Co to jest Forex?

Forex, czyli wymiana walut to dzisiaj największy na świecie rynek finansowy z dziennym obrotem przewyższającym 4,5 biliona dolarów. Jego podstawą są realizowane przez 24 godziny na dobę transakcje między bankami i instytucjami finansowymi, które nazywamy Interbankiem. Interbank rozpoczyna swój dzień w Sydney, a następnie wraz z pobudką kolejnych stolic finansowych obiega Tokio, Londyn i Nowy Jork. Dzisiaj wielu inwestorów zarabia pieniądze na transakcjach walutowych korzystając z niezwykłej płynności rynku Forex, jego przejrzystości, równym zasadom natychmiastowego dostępu do wszystkich informacji i silnym trendom technicznym. Do tej pory, ze względu na duże jednostki transakcyjne i wysokie wymagania finansowe głównymi beneficjentami rynku walutowego były banki, dealerzy walutowi i wielcy spekulanci. Rozwój komputerów i Internetu umożliwił dostęp do korzyści rynku Forex wielu inwestorom na całym świecie. Rynek Forex jest rynkiem OTC (Over The Couter) co oznacza, że transakcje są realizowane przez dwie strony za pośrednictwem telefonu i/lub elektronicznych systemów, a obrót nie jest scentralizowany przez żadną giełdę. Handel rozpoczyna się w Sydney, a następnie przenosi do Tokio, Londynu, aby zakończyć dzień w Nowym Jorku. Gra na rynku Forex odbywa się przez 5 dni w tygodniu od niedzieli od godz. 23.00 do piątku do godziny 23:00 czasu lokalnego.

Jak kwotuje się waluty?

Waluty na rynku są kwotowane parami, według pewnych przyjętych na świecie konwencji. Przykładowo, jeśli mamy do czynienia z kursem złotego do dolara USD/PLN = 4,6010, oznacza to, że 1 dolar jest wart 4,6010 złotego. Waluta po lewej stronie danej pary to tzw. waluta bazowa (tutaj USD), zaś waluta po prawej stronie to waluta kwotowana (tu: PLN). W zdecydowanej większości przypadków dolar jest walutą bazową. Wyjątek stanowią np. notowania euro względem dolara, które podaje się odwrotnie, tzn. jako EUR/USD. Wówczas walutą bazową jest euro. Podobnie jest też w przypadku np. ceny funta brytyjskiego (GBP/USD). Kursy większości najważniejszych walut podawane są z dokładnością do czwartego miejsca po przecinku (np. EUR/USD = 1,2515). Główny wyjątek to kurs jena japońskiego (JPY), który w stosunku do dolara podaje się z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku (np. USD/JPY = 107,65).

Notowania walut bez udziału dolara nie pochodzą bezpośrednio z rynku. Otrzymuje się je w wyniku obliczeń otrzymywanych z kwotowań podstawowych (z udziałem dolara) i nazywa się "kursami krzyżowymi" (cross rates). Kwotowania odbywają się w systemie BID/ASK. BID oznacza cenę kupna, ASK - cenę sprzedaży. Kwotowanie EUR/USD 0,9875/0,9879 oznacza chęć zakupu jednego euro za 0,9875 dolara oraz chęć sprzedaży jednego euro za 0,9879 dolara. Różnicę pomiędzy kursem kupna i sprzedaży określa się mianem SPREAD.

Podstawowe pojęcia

Dla inwestorów przyzwyczajonych do giełdy papierów wartościowych, pojęcia i zasady funkcjonowania forexu mogą być w pierwszej chwili niezbyt jasne. Spotyka się tu specyficzne hasła takie jak "spread", "pipsy" czy "lot". Od ich zrozumienia zależy umiejętność obliczenia zysków lub strat.

Na rynku akcji policzenie stopy zwrotu jest sprawą prostą. Wystarczy odnieść kurs sprzedaży do kursu kupna (plus ewentualne dywidendy). Tymczasem inwestowanie na forexie wiąże się z większym ryzykiem ze względu na istniejącą tam dźwignię. Procentowe zyski i straty są wielokrotnie wyższe od procentowych zmian kursów walutowych. Zacznijmy więc od początku, czyli od sposobu notowania walut.

Spread

Kursy walut podaje się zawsze w formie dwóch liczb - kursu kupna (bid) oraz kursu sprzedaży (ask). Przykładowo, kwotowanie EUR/USD 1,2515/1,2519 oznacza, że inwestor może zakupić euro po 1,2519 (czyli po kursie sprzedaży) lub sprzedać euro po 1,2515 (czyli po kursie kupna). Różnica ("widełki") między kursami kupna i sprzedaży to tzw. spread. Jest to najczęściej jedyny koszt, jaki ponoszą gracze obracający walutami na foreksie, gdyż pośrednicy (w zdecydowanej większości) nie pobierają żadnych prowizji ani opłat. Wielkość spreadów dla poszczególnych par walutowych może znacznie się różnić. Podczas gdy dla kursu EUR/USD widełki nie przekraczają zazwyczaj 0,0004, to w przypadku kursu złotego do dolara (USD/PLN) spread jest kilkanaście razy większy. Różnice te wynikają przede wszystkim z wielkości i płynności rynków poszczególnych walut.

Pips

Ze sposobem kwotowania wiążą się jednostki, w jakich określa się zmiany kursów. Najmniejsza jednostka to tzw. pips (od angielskiego "price interest point"). W przypadku kursów walutowych podawanych z dokładnością do czterech miejsc po przecinku pips to po prostu 0,0001. Przykładowo, wzrost kursu EUR/USD z 1,2512 do 1,2517 to wzrost o 5 pipsów. Kurs ten nie może się oczywiście zmienić o mniej niż 1 pips (0,0001), co wynika z przyjętej konwencji. Z kolei np. dla kursu USD/JPY 1 pips wynosi 0,01. Zatem spadek ze 105,19 do 105,09 to przecena o 10 pipsów. 100 pipsów to w języku foreksu tzw. figura. Pojęcie "pips" samo w sobie nie mówi nic o wielkości zysków lub strat inwestora. Przykładowo, jeśli kurs EUR/USD wzrósł o 20 pipsów z 1,2600 do 1,2620, oznaczało to zwyżkę o 0,2%. Wcale nie oznacza to jednak, że inwestor zarobił właśnie owe 0,2%. Na rynku forex funkcjonuje bowiem duża dźwignia.

Należy pamiętać, że na foreksie zawsze funkcjonują 2 kursy: kupna (bid) oraz sprzedaży (ask). Kurs sprzedaży jest zawsze wyższy od kursu kupna o tzw. spread (widełki). Gracz może w danej chwili kupić walutę po kursie sprzedaży lub sprzedać ją po kursie kupna. Przykładowo, jeśli bieżący kurs EUR/USD wynosi 1,2500/1,2504, zlecenie kupna euro zostanie zrealizowane po 1,2504, zaś zlecenie sprzedaży - po kursie 1,2500. Jest to o tyle ważne, że na wykresie prezentowana jest tylko jedna cena, zazwyczaj kupna. Dlatego składając zlecenie kupna należy pamiętać, że faktycznie dokonamy transakcji po cenie wyższej od kursu widocznego na wykresie o kilka pipsów (spread).

Lot Na foreksie obraca się kontraktami (tzw. lotami) opiewającymi na znaczne kwoty, zazwyczaj 50-100000 USD. Podobnie jak w przypadku giełdowych kontraktów terminowych, inwestor nie musi posiadać na rachunku całej kwoty lota, a jedynie depozyt zabezpieczający (margin) w określonej wielkości. Często jest to 1-2% nominalnej wartości kontraktu. Oznacza to, że mając 1000 USD możemy niejako obracać kwotą nawet 100 razy większą. Oczywiście tak duże sumy walut nigdy nie przechodzą fizycznie przez rachunek inwestora. Ma to natomiast znaczenie dla jego wyników. Przykładowo dla pary EUR/USD lot może wynosić 50 000 euro. Jest to równocześnie minimalna wartość transakcji. W takim wypadku 1 pips jest wart 50 000 x 0,0001 = 5 USD. Oznacza to po prostu, że wraz ze zmianą kursu o 1 pips, wartość lotu zmienia się o 5 dolarów.

Uczestnicy rynku walutowego

Uczestników rynku walutowego możemy podzielić na cztery podstawowe grupy:

zabezpieczających (hedgers) – w tej grupie większość stanowią przedsiębiorstwa zajmujące się działalnością exportowo-importową lub finansujące się w walutach obcych, których zamiarem jest ograniczanie ryzyka. Są to w większości średnie i duże firmy handlu zagranicznego, jednakże w ostatnim okresie w związku ze wzrostem zadłużenia zagranicznego osób fizycznych można do tej grupy zaliczyć także prywatnych inwestorów.

spekulanci (speculators) – są to zarówno firmy jak i osoby fizyczne, które inwestują środki w celu zarabiania na różnicach cen kontraktów terminowych.

arbitrażyści (arbitragers) – do tej grupy zaliczają się inwestorzy o dużym kapitale, którzy zawierają transakcje jednocześnie na minimum dwóch rynkach w celu wykorzystania różnic kursowych.

animatorzy rynku (market makers) - to instytucje pośredniczące w obrocie walutowym, w transakcjach pomiędzy spekulantami i zabezpieczającymi; są to banki, brokerzy, dealerzy walutowi czy internetowe platformy obrotu.

Rodzaje zleceń na rynku forex

Rodzaje zleceń stosowanych na foreksie nie odbiegają zasadniczo od tego, co znają inwestorzy giełdowi. Pewną nowością może być zlecenie warunkowe pozwalające ustalić jednocześnie poziomy, przy których zostanie zrealizowany zysk albo strata. Poniżej są zamieszczone typy zleceń funkcjonujące na platformach foreksowych.

zlecenie po cenie rynkowej (Market Order). Jest to odpowiednik giełdowego zlecenia PKC (po każdej cenie). Inwestor deklaruje gotowość zakupu/sprzedaży waluty po aktualnie dostępnym kursie kwotowanym przez brokera. W zleceniu tym wystarczy wskazać parę walutową oraz liczbę kontraktów (lotów).

zlecenie z limitem ceny (Limit Order). W przypadku zlecenia kupna, transakcja zostanie przeprowadzona po cenie nie wyższej niż określony limit. W przypadku zlecenia sprzedaży, transakcja zostanie przeprowadzona po cenie nie niższej niż limit. Zlecenie to można wykorzystywać zarówno do otwierania, jak i zamykania pozycji.

zlecenie warunkowe (OCO, One Cancels the Other) - kombinacja zlecenia z limitem oraz zlecenia stop. Inwestor jednocześnie określa poziom realizacji zysku oraz ewentualnej dopuszczalnej straty (stop loss). Jeśli kurs osiągnie któryś z tych poziomów, jedno ze zleceń zostaje aktywowane. Drugie, przeciwstawne zlecenie zostaje wówczas automatycznie anulowane.

zlecenie stop (Stop Order) - Zlecenie jest aktywowane (tzn. staje się zleceniem po cenie rynkowej) po osiągnięciu wskazanego limitu aktywacji. Można je wykorzystywać na dwa sposoby:

1. W celu otwarcia pozycji po osiągnięciu zakładanego poziomu kursu. Przykładowo para USD/JPY notowana jest po 105,80. Gracz chce otworzyć długą pozycję po pokonaniu przez kurs poziomu 106. Z taką właśnie ceną składa zlecenie stop kupna.

2. W celu powstrzymania dalszych strat (stop loss) - zlecenie zamyka stratną pozycję, gdy kurs zachowuje się wbrew oczekiwaniom inwestora.

Zlecenia stop loss są wręcz nieodłącznym elementem gry na foreksie. Duża dźwignia powoduje, że nawet niewielkie zmiany kursów walut mają zwielokrotnione przełożenie na kapitał. Z tego względu inwestor chcący zabezpieczyć się przed nadmiernym ryzykiem, powinien już w momencie otwarcia pozycji założyć, że kurs może zmienić się na jego niekorzyść. Aby straty nie urosły do niekontrolowanych rozmiarów, ustawia się właśnie zlecenie stop loss, które automatycznie zamyka pozycję.

Zlecenia stop loss można wykorzystywać z różnych powodów, przede wszystkim:

3. W celu ustrzeżenia się przed nagłymi ruchami kursu - istnieje ryzyko, że inwestor nie będzie w stanie zareagować wystarczająco szybko na ewentualne gwałtowne zmiany cen walut (np. w przypadku nieoczekiwanych wydarzeń na świecie),

4. W celu kontrolowania emocji - zlecenia stop loss pozwalają na osiągnięcie większej dyscypliny w inwestowaniu. Często bywa tak, że w momencie, kiedy pozycja zaczyna przynosić straty, gracz na skutek emocji nie potrafi pozbyć się stratnej pozycji. Wbrew racjonalnym przesłankom wierzy, że zaraz nastąpi korzystny dla niego zwrot na rynku i pozycja przyniesie w końcu zysk. Mimo to kurs często dalej zmienia się w niekorzystnym kierunku i gracz zmuszony jest ostatecznie zaakceptować znacznie większą stratę niż na początku. Ustawienie zlecenia stop loss według wcześniej opracowanej strategii pozwala wyeliminować emocje.

Inwestowanie na rynku walutowym

Do niedawna nawet bardzo zasobny inwestor indywidualny nie mógł w praktyce obracać swoimi środkami na międzynarodowym rynku walut. Barierę stanowiły wysokość niezbędnego kapitału, szybki dostęp do kwotowań i informacji oraz możliwość natychmiastowej realizacji zleceń. Rozwój technologii, sieci internetowej i telekomunikacji otworzyły przed szeroką rzeszą inwestorów indywidualnych i przedsiębiorstw nowe możliwości.

Rynek walutowy jest jak ogromne pudełko z wieloma klockami. Rodzą się na nim fortuny, zależy od niego handel, kursy akcji, rynek pieniężny, wydarzenia polityczne i ekonomiczne. Wszystko to również wpływa na notowania walut tworząc otwartą grę wzajemnych powiązań, bez której nie może istnieć światowa gospodarka.

To bogactwo informacji sprzyja wyszukiwaniu zdarzeń, na których gracze walutowi zarabiają pieniądze. Wiele par walut, brak prowizji, brak takich pojęć jak bessa czy hossa oraz możliwości lewarowania (zakup przedsiębiorstwa, papierów wartościowych i innych instrumentów finansowych przy wykorzystaniu środków pieniężnych pochodzących z kredytu bądź pożyczki) dają szansę wielokrotnego otwierania i zamykania pozycji z zyskiem w ciągu dnia. Rozwinięte platformy transakcyjne oferowane przez największe na świecie firmy brokerskie to potężne narzędzia z modułami składania zleceń, bieżącymi wykresami kursów, analizami, aktualnymi wiadomościami spływającymi z całego świata, które dzisiaj dla każdego inwestora są bazą zyskownej gry na Forexie.

Podstawą zarabiania na rynku Forex jest zmienność kursów walutowych. Każdej międzynarodowej wymianie towarowej towarzyszą transakcje wymiany walut w bankach i przelewy środków pieniężnych. Mimo to, transakcje walutowe związane z wymianą gospodarczą to dzisiaj tylko około 10% wszystkich transakcji na rynku Forex, pozostałe 90% to transakcje spekulacyjne. Pełnią one bardzo ważną rolę w systemie gospodarczym zapewniając płynność międzynarodowym rozliczeniom walutowym, możliwość kontroli ryzyka walutowego, równoważenie bankowych bilansów walutowych i zarządzanie międzynarodowymi portfelami papierów wartościowych.

Rynek walutowy jest ściśle powiązany z rynkiem pieniężnym, a kursami walut rządzą proste mechanizmy popytu i podaży. Zdarzenia powodujące wzrost popytu na walutę podnoszą jej cenę, a wydarzenia powodujące wzrost podaży obniżają ją. Takie czynniki jak zmiana stóp procentowych, wzrost inwestycji zagranicznych, ogłoszenie wyniku bilansu handlowego państwa, deficytu, zadłużenia zagranicznego, wskaźników stanu gospodarki oraz wydarzenia polityczne wpływające na ekonomię państwa mogą szybko zmienić obraz rynku stwarzając szansę spekulacji. Codziennie z różnych krajów spływają interesujące informacje, a inwestor ma do wyboru różne pary walut, na których może dokonywać transakcji. Dodatkowo, gospodarki poszczególnych państw są ze sobą w różny sposób powiązane, co daje możliwość wyboru trendu i rynku, na którym czujemy się najlepiej.

Wybór pośrednika (brokera) na rynku forex

Popularność rynku Forex na świecie rośnie z dnia na dzień. Brokerzy rynku FOREX umożliwiają inwestorom posiadającym nawet niewielki kapitał na udział w rynku, który do niedawna zarezerwowany był jedynie dla banków oraz instytucji finansowych. Decydując się na założenie rachunku brokerskiego należy jednak zwrócić uwagę na następujące rzeczy:

Bezpieczeństwo. Każdy szanujący się broker jest członkiem odpowiednich organizacji kontrolujących jego działanie oraz dbających o zapewnienie pełnego bezpieczeństwa klientom korzystającym z usług brokerskich . W Stanach Zjednoczonych taką organizacją jest założona przez kongres w 1974 roku CFTC(Commodity Futures Trading Commission). Każdy z brokerów zobowiązany jest składać przed tą komisją specjalny raport na koniec miesiąca. Na stronach CFTC można między innymi sprawdzić czy przeciwko danemu brokerowi toczy się postępowanie sądowe. Wiarygodny broker powinien być też zarejestrowanym członkiem NFA(National Futures Association). Jest to organizacja dbająca o przestrzeganie prawa przez uczestników rynku. Na stronach NFA można sprawdzić wiarygodność danego brokera oraz wiele przydatnych informacji na jego temat.

Pozycja na rynku. Czy jest to firma z wieloletnią tradycją? Ilu posiada klientów na całym świecie i jak duża jest to firma? Czy z danym brokerem współpracuje wiarygodny, znany na światowych rynkach bank? Ilu transakcji każdego miesiąca dokonują klienci tego brokera? Informacje te pozwolą ustalić możliwości finansowe firmy a także poziom świadczonych przez nią usług.

Koszty transakcji. W większości przypadków jedynym kosztem transakcji jest "spread" - czyli różnica między ofertą kupna, a sprzedaży danej waluty. Spread jest zarobkiem brokera. Obecnie standardem jest spread nie przekraczający 3 punktów (pipsów) dla pary walut EUR/USD. Dla pozostałych głównych par walut powinien on wynosić nie więcej jak 5 punktów (pipsów).

Koszt utrzymania rachunku.

Wpłacanie pieniądze. Broker powinien umożliwiać wpłaty środków na rachunek w jednej z kilku walut. Na ogół pieniądze wpłacane są tylko w jednej walucie, co bardzo ogranicza twoje możliwości dywersyfikacji ryzyka związanego z kursami wymiany walut. Należy też zwrócić uwagę na to jakiej sumy pieniędzy wymaga od nas broker przy zakładaniu rachunku. Wartości te są czasami bardzo wysokie, co automatycznie pozbawia inwestorów z mniejszym kapitałem możliwości inwestowania na rynku FOREX.

Platforma transakcyjna. Każdy z brokerów umożliwia składanie zleceń poprzez swoją własną specyficzną platformę. Bardzo ważne jest to czy platforma, którą oferuje broker jest jedynie aplikacją Java czy też samodzielnym profesjonalnym programem. Jest to bardzo ważne ponieważ aplikacje HTML bądź Java mają dość ograniczone możliwości - przeważnie posiadają jedynie kilka narzędzi do analizy technicznej oraz prosty wykres. Brakuje w nich też dostępu do bieżących wiadomości rynkowych, nie wspominając o możliwości pisania własnych wskaźników czy też mechanicznych systemów transakcyjnych.

Rachunek DEMO. Każdy szanujący się broker daje swoim klientom możliwość otwarcia rachunku DEMO. Klient dokonując fikcyjnych transakcji na jednym bądź kilku rachunkach może sprawdzić działanie platformy, zapoznać się z jej możliwościami oraz nabyć niezbędne doświadczenie. Przed wyborem brokera można założyć sobie kilka rachunków DEMO i porównać je. Daje to możliwość wyboru najodpowiedniejszej oferty.

Analiza techniczna wykresów na rynku Forex - podstawy

Analiza techniczna jest podstawowym narzędziem przy wyznaczaniu miejsc otwarcia i zamknięcia pozycji. Forex charakteryzuje się silnymi, wyraźnymi trendami zmian cen, które idealnie poddają się analizie technicznej. Oznacza to, że przy jej pomocy można z dość dużym prawdopodobieństwem prognozować główne punkty zwrotów trendu.

Dodatkowo, ze względu na specyfikę gry na walutach, inwestor otwiera i zamyka niekiedy wiele pozycji w ciągu dnia. Przy grze na tak krótkich odcinkach czasowych, analiza techniczna wydaje się w zasadzie jedynym skutecznym narzędziem, który pozwala uzyskiwać sukcesy spekulacyjne.

Warto zapamiętać, że reguły analizy technicznej nie są nieomylnymi prawami naukowymi. Analiza techniczna jest raczej sztuką niż nauką. Z drugiej jednak strony analiza techniczna opiera się jednak na wieloletnich doświadczeniach ze wszystkich rynków finansowych i kapitałowych. Na pewno jej stosowanie pozwala osiągać przeciętnie dużo większe zyski niż inwestowanie wyłącznie przy niejasnej intuicji.

W praktyce największym problemem nie jest zawodność analizy technicznej, lecz brak konsekwencji i lekceważenie sygnałów z niej płynących przez inwestorów, którzy dają się zwykle ponieść emocjom. Zignorowanie podstawowych zasad analizy technicznej oznacza najczęściej narażenie się na straty lub w najlepszym przypadku na pomniejszone zyski.

Analitycy techniczni wykorzystują do swoich analiz dane z przeszłości. Kurs i wolumen obrotów są przy tym w zasadzie jedyną potrzebną informacją. Dane te traktowane są przez klasyków jako informacja pełna, co oznacza, że w analizie technicznej przyjmuje się wewnętrzne założenie, że wszystko co ma wpływ na rynek, ma swoje odbicie w kursach i wolumenie.

Poziom notowań i obrotów reaguje na wszelkie reakcje inwestorów, w tym psychologiczne, które szczególnie w wąskim horyzoncie inwestycyjnym mają duże znaczenie. Dlatego też wyższość analizy technicznej nad fundamentalną przejawia się zwłaszcza w krótkim okresie.

Podstawowe zasady analizy techniczne można zawrzeć również w trzech stwierdzeniach:

ruchy kursów są konsekwencją fluktuacji popytu i podaży na rynku,

da się ustalić kierunek tych zmian (trend), który trwa zawsze jakiś dłuższy czas,

wahania poziomu cen układają się w pewnym, powtarzalnym i w miarę regularnym cyklu.

Na rynku Forex, wykres stanowi wizualizację sytuacji rynkowej danej waluty. Właściwie na każdej platformie brokerskiej można znaleźć serwis poświęcony wykresom cenowym, dzięki czemu można online obserwować bieżącą sytuację rynkową i odpowiednio reagować otwierając lub zamykając pozycję na parach walut.

Podstawowe typy wykresów cenowych

W analizie technicznej rynku Forex stosuje się przede wszystkim trzy podstawowe typy wykresów:

wykresy liniowe (line charts),

wykresy słupkowe, inaczej zwane wykresami belkowymi (bar charts),

wykresy świecowe (candle charts).

Wykresy liniowe

Wykres liniowy jest sporządzany na podstawie cen otwarcia i zamknięcia dla danego przedziału czasowego. Zaznaczane są one w postaci kropek, przy czym cena zamknięcia poprzedniej godziny (lub innego przedziału czasowego) jest ceną otwarcia następnego, przez co linia zachowuje ciągłość. Zaletą tego wykresu jest jego przejrzystość i prostota interpretacji. Wykres liniowy nadaje się idealnie do analizy formacji (czyli specyficznych układach wykresu, które pozwalają prognozować jego dalszy kierunek zmian).

Wykresy słupkowe

Wykresy słupkowe pokazują kursy: najwyższy, najniższy i zamknięcia danej godziny (dnia lub innego okresu). Wykres belkowy konstruuje się poprzez połączenie jednym pionowym odcinkiem dla każdego okresu obrotu najwyższą i najniższą cenę oraz zaznaczenie za pomocą tzw. poprzecznej 'belki' kursu zamknięcia. Wykresy te są szerzej stosowane niż liniowe, ponieważ uwzględniają dokładne zmiany ceny, które wykres liniowy uśrednia przedstawiając cały słupek w postaci kropki połączonej linią z sąsiednimi kropkami.

Wykresy świecowe

Wykresy świecowe przekazują w prosty sposób znaczną ilość danych i dlatego są stosowane z coraz większą popularnością. Każda godzina (lub inny okres) reprezentowana jest przez tzw. świecę. Każda świeca uwzględnia wartość otwarcia (open), zamknięcia (close), najwyższą (high) i najniższą (low), a także kierunek zmian kursu w danym przedziale czasowym.

Występują trzy podstawowe typu świec:

biała świeca (pusta),

czarna świeca (pełna),

świeca "Doji".

Wykresy świecowe kursu umożliwiają poprzez swą specyfikę przekazywanie wielu istotnych informacji. Biała świeca (pusta) , to inaczej świeca wznosząca - jej cena otwarcia znajduje się poniżej ceny zamknięcia, czyli podczas danej jednostki czasowej (np. godziny) kurs wznosił się. Świeca czarna (pełna) to inaczej świeca opadająca, wskazująca, że podczas tej jednostki czasowej kurs spadał. Świeca "Doji" to świeca, w której kurs po kilku zmianach w górę i w dół pozostał na tym samym poziomie.

Trzy podstawowe typy świec japońskich (czarna, Doji, biała):

Standardowo każda świeca składa się z tzw. korpusu i cienia, przy czym w praktyce zarówno korpus jak i cień świecy przyjmują różne długości, dzięki czemu powstawać może kilka podstawowych typów świec pojedynczych, które same w sobie stanowią już formacje wykresów świecowych, lub są składnikami danej formacji.