Tradycja socjopsychologiczna

Komunikacja jako wpływ interpersonalny

• dokładna i systematyczna obserwacja pozwala nam odkryć prawdę zjawisk komunikacyjnych,

  • badacze usiłują wykryć związki przyczynowo-skutkowe, pozwalające nam przewidzieć, które zachowania komunikacyjne kończą się powodzeniem, a które są skazane na porażkę,

  • próbują koncentrować się nie na tym, co być powinno, lecz na tym, co jest („myślisz, że twoja mama cię kocha? Sprawdź to najpierw przynajmniej w dwóch różnych źródłach”),

  • przeprowadzanie badań empirycznych,

  • badania nad relacjami pomiędzy bodźcami komunikacyjnymi, predyspozycjami adresatów i zmianami opinii,

  • badania nad przyczynami zróżnicowania perswazyjnego według formuły „kto mówi co, komu i z jakim skutkiem”: kto – źródło komunikatu (fachowość, wiarygodność), co – treść komunikatu (odwołania do lęków, kolejność argumentów), komu – charakterystyczne cechy adresatów (osobowość, wrażliwość na wpływy).

  • Głównym efektem podlegającym pomiarowi jest zmiana opinii ujawniająca się w skalach postaw przed i po otrzymaniu komunikatu. Komunikaty z wysoce wiarygodnych źródeł spowodowały większe przesunięcie opinii od tych, które pochodziły ze źródeł znacznie mniej wiarygodnych.

  • Wyróżnia się dwa typy wiarygodności: wynikająca z fachowości nadawcy komunikatu i wynikająca z rzetelności nadawcy komunikatu.

  • Po kilku tygodniach różnica między bardziej wiarygodnym i mniej wiarygodnym źródłem uległa zatarciu - „efekt śpiocha”. Z upływem czasu ludzie zapominają, gdzie o czymś usłyszeli lub przeczytali. Po ponownym ustaleniu więzi między źródłem a komunikatem wiarygodność znowu stawała się czynnikiem znaczącym.