O metakrzemian
SiO2 + 4NaOH = Na4SiO4 + 2H2O ortokrzemian
Krzemiany
-element budowy – tetraedr (SiO4 )4-
-polikrzemiany – element budowy –(SiO3)-
-krzemiany potasowe – rozpuszczalne w wodzie
Struktury krzemianowe w przyrodzie:
1. Odrębne tetraedry [SiO4]4-
2 .Krzemiany wsypowe [Si2O7]6- [Si3O9]6-, [Si6O18]12- pojawia się pierścień
3. Krzemiany łańcuchowe i wstęgowe [SiO3]2-(n)
4. Krzemiany warstwowe
5. Krzemiany szkieletowe (trójwymiarowe)
Glinokrzemiany
-atomy Si w krzemianach zastąpione częściowo przez Al.
-tworzą skorupę ziemską (skały)
-95% skorupy – granit
Granit (wietrzenie) -> krzemionka + kaolinit
Diatomity (ziemia okrzemkowa)
-skały osadowe z jednokomórkowych okrzemek
-zastosowanie:
Filtracja, izolacja, adsorpcja, polerowanie, odlewnictwo metali, wypełnienie, materiały ścierne, ceramiczne
Szkła krzemianowe
-skład: SiO2 + Na2CO3 + CaCO3 (1800K) + dodatki barwiące, np. tlenki metali
-sodowe
-sodowe-wapniowe
-potasowo-wapniowe
-jenajskie (odporne termicznie)
-potasowo-ołowiowe (szkło krystaliczne)
Szkło wodne – Na2SiO3; K2SiO3
Związki Ge, Sn, Pb
Wodorki
Germanowodory Cynowodór Ołowiowodór
GeH4 SnH4 PbH4 gaz
Ge2H6 ciecz
Ge3H8 ciecz
Ge4H10 ciecz
(GeH2)∞ ciało stałe
Halogenki
Tetrahalogenki
GeF gaz
GeCl4, SnCl4, PbCl4 ciecze
GeI4, ciało stałe
SnI4, ciało stałe
PbI4 -> nie występuje
-tworzą jony i kwasy kompleksowe np.
SnCl4 + 2HCl -> H2SnCl6 kwas heksachlorocynowy (IV)
Dwuhalogenki
-EX2
Rozpuszczalność:
(i) maleje od Ge do Pb oraz od Cl do I
Np. Ir(PbCl2)>Ir(PbBr2)>Ir>(PbI2)
(ii)zależy silnie od temperatury
Wodorotlenki
Sn(OH)2, Pb(OH)2 amfoteryczne
Sn(OH)2 + NaOH = Na[Sn(OH)3] trihydroksocynian (II) sodu
Sn(OH)2 + HCl = SnCl2 + H2O
M(IV)
GeO2
-przewaga właściwości kwasowych
-reaguje z HF (jak SiO2)
-nieznacznie rozpuszcza się w wodzie
-trudno rozpuszczalny w kwasach
-łatwo rozpuszczalny w alkaliach -> germaniany, np. Na2GeO3
-tworzy kwasy germanowe, H2GeO3 metagermanowy (IV), H4GeO4 ortogermanowy (IV)
SnO2
- nie rozpuszczalny w wodzie i wodnych roztworach kwasów
-ulega stopieniu z NaOH:
SnO2 + 2NaOH = Na2SnO3 + H2O
Na2SnO3(3H2), rozp. -> Na2[Sn(OH)6]
xSnO2*yH2O biały osad
Sole kwasów beztlenowych
Siarczki
GeS, GeS2, SnS, SnS2, PbS
H2, red.
GeS szaroczarne kryształy
PbS błyszcz ołowiowy
-ulega utlenieniu HNO3 do PbSO4
-ulega działaniu HCl :
PbS + 2HCl = PbCl2 + H2S
Sole kwasów tlenowych
Sn
-tworzy sole z kwasami nieorganicznymi i organicznymi
-brak większego znaczenia
Pb
-sole trudno rozpuszczalne w wodzie
Wyjątek Pb(NO3)2
Oraz Pb(CH3COO)2 tzw. cukier oławiany
Rozpuszcza duże ilości PbO, dając zasadowe octany ołowiu
Pb(CH3COO)OH
Pb(CH3COO)2*2Pb(OH)2
PbSO4
-biała sól
-rozpuszczalna w kwasie winowym
W ługu potasowym ->[ Pb(OH)4]2-
2PbCO3*Pb(OH)2 zasadowy węglan ołowiu, biel ołowiowa
PbCrO4
-chromian (VI) ołowiu (II), pomarańczowy
-wytrącany chromianem lub dichromianem
- farba malarska