KARDIOMIOPATIE
k. zastoinowa (roztrzeniowe)
k . przerostowa
k. restrykcyjna

K. ZASTOINOWA (ROZTRZENIOWE)
Do tej grupy zalicza się chorych ze zwłóknieniem wsierdzia. Serce jest poszerzone i wiotkie, lecz o prawidłowych tętnicach wieńcowych. Ostateczne rozpoznanie można postawić tylko na podstawie cewnikowania, gdyż choroba niedokrwienna może czasami przybierać postać niewydolności serca u chorych, którzy nigdy nie mieli bóli dławicowych. Jako czynniki przyczynowe wymienia się alkoholizm, nierozpoznane nadciśnienie, infekcje wirusowe oraz popołogowa niewydolność krążenia

PATOFIZJOLOGIA
Postępująca rozstrzeń obu komór z niska pojemnością minutowa i tachykardia jest przyczyna łatwego meczenia się, duszności a później - obrzęków i wodobrzusza, typowych dla zastoinowej niewydolności serca dodatkowe problemy są spowodowane przez:

- czynnościowa niedomykalność zastawek wskutek poszerzenia zastawki dwu i trój dzielnej w połączeniu z upośledzeniem czynności mięśni brodawkowatych

-zatory dużym lub w małym krążeniu, jako następstwo skrzeplin przy ściennych, które często tworzą się w jednej z komór serca

- migotanie przedsionków, zwłaszcza po alkoholowej kariomiopati zastoinowej w konsekwencji zmniejszenie pojemności minutowej

- napadowy częstoskurcz komorowy

- wtórna niewydolność nerek lub wątroby prowadza do retensji soli i wody co sprzyja powstawaniu obrzęków

OBJAWY PRZEDMIOTOWE
- chory o chłodnej skórze z sinica obwodowa cechujący się bardzo zła tolerancja wysiłku lub nawet na stałe pozostający w łóżku
- niskie ciśnienie tętnicze
- tętno o małej amplitudzie , czasami migotanie przedsionków
- powiększenie wątroby , niewielka żółtaczka, wodobrzusze, obrzęki kończyn dolnych i okolicy krzyżowej
- należy poszukiwać nadużywania alkoholu , oraz uprzednio istniejącego nadciśnienia
POSTĘPOWANIE
konieczne jest długotrwałe leczenie spoczynkiem , leżenie w łóżku , codzienne oznaczanie bilansu płynów, kontrola wagi , częściowe ograniczenie podaży płynów, stosowanie dożylnych leków moczopędnych oraz podjęcie leczenia przeciwzakrzepowego, prowadzi całodobowe monitorowanie EKG aby w porę wykryć migotanie przedsionków lub częstoskurcz komorowy.
ROKOWANIE
Około 50 % pacjentów z kardiomiopatia zastoinową ginie w ciągu dwóch lat od wstępnego rozpoznania, a potem śmiertelność wynosi ok 4 % rocznie .
przeszczepienie serca jest jedyna szansa dłuższego przeżycia pacjentów nie reagujących na leczenie zachowawcze.
KARDIOMIOPATIA PRZEROSTOWA
Została opisana w 1958r jako asymetryczny przerost przegrody, wprawdzie anatomia patologiczna hemodynamika i historia naturalna tego stanu są dokładnie opisane , na dal nie wiemy jakie są przyczyny nagłej śmierci w tej chorobie i niewiele pomaga intensywne leczenie kardiologiczne . W około 70 % przypadków choroba jest dziedziczna w równomiernym rozkładzie miedzy płciami.
ANATOMIA PATOLOGICZNA
Widoczny jest przerost przegrody miedzy komorowej w porównaniu z grubością wolnej ściany lewej komory. Nieprawidłowe włókna mięśniowe są krótkie i grube i rozdzielone tkanka łączna. Układów włókien mięśniowych jest chaotyczny, zmiany te mogą mieć charakter ogniskowy lecz dotyczą szczególności przegrody . inne zmiany zlokalizowane są pomiędzy zgrubiała przegroda międzykomorowa a przed nim płatkiem zastawki dwudzielnej i jej aparaty , rozwija się pod zastawkowe zwężenie utrudniające przepływ.
PATOFIZJOLOGIA I OBJAWY PRZEDMIOTOWE

Choroba może się rozwijać w każdym wieku , bole wieńcowe nawet przy zdrowych naczyniach wieńcowych, przypuszczalnie w skutek nadmiernej masy mięśnia przekraczającej zdolności zaopatrywania przez krążenie wieńcowe. Wysokie ciśnienie rozkurczowe wytwarza duże napięcie ścian serca ograniczające rozkurczowy przepływ wieńcowy. Wysokie napięcie skurczowe zwiększa zapotrzebowanie tlenowe mięśnia sercowego. Nierównomierny przerost prowadzi do napięcia mięśnia i wpływ na skraca się jego włókien . patologiczne wysokie naczynia wieńcowe .

Duszność wskutek złej podatności lewej komory, która w czasie rozkurczu jest sztywna

Omdlenia i nagły zgon [znaczne zwężenie drogi odpływu przy wysiłku i podnieceniu, masywny zawał serca]

KARDIOMIOPATIA RESTRYKCYJNA

Pod względem klinicznym stan ten jest identyczny z zaciskającym zapaleniem osierdzia. Kardiomopatia restrykcyjna powoduje równoczesną niewydolność prawej i lewej choroby serca. W wywiadzie jest nadciśnienie, występują bóle wieńcowe, a serce jest znacznie powiększone