Doskonale wiemy, że jednym z atutów dobrego bramkarza jest zwinność, czyli np. błyskawiczna gotowość do kolejnej obrony po wykonaniu pierwszej. Mówimy o tym, że dany bramkarz potrafił szybko się pozbierać i po raz kolejny bronić dostępu do swojej bramki.
Organizacja i przebieg ćwiczenia
Ćwiczenie przeprowadza w danym momencie się dla 1 bramkarza, a potrzebni będą 2 trenerzy (lub wyznaczeni przez nich zawodnicy) oraz kilka piłek. Bramkarz rozpoczyna ćwiczenie ustawiony w bramce, naprzeciwko niego w odległości ok. 11-12 metrów ustawia się jeden trener (lub inna osoba), natomiast druga ustawia się pod kątem do bramkarza mniej więcej w okolicy narożnika pola bramkowego. Każdy trener posiada kilka piłek. Trener ustawiony pod kątem rozpoczyna ćwiczenie oddając strzał w okolicę krótkiego słupka bramkarza, a bramkarz usiłuje ten strzał obronić. Po wykonaniu parady obronnej przez bramkarza drugi trener oddaje strzał w okolice drugiego słupka. Bramkarz musi błyskawicznie wstać i wykonać drugą obronę. Po wykonaniu drugiej obrony bramkarz powraca do pozycji wyjściowej i ćwiczenie można rozpocząć od nowa. Ćwiczenie wykonuje się po 10 razy na każdą stronę. Czyli po wykonaniu pierwszej 10 ćwiczeń, trener z narożnika pola bramkowego przechodzi na drugi narożnik.
Modyfikacja
Pierwszy trener może od czasu do czasu próbować zmylić bramkarza i oddać strzał na długi słupek. Wtedy trener ustawiony centralnie strzela w przeciwległy róg bramki.
Cel ćwiczenia
Jest to doskonałe ćwiczenie dla bramkarzy doskonalące pierwszą obronę, szybkie powstanie i wykonanie drugiej obron
Organizacja i przebieg
Bramkarz rozpoczyna ustawiony w bramce, a drugi ćwiczący ustawia się z piłkami w odległości ok. 20 – 25 metrów od bramki. Odległość od bramki będzie się różnić w zależności od umiejętności zarówno bramkarza, jak i dogrywającego piłkę). Jest to bardzo proste ćwiczenie i polega na tym, że zawodnik (lub trener) oddaje strzały na bramkę, a bramkarz próbuje je obronić.
Jest tylko jedna różnica, która sprawia, że to ćwiczenie jest troszkę inne niż większość podobnych. Otóż bramkarz nie może rzucać się do piłki. Każdy strzał musi być broniony w pozycji pionowej. Bramkarz musi używać właściwej pracy nóg w celu obrony strzału. Możesz zrobić to ćwiczenie w formie rywalizacji, jeśli masz do dyspozycji więcej niż 1 bramkarza. Za obroniony (odbity) strzał przyznajesz 1 pkt, za strzał złapany – 2 pkt, a za wpuszczoną bramkę odejmujesz 1 pkt.
Każdy bramkarz broni po 10 strzałów i wygrywa ten, który ma największą ilość punktów. Warto pomyśleć o jakiejś realnej nagrodzie, aby rywalizacja była większa i poważna. Na początku można oddającego strzał ustawiać bliżej i dalej w zależności od umiejętności, aby znaleźć odpowiednią odległość. Kiedy już ustalisz optymalną odległość można konkurować i porównywać wyniki podczas całego sezonu z tygodnia na tydzień.
Treningi dla bramkarzy do 13 lat
Bardzo się cieszymy, że coraz więcej Czytelników chce dzielić się swoją wiedzą i spostrzeżeniami i przesyła nam własne teksty do publikacji. Z przyjemnością będziemy je zamieszczać w naszym serwisie. Tym razem zachęcamy do lektury tekstu autorstwa pana Pawła Radeckiego zajmującego się szkoleniem bramkarzy.
W ostatnich latach w Polsce zaszła pozytywna zmiana dotycząca indywidualnej pracy z bramkarzami. Dzięki zmianie sposobu myślenia (w pewnym zakresie) wielu bramkarzy mogło podnieść swoje kwalifikacje. Sam niejako mogę realizować się jako trener bramkarzy właśnie dzięki tej zmianie. Coraz więcej trenerów zauważa, że świat poszedł do przodu i konieczne jest poświęcenie większej uwagi bramkarzom.
Zmiany są widoczne lecz niestety w ograniczonym zakresie. Najistotniejsze jest tutaj wciąż postrzeganie bramkarza jako zawodnika, który ma się rozgrzać i obronić kilka piłek. Problemem są wymagania stawiane przed bramkarzami, wymagania którym nie są w stanie sprostać. Gdy grałem jeszcze w juniorskiej drużynie trener wymagał ode mnie wyjść do dośrodkowań i wyłapywania piłek. Oczywiście nie mogłem tego skutecznie robić, gdyż na treningu element ten nie był trenowany. Problematyka jest dosyć złożona i należy ją podzielić na kilka podrozdziałów.
Szkolenie najmłodszych bramkarzy
My, trenerzy pracujący z dzieciakami wiemy, że niemal każdy z podopiecznych przynajmniej na chwilę chce bronić bramki. Nie ma się czemu dziwić, gdyż pozycja ta związana jest z dużą ilością dynamicznych ruchów, takich jak wyskoki czy pady, które dla wielu młodych adeptów piłki nożnej są bardzo atrakcyjne. Dlatego, zaczynając pracę z nowo utworzoną drużyną, należy pozwolić każdemu z zawodników być bramkarzem chociaż na kilka uderzeń. Pozwoli to na zaspokojenie ciekawości młodych piłkarzy. Kiedyś podczas treningu podszedł do mnie jeden z podopiecznych i zapytał czy może stanąć na bramce. Zgodziłem się, chociaż szkoda mi było, gdyż był jednym z lepszych zawodników. Tego dnia zaplanowałem dużą ilość uderzeń, toteż zawodnik miał okazję posmakować bramkarskiego chleba. Pod koniec treningu sam podszedł do mnie i powiedział z uśmiechem, że już nie chce być bramkarzem.
Przykład ten powinien być sygnałem dla trenerów, by nie bali się postawić na bramce każdego z podopiecznych, gdyż najczęściej chcą zaspokoić swoją ciekawość, a niekoniecznie pozostać już na stałe na bramce (co dla wielu trenerów jest ciężkie do przyjęcia, zwłaszcza gdy zawodnik ten ma spore umiejętności w grze w polu). Z drugiej jednak strony posiadanie entuzjastycznie nastawionego bramkarza jest dużym skarbem. Trzeba pamiętać, że spora część bramkarzy w młodym wieku decyduje się by bronić, gdyż są za słabi na grę w polu. Oznacza to, że przynajmniej na początku nie są entuzjastycznie nastawieni do gry na bramce.
Nie stanowi to problemu do momentu rozpoczęcia rywalizacji przez zespół w zorganizowanych rozgrywkach. Okazuje się wtedy, że gra na bramce to ogromna odpowiedzialność i niezwykle trudna rola w zespole.
Jako trener prowadzący również drużyny dzieciaków doświadczyłem meczy, gdzie grając z zespołem lepszym, traciliśmy dużą ilość bramek. Bez względu na to, jak słabo grał zespół wina i tak zawsze była po stronie bramkarza. Oczywiście wina ta jawiła się w oczach kolegów z zespołu i samego bramkarza. Dodatkowo wyciągnięcie piłki z siatki 10-15 czy nawet 20 razy to ogromny stres dla bramkarza, który może spowodować rezygnację z gry na bramce, bądź nawet z gry w piłkę (zwłaszcza u bramkarzy, którzy stoją na bramce, bo nie umieją grać w polu). Dodatkowo spada motywacja do treningów i rozgrywania kolejnych meczy.
Jeszcze większy problem dla młodych bramkarzy stanowi sytuacja, w której po przegranym meczu trener przyznaje, że wszystko byłoby dobrze, gdyby tylko miał bramkarza, który piłkę łapie, a nie jest „ręcznikiem”. Tego typu sytuacje ukazują konieczność organizacji osobnych zajęć dla młodych bramkarzy. Podstawowe pytanie brzmi: jak takie zajęcia powinny być zorganizowane i jaka powinna być ich tematyka?
Specjalizacja treningu bramkarskiego w odpowiednim czasie
Zanim jednak napiszę o organizacji samych zajęć, konieczne jest postawienie pytania o ich celowość. Co chcemy osiągnąć przez te zajęcia? Trzeba pamiętać, że ktoś, kto w wieku 8-9 lat stanął na bramce, nie musi wcale bronić w wieku 19 lat i na odwrót. Moje doświadczenia w roli trenera bramkarzy, jak i obserwacje karier zawodowych bramkarzy dowodzą, że ci którzy w wieku 9 lat zostali bramkarzami najczęściej nie pozostaną nimi w wieku 19 lat. Jest to spowodowane kilkoma czynnikami. Pierwszym z nich jest zniechęcenie, znużenie, które spowodowane może być rutyną, brakiem odpowiedniego szkolenia. Innymi czynnikami są np. niski wzrost oraz brak progresu. Dlatego bardzo istotne jest, by nie doprowadzać do sytuacji, w której już w wieku 10 lat następuje zbytnia specjalizacja treningu bramkarskiego.
Jestem zdania, że do mniej więcej 14 roku życia bramkarz powinien mieć szansę do gry jako zawodnik z pola i obowiązkowo uczestniczyć w treningach z całym zespołem. Konieczne jest, by bramkarz posiadał wysokie umiejętności techniczne, takie jak kontrola piłki i dobre podanie. Dodatkowo istotne jest, by bramkarz brał udział w tak zwanych SSGs (small sided games) – tłumacząc na Polski – małych grach taktycznych. Korzystnie wpłynie to na wspomniane umiejętności techniczne, jak również na takie aspekty jak przewidywanie czy współpraca z obrońcami. Oczywiście efekt ten można osiągnąć poprzez postawienie bramkarza w takich grach na bramce lecz gra w polu może wpłynąć korzystnie na zwalczenie rutyny i wypalenia u młodych bramkarzy. Dodatkowo trzeba zabezpieczyć się przed sytuacją, że młody bramkarz w którymś momencie zrezygnuje z gry na bramce i nie ma szans na grę, gdyż przez cały czas tylko bronił uderzenia, a sam nie uderzał.
Przez wielu trenerów (między innymi A. Dawidziuka) wiek 14 lat jest doskonałym okresem do rozpoczęcia systematycznej pracy z bramkarzami, który ma prowadzić do pełnej specjalizacji.
Wróćmy jednak do młodych bramkarzy. Treningi z nimi powinny obfitować w dużą ilość ćwiczeń ogólno rozwojowych. Wszelkiego rodzaju przewroty, przerzuty (koniecznie zachowane muszą być środki bezpieczeństwa), turlanie się, poruszanie się na czworaka czy wyskoki powinny być obowiązkowym elementem treningu. Należy również zastosować ćwiczenia rozciągające, jednak czas napięcia mięśni nie powinien przekraczać 5 sekund. Wraz z wiekiem i postępami należy czas ten wydłużać. Nauka elementów techniki bramkarskiej powinna być prowadzona, podobnie jak techniki piłkarskiej, najpierw w formie wyizolowanej (np. chwyt piłki sposobem W), a następnie w formie gry czy zabawy. Należy pamiętać o elementach techniki przyjęcia i podania piłki oraz uderzenie, których nie można zaniedbywać w grze bramkarza. Dobrym pomysłem jest łączenie wszystkich elementów w jedno ćwiczenie. Najprostszym przykładem niech będzie ćwiczenie, które rozpoczyna się od zagrania piłki przez bramkarza do trenera nogą, następnie wykonanie przewrotu w przód, przyjęcie postawy bramkarskiej i chwytu piłki odpowiednią techniką.
Reakcja bramkarza, pierwszy krok i rzut do piłki
Jest to bardzo proste ćwiczenie, które bramkarz wykonuje bez pomocy partnera. Dzięki niemu pracuje on nad kształtowaniem reakcji, pierwszym krokiem i rzucaniem się do piłki.
Przebieg ćwiczenia
Następnie bramkarz puszcza piłkę tak, żeby spadła mu na stopę i po odbiciu od stopy potoczyła się w przypadkowym kierunku. Po tym fakcie bramkarz wykonuje szybki krok i rzuca się do piłki tak szybko, jak tylko jest to możliwe. Po złapaniu piłki bramkarz podnosi się i wykonuje to samo, tylko z wykorzystaniem drugiej stopy. Ćwiczenie wykonuje się po 10 powtórzeń na każdą stopę.
Rozwój ćwiczenia
Bramkarz rozpoczyna ćwiczenie od lekkich odbić piłki i stopniowo upuszcza ja na stopę coraz mocniej dopóki nie osiągnie granicznego poziomu trudności złapania piłki po rzuceniu się po 1 kroku.
Korzyści
Bramkarz pracuje nad pierwszym krokiem, dzięki któremu jest w stanie rzucić się do piłki z odpowiednią mocą. Dodatkowo ćwiczenie przypomina sytuację meczową, gdy bramkarz odbija piłkę po silnym strzale i ta toczy się po murawie.
W przeciwieństwie do wielu podobnych ćwiczeń, gdy bramkarz rzuca się do piłki zagrywanej w podobny sposób, w tym ćwiczeniu każde powtórzenie będzie różne w zależności od tego, z jaką siłą piłka zostanie upuszczona na stopę i w którym kierunku się potoczy.
Nauczenie młodego golkipera przyjmowania prawidłowej postawy bramkarskiej jest podstawową i pierwszą czynnością, jaką powinien opanować. Odpowiednie ustawienie ciała (nóg, rąk, tułowia czy głowy) jest punktem wyjścia do skutecznej interwencji, bez względu na to, czy jest to strzał, dośrodkowanie czy inne zagranie.
W trakcie meczu może zdarzyć się wiele sytuacji, których nie da się przewidzieć. Bardzo trudno jest zgadnąć, co zawodnik posiadający piłkę zamierza z nią zrobić. Czy dośrodkować, dryblować, czy może oddać strzał? A jeśli zdecyduje się na uderzenie na bramkę, to czy strzał będzie górą, dołem, w prawo, czy w lewo itd.
Zadaniem bramkarza jest być przygotowanym na każde zagranie, na które może zdecydować się przeciwnik, a przyjęcie odpowiedniej pozycji znacznie ułatwi mu szybką i skuteczną reakcję.
Odpowiednie ustawienie poszczególnych części ciała
1.Nogi.
Należy stanąć w lekkim rozkroku, stopy ustawione mniej więcej w tej samej linii pionowej, co ramiona. Ciężar ciała rozłożony równomiernie na obie nogi. Stopy w jednej linii. Bramkarz powinien stać bardziej na palcach, niż na pełnych stopach. Kolana lekko ugięte.
Jeżeli bramkarz trzyma nogi zbyt blisko siebie to trudniej jest mu utrzymać równowagę, co zmniejsza szybkość reakcji oraz wymusza na nim zrobienie dodatkowego kroku w bok w momencie wykonywania interwencji.
Aby uzyskać maksymalną siłę wybicia, tułów musi znajdować się nad nogą, z której wykonywane jest odbicie tzn., jeżeli bramkarz chce rzucić się w prawo to musi przenieść ciężar ciała na prawą nogę. Jeśli jego nogi są zbyt szeroko rozstawione to traci więcej czasu i energii. Ponadto, jeżeli nogi są w zbyt dużym rozkroku, to istnieje większe prawdopodobieństwo wpuszczenia gola między nogami.
Należy również pamiętać, że ciężar ciała powinien być rozłożony równomiernie na obie nogi, aby być w stanie rzucić się, pobiec, przesunąć się równie szybko w dowolnym kierunku. Jeżeli przed strzałem bramkarz pochyli się np. w lewo, a strzał będzie w prawo, to szybkość jego reakcji będzie zmniejszona, ponieważ będzie musiał najpierw przenieść ciężar do środka ciała, a dopiero potem na prawą stronę.
Prawidłowe ustawienie stóp też jest bardzo ważne, gdyż jeśli jedna noga jest wysunięta do przodu, a druga ustawiona jest za nią, to bramkarz znajduje się w tzw. wykroku i wtedy bardzo trudno jest mu rzucić się do piłki uderzonej do boku.
Stanie na palcach z ugiętymi kolanami przygotowuje ciało do natychmiastowej reakcji i wykonania interwencji. W momencie strzału jest bardzo niewiele czasu na skuteczną interwencję. Jeżeli bramkarz nie jest przygotowany, stoi na prostych nogach z piętami przylegającymi do podłoża, to musi najpierw ugiąć kolana i stanąć na palcach. Wydawałoby się, że te ułamki sekundy nic nie znaczą, ale biorąc pod uwagę jak szybko leci piłka, może to mieć kluczowe znaczenie, czy strzał zostanie obroniony, czy też nie.
2. Tułów.
Takie ustawienie tułowia jest optymalne dla mięśni tej partii ciała, żeby momentalnie zareagować na strzał, dośrodkowanie czy inne zagranie. Jeżeli bramkarz jest wyprostowany, a strzał jest po ziemi, to może nie zdążyć ze skuteczną interwencją.
3. Ręce.
Jak wiadomo, piłkę łapie się wewnętrzną częścią dłoni, więc żeby w momencie strzału nie tracić czasu na odwrócenie rąk dłońmi w kierunku piłki, taka pozycja powinna być przyjęta przed strzałem. Jako, że bramkarz nie zna intencji strzelca (a czasami strzelec sam też ich nie zna) dłonie powinny być ustawione w uniwersalnej pozycji (na wysokości brzucha lub klatki piersiowej, łokcie zgięte), aby być w stanie równie szybko zareagować na strzał po ziemi, w górę czy prosto w bramkarza.
4. Głowa.
Głowę trzyma się sztywno i w pionie, co ułatwia prawidłową ocenę sytuacji na boisku oraz odległość i szybkość lotu piłki. Nie należy tracić kontaktu wzrokowego z piłką, odwracając głowę zawsze w kierunku piłki. Warto też obserwować zawodnika z piłką, żeby w momencie, kiedy składa się do strzału przyjąć odpowiednią pozycję.
Podsumowanie
Dla początkującego bramkarza podstawowy wniosek jest taki, że powinien przede wszystkim nauczyć się przyjmować prawidłową pozycję ciała. |
Przeprowadzenie tego ćwiczenia jest wybitnym środowiskiem dla bramkarzy, aby nauczyć się radzić sobie w sytuacjach 1 na 1. Stwarza możliwość trenowania i nauki m.in. skracania kąta, obrony strzałów, blokowania, odbioru piłki, a także przygotowania fizycznego.
Organizacja
Przebieg
Pozycja wyjściowa: na środku pola gry atakujący bramkarz trzyma 1 rękę na piłce. Drugi bramkarz jest ustawiony 2 metry od niego bliżej swojej bramki. Gra rozpoczyna się, gdy ręka zostaje zdjęta z piłki. Bramkarz będący w ataku i posiadający piłkę próbuje zdobyć bramkę. Broniący goalkeeper stara się przejąć kontrolę nad piłką.
Rzeczą, która odróżnia świetnych bramkarzy od tych przeciętnych wcale nie jest to, że są oni skłonni do wykonania nieprawdopodobnej obrony (parady). Najlepsi bramkarze potrafią zapobiec wielu strzałom zanim zostaną one oddane na bramkę…
Większość treningów, które są przeprowadzane z bramkarzami polega na ćwiczeniu ich reakcji. Przykładowo, trenerzy ustawiają 10 piłek w odległości ok. 12 metrów od bramki i oddają strzał za strzałem, a bramkarz ma za zadanie kolejne obrony. W innych przypadkach bramkarze stawiani są w sytuacji, gdy dokonują pierwszej obrony strzału i muszą szybko przygotować się do kolejnej interwencji (symulacja dobitki). Taki rodzaj treningu przygotowuje ciało i umysł do szybkiego reagowania.
Sposoby myślenia
Podczas pracy z bramkarzami powinniśmy pamiętać o następujących rzeczach:
Słabi bramkarze myślą: „Co się stało?”. Przeciętni bramkarze myślą: „Co się dzieje?”. Najlepsi bramkarze myślą: „Co może się wydarzyć i jak uniknąć ewentualnych zagrożeń?”.
Niestety zbyt wiele czasu na treningach poświęca się na przygotowanie bramkarzy do tego właśnie „Co się dzieje?”, a zbyt mało na „Co może się wydarzyć i jak uniknąć ewentualnych zagrożeń?”. Rzeczą, która odróżnia świetnych bramkarzy od tych przeciętnych wcale nie jest to, że są oni skłonni do wykonania nieprawdopodobnej obrony (parady). Najlepsi bramkarze potrafią zapobiec wielu strzałom zanim zostaną one oddane na bramkę.
3 kroki do nauki właściwego myślenia Twojego bramkarza
Krok 1
Oglądanie największej możliwej ilości meczów piłki nożnej na najwyższym poziomie na żywo. Obserwacja, z którego miejsca bramkarze reagują, startują do wykonania interwencji. Jak wytwarzają sobie przestrzeń i jak ją wykorzystują? Bardzo ważna jest obserwacja ustawiania się najlepszych bramkarzy, jak daleko od linii bramkowej się poruszają i kiedy. Słuchanie komunikatów i podpowiedzi, jakich bramkarze udzielają pozostałym zawodnikom. Obserwacja nie kończy się na bramkarzach. Warto również przyglądać się grze najlepszych obrońców, gdzie i jak się ustawiają w określonych sytuacjach.
Krok 2
Właściwa organizacja treningu. Trudno zgodzić się z wieloma trenerami, którzy wysyłają swoich golkiperów na oddzielny trening z trenerem bramkarzy podczas, gdy reszta drużyny trenuje razem. Bramkarz musi uczestniczyć w treningach zespołu, gdyż powinien wiedzieć gdzie obrońcy mają się ustawiać, jakie uwagi przekazuje im trener, jak zachowują się w określonych sytuacjach itd. Jeśli bramkarz ma udzielać wskazówek, podpowiadać reszcie zespołu na boisku, przewidywać ich zachowania to musi posiadać do tego niezbędną wiedzę, którą właśnie zdobywa uczestnicząc czynnie w treningu całej drużyny.
Krok 3
Oglądanie na video swoich występów. Co można było zrobić inaczej? Jak można było zapobiec niektórym sytuacjom na boisku? Wyciąganie wniosków na przyszłość z konstruktywnej krytyki złych zachowań i błędów, które można obejrzeć.
Oczywiście istnieje wiele więcej wskazówek, jak uczyć myślenia na boisku swoich bramkarzy. Jednak już zastosowanie tych trzech, przy wsparciu odpowiedniego treningu wystarczy, aby znacząco poprawić ich grę. |
|
| Odpowiednia praca nóg bramkarza przy atakowaniu piłki |
Poniżej przedstawiliśmy proste do wykonania ćwiczenie, dzięki któremu możesz popracować ze swoim bramkarzem nad odpowiednią pracą nóg przy atakowaniu piłki. Do wykonania tego ćwiczenia będziesz potrzebował 2 pachołki, 2 piłki i 2 zawodników (oprócz bramkarza oczywiście).
Zacznij z bramką zrobioną z dwóch pachołków ustawionych w odległości 7,5 m od siebie. W bramce jest bramkarz, a po każdej stronie bramki w odległości 11 metrów od niej znajduje się zawodnik z piłką (rysunek 1).
eden z zawodników rozpoczyna ćwiczenie podając do bramkarza. Zagranie to ma być łatwe do obrony, może to być też rzut ręką (rysunek 2).
Bramkarz podaje wybronioną piłkę z powrotem do tego zawodnika i odwraca się, aby otrzymać podanie od drugiego zawodnika (rysunek 3).
Po wyłapaniu podania drugiego zawodnika bramkarz oddaje mu piłkę i relaksuje się. To ćwiczenie nie może być intensywne, gdyż chodzi w nim bardziej o pracę stóp i wyjście do piłki. Po pierwszej serii podań zmienia się sposób zagrywania piłki. Kolejne serie po 5 podań od każdego zawodnika to zagrania:
tylko po ziemi, górą do rąk, dołem, tak, aby bramkarz musiał rzucić się do piłki, górą, w taki sposób, żeby bramkarz łapał w wyskoku.
Łącznie każdy zawodnik zagrywa bramkarzowi piłkę 25 razy. Bardzo ważnym elementem niezbędnym do wykonywania tego ćwiczenia są pachołki. Pomagają one położyć nacisk na właściwe atakowanie piłki przez bramkarza i właściwą pracę nóg. |
| Praca nad właściwym poruszaniem się i doskonalenie techniki obrony |
Kolejne ćwiczenie doskonalące pracę nóg bramkarza i technikę obrony strzału. Ćwiczenie jest dosyć intensywne, więc należy wykonywać kilka serii zakończonych pełnym wypoczynkiem.
Opis ćwiczenia
Bramkarze poruszają się bez piłki między pachołkami w różny sposób. Pokonują je slalomem, biegnąc skipem, przodem, tyłem itp.
Odległość od pierwszego do ostatniego pachołka wynosi ok. 12 metrów, a pachołki są rozstawione co ok. pół kroku. Za ostatnim pachołkiem czeka trener z kilkoma piłkami. Gdy bramkarz dobiegnie do ostatniego pachołka trener zagrywa mu piłkę na chwyt. Należy zmusić bramkarza do zastosowania różnych technik obrony: zagrania górą i dołem, zagrania do obu boków na rzuty bramkarskie.
Jedynie w przypadku bramkarza oznaczonego nr 1 za ostatnim pachołkiem w odległości ok. 2 metrów ustawiona jest mała bramka której musi bronić bramkarz po pokonaniu toru pachołków. Trener w tym przypadku musi zagrać dobrze w tempo, żeby bramkarz miał szansę wykonać obronę. |
|
