Mechanizmy antyoksydacyjne: system enzymatyczny i nieenzymatyczny, antyoksydanty egzogenne i endogenne
ANTYOKSYDANTY= PRZECIWUTLENIACZE= ANTYUTLENIACZE
Przeciwutleniacze to substancje chemiczne zawarte w żywności w naturalnej formie. Działają jako pewien rodzaj tarczy obronnej, chroniąc nasz organizm przed molekułami wytwarzanymi przez tlen, czyli inaczej mówiąc: przed wolnymi rodnikami. Terminem antyoksydanty możemy określić: szeroką grupę związków chemicznych, naturalne ekstrakty roślinne, syntetyczne dodatki do żywności, leki, niektóre półsyntetyczne analogi substancji roślinnych.
Mechanizm działania antyoksydantów- Jak działają antyoksydanty?
Mogą oddawać wolnym rodnikom elektron, aby ustabilizować cząsteczkę i zahamować reakcję łańcuchową powstawania nowych.
Neutralizują wolne rodniki przez łączenie się z nimi, co powoduje powstanie nowego i trwałego związku chemicznego.
Pośredniczą w reakcjach wolnych rodników z innymi związkami w celu utworzenia bezpiecznej i stabilnej cząsteczki.
Przeciwdziałają powstawaniu wolnych rodników, hamując procesy utleniania metali (Fe, Cu, Hg, Pb)
Eliminują i/lub zastępują uszkodzone cząsteczki, które nie nadają się do naprawy, usuwają substancje szkodliwe powstałe w wyniku działania wolnych rodników.
WŚRÓD MECHANIZMÓW ANTYOKSYDACYJNYCH WYRÓŻNIAMY:
System enzymatyczny- enzymatyczną barierę antyoksydacyjną stanowią wyspecjalizowane enzymy o aktywności przeciwutleniającej
System nieenzymatyczny- tworzą go substancje ochronne, które przekazują wolnym rodnikom swoje elektrony, czyli przechodzą w postać utlenioną.
Enzymatyczne mechanizmy antyoksydacyjne:
Ceruloplazminy (CP)
Katalazy (CAT)
Dysmutazy ponadtlenkowe (SOD)
Glutation (GSH) – w formie utlenionej: peroksydaza glutationowa (GPx)
Glutation (GSH) – w formie zredukowanej: reduktaza glutationowa (GR)
Dysmutazy ponadtlenkowe (SOD)
Rodzina dysmutaz ponadtlenkowych jest składnikiem zarówno komórkowego jak i pozakomórkowego systemu antyoksydacyjnego. Enzymy należące do tej grupy to metaloenzymy.
U człowieka wyróżniamy 3 rodzaje enzymów SOD:
- cynkowo-miedzianowa dysmutaza ponadtlenkowa (Cu-Zn SOD,SOD1) : wewnątrzkomórkowa
- manganowa dysmutaza ponadtlenkowa (Mn SOD,SOD2): wewnątrzkomórkowa
- dysmutaza ponadtlenkowa (EC-SOD,SOD3): zewnątrzkomórkowa
Enzymy te katalizują reakcję przekształcenia anionorodnika ponadtlenkowego do nadtlenku wodoru i tlenu cząsteczkowego w dwuetapowej reakcji:
• Redukcja jonu metalu z jednoczesnym uwolnieniem cząsteczki tlenu.
• Utlenienie jonu metalu przy udziale anionorodnika ponadtlenkowego i wodoru z jednoczesnym wytworzeniem nadtlenku wodoru.
Wpływ na organizm człowieka:
Dysmutaza ponadtlenkowa (SOD) jest to enzym działający silnie antyoksydacyjnie, zwłaszcza na tkanki skóry, utrzymuje ją długo w młodym stanie.
U osób, które cierpiały na zaniżony poziom SOD lub palą papierosy, skóra znacznie szybciej się starzeje.
Przedłuża życie komórek i zmniejsza częstość uszkodzeń tkanek narządów wewnętrznych.
Jest istotna w procesach obronnych przed zmianami nowotworowymi.
Odgrywa istotną rolę w oporności przeciw bakteriom chorobotwórczym np. Helicobacter pylori.
Poziom enzymu dysmutazy nadtlenkowej ulega zmniejszaniu wraz z wiekiem.
CAT- KATALAZY
Enzym katalaza uczestniczy w enzymatycznej obronie organizmu przed wolnymi rodnikami. Katalizuje reakcję redukcji nadtlenku wodoru, prowadzącą do powstania tlenu cząsteczkowego i wody. Katalaza organizmów eukariotycznych jest homotetramerem. W każdej podjednostce jest osadzony układ hemowy z położonym centralnie atomem żelaza. Głównym miejscem występowaniem enzymu CAT są: peroksysomy, mitochondria, retikulum endoplazmatyczne, komórki wątroby, szpiku.
Funkcje katalazy:
Przypisuje się jej szczególną rolę w stanach zapalnych, mutagenezie i kancerogenezie, ochronie przed apoptozą.
Najważniejszą fizjologiczną funkcją katalazy jest ochrona przed toksycznością H2O2.
Udział w metabolizmie etanolu.
Katalaza pełni szczególną rolę w metabolizmie erytrocytów, które są wystawione na działanie dużych stężeń tlenu.
Wraz z innymi enzymami antyoksydacyjnymi (peroksydazą i reduktazą glutationową) ochrania erytrocyty przed skutkami stresu oksydacyjnego.
Ceruloplazmina
Jest glikoproteiną o niebieskim zabarwieniu, posiada duże powinowactwo do miedzi.
90% miedzi zawartej w osoczu zostaje związane przez to białko.
Jedna cząsteczka wiąże 8 atomów miedzi.
Należy do białek ostrej fazy.
Funkcje ceruloplazminy:
Wiązanie i transportowanie jonów miedzi.
Odpowiedzialność za ferrooksydazową aktywność osocza.
Aktywacja procesów oksydacji kwasu askorbinowego, norepinefryny, serotoniny, związków sulfhydrylowych.
Zmiatacz wolnych rodników i jonów nadtlenkowych.
W 80% odpowiada za właściwości antyoksydacyjne osocza.
Glutation
Glutation to niezbędna dla organizmu, powstająca w ciele niewielka proteina wykazująca trzy niezwykle ważne funkcje:
1.Przeciwutleniacz
2.Stymulator odporności
3. Detoksykant
Bez glutationu komórki podlegałyby nieustającemu utlenianiu i niszczeniu, organizm wykazywałby słabą odporność na zakażenia bakteryjne, wirusowe i rozwój komórek nowotworowych, a wątroba ulegałaby uszkodzeniu pod wpływem gromadzących się w niej toksyn. Każda komórka w organizmie jest sama odpowiedzialna za produkcję glutationu i musi posiadać niezbędne do tego substraty. Zapotrzebowanie na glutation jest zawsze wysokie, gdyż jest on szybko zużywany pod wpływem wielu bodźców - choroby, stresu, zmęczenia, a nawet wysiłku fizycznego. Do powszechnych niedoborów glutationu prowadzą: stres, zanieczyszczenie środowiska, zła dieta, promieniowanie, zakażenia, urazy, skaleczenia, starzenie się organizmu. Glutation jest kluczowym składnikiem w neutralizacji H2O2 w tłuszczach i w samym cyklu glutationowym. Wraz z wiekiem poziom glutationu obniża się, koncentruje się głównie w wątrobie. Zwiększa poziom hormonu wzrostu, obniża poziom kortyzolu, przyspiesza redukcję tkanki tłuszczowej, wspomaga odporność, łagodzi objawy zmęczenia, obniża poziom kwasu mlekowego. Źródła glutationu: awokado, szparagi, czosnek, szpinak, pomidory, kurkuma, kapusta, brukselka, kalafior, brokuł (łodyga), ziemniak, cukinia, kapusta biała (liście), fasolka szparagowa, bakłażan, ogórek, rzodkiewka, kukurydza, brokuł (kwiat), papryka zielona.
GLUTATION
Peroksydaza glutationowa- GSH w formie utlenionej
Reduktaza glutationowa- GSH w formie zredukowanej
PEROKSYDAZA GLUTATIONOWA
Ważny element antyoksydacyjnego układu enzymatycznego stanowią peroksydazy glutationowe uczestniczące w pierwszej oraz w drugiej linii obrony przed wolnymi rodnikami. Białka te konstytuują rodzinę enzymów mających zdolność redukcji nadtlenków nieorganicznych (H2O2) i nadtlenków organicznych (ROOH) z wytworzeniem kwasu selenowego jako produktu pośredniego
Katalizuje reakcje utleniania GSH do disulfidu glutationu w procesie starzenia się ludzi. Wykazano, że aktywność tego enzymu ulega podwyższeniu w fibroblastach skóry, obniża się w osoczu krwi, natomiast w płytkach krwi pozostaje bez zmian. Na zmiany aktywności GSH-Px w procesie starzenia się ludzi mają wpływ: pochodzenie geograficzne badanych osób, uzależnienie od alkoholu, tytoniu, przebyte choroby.Przyczyną wzrostu aktywności peroksydazy glutationowej w procesie starzenia może być nadmierne wytwarzanie nadtlenku wodoru.
REDUKTAZA GLUTATIONOWA
Reduktaza glutationowa jest potrzebna do regeneracji zredukowanego glutationu, który odgrywa ważną rolę w normalnym metabolizmie komórkowym. Enzym ten jest często omawiany w połączeniu z peroksydazą glutationową, która wymaga zredukowanego glutationu do swojej aktywacji. Reduktaza glutationowa jest odpowiedzialna za utrzymywanie poziomów zredukowanego glutationu, który spełnia wiele ważnych funkcji w komórce. Zmniejszone poziomy tego enzymu zostały opisane w kilku chorobach.
FUNKCJE:
Jako antyoksydant neutralizuje wolne rodniki w wątrobie.
Zredukowany glutation jest wszechobecnym przeciwutleniaczem zaangażowanym w wiele funkcji komórkowych, takich jak: transport aminokwasów, produkcja koenzymów.
Odgrywa on kluczową rolę w funkcjonowaniu oraz rozmnażaniu limfocytów w celu zwalczania organizmów takich jak bakterie, pasożyty oraz wirusy.
NIEENZYMATYCZNE MECHANIZMY ANTYOKSYDACYJNE:
BETA-KAROTEN
SELEN
FLAWONOIDY
LUTEINA
WITAMINY- A, E, C
Kwas askorbinowy (witamina C)
Jest to przeciwutleniacz egzogenny, który nie może być syntetyzowany u organizmie ludzkim. Wykazuje zdolności neutralizowania wolnych rodników do związków o mniejszej toksyczności.
Witamina C odgrywa istotną rolę w detoksykacji takich substancji jak: dym tytoniowy, ozon, dwutlenek azotu. Kwas askorbinowy wpływa na regenerowanie witaminy E oraz zapobiega peroksydacji lipidowej.
Działanie witaminy C:
utrzymuje prawidłowy stan redoks komórki, dzięki zdolności do odwracalnego utleniania i redukcji,
redukuje reaktywne formy tlenu tj.: anionorodnik ponadtlenkowy, rodnik hydroksylowy,
posiada aktywność prooksydacyjną, która jest związana ze zdolnością tej witaminy do interakcji z jonami metali przejściowych, tj. jony żelaza i jony miedzi,
chroni fotoreceptory, zapobiegając uszkodzeniom indukowanym przez światło,
spowalnia rozwój retinopatii cukrzycowej i zmniejsza ryzyko wystąpienia zaćmy,
neutralizuje wolne rodniki powstałe pod wpływem światła
Podstawowe źródła w naszym pożywieniu: kapusta czerwona, kapusta biała, pomidory, kapusta kwaszona, ziemniaki wczesne, ziemniaki późne. Uwaga: Gotowanie niszczy około 50% witaminy C w warzywach i owocach. Dużo lepiej znosi ona mikrofale i zamrażanie.
WITAMINA A
Witamina A to antyoksydant hydrofobowy, występuje w dwóch formach: jako retinol bądź 3,4-dihydroretinol. Główne miejsce występowania tej witaminy to wątroba, tkanka tłuszczowa. Działanie antyoksydacyjne witaminy A polega na reagowaniu z rodnikiem nadtlenkowym oraz na hamowaniu łańcucha reakcji wolnorodnikowych. Ma również zdolność do bezpośredniej reakcji z wolnymi rodnikami oraz wygaszania tlenu singletowego.
Funkcje:
udział w procesie widzenia
wpływa na obniżenie poziomu cholesterolu we krwi
korzystnie działa na serce
pomaga w zwiększeniu odporności naszego organizmu
blokuje działalność benzopirenu (związku rakotwórczego z dymu tytoniowego), przekształcając go w substancje nieszkodliwe dla zdrowia
retinol oraz jego pochodne są stymulatorami wzrostu
usuwa wolne rodniki
zapobiega wysychaniu i rogowaceniu nabłonka
korzystnie oddziałuje na wzrost kości i włosów
Źródła witaminy A: wątroba, jaja, masło, mleko, tran, marchew, pomidory, ryby morskie, węgorz, oleje roślinne, szpinak, morele, sałata, jarmuż, dynia, groszek zielony, boćwina, szczaw.
WITAMINA E
Dzięki właściwościom rozszerzania naczyń krwionośnych i zmniejszania krzepliwości krwi witamina E przeciwdziała miażdżycy i hamuje procesy starzenia się komórek. Jej zażywanie ważne jest dla kobiet przyjmujących doustne leki antykoncepcyjne. Ta witamina podawana wraz ze związkami cynku pobudza u kobiet i mężczyzn aktywność seksualną. Witamina E jest witaminą o działaniu przeciwutleniającym. Chociaż rozpuszcza się w tłuszczach, jest w mniejszej ilości magazynowana niż inne witaminy i bardzo łatwo ulega zniszczeniu. Antyoksydacyjne właściwości witaminy E polegają na usuwaniu wtórnych rodników, produktów rodnikowych peroksydacji lipidów. Produkty reakcji witaminy E z rodnikami nadtlenków lipidów to mniej reaktywne rodniki tokoferolowe. Te wolnorodnikowe pochodne tokoferolu wpływają na proces utleniania lipidów, reagując z rodnikiem nadtlenkowym lub z rodnikiem tokoferylowym. Rodnik tokoferylowy może zostać usunięty przez inne antyoksydanty, tj.: glutation czy witamina C. ŹRÓDŁA WITAMINY E: soja, kiełki zbóż, oleje roślinne - słonecznikowy i sojowy, jaja świeże całe, żółtko jaja, kasze - jęczmienna i gryczana, zboża, orzechy, szparagi, tran, masło, masło roślinne, kapusta - czerwona i włoska, jarmuż, groszek zielony, brukselka, fasola biała, groch, płatki owsiane
BETA-KAROTEN
Beta-karoten jest uważany za jedną z najlepszych substancji antyoksydacyjnych. Przewaga beta-karotenu nad innymi antyoksydantami jest taka, że występuje w osoczu krwi w stosunkowo dużej ilości. Jak na razie nie udało się ustalić minimalnego zapotrzebowania organizmu na tę substancję. Oznacza to, że nie występują żadne objawy niedoboru beta-karotenu. Co ważne, nie ma również górnych norm bezpieczeństwa, co oznacza, że beta-karotenu nie można praktycznie przedawkować. Poza wspomnianą funkcją antyoksydacyjną, beta-karoten stanowi również prowitaminę A. W komórkach jelit oraz wątroby część spożytego beta-karotenu jest przekształcana w retinol, jedną z aktywnych form tej witaminy. Wielkość tej reakcji zależy od aktualnego zapotrzebowania organizmu na witaminę A. Reszta wchłoniętego beta-karotenu pełni funkcję antyoksydacyjną.
SELEN
Jest ważnym pierwiastkiem śladowym, koniecznym do funkcjonowania organizmu,
we krwi występuje w stężeniu 200ng/l,
zlokalizowany w wątrobie, korze nerek, trzustce, przysadce mózgowej,
występuje w formie związanej z białkami.
Funkcje:
Selen, będąc składnikiem peroksydazy glutationowej zabezpiecza organizm przed działaniem nadtlenków wodoru i hydroksynadtlenków lipidowych,
współdziała z witamią E, działa ochronnie na komórki wątrobowe,
wzmaga działanie antyoksydacyjne witamin A, C i E.
Najbogatsze źródła selenu: orzechy brazylijskie, tuńczyk, nasiona słonecznika, wątroba, owoce morza i ryby, czosnek i cebula, brązowy ryż, kiełki pszenicy, drób, warzywa z terenów, gdzie ziemia zawiera selen
FLAWONOIDY
Grupa organicznych związków chemicznych występujących w roślinach, spełniających funkcję barwników, przeciwutleniaczy i naturalnych insektycydów oraz fungicydów, chroniących przed atakiem ze strony owadów i grzybów. Większość z nich jest barwnikami zgromadzonymi w powierzchniowych warstwach tkanek roślinnych, nadając intensywny kolor i ograniczając szkodliwy wpływ promieniowania ultrafioletowego.
Flawonoidy a zdrowie człowieka:
hamują utlenianie lipidów (LDL) zapobiegając miażdżycy,
wykazują efekt przeciwzapalny i przeciwalergiczny,
hamują kancerogenezę i angiogenezę,
wykazują działanie przeciwzakrzepowe,
odpowiadają za poprawę ostrości wzroku,
wpływają na poprawę adaptacji do ciemności i widzenia po zmierzchu
Wykazano, że flawonoidy mogą:
hamować powstawanie reaktywnych form tlenu (RFT)
tworzyć trwałe kompleksy (chelaty) z metalami grup przejściowych (Cu2+, Fe2+)
przerywać kaskadę reakcji wolnorodnikowych (przez wychwyt rodników lipidowych i alkoksylowych), prowadzących do peroksydacji lipidów
wpływać ochronnie na inne antyoksydanty, na przykład askorbinian w cytozolu i tokoferol w błonach biologicznych
hamować utlenianie lipidów (LDL) przez wolne rodniki, wykazują efekt antymiażdżycowy
hamować lipooksygenazę i cyklooksygenazę oraz syntezę prostaglandyn i degranulację neutrofilów, wykazując efekt przeciwzapalny i przeciwalergiczny
hamować kancerogenezę i angiogenezę
Najlepsze źródła flawonoidów w pożywieniu:
napoje: herbata zielona, czerwone wino, soki cytrusowe naturalne
owoce: aronia, jabłka, morele, wiśnie, pomarańcze, grejpfruty, cytryny, jagody, jeżyny, maliny, winogrona (szczególnie ciemne)
warzywa: brokuły, kapusta włoska, cebula, pietruszka, oberżyna, czerwona kapusta, rzodkiewka, endywia, buraki
nasiona roślin strączkowych, tj.: fasola, groch, fasolka szparagowa, soja
zioła: koszyczek rumianku, liść brzozy, kwiat bzu czarnego, owoc ostropestu plamistego, ziele skrzypu, tymianek, ziele dziurawca, ziele fiołka trójbarwnego, kwiatostan głogu, kwiat kocanek, kwiatostan lipy.
Dobroczynne działanie flawonoidów wykorzystuje się w różnych gałęziach medycyny, między innymi w internie, dermatologii i kosmetologii. Ekstrakty i wyciągi ziołowe wykorzystuje się w pastach do zębów, maściach, kremach, tonikach, żelach itp.
ANTYOKSYDANTY
Antyoksydanty endogenne- takie, które nasz organizm jest w stanie sam wytwarzać
Antyoksydanty egzogenne- takie, które muszą być dostarczone w spożywanym przez nas pokarmie lub w formie suplementów
Antyutleniacze endogenne: poliaminy, melatonina, estrogen, dysmutaza ponadtlenkowa, peroksydaza glutationowa, katalaza, kwas liponowy, ceruloplazmina, albumina, laktoferyna, transferyna, metalotioneina, koenzym Q10, kwas moczowy.
Antyutleniacze egzogenne: witamina C, witamina E, karotenoidy, flawonoidy, glutation, ksantofile, minerały: selen, cynk, mangan, miedź, polifenole.
Koenzym Q10
Koenzym Q10 jest uważany za najpotężniejszy czynnik chroniący komórkę przed aktywnymi chemicznie postaciami tlenu – uważa się go za silny „wyłapywacz” wolnych rodników. Działa również bezpośrednio stabilizująco na błony biologiczne -zarówno subkomórkowe, jak i komórkowe. Koenzym Q10 jest niezbędny do życia komórki – przy obniżeniu się jego stężenia o 25% funkcje komórek ulegają zaburzeniu. Przy spadku stężenia do 50% – komórka ginie. Przyczyną niedoboru koenzymu Q10 może być upośledzenie jego biosyntezy w następstwie niedożywienia (głodzenie), zatruć i samozatruć, procesów zwyrodnienia komórki, np. w wyniku starzenia się i innych. Jest rozpuszczalny w tłuszczach i występuje w mitochondriach każdej komórki żywego organizmu. Jest obecny nie tylko w błonie mitochondriów, ale również w błonach takich elementów komórkowych jak: retikulum endoplazmatyczne, lizosomy oraz peroksysomy. Chroni lipidy i białka błonowe przed procesami utleniania, przez co hamuje procesy starzenia się komórek. Jest odpowiedzialny za ochronę komórek nie tylko bezpośrednio, lecz także pośrednio, gdyż regeneruje witaminę E „zużytą” na skutek ataku utleniaczy. Przejmuje od niej także schwytane wolne rodniki i niszczy je.Koenzym Q10, zapobiegając peroksydacji lipidów, wpływa ochronnie na błony komórkowe.
ESTROGENY I FITOESTROGENY
Poza zmianami powodowanymi działaniem czynników środowiskowych, z wiekiem na skórze stają się coraz bardziej widoczne objawy związane ze starzeniem się wewnątrzpochodnym. Jedną z najważniejszych przyczyn naturalnego, czyli wewnątrzpochodnego starzenia się skóry jest związana z wiekiem dysfunkcja gruczołów wydzielania wewnętrznego. U kobiet zaburzenia pracy jajników prowadzą do obniżenia się poziomu krążących estrogenów. W związku z obserwacjami potwierdzającymi szybkie narastanie objawów starzenia się po okresie menopauzy i dowodami na hormonozależność skóry, od lat wykorzystuje się w pielęgnacji skóry kobiet po menopauzie składniki mogące rekompensować brak estrogenów w organizmie. Kremy pielęgnacyjne zawierające hormony estrogenowe zostały obecnie wycofane z wolnego obrotu w większości krajów europejskich oraz w Ameryce. Na ich miejscu pojawiły się kosmetyki zawierające fitoestrogeny, czyli hormony roślinne. Choć estrogeny są substancjami pochodzenia zwierzęcego, to z uwagi na ogromne podobieństwo budowy i działania na tkanki estrogenów i "estrogenów roślinnych", nazywa się te ostatnie wyżej użytym terminem.
FITOESTROGENY
Fitoestrogeny jako silne przeciwutleniacze opóźniają efekty starzenia się i pomagają zachować skórze gładkość. Przeciwutleniaczy można dostarczać organizmowi w tabletkach, ale korzystniej jest tak dobrać jadłospis, by zawierał odpowiednią pożywkę dla wolnych rodników. Np. porcję grillowanego mięsa, bogatego w wolne rodniki, dobrze jest uzupełnić neutralizującymi je warzywami i owocami. Fitoestrogeny z soi, słonecznika lub zielonej herbaty, dzięki swemu oddziaływaniu na odradzanie się komórek poprawiają elastyczność i koloryt skóry. Przez wspomaganie regeneracji włókien kolagenowych zapobiegają także powstawaniu zmarszczek, a tym samym opóźniają proces starzenia się. To właśnie w soi kryje się tajemnica pięknej cery Azjatek, które dodają mleko sojowe do wielu potraw i deserów.
KWAS LIPONOWY
Nazywany jest uniwersalnym antyoksydantem z uwagi na właściwości:
- neutralizuje wolne rodniki, jest jednym z najbardziej wszechstronnych antyoksydantów, ponieważ ma zdolność neutralizowania szerokiego spektrum wolnych rodników,
- umożliwia regenerację uszkodzonych struktur DNA, lipidów i protein,
- wiąże toksyczne związki metali obecne w organizmie i pozwala w ten sposób na usunięcie ich w bezpieczny sposób z organizmu człowieka, co zapobiega uszkodzeniom spowodowanym toksycznością związków takich jak: kadm, rtęć, ołów, arsen,
- pozwala regenerować się innym antyoksydantom w organizmie ludzkim – wit. C, E, koenzymowi Q10 ,
- wykazuje działanie w środowisku wodnym i tłuszczowym, co zwiększa spektrum jego działania w organizmie człowieka.
KWAS MOCZOWY
Kwas moczowy powstaje we wszelkich procesach rozpadu i przebudowy komórek zachodzących w organizmie. Przyjmujemy go także wraz z jedzeniem (zawiera go mięso, zwłaszcza podroby oraz dziczyzna). W zdrowym organizmie poziom kwasu moczowego jednak jest najbardziej zależny od biosyntezy puryn i wydalania ich przez nerki. Ma zdolność do wiązania jonów metali przejściowych, a także do wychwytywania rodnika hydroksylowego
Melatonina
Jest hormonem syntetyzowanym głównie przez szyszynkę. Podstawową funkcją melatoniny w organizmie jest regulacja rytmów okołodobowych i sezonowych. Funkcją melatoniny wytwarzanej w skórze i oku jest m.in. ochrona przed stresem oksydacyjnym wywołanym promieniowaniem UVB i UVA. Nałożona na skórę przed naświetleniem UVB chroni ją przed wystąpieniem rumienia.
KAROTENOIDY
Karotenoidy to barwniki roślinne. Dzięki nim papryka jest czerwona, a dynia - pomarańczowa. Substancje te są równocześnie silnymi przeciwutleniaczami, dlatego owoce i warzywa są nie tylko kolorowe, ale również bardzo zdrowe. Związki te nie są wytwarzane przez nasz organizm, muszą więc być dostarczane wraz z pożywieniem. Istnieje ok. 600 barwników roślinnych, ale tylko sześć z nich ma znaczący wpływ na nasz organizm. Są to: beta-karoten, alfa-karoten, kryptoksantyna, likopen, luteina, zeaksantyna. Podstawowym źródłem karotenoidów w diecie człowieka są żółto oraz czerwono zabarwione warzywa i owoce oraz ciemnozielone warzywa liściaste. Najbogatszym naturalnym źródłem karotenoidów są : marchew, słodkie ziemniaki, dynia, pietruszka naciowa, jarmuż, szpinak, papryka, morele, brokuły, pomidor.
LIKOPEN
Likopen znajdziemy przede wszystkim w pomidorach, a także: owocach dzikiej róży, arbuzach, papai, czerwonych grejpfrutach. Warto wiedzieć, że przyswajalność likopenu z pomidorów zwiększa się w wyniku ich przetwarzania i obróbki termicznej. Należy więc jak najczęściej sięgać po soki, koncentraty i sosy pomidorowe oraz ketchup.
Likopen dla zdrowych kości i serca:
Likopen jest jednym z najsilniejszych antyoksydantów, a więc związków, które neutralizują wolne rodniki.
Badania potwierdzają istotną rolę likopenu w profilaktyce przeciwmiażdżycowej, hamuje on bowiem utlenianie „złego” cholesterolu LDL – proces ten bezpośrednio wiąże się z rozwojem arteriosklerozy. Dieta obfitująca w likopen korzystnie wpływa również na gęstość mineralną kości, zmniejszając ryzyko rozwoju osteoporozy, zarówno u kobiet, jak i mężczyzn.
Likopen w walce z rakiem- Szczególnie podkreślane są przeciwnowotworowe właściwości likopenu. Pozytywne działanie zaobserwowano w przypadku raka prostaty, trzustki, piersi, płuc, szyjki macicy i przewodu pokarmowego.
Przeciwutleniające minerały:
Cynk jest jednym z najważniejszych mikroelementów występujących w organizmie człowieka. Bierze udział w wielu procesach enzymatycznych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania komórek. Cynk jest niezbędny w syntezie białka oraz kwasów nukleinowych, kieruje kurczliwością mięśni, bierze udział w tworzeniu insuliny. Odgrywa ważną rolę w utrzymaniu równowagi kwasowo - zasadowej. Jego naturalnym źródłem są ryby, mięso, jaja, drożdże, warzywa.
Mangan jest pierwiastkiem śladowym wchodzącym w skład wielu tkanek i enzymów, biorących udział w syntezie białek, kwasów nukleinowych, glikokortykosterydów, w metabolizmie cukrów i procesach krzepnięcia krwi. Wpływa na przemiany tłuszczów i cholesterolu oraz hormonów płciowych, reguluje pracę układu nerwowego. Wpływa na uczynnianie enzymów koniecznych do prawidłowego działania (biotyny, witaminy B1 i witaminy C). Występuje m.in. w orzechach, produktach zbożowych nieprzetworzonych, naparze z herbaty.
Podsumowanie
Antyoksydanty:
Opóźniają proces starzenia.
Zmniejszają ryzyko miażdżycy.
Chronią przed chorobą niedokrwienną serca.
Zmniejszają ryzyko choroby nowotworowej.
Ułatwiają organizmowi detoksykację kancerogenów.
Spowalniają przebieg choroby Alzheimera.
Chronią oczy przed degradacją plamki żółtej, schorzeniami powodującymi utratę wzroku - zaćma, degeneracja siatkówki.
Pomagają chronić organizm przed niszczącymi procesami wywołanymi paleniem papierosów.
Przeciwdziałają przewlekłemu skurczowi zapalnemu oskrzeli (astma, rozedma).
Chronią organizm przed zanieczyszczeniami środowiska.