1. Wykonanie ćwiczenia:

Na początku przystąpiono do wykrywania anionów w otrzymanych próbkach. Po dodaniu do próbówek A i B azotanu srebrowego AgNO₃ oraz chlorku barowego BaCl₂, stwierdzono, iż w próbówce A znajduje się anion z I grupy analitycznej, natomiast w próbówce B znajduje się anion z V grupy analitycznej. Następnie przystąpiono do wyznaczania konkretnego anionu. Po dodaniu AgNO₃ do próbówki A wytworzył się biały, serowaty osad, dzięki czemu stwierdzono obecność anionów Cl^- . Na próbówce B wykonano reakcję obrączkową. Pod wyciągiem do próbówki wprowadzono 7 kropel stężonego kwasu siarkowego H₂SO₄, a następnie schłodzono próbkę pod zimną wodą i wprowadzono 2 krople FeCl₂. Zauważono brązowe zabarwienie w kształcie pierścienia, dzięki czemu stwierdzono obecność anionów azotanowych NO₃^-. Następnie przystąpiono do wykrywania kationów. Do próbówki A wprowadzono roztwór NaOH, w wyniku czego wytrącił się brunatno czerwony osad. Dzięki temu stwierdzono obecność jonów Fe³⁺. Zawartość próbki B stwierdzono na podstawie zabarwienia płomienia na intensywnie żółty kolor, dzięki czemu wykryto obecność kationu Na⁺.

2. Wnioski

W próbówkach A wykryto Cl^- oraz Fe³⁺, natomiast w próbówkach B wykryto NO₃^- oraz Na⁺. Z otrzymanych wyników powstały następujące sole:

• próbka A: FeCl₃

• próbka B: NaNO₃