Grupa 1
(ALBO PO PROSTU PIRAMIDKA) Łańcuch pokarmowy, szereg organizmów stanowiących dla siebie kolejno źródło pokarmu (zjadających i zjadanych), przez który przepływa energia zmagazynowana początkowo w roślinach, tj. w poziomie troficznym producentów. Podczas przepływu przez poszczególne organizmy (ogniwa łańcucha pokarmowego) energia ulega w 80-90% rozproszeniu w postaci ciepła.
W łańcuchu pokarmowym wyróżniamy producentów (rośliny), konsumentów (zwierzęta roślinożerne i drapieżne) oraz destruentów (saprofagi). Łańcuchy pokarmowe są długie i wzajemnie poprzeplatane i w ten sposób tworzą sieć zależności pokarmowych dzięki którym odbywa się obieg materii i przepływ energii.
2. 500 tyś gat roślin i około 1,5 miliona gat zwierząt.
3. Sukcesja wtórna - sukcesja, której punktem wyjścia jest ekosystem zmieniony przez człowieka - np. półnaturalny albo sztuczny. W Polsce taką sukcesję najczęściej możemy zaobserwować na terenach porolnych, przede wszystkim polach i łąkach ugorowanych z powodu słabej gleby. Sukcesja wtórna zmierza do odtworzenia się naturalnego zbiorowiska charakterystycznego dla lokalnych warunków środowiskowych. Jej stadia są zazwyczaj nieco odmienne od występujących w trakcie sukcesji pierwotnej, inny jest bowiem jej punkt startowy. Sukcesja wtórna prowadzi do prawie całkowitego odtworzenia się ekosystemów o dość prostej strukturze - zarówno przestrzennej jak i pokarmowej.
W większości przypadków jednak nie następuje całkowite odtworzenie się ekosystemu identycznego z tym przed zniszczeniem ponieważ:
następuje nieodwracalna zmiana składu gatunkowego biocenozy wskutek wyginięcia pewnych gatunków albo wprowadzenia się nowych
nastąpiła zmiana warunków środowiska fizykochemicznego wskutek działalności człowieka
ekosystem był bardzo złożony, wtedy w większości przypadków ekosystem się nie odtwarza
4.
5. Do degradacji gleby prowadzą takie czynniki jak: pożary, niewłaściwa uprawa, zbytnie odwodnienie, erozja gleby, zanieczyszczanie substancjami szkodliwymi (metale ciężkie), lub zmiany drzewostanów liściastych na iglaste, które powodują jej zakwaszenie.
6. Ustawa Prawo ochrony środowiska (Dz.U.2001.62.627 - ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r) Ustawa o odpadach (Dz.U.2001.62.628 - Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r.) Ustawa o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.2001.100.1085 - Ustawa z dnia 27 lipca 2001r.)
Ustawa Prawo wodne (Dz.U.2001.115.1229 - Ustawa z dnia 18 lipca 2001r.) Ustawa o opakowaniach i odpadach opakowaniowych (Dz.U.2001.63.638 - Ustawa z dnia 11 maja 2001r.) Ustawa o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (Dz.U.2001.63.639 - ustawa z dnia 11 maja 2001r.)
7.
8. Ochrona przyrody - ogół działań zmierzających do zachowania w niezmienionym lub optymalnym stanie przyrody ożywionej i nieożywionej, a także krajobrazu. Głównym celem ochrony przyrody jest utrzymanie stabilności ekosystemów i procesów ekologicznych oraz zachowanie różnorodności biologicznej. Ustawa o ochronie przyrody z 16 października 1991 roku ochronę przyrody definiuje jako zachowanie, właściwe wykorzystanie oraz odnawianie zasobów i składników przyrody, w szczególności dziko występujących roślin i zwierząt oraz kompleksów przyrodniczych i ekosystemów.
Obowiązek ochrony przyrody reguluje ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 roku o ochronie przyrody (Dz. U. Nr 92 poz. 880) z późniejszymi zmianami. Motywy ochrony przyrody:
natury estetycznej (rekreacyjne) - aby podziwiać i móc odpocząć,
gospodarcze - aby pozyskiwać surowce i rozwijać gospodarkę,
przyrodniczo-naukowe - aby badać gatunki dla młodszych pokoleń; aby tworzyć leki,
społeczne - aby odpoczywać,
historyczno-naukowe - dla pokoleń.