Wykład 21

Problematyka wymiaru kary

Art 53 § 1

Podstawowe zasady wymiaru kary zawsze brane przez sąd pod uwage. Sąd wymierza karę wg swojego uznania w granicach prawa (przewidziany ustawą) Soboda nie oznacza dowolności. Kara oparta na wiedzy i doświadczeniu sędziego.

Ocena wagi czynu

Stopień społecznej szkodliwości (art 115 § 2) zakaz nadmiernie dolegliwej kary

Zamiar bezpośreni to umyślność

Miarkowanie orzeczenia w stosunku do wagi czynu.

Prewencja ogólna

Węższa- ma powstrzymać innych od popełnienia przestępstwa

Szersza- umacnia prospoleczne postawy w społeczeństwie, ma powstrzymać innych

Funkcja prewencyjna nie tylko odstraszyć, ale i wychować pro społeczne postawy wszystkich obywateli

Art 53 § 2

Szczegółowe dyrektywy wymiaru kary. Wskazuje, co sędzia ma obowiązek brać pod uwagę:

a)motywacja

b) popełnienie czynu z nieletnim

rodzaje: biologiczne, społeczne, majątkowe

c) sposób życia przed popełnieniem przestępstwa

d) dotychczasowa karalność

e) zachowanie po popełnieniu przestępstwa

f) czy ofiara mogła się przyczynić

Okoliczności na korzyść i niekorzyść wykaz okoliczności łagodzących i obciążających, w Polsce nie ma żeby sędzia miał swobodę oceny

1. Czy w §1 i§2 jest hierarchia?

Nie są równorzędne, a sąd decyduje w razie konfliktu dyrektyw, która ma pierszeństwo.

Nie ma ogólnej zasady, od której nie ma wyjątków.

§3 jeżeli pozytywny wynik mediacji lub ugodapowinno wywołać korzyść dla sprawcy

Art 54 §1

Dyrektywa korygujący art 53 § 1

Art 55 zasada indywidualizcji kary to odpowiednik zasad w art 20 i 21 § 1

Art 58 –priorytet nieizolacyjnych środków penalnych

§2A- ograniczenie wolności

Art 33 § 3 sąd określa kluczową wysokośc stawki dziennej

Wyższy lub niższy wymiar kary?

Nadzwyczajne obostrzenie kary kilka sytuacji:

1. Powrót do przestępstwa(recydywa)

W znaczeniu jurydycznym recydywa ogólna to ponowne skazanie, wcześniejsze kary. Czy może odstąpiono, co zachęciło do ponownego przestępstwa.

Może wszystkie o podobnym podłożu lub tożsame gatunkowo

Recydywa szczegółówa (specjalna)

Art 64 3 wypadki:

1. Jednokrotna i wielokrotna

2. Ciąg przestępstw

3. Chuligański charakter czynu

Recydywa szczególna art 66 i 65

Jednokrotna i wielokrotna

Przesłanki jadnokrotna § 1 poprzednie sakzanieza przestępstwoumyślne( skazany) odbywanie kary lub zawieszenie, a potem odwieszenie

1. Skazanie lub odbycie przynajmniej 6 m-cy, w ciągu 5 lat popełnienie umyślnej podobnej

Przestępstwa podobne- sa tego samego rodzaju, ten sam rodzajowy przedmiot ochrony

Często nie ma jednego przedmiotu ochrony, np rozbój to kradzież i przemoc. Przeciwko własnośći \ochrona mienia + integralność cielesna, zdrowie, zagrożenie zycia.

Art 115 § 3 przestępstwa podobne

Niekoniecznie ten sam rodzajowy przedmiot ochrony/kradzież/rozbój/oszustwo, każde w celu osiągnięcia korzyści majątkowej są tożsame

Art 64 § 2 kara ograniczenia wolności nie może wynosić 3 lat zagrożenie do 20 lat

Recydywa szczegółówa wielokrotna

Rok łącznie(pozbawienia wolności) 5 lat od ostatniej kary popełnienia przestępstwa przeciwko życiu lub zdrowiu lub seksualności, kradzież z włamaniem, rozbój, inne przeciwko mieniu popełnione przemocą.

Sad wymierza karę pozbawienia wolności przewidzianą powyżej dolnej granicyprzewidzianej w sankcji, może również zastosować górną + 50%

Art 65

Konsekwencja art 64 § 2 inne przestępstwa czy recydywa czy nie to wyrok nie niższa niż najniższy wymiar + 1 jednostka max 50%

Art 65 § 1

Stałe źródło dochodu, zorganizowana grupa lub związek przestępczy, przestępstwa o charakterze terrorystycznym

Przestępca zawodowy kodeks z 1932 roku

Grupa przestępcza – mniej zorganizowana, może być nie hierarchiczna i bez struktury, może byc ad-hoc

Związek- lepiej zorganizowana , szersz pole, charakter stały może być również na 1 przestępstwo

Art 258 § 1 liczy się sam udział w grupie lub związku

O charakterze przestępczym wprowadzone w 2004 roku jako zobowiązanie z konwecji międzynarodowej

Art 115 § 20

Działanie z zamiarem kierunkowym

1. Poważne zastraszenie wielu osób

2. Zmuszenie władz państwowych do podjęcia lub zaniechania określonych czynności

3. Wywołanie poważnych zakłóceń w ustroju lub gospodarce kraju (również groźba)

§ 2 spawcy z 258 o udziale lub związku

Ciąg przestępstw art 91 § 1 z 1997 roku

Jedna kara za kilka przestepstw do górnej granicy zagrożenie do 50%

Art 57A § 1 dodany w 2006 roku

Skazanie za występek o charakterze chuligańskim nie niższa od dolnej + 50 %

Obligatoryjność względna art 115 § 21 niszczenie mienia , przepis martwy, powinien zniknąć z kk

Wykład nr 23 NADZWYCZAJNE ZŁAGODZENIE KARY

Art. 60. § 1. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w stosunku do młodocianego, jeżeli przemawiają za tym względy określone w art.54 § 1.

Przykład :
- usiłowanie nieudolne
- czynny żal skuteczny powoduje uwolnienie od kary / czynny żal nieskuteczny powoduje nadzwyczajne złagodzenie kary

- wymierzając karę za pomocnictwo sąd może zastosować przekroczenia granic obrony koniecznej przekroczenia granic stanu wyższej konieczności, nieusprawiedliwiony błąd co do okoliczności wyłączającej winę
nieusprawiedliwiona nieświadomość bezprawności,

54 § 1.Wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować.

§ 2. Sąd może również zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w szczególnie uzasadnionych wypadkach, kiedy nawet najniższa kara przewidziana za przestępstwo byłaby niewspółmiernie surowa, w szczególności:

1) jeżeli pokrzywdzony pojednał się ze sprawcą, szkoda została naprawiona albo pokrzywdzony i sprawca uzgodnili sposób naprawienia szkody,
- ma to na celu premiowanie ugody jako formy rozwiązania sprawy

2) ze względu na postawę sprawcy, zwłaszcza gdy czynił starania o naprawienie szkody lub o jej zapobieżenie,
- jest to przejaw czynnego żalu sprawcy na rzecz pokrzywdzonego – czynił starania tylko nie wyszło / jeżeli czynił starania o zapobieżenie ma to miejsce przy usiłowaniu

3) jeżeli sprawca przestępstwa nieumyślnego lub jego najbliższy poniósł poważny uszczerbek w związku z popełnionym przestępstwem.
- np. wypadek drogowy/ kierowca nieumyślnie powoduje wypadek on sam doznaje uszczerbku lub osoba najbliższa. Ustawodawca zwraca uwagę tylko przestępstwa nieumyślne !!

§ 3. Sąd stosuje nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet może warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy współdziałającego z innymi osobami w popełnieniu przestępstwa, jeżeli ujawni on wobec organu powołanego do ścigania przestępstw informacje dotyczące osób uczestniczących w popełnieniu przestępstwa oraz istotne okoliczności jego popełnienia.

- tzw. paragraf małego świadka koronnego, oskarżony występujący w charakterze świadka w zamian za współpracę / współdziała, ujawnia istotne szczegóły dotyczące innej sprawy lub swojej, może ujawnić fakt przestępstwa, istotne okoliczności mające ważny wpływ. Sąd ma obowiązek złagodzenia kary fakultatywnie można zawiesić karę !

§ 4. Na wniosek prokuratora sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet warunkowo zawiesić jej wykonanie w stosunku do sprawcy przestępstwa, który, niezależnie od wyjaśnień złożonych w swojej sprawie, ujawnił przed organem ścigania i przedstawił istotne okoliczności, nieznane dotychczas temu organowi, przestępstwa zagrożonego karą powyżej 5 lat pozbawienia wolności.

- tzw. paragraf dużego świadka koronnego – zdarzenia, które działo się obok nie było znane organom ścigania, muszą być istotne, nie dotyczy jakiekolwiek przestępstwa tylko karą powyżej 5 lat więzienia fakultatywne

§ 5. W wypadkach określonych w § 3 i 4 sąd wymierzając karę pozbawienia wolności do lat 5 może warunkowo zawiesić jej wykonanie na okres próby wynoszący do 10 lat, jeżeli uzna, że pomimo niewykonania kary sprawca nie popełni ponownie przestępstwa; przepisy art. 71-76 stosuje się odpowiednio.

§ 6. Nadzwyczajne złagodzenie kary polega na wymierzeniu kary poniżej dolnej granicy ustawowego zagrożenia albo kary łagodniejszego rodzaju według następujących zasad:

1) jeżeli czyn stanowi zbrodnię, sąd wymierza karę pozbawienia wolności nie niższą od jednej trzeciej dolnej granicy ustawowego zagrożenia,

2) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności nie niższa od roku, sąd wymierza grzywnę, karę ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności,

3) jeżeli czyn stanowi występek, przy czym dolną granicą ustawowego zagrożenia jest kara pozbawienia wolności niższa od roku, sąd wymierza grzywnę albo karę ograniczenia wolności

Tu nie ma co tłumaczyć czysta pamięciówa słowa profesora

§ 7. Jeżeli czyn zagrożony jest alternatywnie karami wymienionymi w art. 32 pkt 1-3, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2-8; przepisu art. 61 § 2 nie stosuje się.

Polega na odstąpieniu od wymierzenia kary, ale jeszcze jednak orzekany jest inny środek karny – środek kompensacyjny lub przypadku
art. 32 pkt 1-3

1) grzywna
2) ograniczenie wolności
3) pozbawienie wolności
art. 39 pkt 2-8;

2) zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej
3) zakaz prowadzenia pojazdów
4) przepadek przedmiotów
5) obowiązek naprawienia szkody
6) nawiązka
7) świadczenie pieniężne
8) podanie wyroku do publicznej wiadomości

art. 61 § 2
Odstępując od wymierzenia kary, sąd może również odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe.

Rozdział VIII nowy temat
Środki polegające na poddaniu sprawcy próbie

3 środki BardZo ważne

I Warunkowe umorzenie postępowania karnego ( nie dotyczy skazania ani wykonania kary )/ stosowane kilkanaście procent osób (( wyrok, lecz nie jest to wyrok skazujący )

II Warunkowe zawieszenie wykonania kary pozbawienia wolności – ktoś już został skazany/ ponad ! 50% lider ( żarcik )

III Warunkowe przedterminowe zwolnienie od odbycia reszty kary pozbawienia wolności
Każdy dotyczy innego typu postępowania karnego, łączy ich warunkowy charakter ! Czyli, jeżeli sprawca zrobi to co się mu karze to uniknie odbycia kary. Może to być osoba sprawcy/podejrzane/oskarżony/skazany . Jest to stworzenie szansy dla sprawcy, jeżeli spełni on pewne warunki, jeżeli nie spełni warunków to będzie traktowany normalnie w sposób klasyczny. Łączy je pochodzenie, myślenie nie tylko klasycznej lecz i również socjologicznej. Unikanie, szukanie alternatyw dla rutynowych sposobów karania.

Wykład 24 Art 66 KK

Warunkowe umorzenie postępowania karnego
PODSTAWY
Art 66.§ 1 Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy nie karanego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa.

§2 Warunkowego umorzenia nie stosuje się do sprawcy przestępstwa zagrożonego karą przekraczającą 3 lata pozbawienia wolności.

Warunek zastosowania przesłanki obiektywne formalne
1. Sprawca nie karany za przestępstwo umyślne
2. Przestępstwo zagrożone karą powyżej 3 lat
Przesłanki do rozważenia przez sąd ocenne/subiektywne
dlatego, że sąd może umorzyć ! Stopień nie jest znaczny to nie to samo co znikomy ! To on decyduje, kiedyś był sąd i prokurator. Ocena stopnia, winy okoliczności czy budzą wątpliwości, sąd musi mieć pewność że to dana osoba popełniła czyn zabroniona. Stwierdzenie winy przez sąd, nie może nikt inny. Ocenia również stopień szkodliwości społecznej, nie może być znaczna szkodliwość społeczna,

Przesłanki ocenne dotyczące czynu
Przesłanki ocenne dotyczące sprawcy
Przesłanki ocenne dotyczące prognozy zachowania sprawcy

Art 67.§ 1. Warunkowe umorzenie następuje na okres próby, który wynosi od roku do 2 lat i biegnie od uprawomocnienia się orzeczenia.

Sąd może oddać pod dozór kuratora/stowarzyszenia/instytucji godnej zaufania publicznego – fakultatywna możliwość oddania pod dozór / w toku i w trakcie

Dozór sprawuje
1) kurator
2) osoby godne zaufania

3) stowarzyszenia / organizacji lub instytucji

Poddać sprawcę rygorom

art 67 § 3. Umarzając warunkowo postępowanie karne, sąd nakłada na sprawcę obowiązek naprawienia szkody w całości albo w części, a w miarę możliwości również obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę, albo zamiast tych obowiązków orzeka nawiązkę; sąd może nałożyć na sprawcę obowiązki wymienione w art. 72 obowiązki w okresie warunkowego zawieszenia wykonania kary § 1 pkt 1–3, 5–6b, 7a lub 7b, a ponadto orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 katalog środków karnych pkt 7 lub zakaz prowadzenia pojazdów, wymieniony w art. 39 katalog środków karnych pkt 3, do lat 2. Przepisy art. 72 obowiązki w okresie warunkowego zawieszenia wykonania kary § 1a i 1b stosuje się odpowiednio.
§ 4. Przepis art. 74 obowiązki w okresie próby i ich zmiana stosuje się odpowiednio.

Art 72 § 1. Zawieszając wykonanie kary, sąd zobowiązuje, a jeżeli orzeka środek karny, może zobowiązać skazanego do:
1) informowania sądu lub kuratora o przebiegu okresu próby,
2) przeproszenia pokrzywdzonego,
3) wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby,
4) wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu,
5) powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających,
6) poddania się terapii uzależnień,
6a) poddania się terapii, w szczególności psychoterapii lub psychoedukacji,
6b) uczestnictwa w oddziaływaniach korekcyjno-edukacyjnych,
7) powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach,
7a) powstrzymania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób lub zbliżania się do pokrzywdzonego lub innych osób,
7b) opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,
8) innego stosownego postępowania w okresie próby, które może zapobiec popełnieniu ponownie przestępstwa,
– przy czym orzeka się przynajmniej jeden z obowiązków.
§ 1a. Nakładając obowiązek wymieniony w § 1 pkt 7a, sąd wskazuje minimalną odległość od osób chronionych, którą skazany obowiązany jest zachować.
§ 1b. Nakładając na sprawcę przestępstwa popełnionego z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej obowiązek wymieniony w § 1 pkt 7b, sąd określa sposób kontaktu skazanego z pokrzywdzonym.
§ 2. Sąd może orzec świadczenie pieniężne wymienione w art. 39 katalog środków karnych pkt 7 albo zobowiązać skazanego do naprawienia wyrządzonej przestępstwem szkody w całości albo w części, chyba że orzekł środek kompensacyjny.

art. 39 kk

1) pozbawienie praw publicznych,

2) zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej,

2a) zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi,

2b) obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu,

2c) zakaz wstępu na imprezę masową,

3) zakaz prowadzenia pojazdów,

4) przepadek,

5) obowiązek naprawienia szkody,

6) nawiązka,

7) świadczenie pieniężne,

8) podanie wyroku do publicznej wiadomości.

Art 72 KK

Art. 72. § 1. Zawieszając wykonanie kary, sąd może zobowiązać skazanego do:

1) informowania sądu lub kuratora o przebiegu okresu próby,

2) przeproszenia pokrzywdzonego,

3) wykonywania ciążącego na nim obowiązku łożenia na utrzymanie innej osoby,

4) wykonywania pracy zarobkowej, do nauki lub przygotowania się do zawodu,

5) powstrzymania się od nadużywania alkoholu lub używania innych środków odurzających,

6) poddania się leczeniu, w szczególności odwykowemu lub rehabilitacyjnemu, albo oddziaływaniom terapeutycznym lub uczestnictwu w programach korekcyjno-edukacyjnych,

7) powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach,

7a) powstrzymywania się od kontaktowania się z pokrzywdzonym lub innymi osobami w określony sposób,

7b) opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym,

8) innego stosownego postępowania w okresie próby, jeżeli może to zapobiec popełnieniu ponownie przestępstwa.

§ 2. Sąd może zobowiązać skazanego do naprawienia szkody w całości lub w części, chyba że orzekł środek karny wymieniony w art. 39 pkt 5, albo do uiszczenia świadczenia wymienionego w art. 39 pkt 7.

Art 74

§ 1. Czas i sposób wykonania nałożonych obowiązków wymienionych w art. 72 sąd określa po wysłuchaniu skazanego; nałożenie obowiązku wymienionego w art. 72 § 1 pkt 6 wymaga nadto zgody skazanego.

§ 2. Jeżeli względy wychowawcze za tym przemawiają, sąd, wobec skazanego na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, może w okresie próby ustanawiać, rozszerzać lub zmieniać obowiązki wymienione w art. 72 § 1 pkt 3-8 albo od wykonania nałożonych obowiązków zwolnić, z wyjątkiem obowiązku wymienionego w art. 72 § 2, jak również oddać skazanego pod dozór albo od dozoru zwolnić.

§ 3. W przypadku gdy skazany został oddany pod dozór lub zobowiązany do wykonywania obowiązków w okresie próby, wniosek o określenie czasu i sposobu wykonania nałożonych obowiązków może złożyć również sądowy kurator zawodowy, a także osoba godna zaufania lub przedstawiciel stowarzyszenia, instytucji albo organizacji społecznej, o której mowa w art. 73 § 1.



Jeżeli próba kończy się powodzeniem oznacza, warunkowe umorzenie staje się umorzeniem bezwarunkowym. Po zakończeniu postępowania, po upływie upływie okresu próby oraz 6 mscy od jej zakończenia nie nastąpiło orzeczeniu o niepowodzeniu. Warunkowego umorzenia postępowania nie później niż pół roku po zakończeniu próby.

Podstawy do odwołania art 68 KK

Art. 68. § 1. Sąd podejmuje postępowanie karne, jeżeli sprawca w okresie próby popełnił przestępstwo umyślne, za które został prawomocnie skazany.

§ 2. Sąd może podjąć postępowanie karne, jeżeli sprawca w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności gdy popełnił inne niż określone w § 1 przestępstwo, jeżeli uchyla się od dozoru, wykonania nałożonego obowiązku lub orzeczonego środka karnego albo nie wykonuje zawartej z pokrzywdzonym ugody.

§ 3. Sąd może podjąć postępowanie karne, jeżeli sprawca po wydaniu orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania, lecz przed jego uprawomocnieniem się, rażąco narusza porządek prawny, a w szczególności gdy w tym czasie popełnił przestępstwo.

§ 4. Warunkowo umorzonego postępowania nie można podjąć później niż w ciągu 6 miesięcy od zakończenia okresu próby.

Skazany oznacza skazany prawomocnym wyrokiem → po uprawomocnieniu

Uchylać się nie tylko nie wykonywać, ale uchylać się w sposób zawiniony.
2 art obligatoryjności art 68 § 2

Tu należy, się wgryść i wczytać

Art 69 KK

» § 1.	Sąd może warunkowo zawiesić wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności nie przekraczającej 2 lat, kary ograniczenia wolności lub grzywny orzeczonej jako kara samoistna, jeżeli jest to wystarczające dla osiągnięcia wobec sprawcy celów kary, a w szczególności zapobieżenia powrotowi do przestępstwa.
» § 2.	Zawieszając wykonanie kary, sąd bierze pod uwagę przede wszystkim postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, dotychczasowy sposób życia oraz zachowanie się po popełnieniu przestępstwa.
» § 3.	Zawieszenia wykonania kary nie stosuje się do sprawcy określonego w art. 64 § 2, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami; zawieszenia wykonania kary, o którym mowa w art. 60 § 3-5, nie stosuje się do sprawcy określonego w art. 64 § 2.
» § 4.	Zawieszenia wykonania kary ograniczenia wolności lub grzywny nie stosuje się wobec sprawcy występku o charakterze chuligańskim; sąd może warunkowo zawiesić wykonanie kary pozbawienia wolności w szczególnie uzasadnionych wypadkach.

WYKŁAD 25

Kontynuacja problematyki warunkowego zawieszenia wykonania kary. Kwestia konsekwencji. Jeżeli po upływie okresu próby przez 6 miesięcy od upływu tego okresu próby nie zostanie zarządzenie wykonania kary wówczas uważa się, że próba zakończyła się powodzeniem i sprawca korzysta z bardzo istotnej premii- jego skazanie ulega zatarciu. Zatarcie polega na tym, że jest to fikcja prawna, według której w świetle prawa, ktoś kto był karany jest uważany za niekaranego. Wpis o ukaraniu usuwa się z Krajowego Rejestru Skazań i ten fakt, że był on poprzednio ukarany nie może wpływać negatywnie na jego losy, jego sytuacje prawną. Oczywiście może i zapewne wpływa niekorzystnie na jego sytuacje socjalno- społeczno- towarzyską ale w świetle prawa tego skazania już nie ma i to jest oczywiste, że on na pytanie o to, czy był karany ma zawsze prawo odpowiadać „nie, nie byłem/byłam”. Instytucje zatarcia skazania zna większość systemów prawo-karnych, są takie które jeszcze do niedawna nie znały jej wcale. Oczywiście naruszenie warunków okresu próby musi być w okresie próby. Jeżeli następuje już po okresie próby a jeszcze w okresie tych 6 miesięcy to wówczas próba będzie jeszcze uznana za próbę zakończoną powodzeniem.

Niepowodzenie- oznacza zarządzenie wykonania kary, której wykonanie zawieszono. Kara jest wymierzona i są dwa przypadki. Odwołania czyli zarządzenia

• Odwołania obligatoryjne – o tych odwołaniach mówią przepisy art. 76 par. 1 i 2 – ( „Sąd zarządza wykonanie kary, jeżeli skazany w okresie próby popełnił podobne przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności bezwarunkowego zawieszenia wykonania” )

– art. 75 par. 1a „Sąd zarządza wykonanie kary jeżeli skazany za przestępstwo popełnione z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej lub innej osoby małoletniej zamieszkujących wspólnie ze sprawcą w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, ponownie używając przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej lub innej osoby małoletniej zamieszkujących wspólnie ze sprawcą.”

To jest wypadek obligatoryjności w pewnym stopniu względnej. Dlaczego? „rażąco” to jest kwestia, którą musi ocenić sąd

• Odwołania fakultatywne-

Art. 75 par. 2. „Sąd może zarządzić wykonanie kary, jeżeli skazany w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności gdy popełnił inne przestępstwo niż określone w § 1, albo jeżeli uchyla się od uiszczenia grzywny, od dozoru, wykonania nałożonych obowiązków lub orzeczonych środków karnych, środków kompensacyjnych lub przepadku. „

Skutki, 3 do wyboru:

• Zarządzenie wykonania kary w całości

• Zarządzenie wykonania części kary

( art. 75, par. 3 a „Zarządzając wykonanie kary w wypadkach, o których mowa w § 2 i 3, sąd może, uwzględniając dotychczasowy przebieg próby, a w szczególności wykonanie nałożonych obowiązków, skrócić orzeczoną karę, nie więcej jednak niż o połowę.” § 2. Sąd może zarządzić wykonanie kary, jeżeli skazany w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności gdy popełnił inne przestępstwo niż określone w § 1, albo jeżeli uchyla się od uiszczenia grzywny, od dozoru, wykonania nałożonych obowiązków lub orzeczonych środków karnych, środków kompensacyjnych lub przepadku. § 2a. Sąd zarządza wykonanie kary, jeżeli okoliczności, o których mowa w § 2, zaistnieją po udzieleniu skazanemu pisemnego upomnienia przez sądowego kuratora zawodowego, chyba że przemawiają przeciwko temu szczególne względy. § 3. Sąd może zarządzić wykonanie kary, jeżeli skazany po wydaniu wyroku, lecz przed jego uprawomocnieniem się, rażąco narusza porządek prawny, a w szczególności gdy w tym czasie popełnił przestępstwo. § 3a. Zarządzając wykonanie kary w wypadkach, o których mowa w § 2 i 3, sąd może, uwzględniając dotychczasowy przebieg próby, a w szczególności wykonanie nałożonych obowiązków, skrócić orzeczoną karę, nie więcej jednak niż o połowę)

Przy fakultatywnym odwołaniu sąd może skrócić karę nawet o połowę ponieważ np. sprawca wykonał obowiązki ale zdarzyło mi się popełnić przestępstwo za które został skazany prawomocnie ale np. nieumyślnie i sąd decyduje, że trzeba zasądzić wykonanie kary ale czy rzeczywiście w aż takim rozmiarze. W badaniach nad orzecznictwem okazało się, że sądy, wtedy kiedy mają wymierzyć karę pozbawienia wolości i zawiesić jej wykonanie, wymierzały dłuższą karę aniżeli w tej samej sytuacji wymierzyłyby karę bezwarunkowego zawieszenia. W takim wypadku można by stwierdzić, że sąd wymierzyłby karę pół roku bezwzględnego pozbawienia wolności to wymierzał rok ale w zawieszeniu. To tak w dużym skrócie.

• Sytuacja której może być dotychczasowa kara pozbawienia wolności zamieniona w momencie kiedy kierujemy ją do wykonania na karę grzywny albo na karę ograniczenia wolności

Art. 75a. § 1. Wobec skazanego na karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, który w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności gdy popełnił inne przestępstwo niż określone w art. 75 § 1, albo jeżeli uchyla się od uiszczenia grzywny, od dozoru, wykonania nałożonych obowiązków lub orzeczonych środków karnych, środków kompensacyjnych lub przepadku, sąd może, jeżeli cele kary zostaną w ten sposób spełnione, mając na względzie wagę i rodzaj czynu zabronionego przypisanego skazanemu, zamiast zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności zamienić ją na karę ograniczenia wolności w formie obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne, przyjmując, że jeden dzień kary pozbawienia wolności równa się dwóm dniom kary ograniczenia wolności, albo na grzywnę, przyjmując, że jeden dzień kary pozbawienia wolności równa się dwóm stawkom dziennym grzywny. Kara ograniczenia wolności nie może trwać dłużej niż 2 lata, a grzywna nie może przekroczyć 810 stawek dziennych.

§ 3. Sąd, zamieniając karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na karę ograniczenia wolności albo na grzywnę, w miarę możliwości wysłuchuje skazanego.

W miarę możliwości- sprawca może akurat przybywać a granicą lub po prostu nie chce się stawić

Wymierzono kiedyś karę pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem i wymierzono obok niej karę grzywny i teraz zostaje odwołane warunkowe zawieszenie. Co się dzieje z tą karą grzywny, która została już w całości albo w części uiszczona? W wypadku uiszczenia, uchylenia i zamiany i zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności na poczet zarządzonej kary zarządza się dotychczas wykonaną karę grzywny albo karę ograniczenia wolności, przyjmując pewne przeliczniki.

Kolejny środek:

Warunkowe przedterminowe zwolnienie odbycia reszty kary pozbawienia wolności- tytuł wyjaśnia wszystko, kara została wymierzona, rozpoczęto jej wykonywanie i warunkowo skazany jest wypuszczany na wolność i jest poddawany w ten sposób próbie. Przesłanki - art. 77 (Art. 77. § 1. Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, okoliczności popełnienia przestępstwa oraz zachowanie po jego popełnieniu i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, że skazany po zwolnieniu będzie stosował się do orzeczonego środka karnego lub zabezpieczającego i przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa.) Główną przesłanką jest pozytywna prognoza kryminologiczna tylko wyrażona nieco inaczej, chodzi o przekonanie sądu, że mimo nie wykonania kary do końca skazany będzie przestrzegał porządku prawnego. Druga przesłanka, natury czysto obiektywnej, to konieczność odbycia określonej części kary. Czyli: odbycie części kary i pozytywna prognoza . O odbyciu części kary mówi art. 78 (Art. 78. § 1. Skazanego można warunkowo zwolnić po odbyciu co najmniej połowy kary.) Nie dotyczy to wszystkich bo recydywiście jednokrotni i wielokrotni podlegają ostrzejszemu rygorowi (2. Skazanego określonego w art. 64 § 1 (było wcześniej o tym, chodzi o recydywę jednokrotną) można warunkowo zwolnić po odbyciu dwóch trzecich kary, natomiast określonego w art. 64 § 2 (tu chodziło o recydywę szczególną wielokrotną + to co w par.65) po odbyciu trzech czwartych kary. „

Przypomnienie par. 65 - Art. 65. § 1. Przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie, przewidziane wobec sprawcy określonego w art. 64 § 2, stosuje się także do sprawcy, który z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu lub popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie albo związku mających na celu popełnienie przestępstwa oraz wobec sprawcy przestępstwa o charakterze terrorystycznym.

Zamiast złagodzenia kary można ją zaostrzyć

77 § 2. W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd, wymierzając karę wymienioną w art. 32 pkt 3–5 ( to są te trzy kary pozbawienia wolności), może wyznaczyć surowsze ograniczenia do skorzystania przez skazanego z warunkowego zwolnienia niż przewidziane w art. 78.

A więc te limity sąd może od razu określić wydając wyrok.

Limity:

Par. 3. Skazanego na karę 25 lat pozbawienia wolności można warunkowo zwolnić po odbyciu 15 lat kary, natomiast skazanego na karę dożywotniego pozbawienia wolności po odbyciu 25 lat kary.

Nie ma wtedy dodatkowych przepisów ale jest rzeczą oczywistą, że podwyższenie tych limitów nie może pozbawiać osoby skazanej praktycznie w ogóle prawa do warunkowego, przedterminowego zwolnienia . Np. jeżeli ktoś ma 50 lat i skazujemy go na dożywocie lub w efekcie na 25 lat to raczej mało prawdopodobne żeby dożył wyjścia na wolność ze względu na to, że w wieku 50 lat ciężko jest przeżyć warunki więzienne. Wyrok musi być wydany ze zdrowym rozsądkiem ale nie może również praktycznie pozbawiać kogoś prawa, które mu ustawa przyznaje a któremu sąd może przyznać albo nie.

To co się dzieje dalej w okresie próby nie jest regulowane w KK tylko w Kodeksie Karnym Wykonawczym . Jeżeli chodzi o warunkowe przedterminowe zwolnienie to jest szczególna sytuacja gdyż połowa instytucji jest uregulowana w kodeksie karny a druga połowa w kodeksie karnym wykonawczym . Wzięło się to stąd, że w kodeksie karnym z 32r. potem z 69r. warunkowe przedterminowe zwolnienie było regularne przepisami kodeksu karnego podczas gdy warunkowe przedterminowe zwolnienie jest instytucją nie wyrokowania (wyrokowanie to tylko w wypadku art. 77 par.2 ) ale jest instytucją wykonania kary i powinno być regulowane w kodeksie karnym wykonawczym. Był o to spór, zakończył się tak że część instytucji jest w KK a część w KKW.

Art. 159 KKW, 160 KKW – zajrzeć i przeczytać (tam znajdują się też przesłanki odwołania) całość:

Warunkowe przedterminowe zwolnienie

Art. 159. § 1. Warunkowo zwolnionego sąd penitencjarny może w okresie próby oddać pod dozór kuratora sądowego, osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, organizacji lub instytucji, do której działalności należy troska o wychowanie, zapobieganie demoralizacji lub pomoc skazanym, oraz nałożyć na niego obowiązki określone w art. 72 § 1 Kodeksu karnego, a jeżeli szkoda wyrządzona przestępstwem, za które skazany odbywa karę, nie została naprawiona, orzec obowiązek określony w art. 72 § 2 Kodeksu karnego. Wobec skazanego za przestępstwo określone w art. 197–203 Kodeksu karnego, popełnione w związku z zaburzeniami preferencji seksualnych, młodocianego sprawcy przestępstwa umyślnego, sprawcy określonego w art. 64 Kodeksu karnego, a także wobec skazanego na karę dożywotniego pozbawienia wolności oddanie pod dozór jest obowiązkowe. § 2. Warunkowo zwolniony, który został zobowiązany do wykonywania obowiązków związanych z okresem próby i nie został oddany pod dozór, jest obowiązany do: 1) bezzwłocznego, a najpóźniej w ciągu 7 dni od zwolnienia z zakładu karnego, zgłoszenia się do sądowego kuratora zawodowego sądu rejonowego, w którego okręgu będzie miał miejsce stałego pobytu, 2) zgłaszania się do sądowego kuratora zawodowego w określonych przez niego terminach i udzielania wyjaśnień co do przebiegu okresu próby, ©Kancelaria Sejmu s. 114/177 2016-04-25 3) niezmieniania bez zgody sądu miejsca stałego pobytu, 4) wykonywania nałożonych na niego obowiązków – o czym sąd poucza warunkowo zwolnionego. § 3. W razie oddania pod dozór sąd poucza skazanego o obowiązku wynikającym z art. 169 § 2. Art. 160. § 1. Sąd penitencjarny odwołuje warunkowe zwolnienie, jeżeli zwolniony w okresie próby popełnił przestępstwo umyślne, za które orzeczono prawomocnie karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania. § 2. Sąd penitencjarny odwołuje warunkowe zwolnienie, jeżeli zwolniony, skazany za przestępstwo popełnione z użyciem przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej lub innej osoby małoletniej zamieszkujących wspólnie ze sprawcą, w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, ponownie używając przemocy lub groźby bezprawnej wobec osoby najbliższej lub innej osoby małoletniej zamieszkujących wspólnie ze sprawcą. § 3. Sąd penitencjarny może odwołać warunkowe zwolnienie, jeżeli zwolniony w okresie próby rażąco narusza porządek prawny, w szczególności popełnił inne przestępstwo lub została orzeczona kara inna niż określona w § 1 albo gdy uchyla się od dozoru, wykonania nałożonych obowiązków lub orzeczonych środków karnych, przepadku lub środków kompensacyjnych. § 4. Sąd odwołuje warunkowe zwolnienie skazanego, jeżeli okoliczności, o których mowa w § 3, zaistnieją po udzieleniu skazanemu pisemnego upomnienia przez sądowego kuratora zawodowego, chyba że przemawiają przeciwko temu szczególne względy. § 5. Gdy skazany został oddany pod dozór osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, organizacji lub instytucji, o której mowa w art. 159 § 1, wniosek o odwołanie warunkowego zwolnienia może złożyć również ta osoba lub przedstawiciel tego stowarzyszenia, organizacji lub instytucji. § 6. W posiedzeniu w przedmiocie odwołania warunkowego zwolnienia ma prawo wziąć udział prokurator, skazany oraz obrońca, sądowy kurator zawodowy, a gdy skazany pozostaje pod dozorem osoby godnej zaufania, stowarzyszenia, organizacji lub instytucji, o której mowa w art. 159 § 1, także ta osoba lub przedstawiciel tego stowarzyszenia, organizacji lub instytucji. ©Kancelaria Sejmu s. 115/177 2016-04-25 § 7. Na postanowienie w przedmiocie odwołania warunkowego zwolnienia przysługuje zażalenie. § 8. W przypadku odwołania warunkowego zwolnienia nie zalicza się na poczet kary okresu spędzonego na wolności.

Podsumowanie: 3 środki polegające na poddaniu próbie –nazwy na pamięć, w każdym występuje przesłanka merytoryczna w postaci pozytywnej prognozy oraz przesłanki obiektywne różnego rodzaju, mają one charakter warunkowy, w każdym wypadku następuje poddanie sprawcy próbie na pewien okres. Niepowodzenie okresu próby powoduje powrót do punktu w którym w którym to nastąpiło a więc przy warunkowym umorzeniu postępowania i toczy się ono dalej.

Przy warunkowym zawierzeniu wykonania kary bardzo wysoka premia- skazanie uważa się za niebyłe, ulega zatarciu.

Przy przedterminowym zwolnieniu karę niewykonaną w całości uważa się za wykonaną w całości. (To też jest kolejna fikcja prawna, bo coś, co nie było wykonane w 100% uważa się za wykonane)

Są trzy różne funkcje tych środków i trzy fazy postępowania w których są one czytane – 1. Warunkowe umorzenie przed wyrokiem skazującym, 2. Warunkowe zawieszenie w wyroku skazującym, 3. Przedterminowe zwalnianie w toku wykonania kary.

Wykład 26

KOLEJNA GRUPA (5.) ŚRODKÓW PENALNYCH ZWANYCH ŚRDOKAMI KARNYMI

Tą dziedzinę regulują przepisy zawarte w rozdziale 5 kodeksu karnego.

Od dawna tak było, że wśród kar występowały zarówno te kary główne, podstawowe zwane zazwyczaj karami zasadniczymi oraz dodatkowe przewidziane prawem dolegliwości, które można było zastosować obok kary. Założenie było takie, że kara (ta zasadnicza) powinna być w każdym wypadku a z różnych powodów czasami musi być zastosowana jeszcze jakaś dodatkowa dolegliwość. Te dodatkowe dolegliwości tradycyjnie nosiły prostą nazwę kar dodatkowych (kodeksy z 32,69r.) sytuacja zmieniła się w kodeksie aktualnie obowiązującym- nazywane są teraz środkami karnymi. Były to środki różnego rodzaju, o charakterze odszkodowawczym, finansowym, moralnym oraz bardzo liczne zakazy np. zakaz wykonywania zawodu, prowadzenia działalności, prowadzenia pojazdów. Np. sprawca wypadku drogowego skazywany jest na karę i jeszcze obok tego zabiera mu się prawo jazdy czyli orzeka się wobec niego zakaz prowadzenia pojazdów.

Po ostatniej nowelizacji wydzielono środki karne, właśnie te, które mają charakter odszkodowawczy i utworzono rozdział Va pod nazwą „Przepadek i środki kompensacyjne” Środki kompensacyjne mają przede wszystkim na celu zadośćuczynić krzywdzie i naprawić szkodę wyrządzoną pokrzywdzonemu.

Katalog środków karnych (Art.39)

• pozbawienie praw publicznych (art. 40 Pozbawienie praw publicznych obejmuje utratę czynnego i biernego prawa wyborczego do organu władzy publicznej, organu samorządu zawodowego lub gospodarczego, utratę prawa do udziału w sprawowaniu wymiaru sprawiedliwości oraz do pełnienia funkcji w organach i instytucjach państwowych i samorządu terytorialnego lub zawodowego, jak również utratę posiadanego stopnia wojskowego i powrót do stopnia szeregowego; pozbawienie praw publicznych obejmuje ponadto utratę orderów, odznaczeń i tytułów honorowych oraz utratę zdolności do ich uzyskania w okresie trwania pozbawienia praw – najczęściej od 1 roku do 10 lat, np. brak możliwości głosowania w wyborach przez najbliższe 10 lat, po zdegradowaniu do stopnia szeregowca nie można uzyskać wyższego stopnia przez ten okres, który może też trwać 10 lat) 2. Sąd może orzec pozbawienie praw publicznych w razie skazania na karę pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 (przesłanka obiektywna) za przestępstwo popełnione w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie. (kwestia opinii)

• zakaz zajmowania określonego stanowiska, wykonywania określonego zawodu lub prowadzenia określonej działalności gospodarczej (od 1 roku do 15lat, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem, np. wykazał, że jest erotomanem i nie powinien pracować z młodzieżą np. nie powinien być nauczycielem W-Fu. Może to być również ujawnienie się pewnej ułomności fizycznej np. jeżeli kierowca bardzo długo nie badał wzroku i okazuje się, że ma już tak ograniczoną dolność widzenia, że nie może bezpiecznie prowadzić samochodu)

• zakaz prowadzenia działalności związanej z wychowaniem, leczeniem, edukacją małoletnich lub z opieką nad nimi,

(na czas określony albo dożywotnio [nie jest bezwarunkowo ale sąd orzeka dożywotnio zakaz, o którym mowa w razie ponownego skazania sprawcy w warunkach określonych w tym przepisie. Jest to kolejny przypadek recydywy] w razie skazania na karę pozbawienia wolności za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego oraz w razie skazania na karę pozbawienia wolności za umyślne przestępstwo przeciwko życiu lub zdrowiu na szkodę małoletniego.) Sąd może orzec zakaz prowadzenia określonej działalności gospodarczej w razie skazania za przestępstwo popełnione w związku z prowadzeniem takiej działalności, jeżeli dalsze jej prowadzenie zagraża istotnym dobrom chronionym prawem. Np. jeżeli przedsiębiorstwo budowlane używa słabych materiałów budowlanych zagrażających bezpieczeństwu lub też nagminnie nie przestrzega przepisów BHP narażając swoich pracowników na wypadki

• zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, (od roku do 15l.,w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego lub inne przestępstwo przeciwko wolności oraz w razie skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym zwłaszcza przemocy wobec osoby najbliższej. Zakaz lub nakaz może być połączony z obowiązkiem zgłaszania się do Policji lub innego wyznaczonego organu w określonych odstępach czasu, a zakaz zbliżania się do określonych osób – również kontrolowany w systemie dozoru elektronicznego od 3-12msc)

• zakaz wstępu na imprezę masową, od 2-6 lat jeżeli przestępstwo zostało popełnione w związku z taką imprezą lub w razie skazania za występek o charakterze chuligańskim, a udział sprawcy w imprezach masowych zagraża dobrom chronionym prawem. Sąd orzeka zakaz wstępu na imprezę masową w wypadkach wskazanych w ustawie. „zakaz stadionowy” Zakaz wstępu na imprezę masową obejmuje wszelkie imprezy masowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz mecze piłki nożnej rozgrywane przez polską kadrę narodową lub polski klub sportowy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

• zakaz wstępu do ośrodków gier i uczestnictwa w grach hazardowych,

• nakaz okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym, - W razie orzeczenia nakazu okresowego opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym za przestępstwa określone w rozdziałach XXV (Przestępstwa przeciwko wolności seksualnej i obyczajności) i XXVI (Przestępstwa przeciwko rodzinie i opiece )sąd orzeka na ten sam okres zakaz zbliżania się do pokrzywdzonego.

• zakaz prowadzenia pojazdów, może dotyczyć zarówno osób posiadających praw jazdy jak osób nie posiadających prawo jazdy i wtedy oznacza zakaz uzyskania prawa jazdy w określonym czasie. Czas liczony jest od faktycznego niedysponowania prawem jazdy. Mogą to być pojazdy wodne, lądowe, logiczne. Mogą to być n. wszelkie pojazdy wodne.

Fakultatywne – Sąd może orzec zakaz prowadzenia pojazdów określonego rodzaju (lub też określonych rodzajów, to nie musi być tylko jeden) w razie skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, w szczególności jeżeli z okoliczności popełnionego przestępstwa wynika, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę zagraża bezpieczeństwu w komunikacji.

Obligatoryjny - Sąd orzeka, na okres nie krótszy niż 3 lata, zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa wymienionego w § 1 (akapit wyżej) był w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia określonego w art. 173, art. 174 lub art. 177. –wywołanie katastrofy, wywołanie wypadku drogowego

Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 lub jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 173, którego następstwem jest śmierć innej osoby lub ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, albo w czasie popełnienia przestępstwa określonego w art. 177 § 2 lub w art. 355 § 2 był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, chyba że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami – tu mamy przypadek obligatoryjności względnej co do dożywotności orzeczenia tego zakazu a przesłankami jest to, ze powodują one albo śmierć albo poważny uszczerbek na zdrowiu

Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie ponownego skazania osoby prowadzącej pojazd mechaniczny w warunkach określonych w § 3. (akapit wyżej) – kolejna recydywa

• przepadek,

• obowiązek naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,

• nawiązka,

• świadczenie pieniężne,

• podanie wyroku do publicznej wiadomości - Sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w określony sposób, jeżeli uzna to za celowe, w szczególności ze względu na społeczne oddziaływanie skazania, o ile nie narusza to interesu pokrzywdzonego. Jest fakultatywnie, nigdy obligatoryjne w celu zapobiegania kolejnym przestępstwom i umacniania pozytywnych postaw w społeczeństwie. Nie może naruszać interesu pokrzywdzonego, np. ogłoszenie wyroku skazującego w sprawie o zgwałcenie z wymienieniem nazwiska pokrzywdzonej, lub np. ktoś prowadzący firmę mógł zostać oszukany i mogło to zachwiać jego pozycji jako biznesmena czy naruszyć jego wiarygodność że jest to człowiek który daje się łatwo oszukiwać – redukcja wiktymologiczna jest tutaj bardzo ważna. Sąd nie ma ograniczeń jeżeli chodzi o sposób do podania wiadomości publicznej. Koszty ogłoszenia ponosi skazany.

Istnieje możliwość przedterminowego uwolnienia od zakazu lub nakazu jakiegoś działania – reguluje to art.84 . Sąd może po upływie połowy okresu, na który orzeczono środki karne wymienione w art. 39 pkt 1–3 , uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego, a środek karny był w stosunku do niego wykonywany przynajmniej przez rok.

Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli środki karne wymienione w art. 39 pkt 2, 2a i 3 orzeczono na podstawie art. 41 § 1a (chodzi o popełnieni e przestępstwa związanego z edukacją, leczeniem i opieką nad małoletnimi) albo art. 42 § 2.

Jeżeli środek karny orzeczony został dożywotnio, sąd może uznać go za wykonany, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego i nie zachodzi obawa ponownego popełnienia przestępstwa podobnego do tego, za które orzeczono środek karny, a środek karny był w stosunku do skazanego wykonywany przynajmniej przez 15 lat.

Środki kompensacyjne i przepadek - rozd. Va

Środki kompensacyjne: odszkodowanie, nawiązka, świadczenie pieniężne, przepadek korzyści

Przepadek- Pewna dodatkowa dolegliwość jaka może spaść na przestępcę jest orzeczenie przepadku przedmiotów o dwojakim charakterze, w skrócie- owoce i narzędzia czyli środków przy pomocy których przestępstwo zostało popełnione jak również przepadku korzyści , które zostały w jakiejkolwiek formie osiągnięte przez sprawcę. Może to być przepadek przedmiotów, które zostały uzyskane przy pomocy przestępstwa.

Art. 44. § 1. Sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa.

Jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową nie podlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6, sąd orzeka przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.

Jeżeli mienie stanowiące korzyść uzyskaną z popełnienia przestępstwa, o którym mowa w § 2, zostało przeniesione na osobę fizyczną, prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej, faktycznie lub pod jakimkolwiek tytułem prawnym, uważa się, że rzeczy będące w samoistnym posiadaniu tej osoby lub jednostki oraz przysługujące jej prawa majątkowe należą do sprawcy, chyba że na podstawie okoliczności towarzyszących ich nabyciu nie można było przypuszczać, że mienie to, chociażby pośrednio, pochodziło z czynu zabronionego.

Zdarza się, że orzeczenie przepadku określonego w par.1 lub 2 tzn. owocu bądź narzędzia nie jest możliwe chociażby ze względu na to, że ten przedmiot uległ zniszczeniu albo przepadł nie wiadomo gdzie. Sąd może orzec przepadek równowartości przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa lub przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia.

Przepadek przechodzi na własność skarbu państwa chyba, że ten przedmiot należy do pokrzywdzonego .

Sąd może orzec przepadek, jeżeli społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania lub stwierdzenia, że sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności (trzeba pamiętać że w przypadku niepoczytalności nie jest to traktowane jako przestępstwo) o której mowa w art. 31 § 1, albo jeżeli zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego.

wykład 27

Rozdział X . Środki zabezpieczające

Środki zabezpieczające – zabezpieczenie społeczeństwa przed potencjalnym niebezpieczeństwem popełnienia przez sprawcę.

Art. 93a. Rodzaje środków zabezpieczających

§ 1. Środkami zabezpieczającymi są:
1) elektroniczna kontrola miejsca pobytu,
2) terapia,
3) terapia uzależnień,
4) pobyt w zakładzie psychiatrycznym.

Zakład psychiatryczny można orzec jedynie aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez sprawcę czynu zabronionego o znacznej społecznej szkodliwości. Umieszczenie w zakładzie jest niczym innym jak pozbawieniem wolności, nie można z góry określić terminu na jaki można umieścić.

§ 2. Jeżeli ustawa tak stanowi, tytułem środka zabezpieczającego można orzec nakaz i zakazy określone w art. 39 katalog środków karnych pkt 2–3.

Art. 93b. Orzekanie środka zabezpieczającego

§ 1. Sąd może orzec środek zabezpieczający, gdy jest to konieczne, aby zapobiec ponownemu popełnieniu przez sprawcę czynu zabronionego, a inne środki prawne określone w tym kodeksie lub orzeczone na podstawie innych ustaw nie są wystarczające

Sąd uchyla środek zabezpieczający gdy jego dalsze stosowanie nie jest konieczne.

Reguły szczegółowe (sytuacje) kiedy dane środki stosujemy:

Środek zabezpieczający i sposób jego wykonania powinien być odpowiedni do stopnia społecznej szkodliwości czynu zabronionego (nie tego który sprawca popełnił a tego który sprawca może popełnić) oraz do prawdopodobieństwa ego popełnienia.

§ 3. Środek zabezpieczający i sposób jego wykonywania powinien być odpowiedni do stopnia społecznej szkodliwości czynu zabronionego, który sprawca może popełnić, oraz prawdopodobieństwa jego popełnienia, a także uwzględniać potrzeby i postępy w terapii lub terapii uzależnień. Sąd może zmienić orzeczony wobec sprawcy środek zabezpieczający lub sposób jego wykonywania, jeżeli poprzednio orzeczony środek stał się nieodpowiedni lub jego wykonywanie nie jest możliwe.

Środki można łączyć , można orzec więcej niż jeden .Umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym tylko wtedy kiedy ustawa wyraźnie tak stanowi.

Środki zabezpieczające można orzec wobec sprawcy:

1. co do którego umorzono postępowanie o czyn zabroniony popełniony w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 niepoczytalność i poczytalność ograniczona - warunki odpowiedzialności § 1

2. w razie skazania za przestępstwo popełnione w stanie ograniczonej poczytalności określonej w art. 31 niepoczytalność i poczytalność ograniczona - warunki odpowiedzialności § 2,

3. w razie skazania za przestępstwo określone w art. 148 zabójstwo, art. 156 ciężki uszczerbek na zdrowiu, art. 197 zgwałcenie, art. 198 wykorzystanie seksualne bezradności, niepoczytalności, art. 199 seksualne nadużycie stosunku zależności § 2 lub art. 200 obcowanie płciowe z małoletnim § 1, popełnione w związku z zaburzeniem preferencji seksualnych,

4. w razie skazania na karę pozbawienia wolności bez warunkowego jej zawieszenia za umyślne przestępstwo określone w rozdziale XIX (przestępstwa przeciwko zżyciu i zdrowiu), XXIII (przestępstwa p/wolności), XXV lub XXVI, popełnione w związku z zaburzeniem osobowości o takim charakterze lub nasileniu, że zachodzi co najmniej wysokie prawdopodobieństwo popełnienia czynu zabronionego z użyciem przemocy lub groźbą jej użycia,

5. w razie skazania za przestępstwo (jakiegokolwiek)popełnione w związku z uzależnieniem od alkoholu, środka odurzającego lub innego podobnie działającego środka.

Czasu stosowania środka zabezpieczającego nie określa się z góry. Sąd ustala potrzebę i możliwości wykonania orzeczonego środka zabezpieczającego nie wcześniej niż na 6 miesięcy przed przewidywanym warunkowym zwolnieniem lub odbyciem kary pozbawienia wolności.

Reguły dotyczące konkretnych środków zabezpieczających

Art. 93e. Kontrola miejsca pobytu sprawcy, wobec którego orzeczono elektroniczną kontrolę miejsca pobytu

Sprawca, wobec którego orzeczono elektroniczną kontrolę miejsca pobytu, ma obowiązek poddania się nieprzerwanej kontroli miejsca swojego pobytu sprawowanej za pomocą urządzeń technicznych, w tym noszonego nadajnika.

Jest to przepis szczególny.

Art. 93f. Obowiązki sprawcy, wobec którego orzeczono terapię

§ 1. Sprawca, wobec którego orzeczono terapię, ma obowiązek stawiennictwa we wskazanej przez sąd placówce w terminach wyznaczonych przez lekarza psychiatrę, seksuologa lub terapeutę i poddania się terapii farmakologicznej zmierzającej do osłabienia popędu seksualnego, psychoterapii lub psychoedukacji w celu poprawy jego funkcjonowania w społeczeństwie.

§ 2. Sprawca, wobec którego orzeczono terapię uzależnień, ma obowiązek stawiennictwa we wskazanej przez sąd placówce leczenia odwykowego w terminach wyznaczonych przez lekarza i poddania się leczeniu uzależnienia od alkoholu, środka odurzającego lub innego podobnie działającego środka.

Jeżeli chodzi o sprawców o wyłączonej lub ograniczonej poczytalności to źródła braku rozpoznania znaczenia czynu pokierowania swoim postępowaniem mogą być trzy: choroba psychiczna, upośledzenie umysłowe lub inne zakłócenie czynności psychicznej.

Zakład psychiatryczny można stosować

Art. 93g. Orzekanie pobytu w zakładzie psychiatrycznym

§ 1. Sąd orzeka pobyt w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym wobec sprawcy określonego w art. 93c dopuszczalność orzekania środków zabezpieczających pkt 1, jeżeli istnieje wysokie prawdopodobieństwo, że popełni on ponownie czyn zabroniony o znacznej społecznej szkodliwości w związku z chorobą psychiczną lub upośledzeniem umysłowym.

Art. 99. środki zabezpieczające wobec sprawcy niepoczytalnego

§ 1. Jeżeli sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 niepoczytalność i poczytalność ograniczona - warunki odpowiedzialności § 1, sąd może orzec tytułem środka zabezpieczającego nakaz lub zakazy wymienione w art. 39 katalog środków karnych pkt 2–3.
§ 2. Zakazy wymienione w art. 39 katalog środków karnych pkt 2–3 orzeka się bez określenia czasu ich obowiązywania; sąd uchyla je, gdy ustały przyczyny ich orzeczenia.

Niepodleganie karze jest wtedy gdy sprawca wypełnił znamiona przestępstwa ale ze względów wskazanych w ustawie nie skazujemy sprawcy

art. 15. KK

Czynny żal i odstąpienie od dokonania

§ 1. Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.
§ 2. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.

Art. 61. Odstąpienie od wymierzenia kary

§ 1. Sąd może odstąpić od wymierzenia kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w wypadku określonym w art. 60 nadzwyczajne złagodzenie kary § 3, zwłaszcza gdy rola sprawcy w popełnieniu przestępstwa była podrzędna, a przekazane informacje przyczyniły się do zapobieżenia popełnieniu innego przestępstwa.
§ 2. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może również odstąpić od wymierzenia środka karnego, nawiązki na rzecz Skarbu Państwa oraz przepadku, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe.

Art. 59.

Jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat albo karą łagodniejszego rodzaju i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka jednocześnie środek karny, przepadek lub środek kompensacyjny, a cele kary zostaną w ten sposób spełnione.

Art. 60. § 7. Jeżeli czyn zagrożony jest alternatywnie karami wymienionymi w art. 32 pkt 1-3, nadzwyczajne złagodzenie kary polega na odstąpieniu od wymierzenia kary i orzeczeniu środka karnego wymienionego w art. 39 pkt 2-8; przepisu art. 61 § 2 nie stosuje się.

Generalne odstąpienie od pociągnięcia do odpowiedzialności karnej tzw. przepisy abolicyjne – zaniechanie ścigania przestępstw,, zaniechanie ukarania. Regulują to ustawy amnestyjne .Amnestia polega na tym że jakaś kategoria sprawców lub w odniesieniu do wskazań za jakieś kategorie czynów albo określonych kar w określonym rodzaju lub wysokości – te kary się albo całkowicie darowuje albo łagodzi.

Indywidualny akt łaski- konkretnej sobie ,konkretny organ . Prezydent posiada generalne upoważnienie do stosowania prawa łaski – Konstytucja art. 139 . Następnie ani Konstytucja ,ani żadny inny przepis nie reguluje na czym to prawo łaski miało by polegać. Procedura ułaskawienia regulowana jest w przepisach KPK.

Art. 101. Przedawnienie karalności

§ 1. Karalność przestępstwa ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynęło lat:
1) 30 - gdy czyn stanowi zbrodnię zabójstwa,
2) 20 - gdy czyn stanowi inną zbrodnię,
2a) 15 - gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 5 lat,
3) 10 - gdy czyn stanowi występek zagrożony karą pozbawienia wolności przekraczającą 3 lata,
4) 5 - gdy chodzi o pozostałe występki.
5) (uchylony).
§ 2. Karalność przestępstwa ściganego z oskarżenia prywatnego ustaje z upływem roku od czasu, gdy pokrzywdzony dowiedział się o osobie sprawcy przestępstwa, nie później jednak niż z upływem 3 lat od czasu jego popełnienia.
§ 3. W wypadkach przewidzianych w § 1 lub 2, jeżeli dokonanie przestępstwa zależy od nastąpienia określonego w ustawie skutku, bieg przedawnienia rozpoczyna się od czasu, gdy skutek nastąpił.
§ 4. W przypadku:
1) występków przeciwko życiu i zdrowiu, popełnionych na szkodę małoletniego, zagrożonych karą, której górna granica przekracza 5 lat pozbawienia wolności,
2) przestępstw określonych w rozdziale XXV, popełnionych na szkodę małoletniego albo gdy treści pornograficzne obejmują udział małoletniego
– przedawnienie karalności przestępstwa nie może nastąpić przed ukończeniem przez niego 30. roku życia.

Jakie czyny zabronione nie przedawniają się (art. 105)

Przepisów dotyczących przedawnienia karalności nie stosuje się do zbrodni przeciwko pokojowi, ludzkości i przestępstw wojennych. Nie stosuje się ich również do umyślnego przestępstwa: zabójstwa, ciężkiego uszkodzenia ciała, ciężkiego uszczerbku na zdrowiu lub pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, popełnionego przez funkcjonariusza publicznego w związku z pełnieniem obowiązków służbowych.

Art. 106-108 KK regulują instytucję zatarcia skazania.

Zatarcie skazania jest instytucją prawa karnego materialnego, która  po spełnieniu określonych w ustawie przesłanek pozwala na przyjęcie fikcji prawnej, że osoba skazana jest uważana za niekaraną w świetle prawa karnego. Skazanie uważa się za niebyłe, a wpis o uprzednim skazaniu jest wykreślany z Krajowego Rejestru Karnego z urzędu – bez wniosku skazanego (art. 106 KK).

Zatarcie skazania następuje:

-z mocy prawa,

-na mocy postanowienia sądu wydanego na wniosek skazanego.

Zatarcie skazania z mocy prawa

Zatarcie skazania z mocy prawa oznacza, że skazany nie musi podejmować żadnych starań celem zatarcia skazania, a do zatarcia skazania nie wymaga się decyzji jakiegokolwiek organu. Zatarcie skazania z mocy prawa następuje w sytuacji:

-upływu określonego w ustawie czasu (art. 76 § 1 KK oraz art. 107 § 1, § 3-6 KK),

-dekryminalizacji czynu (art. 4 § 4 KK).

Zatarcie skazania z mocy postanowienia sądu

Zatarcie skazania może także nastąpić na mocy postanowienia sądu. Postanowienie w tym przedmiocie sąd wydaje na wniosek skazanego po zweryfikowaniu przesłanek zatarcia skazania na wniosek (art. 107 § 2 i § 4 KK). Dla zatarcia skazania w tym trybie ustawodawca przewidział dodatkowe przesłanki - zatarcie skazania może nastąpić po spełnieniu przesłanki formalnej (upływ czasu) oraz materialnej (przestrzeganie porządku prawnego). Zatarcie skazania na mocy postanowienia sądu ma być dla skazanego swego rodzaju nagrodą za przestrzeganie porządku prawnego, gdyż następuje szybciej niż zatarcie skazania z mocy prawa.

W przedmiocie zatarcia skazania właściwy jest sąd, który wydał wyrok skazujący w I instancji. Jeżeli w I instancji wyroki wydało kilka sądów, właściwy jest sąd, który jako ostatni wydał wyrok skazujący. Jeżeli orzekały sądy różnego rzędu, właściwy jest sąd wyższego rzędu (art. 37 § 2 KKW). Skazany może skutecznie złożyć kolejny wniosek o zatarcie skazania po upływie roku od wydania postanowienia odmawiającego zatarcia skazania. Wniosek skazanego o zatarcie skazania złożony przed upływem roku od wydania postanowienia odmawiającego zatarcia można pozostawić bez rozpoznania. Na postanowienie w przedmiocie zatarcia skazania służy zażalenie (art. 37 § 3 i § 4 KKW).

Przesłanki zatarcia skazania

Zatarcie skazania następuje po upływie określonego w ustawie czasu, tj. po spełnieniu przesłanki formalnej. Upływ czasu jest co do zasady jedyną przesłanką zatarcia skazania, z pewnymi wyjątkami:

wykład 28 Część szczególna

Omawiane będą :

1.Przestepstwo przeciwko życiu i zdrowiu

2.Przestepstwo przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu

3.Przestepstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji

4.przestepstwo przeciwko wolości.

5.Przestepstwo przeciwko wolości seksualnej i obyczajności-wybrane zagadnienia

6.Przestepstwo przeciwko rodzinie i opiece-wybrane zagadnienia

7.Przestepstwo przeciwko działalności instytucji państwowej oraz samorządu terytorialnego – płatna protekcja i łapownictwo

8.Przestepstwo przeciwko wymiarowi sprawiedliwości –fałszywe zeznania, fałszywe oskarżenia ,fałszywe zawiadomienia, zatajenie dowodów niewinności, niezawiadomienie o przestępstwie.

9.Wybrane przestępstwa przeciwko mieniu (całość), wybrane przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu.

I.PRZESTĘPSTWO PRZECIWKO ŻYCIU I ZDROWIU

1.Zabójstwo – umyślne pozbawienie życia człowieka art. 148 &1 (zwiera typ podstawowy) – podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 8, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.

Art. 148 & 2 i 3 zwiera typy kwalifikowane zabójstwa

§ 2. Kto zabija człowieka:
1) ze szczególnym okrucieństwem,
2) w związku z wzięciem zakładnika, zgwałceniem albo rozbojem,
3) w wyniku motywacji zasługującej na szczególne potępienie,
4) z użyciem materiałów wybuchowych,
podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 12, karze 25 lat pozbawienia wolności albo karze dożywotniego pozbawienia wolności.
§ 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto jednym czynem zabija więcej niż jedną osobę lub był wcześniej prawomocnie skazany za zabójstwo oraz sprawca zabójstwa funkcjonariusza publicznego popełnionego podczas lub w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych związanych z ochroną bezpieczeństwa ludzi lub ochroną bezpieczeństwa lub porządku publicznego.

w & 2 występuje przesłanie opisowe i przesłanie ocenne

w & 3 typ kwalifikowany zawiera dodatkowe okoliczności do typu podstawowego

Zabójstwo uprzywilejowane

1. z afektu

§ 4. Kto zabija człowieka pod wpływem silnego wzburzenia usprawiedliwionego okolicznościami,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Jest uprzywilejowane z uwagi na silne wzburzenie sprawcy usprawiedliwione okolicznościami

Znamiona strony podmiotowej ( silne wzburzenie) znamiona strony przedmiotowej ( usprawiedliwione okoliczności)

Silne wzburzenie musi być rezultatem okoliczności, które należy ocenić jako usprawiedliwiające

Silne wzburzenie, stan psychiczny w którym intensywne reakcje emocjonalne biorą góre nad kontrolną funkcją rozumu, a więc gdy równowaga psychiczna człowieka zostaje zburzona. (np. ciężka zniewaga, zdrada ze strony osoby najbliższej)

Dokonane w zamiarze nagłym.

Usprawiedliwione okoliczności wiążą się z nagannym zachowaniem pokrzywdzonego (np. ustawiczne prowokowanie, znęcanie się, zdrada małżeńska, ciężka obelga )

2) na żądanie i z litości (eutanazja)

Art. 150. § 1. Kto zabija człowieka na jego żądanie i pod wpływem współczucia dla niego,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. W wyjątkowych wypadkach sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Zabicie człowieka pod wpływem współczucia, spowodowanego najczęściej ciężką i nieuleczalną chorobą oraz związanymi z nią cierpieniami określa się jako eutanazje lub zabójstwo eutanatyczne

Przesłanki muszę wystąpić łącznie : na żądanie i z litości

Żądanie musi być stanowcze i jednoznaczne a także wolne od wad prawnych,

Muszą zachodzić ważkie powody żądania pozbawienia życia.

Przestępstwo ogólnosprawcze, dopuścić się może każdy

polega na działaniu bądź też zaniechaniu np. celowe niepodanie leku koniecznego do podtrzymania funkcji życiowych.

3) dzieciobójstwo ( zabójstwo noworodka)

Art. 149.  Matka, która zabija dziecko w okresie porodu pod wpływem jego przebiegu,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. 

Zabicie przez matkę noworodka w okresie porodu i pod wpływem jego przebiegu.

W dyskusji nad projektem kk podnoszono, że przebieg porodu nie może powodować aż takich wstrząsów psychicznych, które uzasadniałyby zamiar zabicia noworodka.

Twórcy kk 1997 zdecydowali się utrzymać typ uprzywilejowany zabójstwa noworodka, ujmując w jego przesłankach wpływ przebiegu porodu, znaczne zniekształcenie dziecka i szczególnie trudną sytuacje osobistą matki.

1999r Nowelizacja kk, przywróciła występujące w poprzednich kodeksach w okresie porodu pod wpływem jego przebiegu, pomijając inne przesłanki.

Wszystkie przestępstwa związane z życiem maja swoją charakterystykę nie tylko kryminalną ale też światopoglądową. Przy eutanazji ustawa przewiduje możliwość nadzwyczajnego złagodzenia kary a nawet odstąpienia od jej wymierzenia w wyjątkowych wypadkach.

Art. 152. § 1. Kto za zgodą kobiety przerywa jej ciążę z naruszeniem przepisów ustawy,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto udziela kobiecie ciężarnej pomocy w przerwaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy lub ją do tego nakłania.

§ 3. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1 lub 2, gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8. 

Art. 153. § 1. Kto stosując przemoc wobec kobiety ciężarnej lub w inny sposób bez jej zgody przerywa ciążę albo przemocą, groźbą bezprawną lub podstępem doprowadza kobietę ciężarną do przerwania ciąży,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 2. Kto dopuszcza się czynu określonego w § 1, gdy dziecko poczęte osiągnęło zdolność do samodzielnego życia poza organizmem kobiety ciężarnej,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. 

Art. 154. § 1. Jeżeli następstwem czynu określonego w art. 152 § 1 lub 2 jest śmierć kobiety ciężarnej, sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Spowodowanie uszczerbku na zdrowiu

Przestępstwa polegające na spowodowaniu uszczerbku na zdrowiu zbliżone są rodzajowo do przestępstw przeciwko życiu, od których różnią się jedynie rozmiarem skutku.
kk wyodrębnia ciężki, średni i lekki uszczerbek. Uszczerbek lekki podlega ściganiu z oskarżenia prywatnego. Uszczerbek na zdrowiu obejmuje uszkodzenie ciała, które polegać może zarówno na zewnętrznym zranieniu jak i sięgającym w głąb ciała, w tym na obrażeniach narządów wewnętrznych.

rozstrój zdrowia rozumie się zakłócenia funkcji organizmu o charakterze czynnościowym, które mogą wynikać z zadanego urazu, jak i mieć charakter bez urazowy.

Art. 156. § 1. Kto powoduje ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci:

1) pozbawienia człowieka wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia,

2) innego ciężkiego kalectwa, ciężkiej choroby nieuleczalnej lub długotrwałej, choroby realnie zagrażającej życiu, trwałej choroby psychicznej, całkowitej albo znacznej trwałej niezdolności do pracy w zawodzie lub trwałego, istotnego zeszpecenia lub zniekształcenia ciała,

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10. 

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka, sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

Art. 157§1: kryterium rozgraniczenia średniego lekkiego uszczerbku stanowi czasokres naruszenia czynności narządu ciała lub rozstroju zdrowia wynoszący więcej niż 7 dni albo do 7 dni.

uszczerbek na zdrowiu należy do przestępstw materialnych, spowodowanie uszczerbku na zdrowiu może być zamierzone przez sprawcę, jak też wynikać z lekkomyślności lub niedbalstwa.

Jeżeli następstwem umyślnie spowodowanego ciężkiego uszczerbku na zdrowiu jest śmierć pokrzywdzonego, której sprawca nie obejmował zamiarem, ale powinien i mógł przewidzieć, w grę wchodzi odpowiedzialność za typ kwalifikowany przestępstwa, oparty na konstrukcji winy kombinowanej.

Bójka i pobicie

Art. 158. § 1. Kto bierze udział w bójce lub pobiciu, w którym naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo nastąpienie skutku określonego w art. 156 § 1 lub w art. 157 § 1,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§ 2. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek na zdrowiu człowieka, sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli następstwem bójki lub pobicia jest śmierć człowieka, sprawca

podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

Art. 159. Kto, biorąc udział w bójce lub pobiciu człowieka, używa broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu,

podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

Przez bójkę rozumie się starcie pomiędzy co najmniej trzema osobami, które atakują się wzajemnie, a więc występują zarazem w roli napastników i napadniętych.

Pobicie, czynna napaść dwóch lub więcej osób na inną osobę lub osoby, a więc zdarzenie, w którym występuje wyraźny podział ról na napastników i broniących się.

Osoby zaatakowane w ramach pobicia nie ponoszą odpowiedzialności za naruszenie nietykalności cielesnej i obrażenia zadane napastnikom, gdyż znajdują się w sytuacji obrony koniecznej.
Inaczej jest w wypadku uczestników bójki, którzy zasadniczo nie mogą się powoływać na obronę konieczną, gdyż każdy z nich znajduje się w sytuacji zarówno napadniętych, jak i napastników.

Karalny jest jedynie udział w takiej bójce lub pobiciu, w których naraża się człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo ciężkiego lub średniego uszczerbku na zdrowiu.
Jest to przestępstwo o charakterze umyślnym, Sam udział w zajściu wymaga natomiast zamiaru bezpośredniego.

Typy kwalifikowane:
z uwagi na następstwa,
użycie niebezpiecznego narzędzia.

Surowsza odpowiedzialność zachodzi, gdy następstwem niebezpiecznej bójki lub pobicia jest ciężki uszczerbek na zdrowiu lub śmierć człowieka.
Typ kwalifikowany polegający na używaniu przez uczestnika bójki lub pobicia broni palnej, noża lub innego podobnie niebezpiecznego przedmiotu.

Narażenie na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu za pomocą działania lub zaniechania

Art.160.§1.Kto naraża człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

§2.Jeżeli na sprawcy ciąży obowiązek opieki nad osobą narażoną na niebezpieczeństwo,

podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.

§3.Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 lub 2 działa nieumyślnie,

podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.

§4.Nie podlega karze za przestępstwo określone w § 1-3 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo.

§5.Ściganie przestępstwa określonego w § 3 następuje na wniosek pokrzywdzonego

Występek narażenia na niebezpieczeństwo z art. 160 § 1 kk może być popełniony zarówno przez działanie jak i przez zaniechanie. Znamię narażenia nie musi bowiem wynikać z działania, ale także z zaniechania jak w razie pozostawienia małego dziecka przy otwartym oknie na wysokości, niezabezpieczenia przed nim głębokiej studni i pozostawienia go w jej pobliżu bez opieki itd. i to nawet bez skutku w postaci obrażeń ciała czy śmierci.

Skutek czynu zabronionego określonego w art. 160 § 1 kk może urzeczywistniać się także w zwiększeniu stopnia narażenia człowieka na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia, które wystąpiło już wcześniej, ale jeśli zarzuconym zachowaniem jest nieumyślne zaniechanie ciążącego na oskarżonym obowiązku zapobiegnięcia skutkowi, to warunkiem pociągnięcia oskarżonego do odpowiedzialności karnej za przestępstwo z art. 160 § 2 i 3 kk jest obiektywne przypisanie mu takiego skutku.

Wykład 29

II blok tematyczny z cz. szczególnej przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu powszechnemu i przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji roz. 20 i 21. Przestępstwa opisane w cz. szczególnej są grupowane wg. pewnego kryterium

Podział wg. przedmiotu ochrony(wg. rodzajowego przedmiotu ochrony). Dwa rodzaje przedmioty przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu.

art. 163 sprowadzenie katastrofy - zdarzenie , które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach. czy sprawca będzie ponosił odpowiedzialność karną, musimy szukać w innych przepisach. (trzeba opanować pamięciowo ten art.) Zdarzenie zagrażające życiu wielu osób albo mieniu wielkich rozmiarach: wiele osób - brak wskazówki w ustawie, zależy od charakteru osób, wiadomo że nie 3 osób ale 10 można już dyskutować, SN przyjmuje różne liczby w zależnoœci od charakteru zdarzenia.

mienie wielkich rozmiarów - słowniczek art. 115 par. 5 oraz par. 6 wartość, która przekracza 1.000.000 zł par 6 w związku z par. 7 jest to przestępstwo materialne skutkowe, musi ono nastąpić (to zdarzenie), musi ono zaistnieć żeby czemuœ lub komuœ zagrażało

Przy przestępstwach zagrożenia: (wywołujące niebezpieczeństwo)

1. Zagrożenie (niebezpieczeństwo) abstrakcyjne

2. Niebezpieczeństwo konkretne - w konkretnej sytuacji grozi bezpośrednio. np. prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości typ przestępstwa - zagrożenie abstrakcyjne, bo kierowca może prowadzić samochód w sposób doskonały, może prowadzić go w warunkach w których zagrożenie nie wchodzi w rachubę (dobra pogoda, samochód sprawny), jako zjawisko masowe prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwoœci jest niebezpieczne. Zachowanie kierowcy jest przestępstwem formalnym.

Przy niebezpieczeństwie konkretnym - np. sprawca, który po ulicach szalał, przekraczając wszystkie możliwe przepisy, jego zachowanie było z pewnością zagrożeniem konkretnym.

art. 164 - § 1. Kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo zdarzenia określonego w art. 163 § 1, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 6 miesięcy do lat 8.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolnoœci do lat 3.

art. 163 - § 1. Kto sprowadza zdarzenie, które zagraża życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, majce postać:

1) pożaru,

2) zawalenia się budowli, zalewu albo obsunięcia się ziemi, skał lub œśniegu,

3) eksplozji materiałów wybuchowych lub łatwopalnych albo innego gwałtownego wyzwolenia energii, rozprzestrzeniania się substancji trujących, duszących lub parzących,

4) gwałtownego wyzwolenia energii jądrowej lub wyzwolenia promieniowania jonizującego podlega karze pozbawienia wolnoœci od roku do lat 10.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolnoœci od lat 2 do 12.

§ 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolnoœci od 6 miesięcy do lat 8

art. 165. - § 1. Kto sprowadza niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób albo dla mienia w wielkich rozmiarach:

1) powodując zagrożenie epidemiologiczne lub szerzenie się choroby zakaźnej albo zarazy zwierzęcej lub roślinnej,

2) wyrabiając lub wprowadzając do obrotu szkodliwe dla zdrowia substancje, środki spożywcze lub inne artykuły powszechnego użytku lub też środki farmaceutyczne nie odpowiadające obowiązującym warunkom jakości,

3) powodując uszkodzenie lub unieruchomienie urządzenia użyteczności publicznej, w szczególnoœci urządzenia dostarczającego wodę, światło, ciepło, gaz, energię albo urządzenia zabezpieczającego przed nastąpieniem niebezpieczeństwa powszechnego lub służącego do jego uchylenia,

4) (67) zakłócając, uniemożliwiając lub w inny sposób wpływając na automatyczne przetwarzanie, gromadzenie lub przekazywanie danych informatycznych,

5) działając w inny sposób w okolicznoœciach szczególnie niebezpiecznych, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 6 miesięcy do lat 8.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolnoœci do lat 3.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od lat 2 do 12.

§ 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8

art. 165a - chodzi o finansowanie przestępstwa o charakterze terrorystycznym - to przestępstwo podobne do art. 65 i art. 115 par. 20

art. 166 - § 1. Kto, stosując podstęp albo gwałt na osobie lub groźbę bezpośredniego użycia takiego gwałtu, przejmuje kontrolę nad statkiem wodnym lub powietrznym, podlega karze pozbawienia wolnoœci od lat 2 do 12.

§ 2. Kto, działając w sposób określony w § 1, sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia wielu osób, podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest œśmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 5 albo karze 25 lat pozbawienia wolności.

porwanie statku wodnego lub powietrznego (piractwo - rozbójnictwo

morskie)korsarstwo, kaperstwo - rozbójnictwo morskie na zlecenie innego

państwa)

gwałt na osobie - nie mylić ze zgwałceniem, par. 2 w stosunku do par 1 jest zbrodnia (czyn zabroniony - przynajmniej kara wynosi 3 lata) jeżeli jest to ciężki uszczerbek na zdrowiu, śmierć to mamy jeszcze silniejszy typ kwalifikowany, też zbrodnia bo od 5 do 25 lat

art. 167 - § 1. Kto umieszcza na statku wodnym lub powietrznym urządzenie lub substancję zagrażając bezpieczeństwu osób lub mieniu znacznej wartoœci, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto niszczy, uszkadza lub czyni niezdatnym do użytku urządzenie nawigacyjne albo uniemożliwia jego obsługę, jeżeli może to zagrażać bezpieczeństwu osób.

art. 168 mamy przypadki karalnego przygotowania, pamiętamy, że w tzw. pochodzie przestępstwa mamy zamiar przygotowanie, usiłowanie, karanie, przygotowuje tak jeżeli ustawa tak stanowi

art. 170 - Kto uzbraja lub przysposabia statek morski przeznaczony do dokonania na morzu rabunku lub na takim statku przyjmuje służbę, podlega karze pozbawienia wolnoœci od roku do lat 10.

art. 169 -instytucja czynnego żalu, § 1. Nie podlega karze za przestępstwo określone w art. 164 lub 167 sprawca, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo.

§ 2. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 163 § 1 lub 2, art. 165 § 1 lub 2 lub w art. 166 § 2 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli sprawca dobrowolnie uchylił niebezpieczeństwo grożące życiu lub zdrowiu wielu osób.

§ 3. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 166 § 1 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli sprawca przekazał statek lub kontrolę nad nim osobie uprawnionej. par. 1 mamy do czynienia z uchyleniem karalności

Przestępstwa przeciwko komunikacji:

art. 173 - § 1. Kto sprowadza katastrofę w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym zagrażając życiu lub zdrowiu wielu osób albo mieniu w wielkich rozmiarach, podlega karze pozbawienia wolnoœci od roku do lat 10.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5.

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolnoœci od lat 2 do 12.

§ 4. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 2 jest śmierć człowieka lub ciężki uszczerbek na zdrowiu wielu osób, sprawca podlega karze pozbawienia wolnoœci od 6 miesięcy do lat 8.

wypadek - zdarzenie jednostkowe, potocznie nazywana stłuczka, na ogół zderzenie się kilku pojazdów

katastrofa- poważne zdarzenie, zagrażające życiu wielu osób lub mieniu wielkich rozmiarach, zdarzenie gwałtowne

art. 174 - § 1. Kto sprowadza bezpośrednie niebezpieczeństwo katastrofy w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 6 miesięcy do lat 8.

§ 2. Jeżeli sprawca działa nieumyślnie, podlega karze pozbawienia wolnoœci do lat 3

art. 176 - § 1. Nie podlega karze sprawca przestępstwa określonego w art. 174, który dobrowolnie uchylił grożące niebezpieczeństwo.§ 2. Wobec sprawcy przestępstwa określonego w art. 173 § 1 lub 2 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, jeżeli sprawca dobrowolnie uchylił niebezpieczeństwo grożące życiu lub zdrowiu wielu osób

art. 177 - § 1. Kto, naruszając, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, powoduje nieumyślnie wypadek, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1, podlega karze pozbawienia wolnoœci do lat 3.

§ 2. Jeżeli następstwem wypadku jest œśmierć innej osoby albo ciężki uszczerbek na jej zdrowiu, sprawca podlega karze pozbawienia wolnoœci od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli pokrzywdzonym jest wyłącznie osoba najbliższa, ściganie przestępstwa określonego w § 1 następuje na jej wniosek.

kto naruszając choćby nieumyślnie zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym wodnym lub powietrznym nieumyślne - musi być wynikiem naruszenia zasad bezpieczeństwa ruchu które określone są w przepisach o ruchu, to naruszenie musi być nieumyślne np. przekraczamy dozwolą prędkość, bo ktoœ np. zniszczył znak, a służba nie postawiła nowego albo nie naprawiła. musimy udowodnić, że sprawca nieumyślnie przekroczył prędkość.

następstwo winy mieszanej ale nieumyślnej par. 2

art. 178 - § 1. Skazując sprawcę, który popełnił przestępstwo określone w art. 173, 174 lub 177 znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem œśrodka odurzającego lub zbiegł z miejsca zdarzenia, sąd orzeka karę pozbawienia wolności przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokoœci od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę do górnej granicy tego zagrożenia zwiększonego o połowę.

art. 178a - § 1. Kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolnoœci albo pozbawienia wolnoœci do lat 2.

§ 2. (uchylony).

§ 3. (uchylony).

§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1 był wcześniej prawomocnie skazany za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem œśrodka odurzającego albo za przestępstwo określone w art. 173 katastrofa komunikacyjna, art. 174 sprowadzenie niebezpieczeństwa katastrofy, art. 177 spowodowanie wypadku lub art. 355 wypadek komunikacyjny § 2 popełnione w stanie nietrzeźwoœci lub pod wpływem œśrodka odurzającego albo dopuścił się czynu określonego w § 1 w okresie obowiązywania zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego w związku ze skazaniem za przestępstwo, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5.

par. 4 - typ kwalifikowany

art. 179 - odpowiedzialność dyspozytora - Kto wbrew szczególnemu obowiązkowi dopuszcza do ruchu pojazd mechaniczny albo inny pojazd w stanie bezpośrednio zagrażającym bezpieczeństwu w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym lub dopuszcza do prowadzenia pojazdu mechanicznego albo innego pojazdu na drodze publicznej przez osobę znajdującą się w stanie nietrzeźwości, będąc pod wpływem środka odurzającego lub osobę nie posiadają wymaganych uprawnień, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolnoœci albo pozbawienia wolnoœci do lat

przestępstwo formalne

Wykład 30

Przestępstwa przeciwko wolności:

art. 189 typy kwalifikowane dwa: dłużej niż 7 dni, łączyło się ze szczególnym udręczeniem. "§ 1. Kto pozbawia człowieka wolnoœci, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Jeżeli pozbawienie wolnoœci trwało dłużej niż 7 dni, sprawca podlega karze pozbawienia wolności od roku do lat 10.

§ 3. Jeżeli pozbawienie wolnoœci, o którym mowa w § 1 lub 2, łączyło się ze szczególnym udręczeniem, sprawca podlega karze pozbawienia wolnoœci na czas nie krótszy od lat 3. "

art. 189a - "§ 1. Kto dopuszcza się handlu ludŸmi, podlega karze pozbawienia wolnoœci na czas nie krótszy od lat 3.

§ 2. Kto czyni przygotowania do popełnienia przestępstwa określonego w § 1, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5."

Art. 190 - groźba karalna jeżeli odbiorca odbiera tą groźbę jako realną, będzie uzasadniona obawa że zostanie ona spełniona groźba bezprawna - art. art. 115 par. 12 jeżeli groźba ma na celu ochrony prawa to nie jest wtedy groźba - np. jeżeli ktośœ coœ nam ukradnie i zagrozimy pójściem na policję

Art. 197 - § 1. Kto przemocą, groźbą bezprawność lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego, podlega karze pozbawienia wolnoœci od lat 2 do 12.

§ 2. Jeżeli sprawca, w sposób określony w § 1, doprowadza inną osobę do poddania się innej czynności seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się zgwałcenia:

1) wspólnie z inną osobą,

2) wobec małoletniego poniżej lat 15,

3) wobec wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, podlega karze pozbawienia wolnoœci na czas nie krótszy od lat 3.

§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1-3 działa ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolnoœci na czas nie krótszy od lat 5.

Trzeba odróżnić groźbę karalną od groźby bezprawnej.

art. 191 - § 1. Kto stosuje przemoc wobec osoby lub groźbę bezprawność w celu zmuszenia innej osoby do określonego działania, zaniechania lub znoszenia, podlega karze pozbawienia wolnoœci do lat 3.

§ 2. Jeżeli sprawca działa w sposób określony w § 1 w celu wymuszenia zwrotu wierzytelności, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5

§ 2. - typ kwalifikowany

znoszenie - poddanie się jakiejś niedogodności, w sytuacji gdzie jestem zmuszany do tego, wywarto na mnie przemoc groźbę bezprawna

przemoc - użycie siły, jeżeli mówimy o przemocy fizycznej, użycie jakiejœsiły w celu pokonania jakiegoœ oporu. Odróżniamy przemoc do osoby, może być przemoc wobec rzeczy np. stanie przed czyimś samochodem z siekierą i powiem że jak nie zrobisz tego czy tego to ci upięknie ten samochód, to jest art. 191 kk

pokonanie - pokonanie pewnego oporu.

art. 190a - § 1. Kto przez uporczywe nękanie innej osoby lub osoby jej najbliższej wzbudza u niej uzasadnione okolicznościami poczucie zagrożenia lub istotnie narusza jej prywatność, podlega karze pozba­wienia wolnoœci do lat 3.

§ 2. Tej samej karze podlega, kto, podszywając się pod inną osobę, wykorzystuje jej wizerunek lub inne jej dane osobowe w celu wyrządzenia jej szkody majątkowej lub osobistej. (np. na wnuka - jeżeli nie ma znamion oszustwa)

§ 3. Jeżeli następstwem czynu określonego w § 1 lub 2 jest targnięcie się pokrzywdzonego na własne życie, sprawca podlega karze pozbawienia wolnoœci od roku do lat 10.

§ 4. ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 następuje na wniosek pokrzywdzonego

Czy osoba publiczna ma takie samo prawo do prywatnoœci jak każda inna? Czy podejmując się działalności publicznej rezygnuje w pewnym zakresie do prawa prywatności?

Prawo do prywatności jest ważne za jedno z istotnych praw człowieka.

uporczywe - stale powtarzające się w większym wieloskładnikowym łańcuchu.

art. 191a - "§ 1. Kto utrwala wizerunek nagiej osoby lub osoby w trakcie czynnoœci seksualnej, używając w tym celu wobec niej przemocy, groŸby bezprawnej lub podstępu, albo wizerunek nagiej osoby lub osoby w trakcie czynnoœci seksualnej bez jej zgody rozpowszechnia, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5.

§ 2. Œściganie następuje na wniosek pokrzywdzonego."

podstęp - wprowadzenie w błąd, wykorzystanie nieœwiadomoœci, wykorzystanie błędu, przedstawienie pewnego fałszywego obrazu.

ściganie występują na wniosek pokrzywdzonego trzeba zbadać żeby ta zgoda była faktyczna a nie tylko formalna, zgoda musi być œwiadoma, po dokładnym poinformowaniu klienta o rodzaju zabiegu, jego skutkach, stopniu ryzyka, metodzie wykonania itp. - dotyczy art. 192

Przestępstwo naruszenia miru domowego - ważna jest moja wola, prawo do zachowania miru domowego i ochrony jego przed naruszeniem, przez określenie charakteru miejsc.

art. 193 - Kto wdziera się do cudzego domu, mieszkania, lokalu, pomieszczenia albo ogrodzonego terenu albo wbrew żądaniu osoby uprawnionej miejsca takiego nie opuszcza, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolnoœci albo pozbawienia wolności do roku.

Przestępstwo przeciwko wolności seksualnej

zgwałcenie - przeciwko swobodzie seksualnej,

gwałt - to przemoc, nie mylić ze zgwałceniem!!

Art. 197 - § 1. Kto przemocą, groźbą bezprawnością lub podstępem doprowadza inną osobę do obcowania płciowego, podlega karze pozbawienia wolnoœci od lat 2 do 12.

§ 2. Jeżeli sprawca, w sposób określony w § 1, doprowadza inną osobę do poddania się innej czynnoœci seksualnej albo wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 6 miesięcy do lat 8.

§ 3. Jeżeli sprawca dopuszcza się zgwałcenia:

1) wspólnie z inną osobą,

2) wobec małoletniego poniżej lat 15,

3) wobec wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, podlega karze pozbawienia wolnoœci na czas nie krótszy od lat 3.

§ 4. Jeżeli sprawca czynu określonego w § 1-3 działa ze szczególnym okrucieństwem, podlega karze pozbawienia wolnoœci na czas nie krótszy od lat 5.

kwalifikowane postaci:

Wspólnie z inną osobą - zgwałcenie zbiorowe (wystarczą 2 osoby),

wobec małoletniego poniżej 15 lat,

wobec wstępnego, zstępnego, przysposobionego, przysposabiającego, brata lub siostry, sprawca działa ze szczególnym okrucieństwem,

szczególne okrucieństwo - wywołuje jeszcze większość odpowiedzialność, od 5 lat max do 15 lat (maksymalna kara w tego rodzaju przestępstwie)

art. 198 - Kto, wykorzystując bezradność innej osoby lub wynikający z upośledzenia umysłowego lub choroby psychicznej brak zdolnoœci tej osoby do rozpoznania znaczenia czynu lub pokierowania swoim postępowaniem, doprowadza ją do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynnoœci seksualnej albo do wykonania takiej czynnoœci, podlega karze pozbawienia wolnoœci od 6 miesięcy do lat 8.

Art. 199 - § 1. Kto, przez nadużycie stosunku zależnoœci lub wykorzystanie krytycznego położenia, doprowadza inną osobę do obcowania płciowego lub do poddania się innej czynnoœci seksualnej albo do wykonania takiej czynności, podlega karze pozbawienia wolnoœci do lat 3.

§ 2. Jeżeli czyn określony w § 1 został popełniony na szkodę małoletniego, sprawca podlega karze pozbawienia wolnoœci od 3 miesięcy do lat 5.

§ 3. Karze określonej w § 2 podlega, kto obcuje płciowo z małoletnim lub dopuszcza się wobec takiej osoby innej czynnoœci seksualnej albo doprowadza jš do poddania się takim czynnościom albo do ich wykonania, nadużywając zaufania lub udzielając w zamian korzyœci majątkowej lub osobistej albo jej obietnicy.

może być zależność wszelkiego rodzaju, ustawa nie wyróżnia kategorii zależności.