FIZJOLOGIA ROŚLIN

Sprawozdanie 1

Ćwiczenie 1 Katarzyna Antoniewska Grupa nr 3

Data wykonania: TEMAT:

07.03.2011r Fizyczny model komórki.

Data oddania:

14.03.2011r

ĆWICZENIE I

Pomiar szybkości przepływu wody poprzez błonę półprzepuszczalną przy użyciu osmometru.

Wstęp:

Zbiornik osmometru napełniono 1M roztworem sacharozy i połączono z kapilarą za pomocą gumowego wężyka. Po zamontowaniu na statywie, całkowicie zanurzono w zlewce z wodą destylowaną.

Zaznaczono na kapilarze poziom cieczy i dokonywano kolejnych pomiarów i odczytów co 10 min.

Wyniki:

Czas [min] 10 20 30 40 50 60 70

Wysokość słupa cieczy [mm] 4 14 31 54 84 102 127

Zmiana wysokośći słupa 4 10 17 23 30 18 25

Cieczy w czasie [mm/10min]

Wnioski i dyskusja wyników:

Podniesienie stanu cieczy w kapilarze, świadczy o napływaniu wody do wnętrza osmometru. Następuje to do momentu wyrównania ciśnienia osmotycznego i hydrostatycznego.

Z powodu niedokładności przeprowadzenia ćwiczenia i zbyt krótkiego czasu jego trwania nie zaobserwowano całkowitego wyrównania ciśnień.

ĆWICZENIE II

Obserwacja sztucznej błony półprzepuszczalnej (tzw. Komórki Traubego) w środowiskach o różnym stężeniu substancji osmotycznie czynnej.

a)

Wstęp:

Do probówki z CuSO4 wrzucono kilka kryształków K4Fe(CN)6 i obserwowano efekt.

Wnioski:

Wytworzyły się pęcherzyki z błoną półprzepuszczalną, czyli komówki Traubego.

b)

Wstęp:

Trzy probówki napełniono do 1/3 objętości 0,25 M CuSO4. Następnie dodając do poszczególnych po 0,5ml (ostrożnie po ściankach):

(1) 1/4M K4Fe(CN)6

(2) 1/8M K4Fe(CN)6

(3) 1/16M K4Fe(CN)6

Wyniki:

We wszystkich przypadkach wytworzyła się błona półprzepuszczalna. Różniły się one między sobą jedynie właściwościami:

(1) -pęcherzyki o największej objętości, powiększają się, aż w końcu pękają

(2) - pęcherzyki o mniejszej objętości, nie zmieniają swoich rozmiarów i utrzymują się najdłużej

(3) - pęcherzyki zmniejszają się, pękają i powstają “kłaczki”

Wnioski i dyskusja wyników:

(1) - środowisko zewnętrzne jest hipotoniczne w stosunku do wewnętrznego komórek Traubego, więc woda wnika do ich wnętrza.

(2) - środowisko zewnętrzne i wewnętrzne są izotoniczne, dlatego pęcherzyki długo się utrzymują

(3) - środowisko zewnętrzne jest hipertoniczne w stosunku do zewnętrznego komórek Traubego, więc woda wypływa z pęcherzyków.

ĆWICZENIE III

Dyfuzja przez błonę

Wstęp:

Dwie probówki szklane napełniono do połowy objętości 4% kleikiem skrobiowym i szczelnie zamknięto błoną celofanową. Po zamontowaniu na statywie, nieznacznie zanurzono w zlewkach z roztworem JKJ. Po 30 minutach obserwowano zmianę barwy i wysokości cieczy.

Wyniki:

Barwa Zmiana barwy

Próbka Zlewka

Początkowa bezbarwna czerwona

Końcowa fioletowa czerwona

Wnioski i dyskusja wyników:

Jony jodkowe ze względu na swoje niewielkie rozmiary przenikają przez błony roztworu wywołując barwną reakcję ze skrobią.

Przez tę błonę nie wszystkie substancje mogą dyfundować, a jedynie o niewielkich rozmiarach jak np. jony jodkowe czy sodowe oraz woda. Właśnie z powodu przenikania wody przez błonę zaobserwowano wzrost objętości kleiku skrobiowego w probówce. W zlewce z JKJ brak zmiany barwy z powodu zbyt dużych rozmiarów skrobi, a co się z tym wiąże brakiem zdolności przenikania przez błonę.

ĆWICZENIE IV

Badanie wpływu struktury i rozmiarów cząstek w dyfuzji przez błonę do dializy.

Wstęp:

Przygotowano cztery worki do dializy i napełniono:

(1) 2% kleikiem skrobiowym

(2) 0,3M roztworem glukozy

(3) 0,9% roztworem NaCl

(4) albuminą jaja.

Po napełnieniu związano szczelnie nitkę i opłukano wodą. Następnie umieszczono wszystkie (osobno) w zlewkach wypełnionych wodą

W odstępach 10 minutowych pobierano próbki z każdego roztworu zewnętrznego i przy pomocy reakcji charakterystycznych badano obecność poszczególnych składników.

Wyniki:

Czas [min] 10 20 30 40

Cl- zmętnienie roztworu + + +

Glukoza ceglasto-czerwony osad + + +

Skrobia - - - -

Białko - - - -

Wnioski i dyskusja:

W wyniku reakcji charakterystycznych wykryto:

-w roztworze zewnętrznym worku do dializy zawierającego NaCl -jony Cl-

-w roztworze zewnętrznym worku do dializy zawierającego roztwór glukozy - C6H12O6

Nie wykryto natomiast skrobi i białka.

Na podstawie wyników można stwierdzić że w workach do dializy są pory przepuszczalne dla substancji o niewielkich rozmiarach (np. glukoza, jony nieorganiczne) a nieprzepuszczalne dla substancji o większych rozmiarach (np. skrobia, białka).