Choroby wirusowe czerwia i pszczo éy miodnej dn' 03 i 3 04 (ca éo Ť¦ç)

CHARAKTERYSTYKA CHORÓBY WIRUSOWYCH CZERWIA I PSZCZÓŁ

Wirusy patogenne dla pszczoły miodnej:

- Wirus choroby woreczkowej (SB , Sacbrood Virus)

- Wirus ostrego paraliżu (ABPV, Acute Bee Paralysis Virus)

- Wirus chronicznego paraliżu (CBPV, Chronic Bee Paralysis Virus)

- Wirus powolnego paraliżu pszczół (SBPV, Slow Bee Paralysis Virus)

- Wirus choroby czarnych mateczników (BQCV, Black Queen Cell Virus)

- Wirus włókienkowy ( FV, Filamentous Virus)

- Wirus Y pszczół (Bee Virus Y)

- Wirus X pszczół (Bee Virus X)

- Wirus zdeformowanych skrzydeł ( DWV, Deformed Wing Virus)

- Wirus opalizujący (AIV, Apis Iridescent Virus)

- Wirus Nodamura (Nodamura Virus)

- Wirus choroby Kaszmirskiej (KBV, Kashmir Bee Virus)

Wirusy bezwtrętowe (wyjątek SPV), materiał genetyczny kwas RNA, (wyjątek wirus Nodamura, włókienkowy i opalizujący zawierająDNA), wielkość wirionów 17 - 450 nm.

Oprócz jawnych chorób wywołują zakażenia latentne. Przejście zakażeń latentnych w jawne pod wpływem stresu: gwałtowne zmiany temperatury w rodzinie, zatrucia insektycydami, działanie czynników immunosupresyjnych, inwazja Varroa destructor.

Wektory wirusów: Varroa destructor, Nosema apis. Acarapis woodi

Rozpoznanie chorób wirusowych.

- Trudne

- Objawy kliniczne (nie zawsze typowe)

- Zmiany pośmiertne.

- Badaniem histopatologiczne

- Próba biologiczna,

- Badanie serologiczne,

- Oglądanie preparatów w mikroskopie elektronowym, test PCR.

CHOROBA WORECZKOWA (SB, SACBROOD)

- Ulega zahamowaniu przeobrażenie w poczwarkę.

- Pomiędzy ciałem larwy i oskórkiem przygotowanym do wylinki gromadzi się płyn, narządy larwy ulegają dezintegracji.

- Martwy czerw w wieku 8-9 dni upodabnia się do woreczka o ścianie utworzonej ze zgrubiałego oskórka i wnętrzu wypełnionym półpłynną kaszowatą treścią.

Etiologia

- SBV, wirus cytoplazmatyczny (średnica 28 nm) RNA, dwudziestościenna bryła złożona z 42 kapsomerów.

- Ginie w pH poniżej 5. W temperaturze gniazda pszczelego wirus nie traci zakaźności przez około 4 miesiące, promienie słoneczne niszczą go po 4-7 godz.

- Efekt cytopatyczny w hodowli fibroblastów czerwia pszczoły miodnej


Patogeneza

- Najbardziej wrażliwe na zakażenie larwy wieku do 4 dnia. Larwy starsze, zakażone w końcowym okresie żerowania, przeżywają zakażenie i stają po przepoczwarczeniu nosicielkami wirusa. Materiał zakaźny - mleczko, mieszanina pyłku z miodem zanieczyszczonych wirusem.

- Młode robotnice zakażające się podczas oczyszczania komórek plastrów z chorego i martwego czerwia, pełniąc następnie funkcje karmicielek zanieczyszczają wirusem pokarm czerwia. W ich organizmie wirus replikuje się w komórkach gruczołów około gardzielowych, skąd przedostaje się do mleczka.

- Replikuje się on też w komórkach nabłonka jelita przedniego skąd przedostaje się do wola miodnego.

- W organizmie czerwia wirus replikuje się w komórkach gruczołów około gardzielowych, nabłonku jelita przedniego, ciele tłuszczowym, mięśniach,

- uszkadza gruczoły wydzielania wewnętrznego produkujące hormony sterujące procesem linienia, oraz gruczoły produkujące chitynazę, czego efektem jest wystąpienie zmian typowych dla choroby woreczkowej

Symptomatologia

- Głównie maj - czerwiec.

- Czynniki usposabiające: brak pożytku, ochłodzenie.

- Okres wylęgania 5-6 dni. Larwy giną około 4 dnia po zasklepieniu Rzadko zamiera czerw niezasklepiony.

- Chora rodzina słabnie, ulega rabunkom, między zdrowym czerwiem występuje chory i martwy czerw (czerw rozstrzelony).

- Zasklepy na komórkach z patologicznie zmienionym czerwiem mają otworki, przez które robotnice próbują usunąć martwy czerw

- Martwa larwa przypomina wyglądem woreczek. Ilość wirionów w płynie wylinkowym jednej chorej larwy wystarcza do zarażenia około 1000 rodzin pszczelich.

- Ciało martwej wyschniętej larwy przypomina wyglądem łódeczkę zabarwiona na kolor ciemnobrązowy lub czarny, leży na ścianie bocznej komórki plastra, z łatwością daje się usunąć.

Rozpoznanie choroby

- W typowym przebiegu możliwe na podstawie objawów i zmian chorobowych.

- Otateczne rozpoznanie w odczynie immunodyfuzji w żelu agarowym stosując homogenat tkanek czerwia podejrzanego o chorobę woreczkową i swoistą surowicę odpornościową dla SBV

- Choroba woreczkowa może występować łącznie AFB i EFB, KBV i BQCV.

Zwalczanie i zapobieganie

- Leczenia przyczynowego brak.

- Usunięcie plastrów z chorym czerwiem, dostosowaniu wielkości gniazda do siły rodziny i podkarmieniu rodziny ciepłym syropem.

- Przy bardzo ciężkim przebiegu choroby przesiedlenie na ramki z węzą, ul odkazić 2-3% roztworem sody żrącej.

- Przesiedlenie zmniejsza ekspozycje robotnic i zdrowego czerwia na zakażenie wirusem SBV zanieczyszczającym wnętrze ula i zapasy pokarmu.

- Wystąpieniu i szerzeniu się choroby woreczkowej zapobiega przede wszystkim stworzenie w pasiece dobrych warunków higienicznych i bytowych.

Choroba kaszmirska czerwia i pszczół (KBV, Kashmir Bee Virus)

- Wirus RNA, wirion izometrycznego kształtu (30 nm) atakuje czerw i pszczoły z reguły wywołując zakażenia latentne.

- Replikuje się w cytoplazmie komórek nabłonka jelita przedniego i tylnego, mięśniach przewodu pokarmowego i oskórka, nabłonku tchawek i hemocytach.

- Czerw ginie w stadium poczwarki. Zakażone pszczoły padają po kilku dniach.

- Ostateczne rozpoznanie choroby jest możliwe w oparciu o test PCR

Ostry paraliż pszczół (Acute bee paralysis)

- Wirus pantropowy RNA o dwudziestościennym nagim wirionie,( 30 nm),

- Replikuje się w cytoplazmie zakażonych komórek, atakuje czerw i pszczoły, zwłaszcza w rodzinach porażonych przez Varroa destructor i trzmiele.

Patogeneza

- Głównie zakażenia latentne.

- Induktor stres.

- Często padają całe rodziny porażonych przez V. destructor.

- Wirus replikuje się w cytoplazmie i uszkadza komórki ciała grzybowatego mózgu i zwojów nerwowych w komórkach gruczołów ślinowych, skąd wraz ze śliną zanieczyszcza zapasy pokarmu, a podczas trofalaksji zakaża zdrowe robotnice.

Objawy

- Głównym objawem choroby jest utrata zdolności lotnych pszczół, pełzanie przed wylotkiem dużych ilości osobników z rozdętymi odwłokami o drżących skrzydełkach i nóżkach.

- Czasami występuje biegunka. Chore pszczoły wydzielają nieprzyjemny zapach i są usuwane z ula.

- Pod koniec choroby ustaje pobieranie pokarmu.. Czerw choruje i zamiera czerw odkryty, przed zasklepieniem komórek plastra.

- Larwy, które przeżyją zakażenie staja się nosicielami wirusa.

Rozpoznanie

- Na podstawie objawów klinicznych uzupełnionych próbą biologiczną i badaniami serologicznymi.

- W niektórych krajach do identyfikacji wirusa jest coraz częściej stosowany test PCR

- Rozpoznanie różnicowe. CBP, zatrucia chemicznymi środkami ochrony roślin i zatrucia alimentarne.

- W CBP pobieranie pokarmu zachowane przez cały okres choroby, rzadko występuje biegunka, chore owady nie wydzielają specyficznego nieprzyjemnego zapachu.

- W preparatach histologicznych w cytoplazmie komórek nabłonka jelita tylnego zasadochłonne ciałka wtrętowe Morrisona oraz zasadochłonne ziarnistości w komórkach zwojów nerwowych tułowia i odwłoka

- Występuje też zjawisko tzw. termofilności – chore pszczoły przetrzymywane w drewnianej zasiatkowanej klateczce w35-37oC po przeniesieniu do temperatury pokojowej gromadzą się przy drewnianych ścianach klateczki, których temperatura jest znacznie wyższa od temperatury otoczenia. W ulu chore pszczoły gromadzą się w górnej części plastrów

- W zatruciach środkami ochrony roślin z reguły udaje się ustalić zależność pomiędzy masowym padaniem pszczół i stosowaniem zabiegów agrotechnicznych.

- Przy masowych zatruciach pszczoły giną poza ulem, na drodze do ula i w pasiece.

- Często masowo choruje i ginie oprócz pszczół lotnych również czerw.

- Zatrucia alimentarne występują sezonowo (koniec maja, czerwiec) w czasie kwitnienia roślin o trującym nektarze lub pyłku i w czasie spadziowania roślin.

- Z reguły giną pszczoły lotne.

- Przy ostrym zatruciu padają w pobliżu roślin trujących lub na drodze do ula.

- W zatruciu nektarem występuje nie tylko porażenie skrzydełek i nóżek ale tez porażenie czułek i odwłoków

Zwalczanie i zapobieganie

- Poprawa warunków bytowania pszczół i wymianie starej matki na młodą.

- Należy eliminować czynniki stresowe powodujące przejście latentnych zakażeń w jawna postać choroby

Etiologia

- Wirus RNA ( 20 x 30 - 60 nm), replikacja w w cytoplazmie komórek zwojów nerwowych tułowia i odwłoka, nabłonku jelita tylnego, komórkach nabłonka gruczołów ślinowych.

- W cytoplazmie komórek nabłonka jelita cienkiego tworzy charakterystyczne zasadochłonne ciałka wtrętowe Morrisona.

- W kale chorych pszczół szybko traci zakaźność. W tkankach martwych pszczół w 4oC traci 90% zakaźności po około 2 miesiącach

Chroniczny paraliż pszczół (Chronic bee paralysis)

- Głównym źródłem zakażenia chore pszczoły, wirus występuje w ślinie, treści wola miodnego i w kale oraz matka, która przenosi wirus na potomstwo (zakażenie pionowe).

- Zdrowe osobniki zakażają się podczas trofalaksji i za pośrednictwem pyłku skażonego wirusem.

- Choroba w pasiece szerzy się za pośrednictwem pszczół błądzących i rabujących oraz plastrów z zapasami pyłku zanieczyszczonych wirusem.

- Najczęściej zakażenie bezobjawowe.

Postacie kliniczne

- Pierwsza postać - drżenie skrzydełek i nóżek, pełzajniepo ziemi, wspinanie po źdźbłach trawy i próby latania, wole miodne silnie wypełnione może być biegunka. Przy silnym porażeniu rodzin są znacznie osłabione i mogą padać. Na wiosnę obserwuje się rodziny w których pozostała matka i niewielka ilość pszczół.

- Druga postać. pszczoły mogą latać, ale tracą owłosienie (czarne rabusie). zdrowe pszczoły walczą z nimi i usuwają je z ula.

Po kilku dniach chore pszczoły giną. Przy silnym porażeniu rodzin mogą zamierać poczwarki. W obydwu postaciach choroby pobieranie pokarmu przez chore pszczoły nie ulega zaburzeniu.

Rozpoznanie

- Badanie serologiczne,

- próba biologiczna,

- test termofilności,

- badanie histopatologiczne na obecność ciałek Morrisona i ziarnistości zasadochłonnych w cytoplazmie komórek zwojów nerwowych tułowia i odwłoka

Rozpoznanie różnicowe

- ABP, zatrucie spadzią, zatrucia pestycydami. W zatruciu spadzią oprócz pszczół chorują 3-4 dniowe larwy zwinięte. Zatrute pszczoły o rozdętych odwłokach, zanieczyszczonych ciemnym, rzadkim kałem pełzają przed ulem, wydzielają nieprzyjemna woń, maja wywichnięte skrzydełka i trzecia parę nóżek.

- Zatrucie środkami ochrony roślin przebiega z reguły szybko. Pszczoły masowo padają na pożytkach, na drodze do ula lub w pasiece. Może zamierać czerw. Padanie pszczół ma związek z terminem stosowania środków ochrony roślin.

Zwalczanie i zapobieganie

- Wymiana matki,

- Przestrzeganie zasad higieny w pasiece,

- Zapobieganie rabunkom i błądzeniu pszczół,

- Zaopatrzenie rodzin w odpowiedni pokarm.

Powolny paraliż pszczół (Slow bee paralysis)

- Wirus powolnego paraliżu pszczół (SPV, Slow Paraliysis Virus) atakuje pszczoły.

- Wirion w formie sześciokątnej cząsteczki, o średnicy 30 nm, zawiera RNA.

- W warunkach laboratoryjnych powoduje śmierć pszczół w ciągu 12 dni.

- W warunkach naturalnych wywołuje zakażenia bezobjawowe

Zakażenie wirusem choroby czarnych mateczników ( BQCV, Black Queen Cell Virus)

- Powoduje zachorowanie i śmierć czerwia matek w matecznikach.

- Wirion BQCV o kształcie sześciokątnej bryły, wymiarze 30 nm, zawiera RNA.

- Wektorem zakażenia larw matek są robotnice, które same nie chorują. Istnieje związek pomiędzy występowaniem choroby zarodnikowcowej i zakażeniem BQCV.

- Larwy matek zarażają się podczas karmienia przez robotnice.

- Chore przedpoczwarki mają jasno-żółto zabarwiony stwardniały oskórek, co przypomina zmiany występujące w chorobie woreczkowej. W miarę rozwoju choroby ciało przedpoczwarki ciemnieje, co nadaje charakterystyczne ciemne zabarwienie matecznikom.

- Choroba ujawnia się wiosną, przy zakładaniu pierwszych serii mateczników.

Zakażenie wirusem włókienkowym (FV, Filamentous Virus)

- Wirus włókienkowy ( FV- Filamentous Virus) o wymiarach 150 x 450 nm, zawiera DNA, tworzący wewnątrz wirionu charakterystycznie zwinięte włókienko.

- Wirus atakuje dorosłe pszczoły chore na nosemozę.

- Replikuje się w komórkach ciała tłuszczowego i jajników.

- Hemolimfa chorych pszczół ma zabarwienie mleczno-białe Infekcja wywołana przez wirus FV występuje najczęściej w maju

Zakażenie wirusem Y (Bee Virus Y)

- Wirus Y pszczół (Bee Virus Y) ma wiriony kształtu sześciokątnej bryły, o wymiarze 35 nm, zawiera RNA.

- Pszczoły zarażają się na drodze pokarmowej. Wirus powoduje zakażenia bezobjawowe.

- U pszczół porażonych przez Nosema apis rozwija się rozakażenie jawne w temp. 300C.

- Wirus X wzmaga patogenne działanie pierwotniaka, powodując skrócenie długość życia pszczół

Zakażenie wirusem X (Bee Virus X)

- Wirus X pszczół (Bee Virus X) o wirionie izometrycznego kształtu i wymiarach 35 nm, zawiera RNA.

- Wirus replikuje się w komórkach narządów głowy i przewodu pokarmowego pszczoły.

- Pszczoły zakażają się przez przewód pokarmowy. Wirus często atakuje pszczoły zarażone chorobą pełzakową. Zakażenie rozwija się długo.

- Ze względu na skrócenie długości życia pszczół chorych, średnio o miesiąc, zachorowania i padnięcia występują u pszczół zimujących lub wczesna wiosną.

Zakażenie wirusem zdeformowanych skrzydeł (Deformed Wing Virus)

- Wirus zdeformowanych skrzydeł (Deformed Wing Virus) o wymiarach 30 nm zawiera RNA.

- Wirus atakuje poczwarki.

- Młode pszczoły wygryzające się z chorych poczwarek mają słabo rozwinięte lub zdeformowane skrzydła, skrócone odwłoki i szybko giną.

- Wektorem zakazenia tym wirusem jest Varroa destructor

Wirus opalizujący (AIV-Apis Iridescent Virus)

- Wirus opalizujący (AIV-Apis Iridescent Virus) o wielobocznej cząsteczce o średnicy 150 nm zawiera DNA.

- Wywołuje on u Apis cerana chorobę tworzenia kłębu (clustering disease).

- Chore pszczoły tworzą kłąb w tych warunkach w jakich nie tworzą go pszczoły ze zdrowej rodziny. Chore rodziny przestają pracować i zamierają.

Wirus choroby Nodamura (Nodamura Virus)

- Wirus choroby Nodamura jest wirusem RNA o średnicy 30 nm.

- Jest on chorobotwórczy nie tylko dla pszczół, ale też dla gąsienic motylicy woskowej (Galleria mellonella) komarów z rodzaju Aedes i myszy.

- Okres inkubacji wynosi około tygodnia.

- Chore pszczoły na skutek zaatakowania układu nerwowego przez wirus trąca zdolności lotne, pełzają i na skutek zaburzeń równowagi spadają z plastrów.

- Na kilka godzin przed padnięciem występuje porażenie dwóch pierwszych par nóżek.

Zakażenie wirusem zmętnienia skrzydełek (CWV, Cloudy Wing Virus)

- Pszczoły zakażają się wirusem zmętnienia skrzydełek (CWV, Cloudy Wing Virus) przez tchawki.

- Skrzydełka chorych pszczół tracą przejrzystość.

- Choroba trwa krótko. Wszystkie chore owady padają.

- W preparatach sporządzonych z mięśni chorych pszczół występują w mikroskopie elektronowym wiriony o średnicy 17 nm


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Choroby niezaka ¦ne czerwia i pszcz é dn 03 ( biegunka)
PODZIAŁ WIRUSÓW, CHOROBY WIRUSOWE
Choroby wirusowe
Choroby wirusowe sk+-rysw, Kosmetologia
choroby wirusowe dermatologia, Technik Usług Kosmetycznych, Dermatologia
CHOROBY WIRUSOWE LUDZI
Derma wyklady calosc, CHOROBY WIRUSOWE SKÓRY, CHOROBY WIRUSOWE SKÓRY
AIDS i choroby wirusowe, Wykład
Choroby wirusowe i bakteryjne, Narkotyki a zdrowie
Choroby wirusowe skóry3
Choroby wirusowe
Choroby wirusowe skóry cz1 wysyłka
Choroby wirusowe skóry konspekt

więcej podobnych podstron