Polaryzacja kołowa i eliptyczna światła

Skręcalność jest wielkością opisującą siłę oddziaływania substancji ze światłem spolaryzowanym. Skręcenie płaszczyzny drgań światła spolaryzowanego zależy od: ilości cząsteczek na drodze światła, siły oddziaływania cząsteczek oraz długości fali promieniowania spolaryzowanego. Skręcalnością właściwą natomiast nazywamy kąt, o który obróciłaby się płaszczyzna polaryzacji, gdyby spolaryzowana wiązka światła sodowego przeszła przez roztwór o stężeniu 1g/cm^3 i grubości 1dm.

Grubość [mm]	Kąt płaszczyzny polaryzacji min [°]
52,4	70
42,4	75
32,4	78
22,5	80
12,3	85
7,5	90

Obliczamy skręcalność właściwą naszego roztworu:

$$\left\lbrack \alpha \right\rbrack_{\lambda}^{T} = \frac{1}{c} \cdot \frac{\alpha \cdot 100}{d} = \frac{1}{\frac{15}{25}} \cdot \left( 0,4002 \cdot 100 \right) = 66,7\ \frac{stopien \cdot cm^{3}}{dm \cdot g}$$

Mając obliczoną skręcalność właściwą po przekształceniu wzoru obliczamy stężenie nieznanego roztworu:

$$c = \frac{\alpha}{\left\lbrack \alpha \right\rbrack_{\lambda}^{T} \cdot d} = \frac{84}{66,7 \cdot 5} = 0,25\ \frac{g}{cm^{3}}$$

Skręcalność właściwa którą otrzymaliśmy jest bliska wartości tablicowej skręcalności właściwej sacharozy wynoszącej 66,5°. Zauważyć można jednak że wyniki pomiarów są dalekie od ułożenia się w linii prostej co oznacza dużą niepewność pomiarową. Niepewność ta może wynikać z niedokładnego ustawienia wiązki lasera na oczku detektora.